ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΙ

Oι ευθύνες στους …καταναλωτές

Ο πολύς κ. Παπακωνσταντίνου είναι αυτός που ανακάλυψε το 2010 την πυρίτιδα των αποδείξεων. Ονόμασε μάλιστα πομπωδώς τη νέα εκστρατεία για την χορήγηση αποδείξεων ως «κίνημα των αποδείξεων» και το εκθείασε ως λυδία λίθο της απαλλαγής της οικονομίας από τη φοροδιαφυγή και την παράλληλη ή υπόγεια ή παραοικονομία. Όπως και τις προηγούμενες φορές στην ιστορία του φορολογικού συστήματος, το «κίνημα» απέτυχε.

Ούτε οι αποδείξεις ελέγχθησαν ποτέ, ούτε περισσότερος ΦΠΑ εισπράχθηκε, ούτε οι ΔΟΥ απαλλάχθηκαν από τη γραφειοκρατία τους. Όπως και τις προηγούμενες φορές, μαύρες σακούλες γεμάτες με αποδείξεις στοιβάχτηκαν στα υπόγεια των εφοριών και ο πλούτος που υποτίθεται ότι περιέκλειε έμεινε αναξιοποίητος. Μάλιστα, όσον αφορά την πλευρά των δημοσίων εσόδων, αυτά μειώθηκαν, καθώς η συσσώρευση των αποδείξεων από τους φορολογουμένους οδήγησε –και καλώς έγινε- σε επιστροφές φόρων. Έγινε τότε λόγος για άλλη μια γκάφα του κ. Παπακωνσταντίνου, αφού σε στιγμές δημοσιονομικής κρίσης έλειψε από τον προϋπολογισμό 1,5 δισ. ευρώ.

Ο νυν υπουργός Οικονομικών κ. Γιαν. Στουρνάρας οδηγείται στο άλλο άκρο. Μέσα από εισηγήσεις υπηρεσιακών παραγόντων φαίνεται να επιβάλλει ποινή 22% σε όσους φορολογουμένους δεν κατορθώσουν να συγκεντρώσουν αποδείξεις για το ένα τέταρτο του εισοδήματός τους. Επί του ελλείποντος (χωρίς αποδείξεις) τμήματος του εισοδήματος οι φορολογούμενοι θα πληρώσουν φόρο 22%. Έτσι θα εξαλειφθεί το κίνητρο να δέχεται ο φορολογούμενος τη «σύσταση» του καταστηματάρχη να μην εκδοθεί απόδειξη και να «γλυτώσει» ο φορολογούμενος τον ΦΠΑ.

Είναι τερτίπια ενός μίζερου και αλλοπρόσαλλου κράτους, το οποίο, ανήμπορο να τιθασεύσει τη φοροδιαφυγή και να πανικοβάλλει για τις συνέπειές της τους φοροφυγάδες, μεταθέτει στους φορολογούμενους τη σύλληψη της φοροδιαφυγής, εκθέτοντας τους πάλι –τους ίδιους και τους ίδιους- στον κίνδυνο νέας φορολογικής αφαίμαξης. Οι φορολογούμενοι μετατρέπονται εκόντες άκοντες σε κυνηγούς κεφαλών, με τηλεκατευθυνόμενους, μάλιστα, εγκεφάλους. Ολόκληρη η σκέψη των φορολογουμένων –ακόμη και η τελευταία τους ικμάδα- θα απορροφάται στην προσπάθεια να μην απολέσουν απόδειξη ούτε ενός ευρώ. Θα κυνηγούν αποδείξεις για μία τσίχλα, για ένα κουμπί, για ένα σουβλάκι και για μία εφημερίδα, εν πλήρει επιγνώσει ότι επικρέμαται φόρος 22%.

Η προβαλλόμενη από την κυβέρνηση «συνυπευθυνότητα των καταναλωτών» είναι φληναφήματα και προσπάθεια αποενοχοποίησης εκείνων που έχουν την υποχρέωση να προστατεύσουν τους πολίτες, τονίζουν οικονομικοί αναλυτές. Και υπενθυμίζουν ότι τον τελευταίο καιρό η μεθοδευμένη απίσχνανση των κρατικών ελεγκτικών μηχανισμών (μέσω αποκρατικοποιήσεων, απολύσεων συμβασιούχων και απαγόρευση προσλήψεων) οδηγεί στο να καθίστανται συνυπεύθυνοι οι καταναλωτές σε όλο και διευρυνόμενα πεδία άσκησης αποκλειστικά κρατικής δραστηριότητας. Οι αποδείξεις είναι ένα από τα πεδία αυτά.

Στο χώρο των τιμών η απουσία του κράτους είναι εμφανέστατη. Οι καταναλωτές έχουν αναλάβει όλο το βάρος του ελέγχου των τιμών (είναι αδιανόητο ότι θα μπορέσουν να ελέγξουν την διαμόρφωση των τιμών) και της ποιότητας των προϊόντων. Η Επιτροπή Ανταγωνισμού δεν έχει να επιδείξει αποτελέσματα. Οι εργαζόμενοι, επίσης, έχουν αναλάβει σχεδόν ολοκληρωτικά τις καταγγελίες για τις παραβάσεις της εργατικής νομοθεσίας. Όταν επί 3 εκατ. ενεργού εργατικού δυναμικοί οι 1,7 εκατ. είναι άνεργοι και χιλιάδες από τους εργαζόμενους δέχονται μισθό 300 ευρώ, αντιλαμβάνεται κανείς την παντελή απουσία του Ελεγκτικού Μηχανισμού του Κράτους με ολόκληρη την προσπάθεια ανάκλησης των απολύσεων και της τήρησης της εργατικής νομοθεσίας (με διατήρηση του κατώτατου μισθού στα 480 καθαρά) να πέφτει στους ώμους των συνδικαλιστικών οργανώσεων και των ίδιων των εργαζομένων.

Αν δεν υπήρχε ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών που επεσήμανε τους κινδύνους από την αιθαλομίχλη της Αττικής, φαινόμενο μόλυνσης του περιβάλλοντος που προκαλείται από τζάκια και ξυλόσομπες, το κράτος και η κυβέρνηση θα ποιούσαν ακόμη τη νύσσα. Μόνον μετά την ευρεία δημοσιότητα που έλαβε η ανακοίνωση του Ιατρικού Συλλόγου και οι δηλώσεις των κομμάτων (κυρίως) της Αντιπολίτευσης ευδόκησε το Υπουργείο Περιβάλλοντος να συγκαλέσει σύσκεψη για την εξέταση της κατάστασης. Το κράτος πριν δεν εδέησε να κινητοποιήσει τους μηχανισμούς του (εάν υπάρχουν και λειτουργούν) και προτίμησε να αφήσει τα πράγματα να εξελιχθούν, είτε δηλ. να σταματήσει η ρύπανση είτε να σταματήσουν οι διαμαρτυρίες.

Η κυβέρνηση φέρει ακέραια την ευθύνη, γιατί χωρίς καν να σκεφθεί τις συνέπειες στην Υγεία και στο πορτοφόλι των πολιτών προχώρησε, υπό τα χειροκροτήματα της τρόικας στον διπλασιασμό (σχεδόν) του φόρου στο πετρέλαιο θέρμανσης με το πρόσχημα του περιορισμού του λαθρεμπορίου στα καύσιμα. «Φρόντισε», όμως, να κρατήσει ανοιχτή την κάνουλα των διυλιστηρίων που τροφοδοτεί τα επαγγελματικά (Θεός να τα κάνει) σκάφη με ναυτιλιακό πετρέλαιο. Εκεί βρίσκεται, κατά τη γνώμη των ειδικών η μεγάλη μαύρη τρύπα του λαθρεμπορίου του μαύρου χρυσού.

Η διεύρυνση του κύκλου των προσώπων που δικαιούνται επιστροφή φόρου, παρίσταται ως ατελέσφορο ημίμετρο. Βροχή, γι’ αυτό, κατατίθενται στη Βουλή, οι ερωτήσεις βουλευτών για τα έσοδα από την αύξηση του φόρου στο πετρέλαιο, όταν υπάρχουν εκτιμήσεις ότι το 90% των πολυκατοικιών απέφυγε να προσφύγει στον μαύρο χρυσό. Ότι, απέμεινε, εξάλλου, από το θεσμικό οπλοστάσιο της Πολιτείας, επισημαίνουν με έντονη ειρωνική διάθεση οι ειδικοί, είναι οι ενεργειακοί επιθεωρητές, που υποτίθεται ότι φροντίζουν τη θερμομονωτική επάρκεια των κτιρίων. Τι να μετρήσουν, όμως, οι ενεργειακοί επιθεωρητές, όταν, λένε οι ειδικοί, η θερμοκρασία μέσα και έξω από το σπίτι είναι σχεδόν η ίδια;

 

 

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια.

Υποβολή απάντησης

Παρακαλώ εισάγετε το σχόλιο σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το email σας εδώ.