ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΙ

«Ένα άλογο, ένα άλογο. Το βασίλειό μου για ένα άλογο»

«Κάθε πράγμα ανεβαίνει για να πέσει και ακμάζει για να παρακμάσει» έγραφε ο Σαίξπηρ περιγράφοντας μέσα σε δέκα λέξεις τη φύση της εξουσίας αλλά και τη μοίρα των ηγετών.

Αν η γέννηση ενός κινήματος, μίας παράταξης, ενός κόμματος φέρει σε εξαιρετική πυκνότητα όλα τα σημάδια της μετέπειτα ανόδου του, το τέλος του είναι αυτό που πραγματικά φωτίζει το μονοπάτι που χάραξε στην ιστορία αλλά και τις στρεβλώσεις που υπέστη στη διαδρομή. Όσο σπουδαίοι κι αν υπήρξαν οι πρώτοι ηγέτες του, αυτοί που βάζουν την πιο σημαντική σφραγίδα είναι οι τελευταίοι. Θα τολμούσε μάλιστα κανείς να πει πως όσο επώδυνη κι αν είναι για τους ίδιους, ατομικά, η πορεία τους ως οι τελευταίοι καπετάνιοι, άλλο τόσο σημαντική είναι η ευθύνη που αναλαμβάνουν στο να ενταφιάσουν με τιμές και αξιοπρέπεια το Παλιό και να ανοίξουν δρόμο στο Νέο.

Λίγοι, πραγματικά μεγάλοι άνδρες κατάφεραν να σηκώσουν το βάρος αυτής της τεράστιας ευθύνης. Οι περισσότεροι, τη στιγμή της ήττας και της κατάρρευσης, αγωνιούν –πράγμα ανθρώπινο- για την προσωπική τους διάσωση φτάνοντας πολλές φορές στο να διαγράψουν την ίδια την ιστορία του χώρου που εκπροσωπούν και ως άλλοι Ριχάρδοι Γ’ να αναφωνήσουν:  «Ένα άλογο, ένα άλογο. Το βασίλειό μου για ένα άλογο».

Η Ιστορία αυτού του τόπου έχει να παρουσιάσει πλήθος τέτοιων παραδειγμάτων από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Και επιγόνων που «κατάφεραν» να διαλύσουν βασίλεια τα οποία κληρονόμησαν ή σφετερίστηκαν αλλά και ηγετών που έμειναν μέχρι την ύστατη ώρα στο πεδίο της μάχης με μόνη τους πανοπλία την αξιοπρέπεια, την τιμή και την περηφάνια για το ότι αξιώθηκαν να ζήσουν σε μία Αλεξάνδρεια που χανόταν.

Σ’ αυτούς τους λίγους ανήκουν, για να θυμηθούμε το σχετικά πρόσφατο παρελθόν, οι τρεις τελευταίοι ηγέτες της Ένωσης Κέντρου: ο Γεώργιος Μαύρος, ο Ιωάννης Ζίγδης και ο Γιάγκος Πεσμαζόγλου.

Ο πρώτος προσπάθησε αμέσως μετά τη Χούντα να ανασυντάξει την μεγάλη παράταξη που είχε ιδρύσει το 1961 ο Γεώργιος Παπανδρέου.  Η Ένωσις Κέντρου – Νέες Δυνάμεις (Ε.Κ. – Ν.Δ.) κατάφερε να γίνει η πρώτη Αξιωματική αντιπολίτευση της Μεταπολίτευσης και να συμβάλει στην αποκατάσταση και σταθεροποίηση της Δημοκρατίας. Η επέλαση ενός νέου κινήματος σήμανε όμως, τα επόμενα χρόνια, το τέλος της μεγάλης κεντρώας παράταξης. Οι ηγέτες της όμως δεν το έβαλαν κάτω. Δημιουργούν την Ένωση Δημοκρατικού Κέντρου. Καθώς ο Μαύρος αποσυρόταν –και λόγω ηλικίας πλέον- στο παρασκήνιο, ένας δωδεκανήσιος πολιτικός, ο Ιωάννης Ζίγδης αναλαμβάνει την ηγεσία με πείσμα και δυναμικότητα. Το τέλος έρχεται το 1978 όταν η ΕΔΗΚ διασπάται. Από τους 16 βουλευτές που είχε τότε μόνο πέντε να παραμείνουν στην κοινοβουλευτική ομάδα, επτά έμειναν  στη Βουλή ως ανεξάρτητοι και τέσσερις προσχώρησαν στη Νέα Δημοκρατία του Κωνσταντίνου Καραμανλή ενώ πολλά στελέχη προσχώρησαν αργότερα στο ΠΑΣΟΚ και υπήρξαν μετέπειτα υπουργοί του (ανάμεσά τους οι Στέλιος Παπαθεμελής, Μανώλης Μπαντουβάς, Γεώργιος - Αλέξανδρος Μαγκάκης, Αναστάσιος Πεπονής, Δημήτρης Τσάτσος) ενώ ο  πρώην αρχηγός Γεώργιος Μαύρος παρέμεινε ως συνεργαζόμενος βουλευτής.

Ήταν τότε που ο Γιάγκος Πεσμαζόγλου με τη Βιργινία Τσουδερού δημιούργησαν το Κόμμα Δημοκρατικού Σοσιαλισμού (ΚΟΔΗΣΟ).

Κανένα από αυτά τα σχήματα δεν ευδοκίμησε για μεγάλο χρονικό διάστημα ούτε και έπαιξε κάποιο ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο καθώς οι δύο μεγάλοι πολιτικοί σχηματισμοί είχαν απορροφήσει τα περισσότερα στελέχη του παραδοσιακού Κέντρου. Οι τελευταίοι όμως αυτοί ηγέτες παρέμειναν ως το τέλος συνεπείς στις ιδέες τους, μαχητικοί αλλά πάνω απ’ όλα δημοκρατικοί και εξόχως κοινοβουλευτικοί κερδίζοντας τον σεβασμό εχθρών και φίλων. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έκαναν λάθη, ότι δεν έπεσαν θύματα της πολιτικής τους ματαιοδοξίας, κάποιες φορές, ότι δεν αστόχησαν. Ποτέ όμως δεν σκέφτηκαν να παραδώσουν το μικρό ή το μεγάλο τους βασίλειο «για ένα άλογο», για την προσωπική τους διάσωση.

Δυστυχώς, στις ημέρες μας φαίνεται ότι ελάχιστοι θυμούνται το παράδειγμά τους. Ίσως και να είναι θέμα μεγέθους. Πολιτικού. Όχι άλλου…

Σ.Σ.: Για το μέγεθος των πολιτικών αυτών επισκεφθείτε το Αρχείο της ΕΡΤ. Αξίζει τον κόπο:

-Για τον Ιωάννη Ζίγδη http://www.hprt-archives.gr/V3/public/main/page-assetview.aspx?tid=0000007150&tsz=0&autostart=0

-Για το Γιάγκο Πεσμαζόγλου http://www.hprt-archives.gr/V3/public/main/page-assetview.aspx?tid=0000006641&tsz=0&autostart=0

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια.

Υποβολή απάντησης

Παρακαλώ εισάγετε το σχόλιο σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το email σας εδώ.