ΕΛΛΑΔΑ

ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΗΛΟΣ

Τρόμος στο βαγόνι από ξορκισμένα φαντάσματα

Ζούμε εποχές σύγχυσης,  αβεβαιότητας και φόβου. Φόβου ατομικού και οικογενειακού για το μέλλον, για την κοινωνική συνοχή, για την εθνική κυριαρχία.  Να προκύψει ένας ακόμα φόβος στην εξουθενωμένη Ελλάδα ίσως δεν μοιάζει  πρόβλημα. Αν όμως αυτός γεννηθεί  από ξορκισμένα φαντάσματα  και εξόριστους εφιάλτες που στοίχειωσαν για χρόνια την πολιτική και κοινωνική ζωή, το σημερινό ολίσθημα της χώρας στο χείλος της αβύσσου θα μοιάζει σύντομα ειδυλλιακός περίπατος.

Δεν ήταν μια ανώδυνη παροδική σκιά το περιστατικό με την εμπρηστική βόμβα
που βρέθηκε στον Προαστιακό. ¨Ήταν το πυρετικό ξύπνημα ενός τέρατος που τα τελευταία χρόνια φάνηκε πώς το  δαιμονικό του ουρλιαχτό φύρανε, σούρωσε και  τρύπωσε ψυχορραγώντας στο σκοτάδι.  Δεν ήταν ότι στοχοποιήθηκε πρωτοφανώς ένα μέσο μαζικής μεταφοράς, ήταν ότι επιδιωκόταν με ένα τυφλό χτύπημα μεγάλος αριθμός αθώων θυμάτων. Το ότι δεν εξερράγη ο μηχανισμός ήταν ευτύχημα αλλά η δολοφονική πρόθεση δεν μειώνει στο ελάχιστο το μήνυμα και το πνεύμα της πράξης. Ο αριστοτεχνικός σχεδιασμός της συγκεκριμένης  τρομοκρατικής ενέργειας  αποσκοπούσε σε μια ιδιαίτερα ευαίσθητη περίοδο στην συκοφάντηση της κοινωνικής διαμαρτυρίας, επεδίωκε στην πιθανή αναστολή μέρους των δημοκρατικών ελευθεριών και ενδεχομένως θα δικαιολογούσε άνετα μια αναβολή των εκλογών. Υπερβολές; Καθόλου, αν αναλογισθεί κανείς παρόμοιες ιστορικές συγκυρίες οι οποίες είναι  σχετικά συγκρίσιμες ως προς το σκηνικό της παραπλάνησης, τη στρατηγική της έντασης και κυρίως αποκαλυπτικές προς την πολιτικοιδεολογική ταυτότητα των δραστών.

Όταν πριν 32 περίπου χρόνια  στην αίθουσα αναμονής της 2ης θέσης του σιδηροδρομικού σταθμού της Μπολόνια  εξερράγη  μια ωρολογιακή βόμβα, μέσα σε μια εγκαταλελειμμένη βαλίτσα, που προκάλεσε το θάνατο 85 ατόμων και τον τραυματισμό ή ακρωτηριασμό άλλων 200, ελάχιστοι απέδωσαν την ενέργεια σε ακροδεξιά στοιχειά και νεοφασίστες. Η διερεύνηση και η ερμηνεία των αποδεικτικών στοιχείων εκείνης της τυφλής μαζικής σφαγής αθώων γινόταν με το βολικό και αδιάφορο τρόπο της ενοχοποίησης και συκοφάντησης της αριστεράς. Ήταν μια περίοδος φοιτητικής και νεανικής εξέγερσης ,  διαμόρφωσης νέων κοινωνικών κινημάτων,  ευρεία ς κοινωνικής αγανάκτησης συλλογικής συμμετοχής  και συνδικαλιστικής μαχητικότητας  σε όλη την Ιταλία. Όλα αυτά συνοδευόμενα από μαζική αύξηση στην εκλογική δύναμη της αριστεράς.  Μόνο οι ψιλιασμένοι που αντιλαμβάνονταν το πώς επωάζεται το αυγό του φιδιού ψέλλισαν αρχικά ότι επρόκειτο  για την κλιμάκωση μιας εκστρατείας σχεδιασμένης να οδηγήσει στη κατάρρευση της έννομης τάξης και συνεπακόλουθα της λαϊκής εμπιστοσύνης στη δημοκρατία και την εκλεγμένη κυβέρνηση. Δικαιώθηκαν στο σύνολο των υποψιών τους αρκετά αργότερα όταν αποκαλύφθηκε η στενή διασύνδεση ακροδεξιών και νεοφασιστών, αποδείχθηκε  η άρρηκτη σχέση τους με τις κρατικές μυστικές υπηρεσίες και η συντονισμένη τους διείσδυση σε ορισμένες ακροαριστερές εξτρεμιστικές οργανώσεις με σκοπό τη διάβρωση , τη χειραγώγηση και τη διάπραξη δολοφονικών ενεργειών.

Γίνεται σαφές ότι το περιστατικό με τον εκρηκτικό μηχανισμό στο  σταθμό του Αιγάλεω εγκυμονεί κινδύνους  για τη δημοκρατία αν  ο φόβος μεταφερθεί από το βαγόνι στο δημόσιο χώρο. Για μια κοινωνία μπερδεμένη στα δίχτυα της απόγνωσης, αντιμέτωπη με τις ασυγχώρητες, μοιραίες αδυναμίες  του εγχώριου πολιτικού προσωπικού  και  ευτελισμένη από τα ευρωπαϊκά συντηρητικά φερέφωνα και τους γύπες των αγορών,  μία ακόμα υποχρέωση της πρέπει. Να σταθεί όρθια και ενωμένη, περήφανη και αξιοπρεπής, αγέρωχη και τολμηρή  απέναντι  στην επιβουλή να τη σμπαραλιάσει ο τρόμος.  Το οφείλει στη την ιστορία της, τις δημοκρατικές πεποιθήσεις και τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της.  Γιατί πολίτες ισοπεδωμένοι από απειλές  και κλειδαμπαρωμένοι  από  το τρόμο που κρύβονται σε κάθε απόπειρα υπεράσπισης των κοινωνικών δικαιωμάτων και των  δημοκρατικών θεσμών, τάσσονται αυτοβούλως υπέρ του ανδραποδισμού τους.

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια.

Υποβολή απάντησης

Παρακαλώ εισάγετε το σχόλιο σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το email σας εδώ.