ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΙ

Να μου δώσεις το πρωτάθλημα, να ξεχάσουμε το έγκλημα;

Τι συνδέει τους τζιχαντιστές, τους εμπρηστές και τους αντιεξουσιαστές; Η κατάληξη, ακούς στο ένα τηλεπαιχνίδι. Η βία, διορθώνουν στο άλλο, στην οθόνη της κρατικής τηλεόρασης. Σιγά το συμπέρασμα.

Παρακολουθώντας την καταστροφή αυτοκινήτων και βιτρίνων στα Εξάρχεια, δυσκολεύομαι ν’ αναγνωρίσω τον συνδετικό ιστό που οδηγεί στην παγκόσμια επίδειξη αποκεφαλισμών ή στους βανδαλισμούς πανεπιστημίων ή μουσείων. Ο παρηκμασμένος, δυτικός πολιτισμός στο απόσπασμα ή, μήπως, ύμνος στην τεχνολογία και στο υπερθέαμα; Δίχως την υπερσύγχρονη εμβέλεια, σε συνθήκες διαφορετικής αυτοκρατορίας, η Ρώμη εγκαινιάζει πρώτη όσα συνεχίζουν να εφαρμόζονται ως τις μέρες μας μ’ αξιοθαύμαστη πιστότητα.

Το μοναδικό έγκλημα του Νέρωνα δεν είναι η παράδοση της Αιώνιας Πόλης στις φλόγες. Λίγοι ηγεμόνες απέφυγαν να βάψουν τα χέρια τους με αίμα, συγγενών και άλλων αντιπάλων. Αλλ’ όταν οι ναζί πυρπολούν το Ράιχσταγκ στο Βερολίνο, αντιγράφουν ουσιαστικά το μάθημα πολιτικής σκηνοθεσίας. Αδιαφανείς προθέσεις, άγνωστοι δράστες, προφανείς επιδιώξεις. Στο βάθος, μόλις διαλύεται ο καπνός, η Εξουσία αυτοπροσώπως.

Τι απ’ όλ’ αυτά τα παραπάνω επαναλαμβάνεται στην περίπτωση του ποδοσφαίρου; Σίγουρα, η βία. Συμπλοκές, εκτόξευση αντικειμένων, τάγματα εφόδου. Το θέαμα, επίσης, με εκτόξευση φωτοβολίδων κι άλλων πυρομαχικών. Καταπίεση, οργή, εκτόνωση, προσθέτουν το απαραίτητο ψυχαναλυτικό ισοδύναμο. Ποιόν φανταστικό ή πραγματικό εξουσιαστικό μηχανισμό, ωστόσο, εξυπηρετούν τα συνήθη επεισόδια με αποκορύφωμα την δολοφονία οπαδού του Εθνικού στο γήπεδο του Ηροδότου προ μηνών;

Δεν ξέρω γιατί, μα οι εγχώριες διοργανώσεις μου θυμίζουν έντονα τον Φράνσις Κόπολα και την συμπυκνωμένη του ανατομία της βίας, της εξουσίας, της πολιτικής, της διαπλοκής, της διαφθοράς και της διαρκούς μετεξέλιξης των συστημάτων, μ’ επίκεντρο τις ΗΠΑ και τίτλο «Ο Νονός». Τα πολλά βραβεία τα απέσπασαν τα δύο πρώτα μέρη της τριλογίας, όμως το τελευταίο επανέρχεται διαρκώς στην επικαιρότητα ως τα το πλέον διεισδυτικό κι οξυδερκές σχόλιο για την φάση των πραγμάτων που θα ονομαζόταν παγκοσμιοποίηση. Ιλιγγιώδης μεταμφίεση, σχέσεις και διαδρομές του χρήματος χωρίς ίχνη, εισαγωγή στο απρόσωπο επιχειρηματικό περιβάλλον. Πιο πέρα, μετατροπή των χθεσινών αναμετρήσεων σ’ αυριανές συνεργασίες, με παράλληλη μετακίνηση των εκτελεστών στη θέση των συμβούλων και των εκπροσώπων. Αν ο Δον Κορλεόνε χρειαζόταν να πυροβολεί την αντίπαλη συμμορία στις λεωφόρους των μητροπόλεων, αν δίσταζε ν’ αναμιχθεί στα ναρκωτικά, αν έστελνε τον διάδοχό του στο κολλέγιο για να τρυπηθεί από τις σφαίρες, οι εγγονοί του μπορούν να σφυρίζουν ανέμελα. Τελείως όχι. Αλλά πρόκειται για τις σκοτούρες του γερουσιαστή, του ακαδημαϊκού, του τραπεζίτη, του φιλότεχνου συλλέκτη και του δισεκατομμυριούχου πλην φιλάνθρωπου χορηγού.

Ακριβώς οκτώ δεκαετίες μετά το κραχ, την ποταπαγόρευση και το τέλος του βωβού κινηματογράφου, σε μιαν γωνιά της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι γιοι των αυτοδημιούργητων εφοπλιστών εξακολουθούν να συνδυάζουν στα πρόσωπά τους τον διπλό ρόλο του ιδιοκτήτη και προέδρου, όπως επιμένουν ν’ ανταλλάσσουν ύβρεις και συκοφαντίες, όταν δεν εκτοξεύουν υαλικά στη διάρκεια συνεδριάσεων. Πάλι Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός ήταν οι αιώνιοι μονομάχοι στα χρόνια του Γουλανδρή, του Ανδριανόπουλου, του Νικολαΐδη και του Πανουργιά, του Νταϊφά και του Βαρδινογιάννη. Δεν διεκδικούσαν το όσκαρ του ισχυρότερου «Νονού» ούτε το Νόμπελ της Ειρήνης, μόνον τίτλους, νίκες, ποδοσφαιριστές, άντε και την εύνοια της σφυρίχτρας.

Τώρα, η Λεωφόρος επιχειρεί να πάρει εκδίκηση για την Ριζούπολη κι ο τηλεοπτικός σταθμός να δικάσει την εγκληματική οργάνωση. Διόλου συμπτωματικά, το φαινόμενο της αθλιότητας εκτυλίσσεται σε μιαν χώρα που αρνείται πεισματικά να παραδεχθεί πως χρεοκόπησε και, μάλιστα, σ’ όλους τους τομείς, όχι στον αθλητισμό αποκλειστικά. Ο αρμόδιος υπουργός δείχνει τόσο αμήχανος όσο κι οι προκάτοχοί του, σε πείσμα των αυστηρών προειδοποιήσεων. Υποψιάζομαι πως ευκολότερα θα περάσει η διαπραγμάτευση στη Βουλή παρά η εξυγίανση του ελληνικού ποδοσφαίρου. Σ’ αντίθετη περίπτωση, η τροχιά της μπάλας θα δείξει την κατεύθυνση προς τη Ευρωζώνη. Άλλωστε, τι απαντάει στο λιοντάρι το μυρμήγκι όταν τρέχει λαχανιασμένο, μαθαίνοντας πως τσακώθηκαν και τραυματίστηκαν ο ελέφαντας και ο ρινόκερος; - Πάω γρήγορα να δώσω αίμα…

 

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια.

Υποβολή απάντησης

Παρακαλώ εισάγετε το σχόλιο σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το email σας εδώ.