Από τον Όθωνα Ορφανό

Από τις αρχές της δεκαετίας του 1970, οπότε στάλθηκε επιτυχώς το πρώτο ηλεκτρονικό μήνυμα μέσω δικτύου, μέχρι σήμερα πολλά έχουν αλλάξει και άλλα τόσα έχουν εξελιχθεί, για να φτάσει στις μέρες μας ο μέσος χρήστης/καταναλωτής να θεωρεί το e-mail την πιο εξελιγμένη μορφή επικοινωνίας, όπως και πληροφόρησης.

Αν η επικοινωνία είναι το ζητούμενο, τότε το e-mail από μόνο του αποτελεί ένα καλό ή αρκούντως καλό εργαλείο για να επιτευχθεί αυτή. Ωστόσο υπάρχουν άνθρωποι, ειδικά αυτοί που σκέφτονται και οραματίζονται την επόμενη μέρα της επικοινωνίας, οι οποίοι δεν θεωρούν ότι το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο στη σημερινή του μορφή μπορεί να σταθεί αξιόπιστα και στο μέλλον. Για τον απλό λόγο ότι δεν τους καλύπτει ούτε καν στο παρόν. Από τον Μαρκ Ζάκερμπεργκ του Facebook μέχρι τον Γ. Τσιλογιάννη, που οργανώνει ένα περίπλοκο διετές project στη Wind της Ιταλίας, το e-mail είναι κάτι «που όσο περνά ο καιρός, τόσο πιο πολύ σε βάζει σε συνθήκες χάους, ανούσιων επαφών και τελικά κουραστικής επικοινωνίας». Οι ίδιοι, αλλά και πολλοί άλλοι με συναφή προσόντα και τεχνογνωσία που δουλεύουν πολλά χρόνια στο χώρο του internet, ψάχνουν κάτι καινούργιο, πιο άμεσο για να ικανοποιήσουν πρώτα απ’ όλα τις ανάγκες που προκύπτουν στον κύκλο της επιχείρησης όπου κινούνται. Ένα εσωτερικό chat ή ακόμη και το Twitter είναι ίσως καλές ιδέες για να μιλάς άμεσα από τη βάση μέχρι την κορυφή της πυραμίδας του εργασιακού σου περιβάλλοντος, χωρίς να χρειάζονται οι e-mail κοινοποιήσεις (cc), που κυρίως γίνονται για να φύγει το βάρος της όποιας ευθύνης από αυτόν που τις στέλνει. Ο Ζάκερμπεργκ, δοκιμάζοντας να βελτιώσει την ενδοεταιρική του επικοινωνία, εδώ και περίπου ένα χρόνο στην ουσία τεστάρει ένα λειτουργικό που θα μπορεί να σταθεί και έξω, στο πρόχειρα τακτοποιημένο χάος του διαδικτύου. Το θέμα όμως είναι ότι πλέον περάσαμε από «την επανάσταση του internet» στο «internet, μια μεγάλη και πολυδιάστατη μπίζνα». Και όταν τα λεφτά πέφτουν σαν τα κομφετί, οι δικλείδες ασφαλείας που προσφέρει ο e-πάροχος στο χρήστη δεν λειτουργούν με ανθρώπινα, αλλά με εμπορικά κριτήρια.

Αν η πληροφορία είναι το ζητούμενο, τότε το e-mail τα έχει κάνει θάλασσα. Ένα από τα άλυτα προβλήματα της σύγχρονης εποχής είναι η υπερπληροφόρηση (information overload), η οποία έρχεται 8 στις 10 φορές αφιλτράριστη (κυρίως) μέσω του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Τα spam, τα άχρηστα data, τα teasers, τα «αγνοήστε τα προηγούμενα και διαβάστε το παρόν mail», οι άμεσες και οι έμμεσες διαφημίσεις, οι γραμμένες σε HTML φορμάτ απόψεις του καθενός επί παντός επιστητού, οι αιτήσεις για να γίνεις φίλος κάποιου αγνώστου σε social network κτλ., προκαλούν σύμφωνα με μια έρευνα του Reuters «σύνδρομο e-κούρασης». Η Τ. Αμαμπάιλ από το Business School του Harvard, έπειτα από δεκαετή έρευνα σε 9.000 άτομα κατέληξε ότι η υπερπληροφόρηση κάνει τους ανθρώπους πολύ λιγότερο δημιουργικούς, ενώ ο Ντ. Μέιερ του Πανεπιστημίου του Μίτσιγκαν υποστηρίζει ότι τους κάνει λιγότερο παραγωγικούς (καθώς αυτοί συνεχώς διακόπτουν αυτό που κάνουν για να ανοίξουν π.χ. μια σειρά από ουσιαστικά ή ανούσια e-mail), ενώ παράλληλα αυξάνει τις ορμόνες του άγχους. Συζητήσεις γίνονται για έξυπνο e-mail inbox (π.χ. στην Google), ενώ υπάρχουν και υβριδικές μορφές του με ειδικά φίλτρα σε πανεπιστήμια. Το μέλλον θα δείξει. Όχι πάντως ανοίγοντας ένα ακόμα e-mail…

• Ετικέτες: 
• email
• facebook
• google
• internet
• spam
• twitter
• τεχνολογία