ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΙ

Κεντροαριστερά χωρίς κέντρο βάρους…

Όχι μόνο ανεξήγητη δεν είναι η «κινητικότητα» που έχει αναπτυχθεί τις τελευταίες μέρες στον ευρύτερο χώρο της Κεντροαριστεράς, αλλά, εντελώς αυτονόητη και φυσιολογική εφόσον, μάλιστα, η υπόγεια ζύμωση και ώσμωση λάβαιναν χώρα από καιρό και ο σχετικός προβληματισμός ήταν στη κορυφή της ατζέντας.

Η ανάδειξη του Κυρ. Μητσοτάκη στη θέση του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας, αφενός, πυροδοτεί και ξανανοίγει θεαματικά το «πολιτικό παιχνίδι» που, αλήθεια είναι, είχε συρρικνωθεί δραματικά με τις αλλεπάλληλες νίκες του ΣΥΡΙΖΑ (Βλ. αλλαγή συσχετισμών, καθολική έλλειψη αντιπολίτευσης) και, αφετέρου, το καθιστά ζήτημα «ζωής και θανάτου» για τους όλους τους σχηματισμούς που την διαμορφώνουν, καθώς, ο νέος αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολιτεύσεως αποσαφήνισε άμεσα τις προθέσεις του να διευρύνει την εκλογική επιρροή του κόμματός του προς το Κέντρο : γεγονός και εξέλιξη που, εκ της δυναμικής των πραγμάτων, αποτελεί μείζονα απειλή.

Εξ άλλου, οι κατά καιρούς δημόσιες τοποθετήσεις, αναλύσεις και παρεισδύσεις ηγετικών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ όσο και του ίδιου του Πρωθυπουργού Αλ. Τσίπρα, ότι προσβλέπουν κι αυτοί στη διεύρυνση προς το Κέντρο (ουσιαστικά είναι μονόδρομος – η δεξαμενή αδειάζει), διαμορφώνει έναν ασφυκτικό κλοιό γύρω από το ΠΑΣΟΚ, το Ποτάμι ακόμη και την Ένωση Κεντρώων του Βασ. Λεβέντη που σήμερα, τουλάχιστον, αποτελεί υπολογίσιμη πολιτική δύναμη και, παράλληλα, ένα νέο διπολισμό – δικομματισμό που, τρόπον τινά, θα αντικαταστήσει τους προγενέστερους. Αυτός – τούτος ο νέος διπολισμός –εάν και εφόσον τελικά μορφοποιηθεί και υπερισχύσει στο γίγνεσθαι -, θα αποτελέσει στρατηγικό αδιέξοδο και καμπή για την ευρύτερη Κεντροαριστερά που, μάλλον, δεν έχει άλλη επιλογή από το να αρχίσει να διαβουλεύεται με προγραμματικό λόγο και σοβαρότητα, ώστε, να ενιαιοποιηθεί ο χώρος και, φευ, να γλυτώσει τον αφανισμό ή την ενσωμάτωση.

Αναμφίβολα, ο ευρύτερος χώρος της Κεντροαριστεράς (παρά την ολέθρια απομείωση του ΠΑΣΟΚ που επί χρόνια αποτελούσε το κέντρο βάρους όλης της Παράταξης), παραμένει πλούσιος σε εξαιρετικές προσωπικότητες, στελέχη και κοινωνικά δίκτυα που διαπερνούν κάθετα και οριζόντια την ελληνική κοινωνία. Ιστορικά ο χώρος της Σοσιαλδημοκρατίας (αν και απέτυχε όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη - βλ. το ρόλο της στην τροχιά προς τον Α’ και Β’ Παγκόσμιο που τελικά δεν κατάφερε να αποσοβήσει, αλλά, και πιο ύστερα μέχρι τις μέρες μας), έπαιζε το σημαίνοντα ρόλο της επιχειρώντας να βαδίζει σε τεντωμένο σχοινί και να ισορροπεί με υψηλή επισφάλεια ανάμεσα στις διελκυστίνδες που παρήγαγε το Διεθνές Κεφάλαιο, καθώς, και το Σύστημα Διεύθυνσης αυτού.

Στη νέα εποχή που, ασφαλώς, έχει ανοίξει , τόσο, για την Ευρώπη, όσο, και για την Ελλάδα (με τις συνεχείς μεταβολές και μεταλλαγές), μόνο με αξιόπιστες, αυθεντικές και γενναίες πρωτοβουλίες θα συνεχίσει να υπάρχει σε αξιόμαχο πλαίσιο. Όθεν, η ενοποίηση και η ενιαιοποίηση του χώρου φαντάζει, περίπου, ως νομοτέλεια. Για να στεφθεί, όμως με επιτυχία θα πρέπει οι φιλοδοξίες, οι σκοπιμότητες, οι κακέκτυποι και έωλοι ηγεμονισμοί (ειδικά στο ΠΑΣΟΚ θα πρέπει να αντιληφθούν και να κατανοήσουν επιτέλους ότι «οι εποχές άλλαξαν» και δεν μπορούν να λειτουργούν ως οιονεί σφετεριστές και επικυρίαρχοι του όλου χώρου), να υποχωρήσουν και τη θέση τους να πάρει ο διάλογος και η συνεννόηση. Αυτό – τούτο τελικώς θα είναι πολύ ωφέλιμο και χρήσιμο και για τον ίδιο το Τόπο…

3 αναγνώστες σχολίασαν

Συμμετοχή στην συζήτηση
  1. κ. Σπύρο μας σφραγισμένο γράμμα διαβάζετε πάλι. Μπράβο γι’ αυτό. Μήπως όμως ο Μητσοτάκης θα τους πάρει παραμάζωμα όλους πριν το καταλάβουν; Περίπου το ίδιο έκανε και ο πατέρας του αλλά τότε υπήρχε ένας Ανδρέας. και όχι η Φώφη που δεν ξέρει που πάνε τα τέσερα και την άφησε ο Βενιζέλος να σκάσει σ’ αυτή το δεματάκι. Λέω εγώ δηλαδή…….. ..

  2. Κ.Α 9:09 20/01/2016

    κ. Τάγκα με πολύ ωραία συλλογιστική καταλήγετε στο «ή σοβαρή κουβέντα ή αφανισμός και ενσωμάτοση» με ότι αυτό σημαίνει. Επειδή έχετε ξανατοποθετηθεί στο θέμα με ανάλυση σας λέω «ότι ήταν να γίνει έγινε» για το χώρο αυτό. Είναι αργά για δάκρυα !!!! και βέβαια δεν απευθύνομαι σε σας αλλά στα λαμόγια παλιάς κοπής που διαχειρίστηκαν και συνεχίζουν να διαχειρίζοπνται το θέμα με παλιάς κοπής μικροπολιτικές και συζητήσεις……

    • η τελευταία ελπίδα ήταν ο Γιώργος λέω εγώ πα΄λι. πέσανε πάνω του και τον έφαγαν οι βενιζελοσαμαράδςες (και αυτό που λέγεται σημερινό ΠΑΣΟΚ/ και τελείωσε. σε καμιά εικοσαριά χρόνια όπως παλιότερα δηλ. μπορεί να σχηματιστεί πα΄λι χώρος. ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι …. ….. .. ιδιαιτ έρα Προσεχτικός ο σ.τ σήμερα

Υποβολή απάντησης

Παρακαλώ εισάγετε το σχόλιο σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το email σας εδώ.