«Τούτοι οι βουνίσιοι μοιάζουν να μην έχουν ξαναδεί τουρίστες. Εκατό φορές γύρεψα να μας δείξουν το δρόμο. Παντέρημα σοκάκια, άνεμος που σφυρίζει και καυτερός ήλιος», μέσα σε αυτό το λιτό και άγριο σκηνικό στο Εμπορειό της Σαντορίνης, «έστησε» ο Σαρτρ το θεατρικό έργο «οι Μύγες».

Έχουν περάσει αρκετές δεκαετίες από την εποχή που ο Γάλλος φιλόσοφος έβγαινε στους δρόμους του Εμπορειού ,χτισμένο στα πεδινά του νησιού , και αναρωτιόταν «Πού είναι τα παραθύρια τους; Στους δρόμους δεν βλέπεις παρά μονάχα γυμνούς τοίχους».

Δεν ξέρω τι θα έλεγε σήμερα ο μεγάλος φιλόσοφος, αν μπορούσε να δει τα «παντέρημα σοκάκια» να πλημμυρίζουν από χιλιάδες τουρίστες από κάθε σημείο του πλανήτη. Να «παλεύουν» για μια θέση στο περιβόητο ηλιοβασίλεμα της Οίας. Έστω, ένα, τόσο, δα κλικ που αμέσως θα ανέβει στο Facebook και στο Instagram.

Ναι! Είμαστε και εμείς εκεί! Επιβεβαιώνουν οι δυο κυρίες της τηλεόρασης. Να και τα τεκμήρια! Αν φας και προφίλ με θέα την καλντέρα. Καλέ, λιώσαμε τα σανδάλια μας στα καλντερίμια. Κλικ. Μαγικά! Κλικ.

«Πόσο κάνει το δίκλινο στη Σαντορίνη;»

Σκέφτομαι ότι μάλλον ο Γάλλος φιλόσοφος θα αναζητούσε την ηρεμία της ενδοχώρας, σε κάποιο από τα καλοδιατηρημένα χωριά με τους αμπελώνες , τα πανηγύρια, την «τυφλή» γευσιγνωσία, τον οινοποιητικό πυρετό, που μπορείς να βρεις με 50 και 70 ευρώ.

Δωμάτιο με θέα στη Καλντέρα.

Αν έχετε όρεξη, ρίξτε μια βουτιά στην πριβέ πισίνα. Γρήγορο ξύπνημα. Παραδεισένιο.

Λίγο μετά τις οκτώ, το πρωί. Ο οικοδεσπότης της πρωινής εκπομπής καθισμένος στο κέντρο του πάνελ , από την μια πλευρά η δημοσιογράφος «το καλοκαίρι έφτασε» και από την άλλη ο κ. συνάδελφος, καλοξυρισμένος και καθισμένος στις δημοσιογραφικές δάφνες του, προσπαθεί να ελαφρύνει την ατμόσφαιρα.

Ο αγουροξυπνημένος σκηνοθέτης για να ανοίξει τα μάτι του «πέταξε» τα καλοκαιρινά πλάνα στους πρωινούς τηλεθεατές.

Ξέρεις, πως είναι, να είσαι με την τσίμπλα στο μάτι και να χάνεται το βλέμμα σου στο απέραντο γαλάζιο της Καλντέρας;

Άντε, τώρα, να συγκεντρωθείς, να πιείς μια γουλιά καφέ , να ψάξεις για τα κλειδιά σου .

Σκέφτεσαι το βασανιστικό οχτάωρο, την κίνηση στο δρόμο, τα νεύρα των συναδέλφων και θέλεις να γυρίσεις πίσω.

Να χαθείς σε χρυσές παραλίες και μαγευτικά δειλινά. Να πετάξεις από πάνω σου υποχρεώσεις, χαράτσια και κρίση.

Μια κλεφτή ματιά στην μικρή οθόνη θα σε συνεφέρει από την ονειροπόληση.

«Η τηλεόραση και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αντικατέστησαν σχήματα και πολιτικές κουλτούρες έξι και επτά δεκαετιών» υποστηρίζει ο 40χρονος, έως εκείνη την ώρα, αφανής ομιλητής, απροσδιορίστου πολιτικής προέλευσης.

«Αν είναι Σαμαράς και Βενιζέλος , το πολιτικό μας μέλλον, τότε ζήτω που καήκαμε!», πετάγεται η γνωστό ηθοποιός που ως τώρα δεν είχε μιλήσει.

Σε αυτό το τελευταίο σχόλιο αντέδρασε ο γηραιότερος του τηλεοπτικού πάνελ.«Ναι, καήκαμε! Κλειδί για την ανάκαμψη οι ξαπλώστρες τις Μυκόνου. Τα ''ισχυρά συμφέροντα'' θα βυθιστούν στο ηλιοβασίλεμα της Σαντορίνης.»

Αχ , βρε, σκηνοθέτη, μας πλήγωσαν τα πλάνα σου.

Η ζωή τρέχει. Οι πολιτικές αναλύσεις της πρωινής εκπομπής θα διακοπούν από τις αναμενόμενες διαφημίσεις. Η τηλε-δημοκρατία θα συνεχιστεί σε τρία λεπτά. Υποψιάζομαι ότι ακόμη και αν ξεπεράσουμε την κρίση , δύσκολα θα ξεπεράσουμε το «σύνδρομο του μνημονίου».

Καθημερινή προπόνηση οι άναρθρες κραυγές «αγανακτισμένων» που υποτίθεται ότι υπηρετούν τα λαϊκά συμφέροντα. Καταιγίδα χλευασμού για τις τιμές σε Μύκονο και Σαντορίνη.

«Πόσο κάνει το δωμάτιο με θέα την καλντέρα» «Α, πα ,πα!». «Γιατί καλέ, στη Βενετία, είναι πιο φτηνά; Και δεν έχει και τέτοια θέα»

Λες και πέρσι που ήταν φθηνότερα θα μπορούσε ο κάθε μικρομεσαίος να πάει κρουαζιέρα Μύκονο και Σαντορίνη.

Άντε να ρίξουμε στην πυρρά ξενοδόχους και τουριστικούς πράκτορες.

«Γιατί, καλέ, τα πουλάτε πιο φτηνά τα δωμάτια στους Κινέζους;»

Έμεινα εμβρόντητη από την ευκολία που γίνονται διαπιστώσεις και ρίχνονται στη πυρρά παραγωγικές τάξεις, όπως οι ξενοδόχοι και οι υπόλοιποι επαγγελματίες , μεγάλοι, μικρομεσαίοι και μικροί που ασχολούνται με τον τουρισμό. Και μεταξύ μας, αυτοί προς το παρόν γράφουν το success story του 2014.

Με τις παραγωγικές τάξεις να έχουν μηδενική πρόσβαση στον τραπεζικό δανεισμό. Με υποσχέσεις που παραμένουν υποσχέσεις στο στόμα των αρμοδίων για τα θέματα υγείας και παιδείας που ταλανίζουν τους νησιώτες.

Θα πρέπει να ξεκαθαρίσω ότι μακριά από μένα οι «αρπαχτές» και οι παντός τύπου ιστορίες αισχροκέρδειας.

Όμως, δεν μπορώ να αποσιωπήσω δυο, τρία πράγματα. Πίσω από τα λευκά υπόσκαφα σμιλεμένα στο βράχο , τις μικρές και μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες , τα ενοικιαζόμενα δωμάτια, την αρχιτεκτονική πολυμορφία που δίνει μια μοναδική αισθητική στο νησί, βρίσκονται οι άνθρωποι που αγάπησαν και επένδυσαν στον τόπο.

Μια συλλογική προσπάθεια που κρατάει πάνω από τριάντα χρόνια με ποιοτικές επενδύσεις, αναβαθμισμένες και υψηλού επιπέδου προσφερόμενες υπηρεσίες στον Έλληνα και ξένο επισκέπτη.

Κορυφαίος τουριστικός προορισμός η Σαντορίνη; Είναι. Ακριβή η Σαντορίνη; Δεν ξέρω. Το θέμα είναι να ανταποκρίνεται η τιμή στο παρεχόμενο προϊόν.

Η Σαντορίνη κέρδισε το στοίχημα. Με μόχθο και μεράκι. Με στόχο και σκληρή προσπάθεια.

Για περισσότερο από τριάντα χρόνια οι άνθρωποι που ασχολούνται με τον τουρισμό κυνήγησαν την πρόκληση να αναδείξουν την μοναδική αυτή γωνιά της χώρας μας σε μοναδικό παγκόσμιο προορισμό στον πλανήτη.

Χρονιά- ορόσημο για τον ελληνικό τουρισμό. Πόσον μάλλον για Μύκονο Σαντορίνη, Κρήτη, Ρόδο, Κέρκυρα και τα υπόλοιπα νησιά.

Όμως, το αυθόρμητο δημοψήφισμα σε Πάρο και Αντίπαρο για την Υγεία, η διαφύλαξη των στοιχειωδών υποδομών στο κέντρο Υγείας της Μυκόνου και η οδύσσεια των Σαντορινιών για να λειτουργήσει το νοσοκομείο στο νησί, είναι η άλλη όψη του νομίσματος.

Μόλις πρόσφατα διορίστηκε ορθοπεδικός σε κοσμοπολίτικο νησί . Ούτε κουβέντα για καρδιολόγο στα μικρότερα νησάκια των Κυκλάδων.

«Πόσο πάει μια νύχτα στη Σαντορίνη;»

Δεν ξέρω. Θα σας πω το γνωστό και χιλιοειπωμένο.

«Θα σας μείνει αξέχαστη!»