ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

ΣΑΒΒΑΣ Ν. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ

Ο Φάουστ, ο Μεφιστοφελής, ο Μιαούλης και η επιστράτευση των ναυτικών

«Δεν θα ήμουν άξιος ναυτικός, αν δεν εγνώριζα ο φτωχός, πως μάχη, εμπόριο και πειρατεία, συνώνυμα είναι και τα τρία». Αυτό αναφέρεται σε ένα από τους διαλόγους μεταξύ του Φάουστ και του Μεφιστοφελή που έγραψε ο Βόλφγκανγκ Γκαίτε. Για την ζωή των ναυτικών έχουν γραφεί άπειρες ιστορίες. Η παράδοση θέλει τους ναυτικούς να ήταν «πειθαρχημένα τσούρμα». Υπήρξαν όμως και πολλές ανταρσίες των πληρωμάτων. Εξεγέρσεις έγιναν και όταν οι κωπηλάτες ήταν δούλοι, λάφυρα πολέμου.
Εδώ και δύο χρόνια οι Έλληνες ναυτικοί είναι επιστρατευμένοι, αλλά έχουν απεργήσει οκτώ φορές! Όσοι δεν το γνωρίζουν να επισημάνουμε ότι σήμερα δεν ναυτολογούνται οι ναυτικοί, αλλά πηγαίνουν στο πλοίο με φύλλο επιστράτευσης! Απίσττευτο, όμως είναι μια σύγχρονη πραγματικότητα της Ελληνικής Δημοκρατίας. Μόνο την τελευταία 10ετία έχουμε τρεις επιστρατεύσεις των ναυτικών.

Τον Ιούνιο του 2002, σε μια παρατεταμένη απεργία των ναυτικών, έγινε επιστράτευση. Τότε η ΠΝΟ προσέφυγε στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Την 1 Αυγούστου, ο τότε υπεύθυνος του τομέα Εμπορικής Ναυτιλίας της Νέας Δημοκρατίας, Βουλευτής Β’ Αθηνών κ. Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης σχολίασε τα γεγονότα: «Ο κ. Ανωμερίτης πανηγυρίζει για την απόρριψη της αίτησης της Π.Ν.Ο. από το Σ.τ.Ε., ενώ εδώ και δύο μήνες οι ναυτικοί βρίσκονται πολιτικά επιστρατευμένοι και αναμένουν την εκπλήρωση των κυβερνητικών υποσχέσεων. Εάν πράγματι o Y.E.N. επιδιώκει τη εργασιακή ειρήνη και όχι ένα νέο εμπαιγμό των Ελλήνων ναυτικών, οφείλει να ανοίξει τα χαρτιά του. Ο κ. Ανωμερίτης πρέπει επιτέλους να εγκαταλείψει τα «ίσως» και να δεσμευθεί πότε ακριβώς θα γίνει η άρση της πολιτικής επιστράτευσης. Πρέπει επίσης να καταθέσει άμεσα στην Βουλή την νομοθετική ρύθμιση με την οποία θα υλοποιούνται όλα όσα έχει υποσχεθεί στην Π. Ν. Ο. Σε κάθε αντίθετη περίπτωση ο ΥΕΝ και η κυβέρνηση θα δώσουν άλλο ένα δείγμα γραφής αλαζονείας, λαϊκισμού και εμπαιγμού ευαίσθητων κοινωνικών ομάδων όπως συνηθίζουν».

Το 2004, έφυγε το ΠΑΣΟΚ και ήρθε η Νέα Δημοκρατία. Πάλι σε μια παρόμοια με τη σημερινή κινητοποίηση των ναυτικών, τον Φεβρουάριο του 2006, ο τότε υπουργός κ. Μανώλης Κεφαλογιάννης προχώρησε στην επιστράτευσή τους. Ανακοινώνοντας την απόφαση της κυβέρνησης για την πολιτική επιστράτευση των ναυτικών ο κ. Εμμ. Κεφαλογιάννης πρόσθεσε ότι ο διάλογος μεταξύ των δύο πλευρών παραμένει ανοικτός για την προώθηση των αιτημάτων της ΠΝΟ, αν και όπως ο ίδιος επεσήμανε λίγες ώρες αργότερα, στη διάρκεια συνάντησής του με τους δημοσιογράφους, «στην πραγματικότητα δεν υπάρχει κανένα αίτημα των ναυτικών που να κυριαρχεί ώστε να δικαιολογεί τη στάση τους», καταλήγοντας στο συμπέρασμα: «H απεργία αυτή είναι πολιτικά καθοδηγούμενη».

Ο τότε πρόεδρός της Πανελλήνιας Ένωση Πλοιάρχων κ. Βαγγέλης Κούζιλος επέρριψε ευθύνες στον κ. Κεφαλογιάννη και στην κυβέρνηση για την πολιτική επιστράτευση κάνοντας λόγο για αναχρονισμούς και συμπεριφορές που θυμίζουν άλλες εποχές.

Στις 14 Μαρτίου του 2006 η Πανελλήνια Ναυτική Ομοσπονδία προσέφυγε στο Συμβούλιο της Επικρατείας και ζήτησε να ακυρωθούν, ως «αντίθετες σε σωρεία διεθνών και ευρωπαϊκών συμβάσεων και το Σύνταγμα» οι αποφάσεις του Πρωθυπουργού κ. Κ. Καραμανλή και του υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας κ. Εμμ. Κεφαλογιάννη, με τις οποίες επιβλήθηκε η γενική πολιτική επιστράτευση στις 22 Φεβρουαρίου:

Στην προσφυγή υποστηρίζονταν μεταξύ άλλων: • Με την επιστράτευση των ναυτικών παραβιάστηκαν η συνθήκη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο Ευρωπαϊκός Χάρτης του Στρασβούργου, η διεθνής σύμβαση της Ρώμης για τα ανθρώπινα δικαιώματα, η συνθήκη του Άμστερνταμ, ο κοινωνικός χάρτης του Τορίνο, το Κοινοτικό Δίκαιο και το Σύνταγμα. Και αυτό γιατί με το διεθνές και το ελληνικό νομοθετικό πλαίσιο καθιερώνεται η ανεμπόδιστη άσκηση της συνδικαλιστικής ελευθερίας, ενώ απαγορεύονται οι περιορισμοί και η κατάργηση του δικαιώματος της απεργίας. • Η κυβέρνηση, όχι μόνο κατέλυσε το νομοθετικό πλαίσιο προστασίας της απεργίας, αλλά προσέβαλε «στον πυρήνα του» το δικαίωμα της προσωπικής ελευθερίας που προστατεύεται από το Σύνταγμα. Ακόμα, παραβιάστηκε η 105 διεθνής σύμβαση εργασίας και το Σύνταγμα που απαγορεύουν την αναγκαστική εργασία. • Το νομοθετικό διάταγμα 17/1974 για την πολιτική σχεδίαση εκτάκτων αναγκών, στο οποίο στηρίχθηκε η πολιτική επιστράτευση, πλέον του ότι είναι αντισυνταγματικό είναι και ανενεργό μετά την αναθεώρηση του Συντάγματος”.

Η τότε κυβέρνηση έσπευσε με την προσθήκη τροπολογίας στο Ν. 3536/2007 «για την μεταναστευτική πολιτική» με το άρθρο 41, να αντιμετωπίσει με οριστικό τρόπο το θέμα της πολιτικής επιστράτευσης, δεδομένου ότι εκκρεμούσε η έκδοση της απόφασης του ΣτΕ,. Έτσι ορίστηκε με το άρθρο 41 ότι “σε περίοδο ειρήνης μπορεί να επιβληθεί η επίταξη προσωπικών υπηρεσιών, για κάθε αιφνίδια κατάσταση, η οποία απαιτεί τη λήψη άμεσων μέτρων προς αντιμετώπιση αμυντικών αναγκών της Χώρας ή επείγουσας κοινωνικής ανάγκης από κάθε μορφής απειλούμενη φυσική καταστροφή ή ανάγκης που μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία. Με την ίδια επίσης απόφαση του πρωθυπουργού, μπορεί να εξουσιοδοτούνται οι υπουργοί ή οι γενικοί γραμματείς Περιφερειών ή οι νομάρχες να προβαίνουν, με απόφασή τους, σε επίταξη προσωπικών υπηρεσιών. Η επίταξη προσωπικών υπηρεσιών πραγματοποιείται πλέον με «Φύλλα Επίταξης Προσωπικών Υπηρεσιών» που εκδίδονται από τις οικείες δημόσιες αρχές. Όποιος καλείται να προσφέρει τις υπηρεσίες του, είτε αρνείται ή παραλείπει να εκτελέσει τις υποχρεώσεις που απορρέουν από την επίταξη, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών μηνών. Με τη ρύθμιση αυτή τυποποιείται με ειδική διάταξη η ανυπακοή σε πολιτική επιστράτευση εν καιρώ ειρήνης σε ποινικό αδίκημα με βαθμό πλημμελήματος. Στο τέλος του άρθρου 41 ορίζεται ότι οι διατάξεις των άρθρων 2 παρ. 5, 18, 19, 22 και 23 του Ν.Δ. 17/1974 δεν θα εφαρμόζονται εφεξής για την αντιμετώπιση έκτακτης ανάγκης σε καιρό ειρήνης, καταργώντας τες ρητώς, για πρώτη φορά μετά από 36 χρόνια”.

Στις 10 Οκτωβρίου του 2006 η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας, απέρριψε την αίτηση της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ναυτικών, που ζητούσε να ανασταλούν οι αποφάσεις του πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή και του υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας Μ. Κεφαλογιάννη του Φεβρουαρίου 2006, με τις οποίες έγινε γενική πολιτική επιστράτευση των ναυτικών όλων των πλοίων. Η Ολομέλεια έκρινε ότι επιτακτικοί λόγοι δημοσίου συμφέροντος δεν επιτρέπουν τη χορήγηση αναστολής της πολιτικής επιστράτευσης των ναυτικών.

Αλλά και το 2010 επί υπουργίας του κ. Γιάννη Διαμαντίδη επιστρατεύτηκαν οι ναυτικοί, για τρίτη φορά την τελευταία δεκαετία και συνεχίζουν και σήμερα να είναι επιστρατευμένοι, παρά το γεγονός ότι στις 20 Ιανουαρίου του 2001 ο τότε υπουργός Θαλασσίων Υποθέσεων είχε δηλώσει ότι θα εισηγηθεί άμεσα στον πρωθυπουργό κ. Γιώργο Παπανδρέου τη λήξη της πολιτικής επιστράτευσης των Ελλήνων ναυτικών. Τα τότε γεγονότα είχαν προκαλέσει την διαμαρτυρία του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Επιβατηγού Ναυτιλίας που επεσήμανε: «Η Κυβέρνηση και το κράτος από την άλλη πλευρά παρακολουθούν τα τεκταινόμενα στο χώρο με πρωτοφανή απάθεια και ανοχή επιτρέποντας στους επιστρατευμένους ναυτικούς να κάνουν οκταήμερη απεργία και σε μη ναυτικούς να κάνουν καταλήψεις, καταπελτών παραβιάζοντας έτσι κάθε κανονισμό περί ασφαλείας του πρώτου λιμανιού της χώρας (ISPS).Όταν πτωχεύσει η επιβατηγός ναυτιλία λόγω της καταστροφικής πολιτικής της ΠΝΟ και του Υπουργείου Ναυτιλίας (που ακόμη αναζητεί την υπόστασή του), οι μόνοι υπεύθυνοι για την ανεργία των ναυτικών της ακτοπλοΐας θα είναι οι διοικούντες την ΠΝΟ, πιστοί στην πτωχευτική πολιτική που εφήρμοσαν στην κρουαζιέρα και το yachting».

Η φρασεολογία και η πρακτική είναι λίγο πολύ η ίδια και στις τρεις επιστρατεύσεις. Μόνο που όλοι αγνοούν τη φύση του ναυτικού επαγγέλματος, που υπάρχει έντονη η διάθεση της περιπέτειας και της υπέρβασης του κινδύνου. Οι θαλασσοπόροι άνοιξαν πανιά σε άγνωστες θάλασσες για άγνωστες στεριές. Αλλά και οι σύγχρονοι Έλληνες ναυτίλοι έδειξαν μια απάμιλλη γεναιότητα. Χαρακτηριστική είναι η απόφαση του Ανδρέα Μιαούλη να διασπάσει το εμπάρκο των Άγγλων. Σε ένα ταξίδι το 1802 στο Κάδιξ ο Άγγλος ναύαρχος Νέλσων συνέλαβε το πλοίο του Έλληνα πλοιάρχου και καραβοκύρη. Ο διάλογος που ακολούθησε μεταξύ του Μιαούλη και του Νέλσωνα δείχνει τη γενναιότητα, αλλά και την αποφασιστικότητα του έλληνα θαλασσόλυκου:
-Είσαι Έλληνας;
-Μάλιστα Ναύαρχε!
-Το ξέρεις πως σ' αυτά τα μέρη εφαρμόζω αποκλεισμό;
-Το γνωρίζω πολύ καλά κύριε ναύαρχε!
-Και τότε γιατί τον παραβιάζεις;
-Για το συμφέρον μου ναύαρχε!
-Αν ήμουν εγώ στη θέση σου και εσύ στη δική μου τι θα έκανες;
-Θα σε κρεμούσα απ' το λαιμό, στο πινό της μαίστρας Ναύαρχέ μου!
Οι απεργοί ναυτικοί σήμερα, γνωρίζουν ότι κρέμονται πάνω από το κεφάλι τους βαριές ποινές, δέχονται συνεχώς διαμαρτυρίες από όλα τα νησιά, αλλά επιμένουν στην απεργία: ο λόγος; είναι ο ίδιος με αυτόν του Μιαούλη: αγωνίζονται για το συμφέρον τους...
Εκτιμώ ότι δεν υπάρχει σώφρων Έλληνας πολίτης που να μην αναρωτηθεί γιατί παραμένουν επί δύο χρόνια επιστρατευμένοι οι Έλληνες ναυτικοί και για ποιο λόγο τρεις φορές την τελευταία δεκαετία οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ. Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ εναλλάξ προχωρούν στο μέτρο της επιστράτευσης;

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια.

Υποβολή απάντησης

Παρακαλώ εισάγετε το σχόλιο σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το email σας εδώ.