ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΙ

Γιατί ο Τσίπρας πρέπει να γίνει Καραμανλής ή Παπανδρέου

Το απίστευτο χθεσινό περιστατικό με τη Ζωή Κωνσταντοπούλου, με το γνωστό ύφος, να ζητάει αναφορά από τον αστυνομικό διευθυντή που είχε την ευθύνη των μέτρων έξω (προσοχή στο... έξω) από τη Βουλή μπορεί να εξηγηθεί από όσα έγιναν αργότερα μέσα στην ημέρα γνωστά. Η Πρόεδρος της Βουλής φέρεται να δέχτηκε την προσωπική κριτική του κ. Αλέξη Τσίπρα τόσο για τις δημόσιες δηλώσεις της περί της διαπραγμάτευσης όσο και για τον τρόπο που διαχειρίζεται την κοινοβουλευτική πραγματικότητα.

Ωστόσο, φοβούμαι, ότι οι παρατηρήσεις δεν αρκούν και, πολύ σύντομα, ο κ. Τσίπρας θα αναγκαστεί να προχωρήσει σε άλλου είδους μέτρα. Και θα το πράξει κυρίως για τον ίδιο και το ρόλο του ως Πρωθυπουργός.

Μία ιστορική αναδρομή νομίζω είναι χρήσιμη.

Ο «εθνάρχης» Καραμανλής ήταν γνωστός για το εκρηκτικό του ταπεραμέντο και τον αυστηρό τρόπο με τον οποίο μιλούσε στους συνεργάτες και τους υπουργούς του. Το 1958 δεν δίστασε να διαγράψει τους Ράλλη και Παπαληγούρα από το κόμμα, εξαιτίας της διαφωνίας τους για τον εκλογικό νόμο. Αμφότεροι επέστρεψαν αργότερα και υπήρξαν εκ των στενότερων συνεργατών του. Ωστόσο, τότε κινήθηκε ηγετικά.

Η πορεία του ΠΑΣΟΚ και του Ανδρέα Παπανδρέου στην εξουσία πέρασε μέσα από πολλές καρατομήσεις. Από τη Δημοκρατική Άμυνα και τον πατέρα της Ζωής μέχρι τη Μελίνα Μερκούρη. Μετά το 1981 δεν δίστασε να απολύσει υπουργούς από το αεροπλάνο ενώ ο ρυθμός των ανασχηματισμών του υπουργικού συμβουλίου ήταν κυνικά καταιγιστικός.

Μετά το 1996, ο Κώστας Καραμανλής ο νεότερος διέγραψε, μεταξύ άλλων, και τον αντίπαλό του για την ηγεσία Γιώργο Σουφλιά, σταθεροποίησε το κόμμα και στη συνέχεια τον κάλεσε πίσω και τον καλωσόρισε «σπίτι του».

Τέλος, ο Γιώργος Παπανδρέου ήρθε σε ρήξη με τον Κώστα Σημίτη και φλέρταρε με την ιδέα αποπομπής του Βενιζέλου, αυτά πριν τον πάρει η μπάλα του μνημονίου.

Ο Αλέξης Τσίπρας τί θα κάνει; Είτε θα μείνει έρμαιο των βουλών της Αριστερής Πλατφόρμας και των διαθέσεων της Ζωής Κωνσταντοπούλου, με κίνδυνο η δική του αστάθεια να οδηγήσει στην κατάρρευση όλη τη χώρα, είτε θα οριοθετήσει πλήρως το πλαίσιο του πολιτικού παιγνίου τόσο για την εσωκομματική του αντιπολίτευση όσο και για την Πρόεδρο της Βουλής. Κυβέρνηση και Πρωθυπουργός, σε τέτοια κρίσιμη συγκυρία, με πολλά κέντρα εξουσίας ή έστω παραγωγής «ειδήσεων», προφανώς και δεν μπορεί να μακροημερεύσει.

Δεν ισχυρίζομαι ότι οι πολιτικοί αποκεφαλισμοί είναι βέβαια και ασφαλής μέθοδος επίλυσης των προβλημάτων. Όμως, με σειρά στελεχών να κάνουν του κεφαλιού τους και τη Ζωή να προσφέρει, σε καθημερινή βάση, λόγους απαξίωσης του κόμματος, το μήνυμα πρέπει να σταλεί. Άλλωστε, τόσο στον ΣΥΡΙΖΑ όσο και στην κυβέρνηση υπάρχει ιεραρχία, εκλεγμένη. Στην κορυφή της οποίας βρίσκεται ο νυν Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας. Ο οποίος Τσίπρας, κέρδισε όταν αποφάσισε την «πατροκτονία» Αλαβάνου.

Η διαφορά είναι ότι τότε μιλούσαμε για ένα περιθωριακό κόμμα της Αριστεράς που λίγο επηρέαζε. Αντιθέτως, τώρα συζητούμε για ένα «κόμμα εξουσίας» στα χέρια του οποίου βρίσκεται η κυβέρνηση και, συνεπώς, οι τύχες της χώρας. Πράγμα που κάνει τα πράγματα ακόμη πιο κρίσιμα και την επιλογή του κ. Τσίπρα να ακολουθήσει το παράδειγμα των Καραμανλή και Παπανδρέου, ενδεχομένως, μονόδρομο.

2 αναγνώστες σχολίασαν

Συμμετοχή στην συζήτηση
  1. Όταν ο Γ Παπανδρέου ζητούσε χρόνο …

    Ο Γιώργος Παπανδρέου, όταν ζητούσε χρόνο από τους εταίρους, για να γίνουν οι αλλαγές και οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις στο Κράτος, τη διοίκηση, το φορολογικό μηχανισμό και συνεπώς και στήριξη στα δημοσιονομικά μας, ενώ βρισκόμασταν ελέω κυβέρνησης Καραμανλή απομονωμένοι και ένα βήμα πριν την χρεοκοπία, τότε, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ που γέμιζαν τις πλατείες της «αγανάκτησης», τον κατηγορούσαν ότι συκοφαντεί τη χώρα στο εξωτερικό και την παρουσιάζει ως «διεφθαρμένη».
    Κι όμως παρά τις αντιξοότητες, τις υπονομεύσεις και τις συκοφαντίες, κάποιοι δουλεύοντας σχεδόν 20 την ημέρα, κατάφεραν να ψηφίσουν εκείνους τους νόμους, που όλοι οι άλλοι μαζί ΔΕΝ κατάφεραν σε 50 χρόνια.
    Σήμερα, αυτούς τους λίγους, τους μοναδικούς σχεδόν ΕΝΤΙΜΟΥΣ , είμαστε πρόθυμοι και σχεδόν ‘’ευτυχείς’’ να τους κρεμάσουμε για όσα δημιούργησαν.
    Σφαίρα είναι και γυρίζει.
    Πάντως, Εμείς προδότες και λιποτάχτες δεν γίναμε !!!

    • ΙΩ 6:30 22/05/2015

      Ειναι πολύ ενθαρρυντική για όλους μας η συνέπεια και η τεκμηρίωση των θέσεών σας, μπροστά στη σημερινή λαίλαπα που δυστυχώς συνενώνει τόσους ετερόκλητους.

Υποβολή απάντησης

Παρακαλώ εισάγετε το σχόλιο σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το email σας εδώ.