ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΙ

Χώρα-μοντέλο η Βόρεια Κορέα

Τα κατασταλτικά μέτρα μέχρι θανάτου  αφορούν κάθε κοινωνία όπου η εξουσία τρέμει κάθε λογής παράβαση. Μπορεί στην Ευρώπη για παράδειγμα να έχουμε συντάγματα και νομοθεσίες όπου η επιείκεια  αποτελεί  επιβεβλημένο δώρο, ενώ στην άπω Ανατολή και δη στην  Βόρεια Κορέα  το καθεστώς του νεαρού Κιμ Γιόνγκ Ουν  επιβάλλει πειθαρχία  εθιζόμενη σε ακατανόμαστες  εκτελέσεις. Μια από τις γνωστές εκτελέσεις  ήταν εκείνη του Τζάνγκ Σονγκ Τάεκ, θείου του Κίμ (νούμερο 2 του καθεστώτος) ο οποίος ταπεινώθηκε δημοσίως προς γνώση και συμμόρφωση. Η κατηγορία εναντίον του τον έκρινε ένοχο για «ατιμωτικές  πράξεις» καθώς ήταν διεφθαρμένος, γυναικάς, ναρκομανής, εχθρός του καθεστώτος και φίλος των Κινέζων. Αλλά το πλέον  απίθανο παράπτωμα του αφορούσε το γεγονός ότι χειροκροτούσε χαλαρά και απρόθυμα τον Κιμ.

Όλοι θυμόμαστε την Εθνική ποδοσφαίρου των βορειοκορεατών στην Αφρική όπου δυο τρεις από αυτούς έκλαιγαν με μαύρο δάκρυ διότι είχαν ζητήσει άσυλο αλλά  το αίτημά τους δεν έγινε αποδεχτό για ευνόητους λόγους. Εξάλλου ο εξήντα επτάχρονος Τζάνγκ, μέντορας του νεαρού ηγέτη που τον ανέβασε στην εξουσία, εκτελέστηκε και ταυτόχρονα η μορφή του εξαφανίστηκε από κάθε μορφής  φωτογραφική ή άλλη αναφορά. Το παράδοξο είναι ότι ο Κιμ φοίτησε σε ελβετικό σχολείο, έχει μανία με το μπάσκετ και αδυναμία στον Έρικ Κλάπτον. Κατά τα λεγόμενα  του στενού κύκλου της εξουσίας του λέγεται ότι επελέγη για τη διαδοχή επειδή μοιάζει φυσιογνωμικά στον παππού του Κιμ Ιλ Σούνγκ και γι αυτόν ακριβώς το λόγο υποβλήθηκε σε πλαστικές επεμβάσεις για να  επιδεικνύει μεγαλύτερη ομοιότητα.

Περιττό να τονίσουμε ότι η ανώτερη εξουσία στη Βόρεια Κορέα εδράζεται  σε ένα παρανοϊκό καθεστώς  το οποίο ενισχύει την εξουσία του εκτελώντας για ψύλλου πήδημα  ανθρώπους του Κράτους. Ασφαλώς η παράνοια  δεν ομολογεί και πολλά πράγματα καθώς η αξία μιας ζωής όσο πηγαίνουμε ανατολική χάνει μέχρι σημείου το θύμα να εμφανίζεται σαν ανθρωπόμορφο τέρας. Τον Νοέμβριο  εκτελέστηκαν  από το απόσπασμα ογδόντα άτομα  που είτε διένειμαν πορνογραφικό υλικό  είτε παρακολούθησαν (άλλο έγκλημα αυτό...) δυτικές ταινίες και δορυφορική τηλεόραση. Περιττό να πούμε ότι οι εκτελέσεις γίνονται δημόσια και τις παρακολουθούν χιλιάδες πολίτες.

Το μαγικό—χουντικό  καθεστώς της Βόρειας Κορέας  δεν είναι μια απλή δικτατορία. Η Πιόνγκγιάνκ κατέχει πυρηνικά όπλα παραβιάζοντας τους διεθνείς κανόνες που επιτάσσουν την Μη διάδοση των πυρηνικών. Κατά συνέπεια οι ξένοι παρατηρητές δύσκολα μπορούν να βγάλουν κάποιο σαφές και σταθερό συμπέρασμα για τη χώρα. Χωρίς καμιά υπερβολή, η χώρα του Κιμ είναι ένα αλλόκοτο κρατίδιο όπου ο οιοσδήποτε Διαφωτισμός έχει ριχτεί στα τάρταρα, όπου οι εκτελέσεις έχουν υποκαταστήσει τις  αντικαταστάσεις προσώπων, όπου τελικά η ζωή δεν έχει ουδεμία αξία έναντι στο κέντρο εξουσίας. Το κράτος είναι το απόλυτο, όλα τα άλλα ωχριούν έναντι στον ηγέτη που με μια διαταγή μπορεί να εκτελέσει δεκάδες ατόμων. Άραγε δεν είναι  πρωτοφανές  το φαινόμενο μιας εξουσίας που ταυτίζεται με ένα μονάχα άτομο;

Όταν απεβίωσε ο προκαθήμενος  της σοσιαλιστικής εξουσίας και ανέλαβε ο Κιμ, το πρώτο που έκανε ήταν να συλλάβει  πολλούς  πολίτες οι οποίοι δεν έδειχναν τον δέοντα σπαραγμό για τον ηγέτη τους. Συγκεκριμένα δεν δάκρυζαν όσο επέβαλε το συνταρακτικό γεγονός.

 

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια.

Υποβολή απάντησης

Παρακαλώ εισάγετε το σχόλιο σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το email σας εδώ.