ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΙ

ΣΠΥΡΟΣ Χ. ΤΑΓΚΑΣ

Ευτυχώς, δηλαδή, που οι «μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις» και σοφοί εταίροι μας δεν ήθελαν να ακούσουν απολύτως τίποτε για «δημοψήφισμα» στην Ελλάδα. Με την εξέλιξη που πήραν τα πράγματα, - την γνωστή και μη εξαιρετέα εξέλιξη, το «δημοψήφισμα» που άλλοι απεύχονταν και άλλοι δαιμονοποιούσαν επαρκώς, εισήλθε απ’ την «πίσω πόρτα» (!), και είναι, ήδη, μια πραγματικότητα. Ως εκ τούτου, οι εκλογές του Ιουνίου δεν θα είναι τίποτε άλλο από το «δημοψήφισμα» που έπρεπε να γίνει και δεν έγινε, αλλά, τώρα γίνεται (!), κάτω από ένα εντελώς διαφορετικό κλίμα. Ήγουν: αυτό που δεν κατάφερε ο Γ. Παπανδρέου, διότι, είχε εξαντλήσει κάθε χρήσιμο πολιτικό κεφάλαιο, το… κατάφερε ο Αν. Σαμαράς που ήταν βέβαιος πως η «αυτοδυναμία» του είναι «προ των θυρών» και, έτσι, θα αποκαταστούσε, τρόπον τινά, την σταθερότητα και την τάξη στην χώρα!

Στις εκλογές του Ιουνίου, λοιπόν, ο ελληνικός Λαός θα κρίνει, εν πολλοίς, αυτό – τούτο που οι «κεντρικές συστημικές επιλογές» αρνούνταν πεισματικά να του επιτραπεί: να κρίνει, τελικά, ποια κατεύθυνση επιθυμεί να έχει η χώρα όσον αφορά το νόμισμα και την Ευρωπαϊκή της πορεία. Και είναι σαφές, ο Ελληνικός Λαός, παρά τους εκφοβισμούς, τις προβοκάτσιες και τις εξεζητημένες στρεβλώσεις, έχει αποδεχτεί συντριπτικά ότι το «ευρώ» και η «Ευρώπη» αποτελούν μονόδρομο, τόσο, για τον ίδιο, όσο, και για την χώρα του. Η απάντηση αυτή, μάλιστα, φαντάζει τόσο αυτονόητη και καθολική που είναι απορίας άξιον (!), γιατί… οι «μεγάλες δυνάμεις» δεν επέτρεψαν να συμβεί γρηγορότερα, αυτό – τούτο που θα συμβεί με την προσεχή εκλογική διαδικασία;

Αν τώρα ο Ελληνικός Λαός διεκδικεί, παραλλήλως, και τροποποίηση πολιτικών (επί τω καλύτερω), και αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων στο εσωτερικό μέτωπο, αυτό δεν σημαίνει ότι αμφισβητεί κυρίαρχα τον «ευρωπαϊκό» του προσανατολισμό και παρουσία. Τούτο, άλλωστε, κάποια στιγμή θα συνέβαινε έτσι κι αλλιώς. Όθεν: είναι περισσότερο «παιχνίδι ψυχολογίας» παρά ικανή πολιτική συνθήκη αυτό που, κυρίως ειπείν, επιβάλλεται από τα πάνω: η εικασία και μόνο ότι οι «Έλληνες αρνούνται την Ευρώπη» ή «ότι οι Έλληνες μάχονται το ευρώ» είναι, ολότελα, ξενική επινόηση που σκοπό έχει να ενεργοποιήσει και να ισχυροποιήσει τα συντηρητικά αντανακλαστικά του Λαού. Μ’ αυτόν – τούτον τον τρόπο οι Εταίροι δανειστές και φίλοι μας επιτυγχάνουν… «μ’ ένα σμπάρο δυο τριγώνια»: αφενός αποκρύπτουν τις εγκληματικές ευθύνες που φέρουν για το κατάντημα της «Μεγάλης Ευρώπης» που, από μείζον πολιτικό Όραμα, εκφυλίστηκε σε… «παίγνιο Ολιγαρχών» και, αφετέρου, μας εκπαιδεύουν (sic), να είμαστε συνεχώς συντηρητικοί, φοβικοί και μοιρολάτρες. Κορόνα ή γράμματα, δηλαδή, εμείς οι χαμένοι!

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια.

Υποβολή απάντησης

Παρακαλώ εισάγετε το σχόλιο σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το email σας εδώ.