ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΙ

Ευτυχώς, αποφύγαμε το Grexit. Αλλά τώρα πρέπει να προετοιμαστούμε γι' αυτό

Ευτυχώς, αποφύγαμε το Grexit. Ευτυχώς, το θρίλερ της 17ωρης Συνόδου Κορυφής δεν κατέληξε σε ναυάγιο -ή, τουλάχιστον, σε τέτοιο ναυάγιο, καθώς η χώρα, η οικονομία και, κυρίως, η κοινωνία, δεν είναι καθόλου προετοιμασμένες για ένα τέτοιων διαστάσεων «εθνικό ατύχημα», όπως θα ήταν η έξοδος από το ευρώ.

Οι τράπεζες της χώρας είναι κλειστές, τα αποθεματικά του Δημοσίου, των φορέων, των δήμων, έχουν «σκουπιστεί» το προηγούμενο διάστημα προκειμένου η Ελλάδα να ανταποκριθεί στις ασφυκτικές δανειακές υποχρεώσεις της, ενώ ταυτόχρονα η χώρα δεν έχει παραγωγική βάση. Θεωρείται, μ' άλλα λόγια, δεδομένο πως στην περίπτωση ενός αιφνίδιου Grexit, η Ελλάδα θα θύμιζε για καιρό Τρίτον Κόσμο.

Αυτό, ωστόσο δεν σημαίνει ότι ουδείς δικαιούται να είναι ανακουφισμένος. Η Ευρώπη, αυτό η γερμανική μετάλλαξη που σε τίποτα δεν θυμίζει την «Ευρώπη των λαών», έκανε κατά τις 17 ώρες της δραματικής Συνόδου Κορυφής ένα πραξικόπημα: ο Έλληνας πρωθυπουργός «απειλήθηκε» με έξοδο από το ευρώ, με εξαΰλωση όλων των καταθέσεων όλων των Ελλήνων πολιτών, με εθνική καταστροφή, προκειμένου να συμμορφωθεί προς τας υποδείξεις. Και αν δεν ήταν η διαπραγματευτική επιμονή του Αλέξη Τσίπρα, αλλά και η πολύτιμη συνδρομή του Γάλλου Φρανσουά Ολάντ και του Ιταλού Ματέο Ρέντσι, ενδεχομένως σήμερα η Ελλάδα να ήταν μία αποικία, ένα γερμανικό προτεκτοράτο.

Στις Βρυξέλλες, λοιπόν, έγινε πραξικόπημα. Οι Ευρωπαίοι ευθύς εξαρχής δεν είδαν με καλό μάτι την ανάδειξη ενός αριστερού κόμματος στην κυβέρνηση. Και έκαναν ό,τι μπορούσαν προκειμένου να «στεγνώσουν» τη χώρα ως το σημείο που η κυβέρνηση αυτή θα συνθηκολογούσε. Καμώνονταν πως επιδιώκουν λύση, ενώ στην ουσία περίμεναν απλώς να τελειώσουν τα αποθεματικά του κράτους, να φτάσουμε στο παρά 5' της λήξης του προγράμματος και να αναγκαστεί η κυβέρνηση να συνθηκολογήσει για να μην μείνει η χώρα ακάλυπτη. Τότε, ήρθε το τελεσίγραφο. Και όταν ο πρωθυπουργός προσέφυγε στον μόνο αρμόδιο να δώσει λύση, στον λαό, στο Βερολίνο δεν άρεσε καθόλου το αποτέλεσμα της δημοκρατικής διαδικασίας. Δηλαδή το μεγαλειώδες «Όχι». Και μπήκε σε εφαρμογή το «Σχέδιο Β».

Φυσικά, ο πρωθυπουργός, υπόλογος στην Ιστορία, δεν μπορούσε να δεχθεί την έξοδο από το ευρώ. Η Αργεντινή και τα όσα έγιναν εκεί το 2001 θα ήταν παράδεισος μπροστά στις καταστάσεις που θα ζούσαμε εδώ. Αναγκάστηκε να συνθηκολογήσει και τώρα, η κυβέρνηση και σύσσωμο το πολιτικό σύστημα προσπαθούν να διαχειριστούν μία βαριά συμφωνία, που έχει όλα τα χαρακτηριστικά των προηγούμενων: ύφεση, λιτότητα, μειώσεις, περαιτέρω εσωτερική υποτίμηση. Και, όπως ξέρουμε και από τα προηγούμενα, το τρίτο πρόγραμμα μπορεί να αποδειχθεί αποτυχημένο. Βασίζεται στη ίδια συνταγή, στην ίδια φιλοσοφία και δημιουργεί τα ίδια αδιέξοδα.

Βεβαίως, όπως είπαμε, άλλη επιλογή σε αυτή την συγκυρία δεν υπήρχε.

Ωστόσο, με δεδομένες τις ως τώρα αποτυχίες των προγραμμάτων αντίστοιχης φιλοσοφίας και λογικής, ενδεχομένως στο μέλλον να βρεθούμε ξανά στην ίδια θέση: δηλαδή, ένας πρωθυπουργός να αγωνίζεται να σώσει τη χώρα του και να έχει απέναντί του τα νεοφιλελεύθερα γεράκια μίας μετάλλαξης της Ευρώπης, που θα διατυπώνουν εκ νέου ιταμές προτάσεις περί μεταβίβασης 50 δισεκατομμυρίων δημόσιας περιουσίας σε fund στο Λουξεμβούργο.

Η Δημοκρατία δεν γίνεται ανεκτή στην Ευρώπη, αυτό το ζήσαμε καθ' όλο το προηγούμενο 5μηνο, αλλά και κατά το δραματικό 17ωρο στις Βρυξέλλες. Για τον λόγο αυτό, τώρα που η κυβέρνηση «κερδίζει χρόνο» με την επίτευξη συμφωνίας και διασφαλίζει τρία χρόνια επαρκούς χρηματοδότησης και «ισορροπίας», οφείλει ταυτόχρονα με τις μεταρρυθμίσεις και τις «μεταρρυθμίσεις», να μετασχηματίσει τις δομές του κράτους και της οικονομίας και να δημιουργήσει τα «μαξιλαράκια» εκείνα που θα τής επιτρέψουν σε μία μελλοντική κρίση να στείλει τους δήθεν «εταίρους» από εκεί που ήρθαν.

Γιατί, όπως έλεγε κι ο Μαρξ, «καλύτερα ένα άθλιο τέλος, παρά μία αθλιότητα χωρίς τέλος».

2 αναγνώστες σχολίασαν

Συμμετοχή στην συζήτηση
  1. e.an 20:33 15/07/2015

    Άρες μάρεσ κουκουνάρεσ Μιλλιγγώνη. μήπωσ πηρε το μυαλο σου αέρα από τις εμφανίσεις στην tv;
    χρήσιμος για το κόμμα- τρέλλα , αχρείαστος για ανάλυση και αρθρογραφία………

  2. Θ.Τ. 8:56 15/07/2015

    Κάτι από την αρχή και κάτι απ το τέλος
    Κε αρθργράφε

    Και η «διαπραγματευτική» επιμονή
    και αυτή μιά αθλιότητα είναι
    και μάλλον δεν θα έχει τέλος
    αν δεν τον σταματήσουν .

Υποβολή απάντησης

Παρακαλώ εισάγετε το σχόλιο σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το email σας εδώ.