Η κηδεία του θα πραγματοποιηθεί αύριο στις 4 το μεσημέρι. Ο εκλιπών γεννήθηκε το 1947.

Σπούδασε εργαζόμενος, πρώτα στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και μετά στη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Κατά την διάρκεια των μεταπτυχιακών σπουδών του, ειδικεύτηκε στα Δημόσια Οικονομικά, στην οργάνωση των επιχειρήσεων και στο φορολογικό δίκαιο, έτυχε δε υποτροφίας στο μάθημα της Εγκληματολογίας.

Στα φοιτητικά του χρόνια οργανώθηκε στις τάξεις της πολιτικής νεολαίας της Ένωσης Κέντρου, διετέλεσε δε πρόεδρος και αντιπρόεδρος των φοιτητών μέχρι τη δικτατορία του 1967. Ως πρόεδρος, πρωτοστάτησε επικεφαλής των φοιτητών σ' όλες τις εκδηλώσεις του Ελληνικού λαού για την κατοχύρωση των Συνταγματικών του ελευθεριών (114) τα έτη 1963, 64, 65. Στη διάρκεια της δικτατορίας πέρασε στην παρανομία, συνελήφθη και το Μάιο του 1968 φυλακίστηκε.

Τα έτη 1974 - 1976 διετέλεσε Γενικός Γραμματέας της επιστημονικής εταιρείας Ο.Σ.Ο (Ομάδα Συνεργαζομένων Οικονομολόγων) με την οποία μελέτησε κυρίως τις δυνατότητες βιομηχανικής ανάπτυξης της Ελλάδας.

Τον Οκτώβρη του 1981 ορκίστηκε υφυπουργός Εθνικής Άμυνας, αρμόδιος για τα θέματα της πολεμικής βιομηχανίας, αξίωμα το οποίο διατήρησε μέχρι τον Ιούνιο του 1982.

Από τον Ιούλιο του 1982 μέχρι τον Απρίλιο του 1985, υπήρξε ανεξάρτητος Βουλευτής. Τον Απρίλιο του 1985 επανεντάχθηκε στην κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ.

Υπήρξε πολιτικός προϊστάμενος ως υπουργός και υφυπουργός σε πέντε (5) συνολικά υπουργεία. Συγκεκριμένα, Υφ/ργός Εθνικής Άμυνας 1981 - 1982, τον Φεβρουάριο του 1987 ορκίστηκε Υφυπουργός Βιομηχανίας Ενέργειας και Τεχνολογίας, τον Οκτώβριο του ιδίου έτους Υπουργός αναπληρωτής Οικονομικών, τον Ιούνιο του 1988 Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών, τον δε Νοέμβρη του ιδίου έτους Υπουργός Δημόσιας Τάξης, αξίωμα το οποίο διατήρησε μέχρι το Μάρτη του 1989.

Διετέλεσε Πρόεδρος των Υπουργών Μεταφορών και Δημόσιας Τάξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης το δεύτερο εξάμηνο του έτους 1988, όταν την προεδρία της Ένωσης είχε η Ελλάδα.

Στα πλαίσια της πολιτικής του δράσης δύο γεγονότα σημάδεψαν την πολιτική και προσωπική του ζωή.

--Η βομβιστική ενέργεια της τρομοκρατικής οργάνωσης «17 Νοέμβρη» της οποίας έπεσε θύμα και τραυματίστηκε στις 8 Μάιου 1989, διασωθείς ως εκ θαύματος, και η παραπομπή του στο Ειδικό Δικαστήριο το καλοκαίρι του 1989, για λόγους πολιτικών σκοπιμοτήτων, από το οποίο και αθωώθηκε πανηγυρικά.

- Το Νοέμβριο του 1993, τοποθετήθηκε από την Κυβέρνηση του Α. Παπανδρέου στην Διοίκηση των Ελληνικών Σιδηροδρόμων (ΟΣΕ) ως πρόεδρος και Γενικός Διευθυντής του Οργανισμού, μέχρι το Νοέμβριο του 1994, και πρόεδρος του ιδίου Οργανισμού μέχρι την 19η Φεβρουαρίου 1996, όταν και παραιτήθηκε λόγω αλλαγής της Κυβερνήσεως.

Με πληροφορίες με wikipedia

• Ετικέτες: 
• θάνατος