ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΙ

Οι σωτήρες…

Ο χρόνος μετρά αντίστροφα για την διεξαγωγή των εκλογών, τόσο σε ευρωπαϊκών όσο και σε τοπικό επίπεδο: Όσον αφορά στους τοπικούς άρχοντες εκεί τα πράγματα είναι πιο απλά. Αν εξαιρέσεις τους μεγάλους αστικούς Δήμους (πχ Αθήνα) όπου οι κάτοικοί τους ψηφίζουν με λογική «εθνικών εκλογών», υπό την έννοια ότι ψηφίζουν ως επί το πλείστον Κόμμα και προβεβλημένα πρόσωπα, στις άλλες περιοχές της χώρας επικρατούν εκείνοι που έχουν έρεισμα επειδή τους γνωρίζουν οι κάτοικοι της περιοχής τους: Ο κόσμος είναι μικρός και συνήθως εκλέγονται αυτοί που είναι κοντά στον πολίτη τους, εκείνοι που έχουν να επιδείξουν έργο: Οποιουδήποτε είδους… αλλά έργο.

Στις ευρωεκλογές τα πράγματα είναι διαφορετικά: Εκεί οι ψηφοφόροι αναμένεται να εκφράσουν την οργή τους για τα όσα άδικα βιώνουν τα τελευταία χρόνια.

Και εκεί υπάρχει ο παράγοντας ΠΑΣΟΚ: Η ηγεσία του υποστηρίζει πως έσωσε την Ελλάδα από το χείλος τους γκρεμού. Αλλά αυτό είναι η μισή αλήθεια. Ελάχιστοι είναι πλέον εκείνοι που αρνούνται να παραδεχτούν πως η Ελλάδα έπρεπε να προχωρήσει σε προσαρμογή και πως κινδύνεψε να βρεθεί και στα πολύ πολύ χειρότερα.

Και ακόμη πιο λίγοι πως ενδεχομένως θα μπορούσε να αξιοποιηθεί μια διαφορετική συνταγή, όπως για παράδειγμα εκείνη της αλλαγής νομίσματος: Αλλά το μεγάλο πρόβλημα ήταν οι επιλογές και ο τρόπος εφαρμογής. Που πονούσε η Ελλάδα; Παντού θα μπορούσε να πει κάποιος, αλλά τα βασικά θέματά της ήταν τρία. Υπερτροφικός δημόσιος τομέα (άρα και κοστοβόρος), φοροδιαφυγή και παραγωγική δομή. Δημόσιο, τι έγινε εκεί; «Χοντρό ψαλίδι» στους μισθούς και τις συντάξεις. Όμως για παράδειγμα, κάτι φάκελοι με οργανισμούς που δεν έχουν λόγο ύπαρξης -παρά μόνον για την εξυπηρέτηση των δικών μας παιδιών- είχαν ξεμείνει από το 2009 στα συρτάρια του τότε αντιπροέδρου της Κυβέρνησης Θεόδωρου Πάγκαλου. Χώρια περιπτώσεις δημοσίων υπαλλήλων που παραμένουν στις θέσεις τους και ας έχουν καταδικαστικές αποφάσεις στην πλάτης τους.

Φοροδιαφυγή: Το γεγονός ότι την ώρα που τα νοικοκυριά «φεσώνουν» την εφορία κάθε μήνα και περισσότερο γιατί απλά δεν έχουν, οι φοροελεγκτικοί μηχανισμοί έχουν ολοκληρώσει σε 3 μήνες μόλις 95 ελέγχους σε πολίτες μεγάλου πλούτου, έναντι στόχου βάσει του οποίου το εξάμηνο θα πρέπει να έχουν κλείσει 250 υποθέσεις.

Παραγωγική δομή: Η μαζική επιστροφή στην επαρχία και η δημιουργία νέων και πρωτοποριακών προϊόντων, όχι μόνον δεν έχει υποβοηθηθεί από την πολιτεία, αλλά αντιθέτως σε πολλές περιπτώσεις εμποδίζεται. Δίνεται έμφαση σε μεγάλες ξένες επενδύσεις από το εξωτερικό, αντί να χαραχθεί μια συνολική στρατηγική με δραστηριότητες που αλληλοσυμπληρώνονται.

Σε κάθε περίπτωση, αυτό που προκύπτει είναι πως οι τομείς που έπρεπε να δεχτούν τις πρώτες παρεμβάσεις είναι εκείνοι που τελικά με «μπαλώματα» γίνεται προσπάθεια να «μαζευτούν» τώρα… Και αυτό στοίχισε: Στοίχισε στα νοικοκυριά που δεν ξέρουν πια τις οφείλουν και τι έχουν να δώσουν στην εφορία....και όπως όλα δείχνουν θα στοιχίσει και στους «σωτήρες»... σε επίπεδο κάλπης.

 

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια.

Υποβολή απάντησης

Παρακαλώ εισάγετε το σχόλιο σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το email σας εδώ.