ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΙ

Η νέα τραπεζική εποχή

Έξι χρόνια μετά το ξέσπασμα της κρίσης το τοπίο στον τραπεζικό κλάδο διαμορφώνεται ριζικά διαφορετικό: σε σχέση με τον Δεκέμβριο του 2010 έχουν χαθεί περίπου 12.000 θέσεις εργασίας, 1.000 καταστήματα έχουν κλείσει ενώ 12 τράπεζες έχουν «σβήσει» από τον τραπεζικό χάρτη. Η αναδιάρθρωση που έχει πραγματοποιηθεί είναι άνευ προηγουμένου.

Εν πολλοίς χάθηκαν πολλά από αυτά που οι τράπεζες δημιούργησαν την «χρυσή» δεκαετία 2000 – 2010, όπου εκμεταλλευόμενες την απελευθέρωση της τραπεζικής αγοράς πέτυχαν αλματώδεις ρυθμούς ανάπτυξης. Αυτά όμως έχουν περάσει στην ιστορία. Η «καινούργια» εποχή, για τις τράπεζες, η μετά την κρίση εποχή θυμίζει πολύ την εικόνα του κλάδου όπως ήταν πριν την απελευθέρωσης. Ισχυρότερος έλεγχος, πολύ λιγότερες τράπεζες, λιγότερος ανταγωνισμός και λιγότερα δάνεια. Οι εγχώριες τράπεζες θα χρειαστούν πολύ καιρό για να κλείσουν τις πληγές και να επουλώσουν τα τραύματα.

Το μέγα ζητούμενο είναι η Ελλάδα να βρει το βηματισμό της, η οικονομία να σταθεροποιηθεί και να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για την επιστροφή σε ανοδική πορεία. Για τις τράπεζες, μετά την εκρηκτική ανάπτυξη των προηγουμένων ετών, δεν υπάρχει άλλος δρόμος από τη συρρίκνωση. Τις πιέσεις στο εγχώριο τραπεζικό σύστημα θα εντείνουν οι τεχνολογικές εξελίξεις που οδηγούν σε ριζικές αλλαγές στον τρόπου λειτουργίας των τραπεζών.

Μια από τις μεγάλες προκλήσεις που πρέπει να διαχειριστεί το τραπεζικό σύστημα είναι πώς θα αντιμετωπίσει το ζήτημα των μη εξυπηρετούμενων δανείων με τρόπο που και θα κρατήσει στη ζωή τις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά που βρίσκονται σε δύσκολη οικονομική θέση και ταυτόχρονα δεν θα επιβαρύνει τις τράπεζες με νέες ζημιές αποδυναμώνοντας εκ νέου την κεφαλαιακή τους βάση.

Η επόμενη ημέρα για τις τράπεζες εξαρτάται απόλυτα από την επόμενη ημέρα για τη χώρα και την οικονομία. Διότι οικονομία και τράπεζες ή τράπεζες και οικονομία είναι απολύτως αλληλένδετα. Μόνο αν η χώρα επιστρέψει σε ανοδική πορεία θα μπορέσουν οι συστημικές τράπεζες που εξασφάλισαν την ιδιωτική συμμετοχή του 10% να αποπληρώσουν το Ταμείο και οι μέτοχοι να ανακτήσουν τον έλεγχο της τράπεζας. Αντίθετα, αν η οικονομία παραμείνει σε βαθιά ύφεση και το 2014 τότε είναι βέβαιο ότι τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια θα σημειώσουν νέα μεγάλη αύξηση, ροκανίζοντας και τα νέα κεφάλαια που μπήκαν στο τραπεζικό σύστημα με την ανακεφαλαιοποίηση. Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα απαιτηθούν νέα κεφάλαια για την στήριξη του τραπεζικού συστήματος.

Ακόμα και στο καλύτερο σενάριο, αυτό της γρήγορης επιστροφής της χώρας σε ανοδική πορεία, οι εγχώριες τράπεζες θα πρέπει να συμβιβαστούν σε μια χαμηλή «πτήση». Τα υπερκέρδη, η επιθετική επέκταση, οι εξαγορές και οι υψηλές αποδόσεις που χαρακτήρισαν τη δεκαετία του 2000 έχουν περάσει στην ιστορία. Θα χρειαστεί πολύ καιρός για να ξεχαστεί η περιπέτεια, να σβήσουν ο φόβος και οι δυσάρεστες αναμνήσεις, ώστε ένας νέος κύκλος αισιοδοξίας και επέκτασης να ξεκινήσει και πάλι για τις τράπεζες.

 

Ο Γιάννης Παπαδογιάννης είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας των βιβλίων : «Το Άδοξο Τέλος – Η μετέωρη πορεία, η συντριβή και η αναγέννηση των Ελληνικών Τραπεζών» (2013), και, «Η Άνοδος και η Πτώση του Homo Economicus – Ο μύθος του ορθολογικού ανθρώπου και η χαοτική πραγματικότητα» (2012), (Αμφότερα, εκδόσεις Παπαδόπουλος).

 

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια.

Υποβολή απάντησης

Παρακαλώ εισάγετε το σχόλιο σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το email σας εδώ.