ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΙ

Η ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΠΕΡΙ ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΤΩΝ

Βρήκαμε το πρόβλημα! Φταίει ο «πολλαπλασιαστής» που υπολόγισε λάθος το ΔΝΤ...

Δεν φταίει το γεγονός ότι είχαμε δημοσιονομικό έλλειμμα 15% και εξωτερικό έλλειμμα 14%.

Δεν φταίει το ότι κανείς δεν μας δάνειζε και είδαμε και πάθαμε για να δημιουργηθεί ο μηχανισμός.

Φταίνε αυτοί που υπολόγισαν λάθος τον πολλαπλασιαστή...

Αν αναγνωρίσουν το λάθος τους, όλα θα είναι εντάξει!

Γι άλλη μια φορά, κοιτάμε το δέντρο αντί να βλέπουμε το δάσος.

Ας δούμε ένα παράδειγμα για να καταλάβουμε πόσο υποκριτική και λάθος είναι αυτή η συζήτηση.

Ας σκεφτούμε δύο παρόμοιες χώρες, με παρόμοια μεγάλα προβλήματα (τεράστιο χρέος, μεγάλα δημοσιονομικά και εξωτερικά ελλείμματα, έλλειψη αναταγωνιστικότητας).

Δεν μπορούν να δανειστούν στις αγορές και για να τις δανείσουν οι άλλες χώρες, τους ζητούν να εφαρμόσουν το ίδιο πρόγραμμα: να μειώσουν το έλλειμμα 10 μονάδες, να κάνουν μεγάλες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις στις αγορές προϊόντων, υπηρεσιών, εργασίας, κεφαλαίου.

Η πρώτη χώρα τα κάνει όλα αυτά: σκληρή δημοσιονομική προσαρμογή, μαζί με απελευθέρωση αγορών, και μεταρρύθμιση του χρηματοπιστωτικού της συστήματος. Η πολιτική κατάσταση είναι δύσκολη, αλλά παίρνονται οι σωστές αποφάσεις - και κυρίως, συναινεί ένα μεγάλο μέρος του πολιτικού συστήματος. Οι δε πολιτικοί εξηγούν στον κόσμο γιατί οι δύσκολες επιλογές είναι αναγκαίες για να μπει τάξη στα δημοσιονομικά αλλά και για να επανέρθει η ανάπτυξη.

Η δεύτερη χώρα κάνει κι αυτή σκληρή δημοσιονομική προσαρμογή και απελευθερώνει την αγορά εργασίας. Τα υπόλοιπα όμως τα κάνει μισά ή καθόλου. Το πολιτικό σύστημα αρνείται να συνεργαστεί, και τα κόμματα αντί να συναινούν σε κάποια βασικά πράγματα διαγκωνίζονται στο ποιος θα καταγγείλει την προσπάθεια, ποιός είναι «προδότης», και λένε ψέμματα στον κόσμο υποσχόμενα λύσεις που δεν υπάρχουν. Αυτό οδηγεί σε μία σειρά από πολιτικές κρίσεις και δημιουργεί την αίσθηση στους πιστωτές ότι ίσως η χώρα αυτή δεν θέλει, δεν μπορεί, όσα χρήματα και να της δοθούν, και θα ήταν καλύτερα να αφεθεί στη μοίρα της. Με τον φόβο της κατάρρευσης, οι καταθέσεις φεύγουν στο εξωτερικό. Σε αυτή την κατάσταση, το μόνο εργαλείο πολιτικής είναι η συνέχιση της σκληρής δημοσιονομικής προσαρμογής και η μείωση των μισθών, που και τα δύο φέρνουν κι άλλη ύφεση και περισσότερη δυσφορία στον κόσμο.

Ερώτημα: σε ποια από τις δύο χώρες νομίζετε ότι θα είναι μεγαλύτερος ο «δημοσιονομικός πολλαπλασιστής»; Το γεγονός ότι η απάντηση είναι προφανής δεν σημαίνει βέβαια πως η κυβέρνηση δεν πρέπει να προσπαθήσει να εκμεταλλευτεί την παραδοχή του λάθους εκ μέρους του ΔΝΤ.

Θα πρέπει να επιδιωχθεί διαπραγμάτευση ακόμη κι αν την αρνείται ο Όλι Ρεν, ακόμη κι αν εταίροι μας χαρακτηρίζουν τη συζήτηση «ακαδημαϊκή». Έστω και κάποιος από τους όρους της συμφωνίας με τους δανειστές μας να καλυτερέψει, θα είναι κάτι. Αφ' ης στιγμής η κυβέρνηση δεν θέτει θέμα επαναδιαπραγμάτευσης ή ανατροπής του μνημονίου ό,τι κερδίζει καλό είναι.

Φυσικά, όπως δεν πρέπει να υπάρχει η αυταπάτη της αλλαγής πολιτικής, εκ μέρους των δανειστών μας, ένεκα του πολλαπλασιαστή, έτσι δεν θα πρέπει να καλλιεργείται και η αυταπάτη πως για την κρίση και τη συμφορά μας φταίει ο πολλαπλασιαστής. Όποιος το υποστηρίζει δεν είναι τίποτε άλλο παρά ο κοινός διαιρέτης της βλακείας και της δημαγωγίας. Και βλάπτει περισσότερο τη χώρα.

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Εννοείται πως όλα τα ανωτέρω ισχύουν υπό μία προϋπόθεση: Η κυρίαρχη κυβερνητική πολιτική συνεχίζει να είναι αυτή της παραμονής στο ευρώ και στο πλαίσιο των συμβάσεων με την τρόικα και όχι της εξόδου από την ευρωζώνη, της μονομερούς διαγραφής του χρέους και της κατάργησης του μνημονίου.

4 αναγνώστες σχολίασαν

Συμμετοχή στην συζήτηση
  1. καλός ο φελνίκος. Έχει εμπνευσις.

    θειε μου Κ, ξέρης σ’ αγαπάω ξέρης σ’ εκτιμάω αλλά το… «έβγαλα ότι είχα φάει» ως απάντηση στον Μιχαήλ δεν ταιριάζει. είναι απαράδεκτη και δεν σε τιμα. σε υποτιμά μάλλον περισσότερο. Εσυ πες αυτό που ξερης να λες. άλλωστε και οι δυο έχετε ωραία γνομην. Λιτα ομος και όχι μακρυγορίες που υποκρυπτουν σίγουρα λάθη…..

  2. Κε Διευθυντά, δε θα μακρηγορήσω ώστε να περισσέψει αρκετή » μελάνι » και για άλλα σχόλια. Είναι προφανές πως δεν ευθύνεται κανένας πολλαπλασιαστής, παρά μόνον ίσως εκείνος του » ωχαδερφισμού » για το γεγονός ότι τα νούμερα δεν βγαίνουν. Φταίμε όλοι εμείς που ζούσαμε επί δεκαετίες στη λογική του » όλοι ίδιοι είναι «! Όσο για το τι ακριβώς είναι σήμερα » αυταπάτη » σας παραπέμπω σε δύο άρθρα που φιλοξενεί σήμερα το matrix : » Σπάνε όλα τα ρεκόρ ύφεση και ανεργία »
    και » Ανεργία στο 10% και άλλα πρωθυπουργικά ανέκδοτα » …
    Με άλλα λόγια … σεις είπατε !!!

  3. Uncle .K 11:48 14/02/2013

    Φίλτατε Φελνίκο,
    Από πότε διαθέτεις καί μαντικές ικανότητες; Τό άρθρο σου σήμερα έιναι ούτε λίγο
    Ούτε πολύ αυτά πού ήθελα νά γράψω χθές σάν απάντηση, σέ μερικές μόνο από τίς χθεσινές σαχλαμάρες πού μάς ξεφούρνησε χθές ό κύρ. Μιχάλης Π. ανάμεσα στίς σοφίες καί τά ρητά τών διαφόρων σοφών.μέ τό πού διάβασα τό σχόλιο, έβγαλα ότι είχα φάει,
    πήγε κάι στό μπουκαλάκι μέ τό μελάνι καί δέν είχα γιά νά γράψω μόλις πού με έφτασε
    να γράψω μιά καλησπέρα στό Κατερινάκι. Καί έχει και οπαδούς, θά κάμει Κόμμα σέ
    Λίγο καιρό.
    Ευχαριστώ πάντως .

    • Φίλτατε στενοχωριέμαι ειλικρινά για τη δυσπεψία που σας προκάλεσα. Παρεμπιπτόντως  θυμάμαι κάποια λόγια ενός Κινέζου ηθοποιού του 20ου αιώνα : » όταν σου ασκούν κριτική, σημαίνει πως κάτι καλό κάνεις … » !
      Υπόσχομαι όταν εκφράζω τη γνώμη μου να χρησιμοποιώ πιο φιλικά υλικά μαγειρέματος…

Υποβολή απάντησης

Παρακαλώ εισάγετε το σχόλιο σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το email σας εδώ.