ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΙ

Μια δεύτερη ματιά στη ζωή μας...

Το σύστημα αξιών των ανθρώπων έχει αλλάξει και οι προοπτικές τους έχουν σκεπαστεί από την αβεβαιότητα και το φόβο.

Την παλιά δουλεία της παραγωγής την έχει αντικαταστήσει η υποδούλωση στην κατανάλωση και το εφήμερο.

Ο σημερινός άνθρωπος αναζητά ισχύ, κέρδος, κύρος. Έχει απομακρυνθεί από την αναζήτηση μιας πολύπλευρης κουλτούρας που να βασίζεται στις πραγματικότητες της ζωής: τον περιορισμό της ύβρεως, την αλληλεγγύη, την ανθρώπινη ωρίμανση, τη σταθερή συμμετοχή του ως πολίτη στις δημόσιες υποθέσεις για χάρη της ανθρώπινης κατανόησης και τους πολιτικούς-πολιτισμικούς σκοπούς, την αναζήτηση της αλήθειας, τη συμφιλίωση με τη φύση,...

Η ζωή έγινε αδειανή και γεμίζει με ψεύτικη ζωντάνια που εκφράζεται με σποραδικά ξεσπάσματα βίας και αλόγιστη κατανάλωση. Η ανθρώπινη κλίμακα έχει εξαφανιστεί, έχουμε ερωτευτεί την επιχείρηση μεγάλης κλίμακας. Το φρέσκο ψωμί δεν το φτιάχνουμε στο σπίτι μας...

Οι σχέσεις με τον διπλανό, τον Άλλο, έχουν αλλοιωθεί, δεν σεβόμαστε τον εαυτό μας και τους γείτονές μας και οι δαπάνες για άχρηστα ή περιττά πράγματα κυριαρχούν...

Έχουμε πάψει να σεβόμαστε την ιστορία μας και να διευρύνουμε τις προοπτικές μας, προάγοντας χαρακτήρα, ποικιλία και ομορφιά όπου βρίσκουμε, σε τοπία ή σε ανθρώπους.

Τη ζωή μας την κυβερνούν οι μηχανικοί παράγοντες, γιατί έχουμε μπερδέψει την πρόοδο με την εκμηχάνιση. Τιμολογούμε ακόμη και τις πράξεις καλοσύνης!

Χάσαμε το μεγάλο μάθημα που διδάσκουν η οικολογία και η ιατρική: η μεγάλη αποστολή του ανθρώπου είναι όχι να κατακτήσουμε τη φύση με τη δύναμη, αλλά να συνεργαστούμε με αυτή έξυπνα και με αγάπη για τις επιδιώξεις μας. Να την αφήσουμε να λειτουργεί...

Είναι χρέος μας να συντηρήσουμε ένα βιώσιμο περιβάλλον και μια ισορροπημένη ανάπτυξη.

Πρέπει να δώσουμε πειστικές απαντήσεις στα ερωτήματα: τι περιβάλλον μας ταιριάζει; τι ανάγκες είναι πραγματικές; τι σχέσεις με τους άλλους κάνουν τη ζωή μας ανθρώπινη; τι πρέπει να επαναχρησιμοποιηθεί; πώς πρέπει να αξιοποιήσουμε τα δώρα της φύσης;

Η γελοιογραφία είναι κοντά στην πραγματικότητα, δεν μας αφήνει να αισθανόμαστε άνετα απέναντι στην προοπτική του ανθρώπου.

Οι κρίσεις έχουν τη ρίζα τους στον παραμερισμό των αξιών και στην υποτίμηση της ιδέας άνθρωπος.

Είναι καιρός να ρίξουμε μια σκληρή δεύτερη ματιά στη ζωή μας, γιατί, αν συνεχίσουμε έτσι, η προοπτική του ανθρώπου θα είναι θλιβερή. Η εκμηχάνιση χωρίς αντίστοιχο εξανθρωπισμό είναι τερατώδης.

Αν θέλουμε να βελτιώσουμε το περιβάλλον που ζούμε, πρέπει να βελτιώσουμε τον εαυτό μας, να αλλάξουμε μυαλά και στόχους, να προχωρήσουμε από μια οικονομία χρήματος σε μια οικονομία ζωής...και σε μια πολιτική πολιτισμού.

Να αλλάξουμε όλο το πρότυπο ζωής: νέες αξίες, νέες ευαισθησίες, νέα ενδιαφέροντα, νέες επιδιώξεις για βιώσιμη, πολύπλευρη ζωή.

Να υιοθετήσουμε ένα ανοιχτό Forum διαλόγου με στόχο να καλλιεργήσουμε ανθρώπους περήφανους, με αυτοσεβασμό, με αυτοπεποίθηση, συνεργάσιμους...ενεργούς πολίτες.

Να καταστήσουμε τη γειτονιά ενεργή πολιτική μονάδα και να δώσουμε στις ανθρώπινες κοινότητες κοινωνική και οπτική ποικιλία.

Να ανοίξουμε τον ορίζοντα στη νέα γενιά και να την κάνουμε πρωταγωνιστή στον κόσμο που έρχεται...

Το παρελθόν δεν μπορούμε να το αλλάξουμε, μπορούμε όμως να διδαχτούμε απ' αυτό και να αλλάξουμε εμείς, κάνοντας τη ζωή  μας υποφερτή, στα ανθρώπινα μέτρα...

Ο. Καθηγητής Χρήστος Β. Μασσαλάς-π. Πρύτανης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων

E-mail: [email protected]

 

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια.

Υποβολή απάντησης

Παρακαλώ εισάγετε το σχόλιο σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το email σας εδώ.