ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΙ

Θέρος Ηλίου… ακριβότερον;

Αφού δεν πάμε εμείς στο Χόλιγουντ, έρχεται αυτό σ’ εμάς. Με τους ανηλεείς βομβαρδισμούς της Γάζας, βέβαια, κάθε απόπειρα να προσδιορισθούν, τόσο το βουνό όσο κι ο Μωάμεθ, στην περίπτωσή μας γίνεται ακόμα δυσχερέστερη.

Γίνεται ευτυχέστερη μήπως ή θεαματικότερη, έστω, η περίοδος των διακοπών μας, με τόσες διασημότητες, βεντέτες και αστέρες να προτιμούν τις θάλασσές μας; Σίγουρα, γίνεται λαμπρότερη. Οι αστέρες προσελκύουν τα φώτα της δημοσιότητας κι η ακτινοβολία εκτοξεύεται ανεξέλεγκτη.

Δεν ελέγχονται οι τιμές των προσφερόμενων υπηρεσιών, των δωματίων, των αναψυκτικών ή του εμφιαλωμένου νερού, πώς να ελεγχθεί η λάμψη των επιφανών επισκεπτών; Στην γλώσσα των δημοφιλών προορισμών η λάμψη αποτελεί συνώνυμο της ακρίβειας. Το σύνθημα «ζήσε τον μύθο σου» δικαιώνεται αναδρομικά και κυριολεκτικά μόλις προστεθεί το δεύτερο μισό («δίνοντας κάτι παραπάνω») της φράσης.

Απλή αριθμητική. Αφού μας έχουν πείσει ότι κατοικούμε στην ομορφότερη χώρα το πλανήτη, πώς νοσταλγούμε ακόμα τις δεκαετίες με το χαμηλό κόστος διαβίωσης και τον υψηλό δείκτη ευχαρίστησης; Ενδεικτική είναι η ακόλουθη στιχομυθία, σε νησιωτική περιοχή, ανάμεσα στον επιστημονικό ερευνητή και τον ιδιοκτήτη τουριστικής επιχείρησης.

–Μου μιλάτε για σημαντική αύξηση αφίξεων κι εσόδων, ρωτάει ο πρώτος, σας στηρίζουν η σύζυγος και τα δυο παιδιά σας, έχετε μιαν ισορροπημένη ζωή, γιατί δεν νιώθετε ευτυχισμένος;

-Αλλιώς το φανταζόμουν, απαντάει ο δεύτερος, ρίχνοντας κλεφτές ματιές προς την πλευρά της γυναίκας του.

Πράγματι, το ελληνικό καλοκαίρι υπογραμμίζει με τον πιο απόλυτο τρόπο, όχι μόνον τις εσωτερικές, προσωπικές αντιφάσεις του καθενός μας και την κεντρική συλλογική, εθνική αντίθεση ανάμεσα στην θερινή έξαρση του φαντασιακού, από τη μια, και μιαν ορισμένη εκδοχή της πεζής καθημερινότητας, στους υπόλοιπους μήνες. Με τον πολλαπλασιασμό των επισκεπτών απ’ όλα τα μέρη του κόσμου, αντί ν’ αμβλυνθεί η παραπάνω αμφίθυμη πραγματικότητα, δείχνει αντιθέτως να επιτείνεται.

Ας διασχίζει ως παγκόσμιο φαινόμενο ταπεινοσύνης την απόσταση Πάρου – Αντίπαρου ένας κάτοχος όσκαρ, ας αναζητούν νησιά για μόνιμη εγκατάσταση αρκετά ζευγάρια του σινεμά, του αθλητισμού ή της μόδας. Στην καλύτερη περίπτωση, το ζήτημα της κατά κεφαλήν καλλιέργειας να μεταβληθεί σε ζήτημα της κατά κεφαλήν ….ηλιοφάνειας.

Εντάξει, οι ακτίνες του Ηλίου παρέχονται δωρεάν προς όλους ανεξαιρέτως, όμως τα σημεία παρακολούθησης, τι λέω, τα σημεία απόλαυσης, ενός μοναδικού ηλιοβασιλέματος δεν είναι, ως γνωστόν απεριόριστα. Μάλιστα, όταν πρόκειται για τα δημοφιλέστερα ανά την υφήλιο, γίνεται ηλίου φαεινότερον πως οι θέσεις αυτομάτως διατίθενται σ’ όλο και υψηλότερες τιμές, λόγω αυξημένης ζήτησης.

Θα μετατραπεί εντός πενταετίας, ενδεχομένως, το μπλε του αρχιπελάγους σε κίτρινο ή κόκκινο; Αν η Ανατολή δεν ήταν τίποτε περισσότερο από ένα δυτικό όνειρο, ήρθε ίσως η ώρα να μεταβληθεί η Σαντορίνη σ’ επίγειο παράδεισο της ανατέλλουσας κινεζικής αυτοκρατορίας. Παντού, σε κάθε γωνιά και σπιθαμή του ελληνικού καλοκαιριού, η δύση του ηλίου κι οι βράχοι, οι παραλίες και τα ξωκλήσια, άνθρωποι και γαϊδουράκια, στριμώχνονται σ’ οθόνες ψηφιακές κάθε μεγέθους, διεκδικώντας την αθανασία της στιγμής και την διάρκεια της νοσταλγίας για λογαριασμό του επισκέπτη, εμφανώς αποξενωμένου από το αυθεντικό βίωμα και την δωρεά του περιβάλλοντος.

Ένα καλοκαίρι πανάκριβο συγκριτικά με τα αμέσως προηγούμενα γέρνει στη δύση του. Πάμφθηνες φωτογραφίες, πανάκριβο ηλιοβασίλεμα. Η Μαίρη Λίντα ακούγεται αχνά, συνδέοντας τα ηλιοβασιλέματα με τις αναμνήσεις.

Παραλίγο να ήταν μια ακόμα ανάμνηση του Σύμπαντος κι η ζωή πάνω στη Γη αν δυο χρόνια νωρίτερα, το καλοκαίρι του 2012, δηλαδή, μας είχε πλήξει ισχυρή ηλιακή καταιγίδα. Την αποφύγαμε παρά τρίχα. Ή μας απέφυγε ώσπου να παρατηρήσει την συμπεριφορά μας;

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια.

Υποβολή απάντησης

Παρακαλώ εισάγετε το σχόλιο σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το email σας εδώ.