ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΙ

ΤΑ ΠΕΝΤΕ ΛΑΘΗ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ ΠΟΥ ΚΟΣΤΙΖΟΥΝ ΣΤΟ ΠΑΣΟΚ ΑΚΡΙΒΑ

Υπάρχει περίπτωση το ΠΑΣΟΚ στις εκλογές να μην έχει δύο (2) μπροστά στο ποσοστό του;

Αν δεν αλλάξει θεαματικά κάτι το επόμενο δεκαήμερο σαφέστατα και υπάρχει. Αν το ποσοστό συσπείρωσης των ψηφοφόρων του το 2009 συνεχίζει να κινείται, όπως μέχρι τώρα, στο 30 – 35% τότε το πιο πιθανό είναι το βράδυ της 6ης Μαΐου οι οπαδοί του να πέσουν να κοιμηθούν νωρίς, πριν τα μεσάνυχτα, και να ξυπνήσουν μ’ έναν εφιάλτη (18 – 19 %), ο οποίος θα απειλήσει ευθέως τη συνοχή και το μέλλον του πάλαι ποτέ κραταιού Κινήματος που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου.

Γιατί όμως το ΠΑΣΟΚ παραμένει καθηλωμένο σε ποσοστά που θυμίζουν τη δύναμή του το 1974; Γιατί η αλλαγή ηγεσίας δεν του προσέδωσε τη δύναμη που πιθανολογούσαν και προπαγάνδιζαν αφ’ ενός τα Μέσα Ενημέρωσης και αφ’ ετέρου τα κομματικά στελέχη και οι βουλευτές, που πρωτοστάτησαν στην απομάκρυνση του Γ. Παπανδρέου από την πρωθυπουργία και την προεδρία του ΠΑΣΟΚ; Είναι τόσον εκτεταμένη και μη αναστρέψιμη η ζημία που υπέστη από τη διετή διακυβέρνηση; Πιθανώς αυτή είναι μία εξήγηση, αλλά δεν είναι ολόκληρη η αλήθεια. Η εκλογική στρατηγική που επέλεξε, υποθέτουμε από απειρία, η νέα του ηγεσία αποδεικνύεται εξ ίσου ολέθρια με τη διακυβέρνηση.

Πρώτον, η καμπάνια του είναι αμυντική. Απολογείται και ζητά συνεχώς συγγνώμη για τα λάθη που έχουν γίνει όντας το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση. Καμία αναφορά  στην κομματική ιστορία, την πολιτική παράδοση, τη θετική συνεισφορά στον τόπο, τις μεγάλες αλλαγές στην κοινωνία. Θαρρείς και το ΠΑΣΟΚ είναι κόμμα των δύο τελευταίων ετών. Ούτε καν τα όσα θετικά συνέβησαν τα δύο τελευταία χρόνια - γιατί συνέβησαν και τέτοια, και δεν είναι λίγα για τόσο μικρό διάστημα - δεν έχουν την εξυπνάδα να παρουσιάσουν ως αντίβαρο στα αρνητικά.

Δεύτερον, την περίοδο διακυβέρνησης η νέα ηγεσία του ΠΑΣΟΚ τη χωρίζει, αυθαίρετα, σε δύο περιόδους. Στην πρωθυπουργία Παπανδρέου και στην πρωθυπουργία Παπαδήμου. Ο λόγος είναι προφανής. Θέλουν να φορτώσουν όλα τα «κακά» στον Γ. Παπανδρέου και ο Ευαγγ. Βενιζέλος να ταυτιστεί με τα «καλά». Μόνον που στα «καλά» είναι και η Ν.Δ., ενώ στα «κακά» εκτός από τον Γ. Παπανδρέου υπάρχουν και ο Βενιζέλος και οι άλλοι υπουργοί. Και βέβαια αυτά που θεωρούν «καλά» (δεύτερο μνημόνιο, δεύτερη δανειακή σύμβαση, PSI) είναι αυτά πάνω στα οποία απέχτησε τη μεγαλύτερη αποδοχή και δυναμική το λεγόμενο αντιμνημονιακό μέτωπο. Τα όσα έρχονται και τα όσα έχουν υποθηκευτεί φοβάται περισσότερο ο κόσμος παρά τα όσα έγιναν. Τον Ιούνιο του 2012 τρέμει και όχι τον Οκτώβριο του 2011. Αν υπήρχε ελπίδα και αισιοδοξία για το μέλλον, τα «κακά» θα επηρέαζαν σίγουρα την ψήφο των πολιτών, αλλά θα μπορούσαν να υποχωρήσουν στην προοπτική των καλύτερων ημερών. Κι αυτές δεν του προσφέρονται. Ή ακόμη χειρότερα για το ΠΑΣΟΚ τις προσφέρει η Νέα Δημοκρατία με την, έστω υποκριτική, ρητορική περί επαναδιαπραγμάτευσης.

Τρίτον, τις ιστορικές του ηγεσίες τις εκχωρεί σε άλλους. Τον Ανδρέα Παπανδρέου τον έχει για πρότυπο και αναφορά ο Τσίπρας, ενίοτε και καταπώς τους βολεύει ο Σαμαράς, ο Καμμένος, ο Καρατζαφέρης, και τον Κώστα Σημίτη ο Κουβέλης. Το ΠΑΣΟΚ δεν είναι κόμμα ενός μηνός, του Ευάγγελου Βενιζέλου. Είναι η συνέχεια της λεγόμενης Δημοκρατικής Παράταξης. Των Φιλελεύθερων του Ελευθερίου Βενιζέλου, των αγώνων της Αντίστασης και του ΕΑΜ, του 114 και της Ένωσης Κέντρου, του αντιδικτατορικού αγώνα και του ΠΑΚ. Είναι, εκτός από το σημερινό (απωθητικό μόρφωμα, είναι αλήθεια) το Κίνημα της Αλλαγής, των δημοκρατικών αγώνων, των προοδευτικών μεταρρυθμίσεων. Ακόμη και ο Γ. Παπανδρέου, παρότι είναι άσχημα «χτυπημένος» στο λαό, έχει ένα ακροατήριο. Όταν η νέα ηγεσία συνεχώς παίρνει αποστάσεις από αυτόν, και μάλιστα ορισμένες φορές με άκομψο τρόπο, σαν να τον πετάει στα σκυλιά, δεν αθροίζει, αλλά αφαιρεί δυνάμεις. Όσο κι αν δεν το καταλαβαίνουν ή δεν θέλουν να το καταλάβουν ορισμένοι, στους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ υπάρχει ένα σημαντικό παπανδρεϊκό κομμάτι που δεν αποτελεί απλώς συνεκτικό ιστό για το ΠΑΣΟΚ, αλλά και χωρίς αυτό το ΠΑΣΟΚ σταδιακά θα εξελιχθεί σε Ένωση Κέντρου του Μαύρου και του Ζίγδη.

Τέταρτον, ολόκληρη η καμπάνια του ΠΑΣΟΚ είναι προσανατολισμένη και ασφυκτικά προσαρμοσμένη σε βαθμό, ορισμένες φορές, ενοχλήσεως στο πρόσωπο του Ευάγγελου Βενιζέλου. Απουσιάζουν εντελώς από το πλάνο ο Ανδρέας Λοβέρδος, η Άννα Διαμαντοπούλου, ο Χρήστος Παπουτσής, ο Δημ. Ρέππας και άλλα στελέχη που θα μπορούσαν μαζί με τον Ευαγγ. Βενιζέλο να δώσουν την εικόνα «ομάδας». Κατά κάποιον τρόπο το ΠΑΣΟΚ εμφανίζει εικόνα ομάδας με έναν μόνο παίκτη. Όσο ικανός και να είναι ένας σέντερ φορ αν δεν υπάρχουν στην ομάδα εξτρέμ, μέσοι, αμυντικοί και τερματοφύλακας, θα χάσει. Όσα γκολ και να βάλει το σέντερ φορ, όση ικανότητα κι αν έχει στο ψηλό παιχνίδι, όσο γερά πνευμόνια κι αν διαθέτει για να αλωνίζει πάνω κάτω το γήπεδο και να κάνει το μπακότερμα, αποκλείεται να κερδίσει.

Δεν ξέρω αν η επιλογή της καμπάνιας είναι απόρροια επικοινωνιακών συμβούλων ή επιθυμία του Βενιζέλου να καλύψει μόνος του τα πάντα. Όποιου πάντως κι αν είναι, είναι λάθος. Ενέχει μάλιστα κι έναν προσωπικό κίνδυνο για τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ. Αν αποτύχει εκλογικά θα χρεωθεί αποκλειστικά την αποτυχία. Αν μάλιστα είναι δυσανάλογη, από αυτή που πιθανολογείται, τότε το πρόβλημα που θα αντιμετωπίσει μετεκλογικά, θα είναι μεγαλύτερο από αυτό που φαντάζεται. Όσο μεγάλο μερίδιο κι αν χρεώσει στον Γ. Παπανδρέου, θα υπάρχει κι ένα επίσης μεγάλο κομμάτι της αποτυχίας που θα αναλογεί, και θα χρεωθεί, στον ίδιο.

Πέμπτον, το μήνυμα που εκπέμπει η Ιπποκράτους δεν είναι καθαρό, έχει πολλά παράσιτα. Τι ακριβώς επιδιώκει το ΠΑΣΟΚ στις εκλογές. Να είναι αυτό πρώτο κόμμα; Να μην έχει αυτοδυναμία η Ν.Δ.; Να υπάρξει κυβέρνηση συνεργασίας στη βάση του μνημονίου; Σε προοδευτική κατεύθυνση; Να είναι πρωθυπουργός ο Αντ. Σαμαράς αν η Ν.Δ. είναι πρώτο κόμμα; Να μην είναι, και να αναζητηθεί κάποιος άλλος; Απευθύνεται στους εργαζόμενους, στους αγρότες, τους μικρομεσαίους; Σε κάποιους άλλους; Ποιες είναι οι δυνάμεις της ευθύνης στις οποίες ομνύει; Εκφράζει το ΠΑΣΟΚ κάποιο μπλοκ κοινωνικών δυνάμεων που επιδιώκει, μέσω πολιτικής συμμαχιών, την εξουσία; Ποιο είναι αυτό; Ποιοι είναι οι σύμμαχοι; Τι είδους εξουσία είναι αυτή; Απλώς κυβερνητική διαχείριση; Κάτι άλλο; Αναφέρω όλα τα παραπάνω γιατί όλα έχουν αναφερθεί. Τη μία μέρα άλλος είναι ο στόχος, την άλλη άλλος. Τη μία εγκαλεί τον Σαμαρά, την άλλη τον προσκαλεί. Και εν πάσι περιπτώσει, όταν η στρατηγική σου καθορίζεται από τους άλλους δεν πρέπει να ελπίζεις σε πολλά. Ο ετεροκαθορισμός, με τον οποίον εμφανίζεται ο προεκλογικός λόγος του ΠΑΣΟΚ είναι βούτυρο στο ψωμί του/των αντιπάλου/ων.

Ο Σαμαράς έχει ορίσει έναν στόχο και καλώς ή κακώς επιμένει μονότονα σ’ αυτόν: Αυτοδυναμία ή πρωθυπουργός από το πρώτο κόμμα, διαφορετικά ξανά εκλογές. Το μήνυμα είναι καθαρό. Το ίδιο καθαρό μήνυμα, από τη δική του σκοπιά, έχει και ο Τσίπρας, γι’ αυτό και ο ΣΥΡΙΖΑ ανεβαίνει. Όπως καθαρό είναι και το μήνυμα του ΚΚΕ, γι’ αυτό και τουλάχιστον διατηρεί τις δυνάμεις του. Τα μηνύματα του Κουβέλη και δευτερευόντως του Καμμένου έχουν «χάσματα», ιδίως στα θέματα της συμμετοχής στην κυβέρνηση, και γι’ αυτό παρά την αρχική θεαματική τους εκτίναξη το τελευταίο διάστημα αρχίζουν να περιορίζονται και μάλλον το επόμενο δεκαήμερο θα συμπιεστούν κι άλλο.

Εδώ να σημειώσουμε ότι είναι η πρώτη φορά στην ιστορία του, που το ΠΑΣΟΚ δεν έχει στόχο την αυτοδύναμη κατάληψη της εξουσίας. Ακόμη και το 1974, ακόμη και σε επίπεδο ρητορικής, αυτός ήταν ο στόχος του. Το μεγάλο πρόβλημα που δεν μπορεί να ξεπεράσουν το ΠΑΣΟΚ και ο Βενιζέλος είναι γιατί να τους ψηφίσει ο κόσμος. Για να είναι κυβερνητικοί εταίροι του Σαμαρά; Όσοι θέλουν κυβέρνηση Σαμαρά πάνε απ’ ευθείας στη Ν.Δ., όσοι δεν θέλουν προτιμούν άλλα κόμματα και ιδίως της Αριστεράς.

Δυστυχώς, για το ΠΑΣΟΚ και τον Βενιζέλο τα μέλη, τα στελέχη και οι οπαδοί του έχουν εκπαιδευθεί στην αυτοδυναμία της εξουσίας. Είναι δύσκολο ν’ αλλάξουν συνήθεια και να ασπαστούν την συνεργατική κουλτούρα. Μπορεί να είναι αίτημα των καιρών, όμως όταν προβάλλεται με όρους ανάγκης και ηττοπάθειας και κυρίως για να εφαρμοστεί το Μνημόνιο, είναι λογικό να μην ευδοκιμήσει αυτή την περίοδο και δη προεκλογικά.

Αύριο έχει μεγαλύτερες ελπίδες, αλλά κι αυτό εξαρτάται από τις συνθήκες που θα δημιουργηθούν τόσο από το αποτέλεσμα της κάλπης όσο και από τη συμπεριφορά των εταίρων και δανειστών μας και κυρίως από τα μέτρα που θα χρειαστεί να ληφθούν για να αναταχθεί η Οικονομία…

2 αναγνώστες σχολίασαν

Συμμετοχή στην συζήτηση
  1. Tplawof 18:06 26/04/2012

    Φίλε Νίκο,

    [Άσχετο με το θεμα σου).
    Έχω μία απορία :
    Ένα άτομο που αφαιρεί, πολλές φορές από ΑΝΑΓΚΗ, από ένα περίπτερο  100 Ευρώ, όταν πιαστεί, χαρακτηρίζεται «κ λ έ φ τ η ς» του (λεγόμενου)  κ ο ι ν ο ύ  Ποινικού Κώδικα και πάει φυλακή μαζί με τους άλλους, καθ-έξη και επάγγελμα, κλέφτες !
    Ένα άτομο (πρόσφατο παράδειγμα) που αφαιρεί από το Δημόσιο Ταμείο κάποιες εκατοντάδες εκατομμύρια Ευρώ, χαρακτηρίζεται ως «ο ι κ ο ν ο μ ι κ ό ς  ε γ κ λ η μ α τ ί α ς» και πάει α’ θέση στον Κορυδαλλό !
    Μπορείς να μου εξηγήσεις τη  δ ι α φ ο ρ ά  μεταξύ του «κλέφτη των 100 Ευρώ» και του «κλέφτη των εκατομμυρίων Ευρώ» Ευρώ ;
    Ποίος είναι ο (επιστημονικός ή ετυμολογικός) ορισμός του πρώτου και ποιος του δεύτερου ;
    Άνοιξε το «ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗ» :
    Κ λ έ φ τ η ς  : Αυτός που  α φ α ι ρ ε ί  οικειοποιείται παράνομα  ξ έ ν ο  περιουσιακο στοιχείο.
    Ο ι κ ο ν ο μ ι κ ό ς  εγκληματίας : Αυτός που διαπράττει  έ γ κ λ η μ α  στα  π λ α ί σ ι α των ε π ι χ ε ι ρ η μ κ α τ ι κ ώ ν  δραστηριοτήτων του.
    Στην πρόσφατη «περίπτωση» είχαμε κάποια «επιχειρημκατική δραστηριότητα» ;
    Ή είχαμε μία ΚΟΙΝΗ/ΚΟΙΝΟΤΑΤΗ ΚΛΟΠΗ (με ΚΕΦΑΛΑΙΑ και χωρίς «…» ;
    Μπορείς να μου εξηγήσεις την απορία ;
    Αγ. Παρασκευή 26/Απρ/2011
    Τάκης Παναγιωτόπουλος

    • Felnicos 19:25 26/04/2012

      μαλλον δεν μπορω, γιατι εκτος απο δικη σου απορια ειναι πιστευω διαρκης απορια ολων μας, εκτος ισως αυτων που νομοθετουν. Αλλα και οσοι γραφουν το δικαιο δεν κανουν τιποτε αλλο απο το να αποτυπωνουν σε νομικη μορφη εναν ορισμενο (πολιτικο, ιδεολογικο κ.α.) συσχετισμο δυναμης που επικρατει καθε ιστορικη περιοδο στην κοινωνια. Δυστυχως στην ελλαδα η κλεπτοκρατια ειναι συμφυτη με την ιδρυση του νεοελληνικου κρατους και μοιαζει με την ντουρασελ….διαρκει, και διαρκει

Υποβολή απάντησης

Παρακαλώ εισάγετε το σχόλιο σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το email σας εδώ.