Σε περιπτώσεις ισορροπημένης  δίαιτας έχει παρατηρηθεί αύξηση του επιπέδου της στον οργανισμό του ανθρώπου. Βέβαια σε καμία περίπτωση δεν συνδέεται η χορήγησή της με την απώλεια βάρους.

Τα χαμηλά επίπεδά της βιταμίνης D, εκτός από την παχυσαρκία, σχετίζονται και με το σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2, την αρτηριακή υπέρταση και τα αγγειακά επεισόδια. Παρότι παρατηρείται ανεπάρκεια βιταμίνης D σε διαβητικούς, υπερτασικούς, υπερλιπιδαιμικούς και σε άτομα που έχουν υποστεί καρδιαγγειακά επεισόδια, η χορήγησή της δεν φαίνεται να συμβάλει στην πρόληψή τους ούτε και στη μείωση του κινδύνου.

O βαθμός παχυσαρκίας επηρεάζει κατά περίπου 30% τα επίπεδα της βιταμίνης D ενώ απώλεια βάρους της τάξης του 10% μετά από δίαιτα μπορεί να αυξήσει τα επίπεδα της επισημαίνει στο ΑΠΕ ο ενδοκρινολόγος Θεμιστοκλής Τζώτζας και προσθέτει ότι «ο υψηλός Δείκτης Μάζας Σώματος (ΔΜΣ) οδηγεί στην μείωση των επιπέδων της βιταμίνης D ενώ αντίστροφα η επίδραση της χαμηλής βιταμίνης D στην αύξηση του ΔΜΣ είναι μάλλον μικρή. Στην παχυσαρκία τα συνήθη επίπεδά της είναι ανεπαρκή».

«Πρέπει να ελέγχουμε τα άτομα για τα επίπεδα της βιταμίνης D σε σχέση με τη σκελετική υγεία, όχι όμως για τον καρδιαγγειακό κίνδυνο. Χορηγούμε βιταμίνη D σε άτομα με χαμηλά επίπεδα για την πρόληψη οστεοπόρωσης αλλά όχι για την πρόληψη των καρδιαγγειακών νοσημάτων» τονίζει ο κ. Τζώτζας.

Οι χαμηλότερες τιμές της βιταμίνης D παρατηρούνται σε χώρες με υψηλή ηλιοφάνεια όπως η Ελλάδα, η Ισπανία και η Ιταλία. Το γεγονός αυτό μπορεί να οφείλεται στην ελαττωμένη παραγωγή της στο δέρμα λόγω χρήσης αντηλιακού , μελαγχρωμίας, αποφυγής έκθεσης στον ήλιο και μεγάλη ηλικίας. Μπορεί ακόμη να οφείλεται σε ηπατική ανεπάρκεια, χρόνια νεφρική νόσο, νεφρωσικό σύνδρομο, στον αυξημένο καταβολισμό, στη δυσαπορρόφηση και στην αύξηση της παχυσαρκίας και του σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2.

Χαμηλά επίπεδα βιταμίνης D παρουσιάζει περίπου το 50% των ηλικιωμένων στην Ευρώπη.

Οι ανάγκες σε βιταμίνη D καλύπτονται με τη διατροφή και με την επί 10-20 λεπτά ημερησίως έκθεση στον ήλιο για 3-4 φορές την εβδομάδα. Οι ανάγκες των παιδιών και εφήβων ανέρχονται σε τουλάχιστον 400 ΙU βιταμίνης D ημερησίως ενώ των ενηλίκων ηλικίας άνω των 50 καθώς και των ατόμων τρίτης ηλικίας είναι 800-1000 IU ημερησίως.

Ένα κουταλάκι μουρουνέλαιο ή 100 γραμμάρια ψημένου σολομού αρκούν για να καλυφτούν οι ημερήσιες ανάγκες ενός παιδιού οι εφήβου. Τροφές πλούσιες σε βιταμίνη D είναι: το εμπλουτισμένο γάλα, ο εμπλουτισμένος χυμός, ο ψημένος σολομός, το σκουμπρί, ο τόνος, οι γαρίδες, το αυγό, τα εμπλουτισμένα κορν φλέικς και το μουρουνέλαιο.

• Ετικέτες: 
• ασθένεια
• διαβητικοί
• ηλικιωμένος
• ηλιοφάνεια
• Παχυσαρκία