ΕΛΛΑΔΑ

Έκκληση προς τους ηγέτες

Στηρίζουν την Ελλάδα Ευρωπαίοι διανοούμενοι και πολιτικοί

Δεκάδες διανοούμενοι, πολιτικοί, δημοσιογράφοι και συνδικαλιστές από όλο τον κόσμο κάνουν έκκληση στους αρχηγούς των μεγάλων κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στους αρμόδιους ευρωπαϊκούς θεσμούς, όπως επίσης και σε όσους διεξάγουν τις διαπραγματεύσεις, να κάνουν στροφή, ώστε να χορηγηθούν στην Ελλάδα οι δόσεις των δανείων, να μη επιβληθούν νέα μέτρα, να δοθεί ανθρωπιστική βοήθεια και να γίνει αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους φέτος.

«Πρόκειται για την αποφυγή πρόκλησης ασφυξίας της Ελλάδας και της δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησής της υπό την πίεση των μόνιμων απαιτήσεων των διαπραγματευτών για την εξυπηρέτηση τους χρέους», όπως γράφουν χαρακτηριστικά και προσθέτουν: «Η καταστροφική ανθρωπιστική κατάσταση στην Ελλάδα είναι γνωστή από καιρό. Επιπλέον προστίθενται τα ασυνήθιστα βάρη που φέρει ο ελληνικός λαός για την υποδοχή και φροντίδα των προσφύγων. Σε αυτήν την κατάσταση η Ελλάδα χρειάζεται την πραγματική υποστήριξη των ευρωπαίων γειτόνων της και όχι πρόσθετα μέτρα για περικοπές. Μετά από χρόνια στέρησης και οικονομικής κατάρρευσης το να (τα) ζητά κανείς αποτελεί πολιτική τύφλωση ως προς την πραγματικότητα, είναι οικονομικά αδικαιολόγητο και απαράδεκτο να (τα) απαιτούν από τον ελληνικό λαό»...

Στην επιστολή αναφέρθηκε πρώτο το γερμανικό οικονομικό περιοδικό προβληματισμού oxiblog.de, στην ιστοσελίδα του οποίου υπάρχει ολόκληρο το κείμενό της. «Επειδή ο χρόνος πιέζει», οι υπογράφοντες ζητούν με αυτήν πρωτίστως από τους Ντέιβιντ Κάμερον, Φρανσουά Ολάντ, Ανγκελα Μέρκελ και Ματέο Ρέντσι, αλλά και τους θεσμούς, άμεσα μέτρα για την αντιμετώπιση της κρίσης στην Ελλάδα.
Συγκεκριμένα ζητούν «να εκταμιευθούν όλες οι συμφωνηθείσες δόσεις του δανείου στην κυβέρνηση της Αθήνας για την εξασφάλιση της εξυπηρέτησης του χρέους όπως προβλεπόταν» και να μην «εγερθούν νέες απαιτήσεις για άλλες περικοπές». Επιπλέον, «η Ελλάδα πρέπει να λάβει επιπρόσθετη οικονομική βοήθεια για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης του ίδιου του λαού της και των προσφύγων».
Πέραν τούτων θα πρέπει «ήδη φέτος να κινηθεί η διαδικασία αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους με έναν τρόπο υποφερτό για τη χώρα». Αυτό μπορεί κατά τη γνώμη τους να γίνει με μακροπρόθεσμα χρεόγραφα με χαμηλό επιτόκιο. Οι υπογράφοντες τάσσονται επίσης υπέρ του περιορισμού των υπερβολικών βραχυ-μακροπρόθεσμων στόχων του ελληνικού προϋπολογισμού.

Η πρωτοβουλία αυτής της ανοικτής επιστολής ανήκει στην Γερμανίδα πολιτική αναλύτρια του Ιδρύματος Ρόζα Λούξεμπουργκ Γιούντιτ Ντέλχαϊμ και τον καθηγητή φιλοσοφίας στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου Φρίντερ-Οτο Βόλφ. Στους πρώτους οι οποίοι υπέγραψαν την έκκληση συγκαταλέγονται ο Γερμανός οικονομολόγος Ελμαρ Αλτφάτερ, ο Γάλλος φιλόσοφος Ετιέν Μπαλιμπάρ, ο καθηγητής πολιτικών επιστημών του Πανεπιστημίου του Τίπινγκεν Χανς -Γιούργκεν Μπίλινγκ, οι πολιτικοί του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος Γκεζίνε Σβαν και Αντρέα Υψηλάντη, όπως επίσης και οι βουλευτές του γερμανικού κόμματος της αριστεράς "Die Linke" Γκάμπι Τσίμερ και Αξελ Τρόοστ.
Έχουν υπογράψει επίσης ο διακεκριμένος οικονομολόγος Γκούσταφ Χορν, ο πρώην υπουργός οικονομίας της Βάδης-Βυρτεμβέργης Ντίτερ Σπέρι και η πρώην αντιπρόεδρος του γερμανικού κοινοβουλίου Αντγε Φόλμερ (Κόμμα των πρασίνων), η Τζούντιθ Μπάτλερ καθηγήτρια του Μπερκλεϋ κ.α.

Ακολουθεί ο πλήρης κατάλογος όσων έχουν υπογράψει την επιστολή μέχρι σήμερα:

Nicola Acocella, Roma, Italia, economist
Elmar Altvater, Berlin, Germany, political economist, member of the scientific council of ATTAC-Germany
Antoine Artous, Paris, France, political scientist
Étienne Balibar, Paris, France, philosopher
Thomas Barth, Ilmmünster/München, Germany, sociologist
Rudolph Bauer, Bremen, Germany, sociologist, publicist
Seyla Benhabib, Yale, USA, philosopher, political scientist
Stefan Bestmann, Berlin, Germany, social research
Jacques Bidet, Paris, France, philosopher
Hans-Jürgen Bieling, Tübingen, Germany, political scientist
Gretchen Binus, Berlin, Germany, economist
Joachim Bischoff, Hamburg, Germany, sociologist and journalist
Heinz – J. Bontrup, Gelsenkirchen, Germany, Wirtschaftswissenschaftler
Andreas.Botsch, Berlin, Germany, economist
Miriam Boyer, Berlin, Germany, sociologist, social scientist
Reiner Braun, Berlin, Germany, Co-President of the International Peace Bureau (IPB)
Michael Brie, Schöneiche, Germany, philosopher
Andrea Brock, Hürth, Germany, international relations
Susan Buck-Morss, New York, USA, philosopher, intellectual historian
Judith Butler, Berkely, Calif., USA, philosopher
Claude Calame, Paris, France, social anthropologist
Mario Candeias, Berlin, Germany, political scientist
Patrice Cohen-Séat, Paris, France, lawyer, honorary president of Espaces-Marx
Laurence Cox, Dublin, Eire, sociologist
Alexis Cukier, Strasbourg, France, philosopher
Rolf Czeskleba-Dupont, Hvalsο, Danmark, geographer
Bo Dahlqvist, Waterloo, Belgium, student
Georgios Daremas, Athens, Hellas, member of the Executive Committee of Attac-Hellas
Nick Dearden, London, Great Britain, campaigner, director of a democratic justice organisation
Judith Dellheim, Berlin, Germany, political economist
Andreas Diers, Bremen, Germany, historian
Stéphane Douailler, Paris, France, philosopher
Sebastian Dullien, Berlin, Germany, economist
Rolf Eckart, München, Germany, social activist
Roland Erne, Dublin, Eire, Senior Lecturer, School of Business, University College Dublin
Trevor Evans, Berlin, Germany, economist
Michael Ewert, München, Germany, Germanist
Jean Louis Fabiani, Budapest, Magyar Hungary, sociologist / social anthropologist
Karl Fischbacher, Wien, Austria, Labournet-Austria
Nancy Fraser, New York, USA, critical theorist,
Hans-Peter Gase, München, Germany, member of “Sozialforum München”
Dorothea Härlin, Berlin, Germany, member of „Berliner Wassertisch“
Peter Herrmann, Roma, Italia, social scientist
Gustav Horn, Düsseldorf, Germany, economist
Claus-Dieter König, Brussel/Bruxelles, Belgium, director of the Brussels office of a foundation
Joachim Klein, Offenbach, Germany, political theory and philosophy
Jürgen Klute, Herne, Ex-MEP, Germany
Sudhir Kumar, Chennai, India, architect
Jeremy Leaman, Loughborough, Great Britain, European Political Economy
Steffen Lehndorff, Duisburg, Germany, social researcher
Jürgen Leibiger, Radebeul, Germany, economist
Brian Leslie, Tunbridge Wells, Great Britain, economist
Jakic Ljubomir, Bruxelles, Belgium, journalist
Camille Louis, Paris, France, philosopher and dramaturgist
Alberto Martínez Sánchez, Valencia, Spain, Vicepresident of ATTAC in the Valencia Region
Angie Mathieu, Paris, France, student/squatter
Sandro Mezzadra, Bologna, Italy, political theorist
Hans Misselwitz, Berlin, Germany
Margret Moenig-Raane, Berlin, Germany, former services trade union leader
Kalypso Nicolaïdis, Oxford, Great Britain, international relations
Norman Paech, Hamburg, Germany, jurist
Dagmar Paternoga, Bonn, Germany, Council Member of ATTAC Germany
Helmut Penschinski, Wuppertal, Germany, economist
Bruce Robbins, New York, NY, USA, English and Comparative Literature
Michelle Riot-Sarcey, Paris, France, historian
Thomas Sablowski, Frankfurt a.M., Germany,political scientist
Pierre Salama, Paris, France, Latin-American studies
Thomas Sauer, Jena, Germany, economist
Patrick Saurin, Paris, France, Spokesperson for the French Union Sud Solidaires BPCE
Gesine Schwan, Berlin, Germany, political scientist
Mechthild Schrooten, Bremen, Germany, economist
Ingo Schulze, Berlin, Germany, writer
Ursel Schumm-Garling, Berlin, Germany, sociologist
Lynne Segal, London, Great Britain, psycho-social Studies
Jai Sen, New Delhi, India, Director of CACIM – India Institute for Critical Action: Centre in Movement
Francis Sitel, France, political analyst
Boaventura de Sousa Santos, Coimbra, Portugal, social scientist
Dieter Spöri, Berlin, Germany, former minister of economics
Elsa Stamatopoulos, New York, NY, USA, jurist, anthropologist
Roland Süß, Birkenau, Germany, member of council of Attac-Germany
Rolf Sukowski, Berlin, Germany, chair of OWUS e.V.
Barbara Spinelli, MdEP, Roma, Italia
Axel Troost, MdB, Leipzig, Germany, economist
Hans-Jürgen Urban, Frankfurt a. M., Germany, Board of the Metalworkers’ Union
Marie-Dominique Vernhes, Hamburg, Germany
Lode Vanoost, Sint-Genesius-Rode, Belgium, former Deputy Speaker of the Belgian House of Representatives
Guido Viale, Milano, Italia, economist
Antje Vollmer, Vizepräsidentin des Deutschen Bundestages a D, Berlin
Immanuel Wallerstein, New Haven, Conecticut, USA, social scientist and social historian
Angela Wigger, Nijmegen, Nederlands, international political economist
Ulrich Wilken, MdL, Germany, Frankfurt a. M.
Frieder Otto Wolf, Berlin, Ex-MEP, Germany, philosopher
Harald Wolf, MdA, Berlin, Germany
Andrea Ypsilanti, MdL, Frankfurt am Main, Germany
Gabi Zimmer, MdEP, Werder, Germany, group president

4 αναγνώστες σχολίασαν

Συμμετοχή στην συζήτηση
  1. Mνήμων 21:07 08/05/2016

    Σοκ και δέος έχει προκαλέσει στο χώρο της αριστεράς το άρθρο του Στάθη
    με τίτλο (Αυτο)κριτική

    Του Στάθη

    Δύσκολα εμφανίζεται στην Ιστορία τέτοια οβιδιακή μεταμόρφωση, τέτοια μετάλλαξη ενός πολιτικού ηγέτη, όπως αυτή του κ. Τσίπρα. Και το ίδιο δύσκολα ένα αριστερό κόμμα, ή έστω το μέρος εκείνο του κομματικού σώματος που του απέμεινε, παρακολουθεί αυτή τη μετεξέλιξη προσπαθώντας να μιλήσει τη γλώσσα που μιλούσε πριν να αυτομολήσει στην πολιτική που αντιμαχόταν.
    Σπανίως, επίσης, στην Ιστορία αυτή η μεταμόρφωση συντελείται τόσο γρήγορα. Και τόσο ξετσίπωτα.

    Θα αναφερθώ μόνον σε ένα απ’ τα χίλια που έλεγε ο κ. Τσίπρας, πριν να αρχίσει κι αυτός να αραδιάζει τα χίλια ένα παραμύθια της Χαλιμάς.

    Ελεγε: «Η λέξη ισοδύναμα έχει εισαχθεί απ’ την τρόικα. Οταν αναζητούνε ισοδύναμα, εννοούν ισοδύναμους πόνους».

    Τώρα όλοι οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ομιλούν στα πάνελ και από του βήματος της Βουλής για τους εν λόγω πόνους -τα ισοδύναμα- ως να πρόκειται για φάρμακα που θεραπεύουν πάσα λύπη και στεναγμό, ως να πρόκειται για παραμυθία αυτών των ίδιων, ώστε να αντέξουν τον αυτοδιασυρμό τους.

    Εσχατοι των Κλαζομενίων και υπομείονες των Αβδηριτών.

    Δεν έχει, όμως, πλέον καμία σημασία να υπενθυμίζει κανείς στον κ. Τσίπρα τι έλεγε και τι λέει.

    Το έργο έχει προχωρήσει, βρισκόμαστε σε μια νέα σελίδα. Κι αυτή, επίσης, σπανίως εμφανίζεται στην Ιστορία, εις όσα αφορούν τουλάχιστον την παρουσία της Αριστεράς διεθνώς.

    Σπανίως κόμματα της Αριστεράς έχουν περιπαίξει τη λογική, έχουν ατιμάσει την ηθική κι έχουν διασύρει την ιδεολογία τους όσον ο κ. Τσίπρας και το κόμμα του, απ’ όταν ο ίδιος κι όσοι τον ακολούθησαν πέρασαν κάτω απ’ τα καυδιανά δίκρανα της υποταγής.

    Σπανίως οι ηττημένοι ηττώνται μέσα τους και οι ήρωες μεταμορφώνονται σε ρεμάλια, όπως έγινε με πολλούς από τους Σέρβους μετά τον πόλεμο που έχασαν.

    Η Αριστερά, σε όλες της τις εκδοχές, εκφράζει την ταξική αντίθεση με τη Δεξιά, σε όλες της επίσης τις εκδοχές.

    Ποτέ άλλοτε, ή σπανίως, ένα κόμμα της Αριστεράς δεν έχει διασύρει τόσο πολύ και τόσο, σαν έτοιμο από καιρό, αυτήν την αντίθεση.

    • Mνήμων 21:14 08/05/2016

      2.Σοκ και δέος έχει προκαλέσει στο χώρο της αριστεράς το άρθρο του Στάθη
      με τίτλο (Αυτο)κριτική

      Του Στάθη

      Και μαζί της και τον εαυτόν του.

      Οι γενίτσαροι ήταν αθώοι. Τους άρπαζαν μωρά οι Οθωμανοί και τους ανάθρεφαν τέρατα. Ο ΣΥΡΙΖΑ που απέμεινε δεν αποτελείται από γενίτσαρους.

      Αυτοί που αυτομόλησαν στη δεξιά πολιτική δεν ήταν αρπαγμένα μωρά, αλλά ενήλικες που ανάλωσαν -αν όχι όλοι, πάντως οι περισσότεροι και οι καλύτεροι- τη ζωή τους στρατευμένοι στις ιδέες, στα ιδανικά και στον τρόπο της Αριστεράς.

      Που ως τώρα δεν ήταν ποτέ η χλεύη της Δεξιάς.

      Μα δεν αυτομόλησαν, θα έλεγε κανείς, υποχώρησαν για να ανασυνταχθούν και να πολεμήσουν την επόμενη μέρα. Μάλιστα. Πώς πολεμάνε; Λέγοντας όσα κατήγγειλαν; Πράττοντας όσα απέρριπταν; Ή, μήπως, δεν εφαρμόζουν το μνημόνιο που οι ίδιοι υπέγραψαν και μαζί με όλες τις εκδοχές της Δεξιάς υπερψήφισαν; Ή, μήπως, δεν γνωρίζουν ότι τα περί ισοδύναμων είναι φούμαρα, καθώς ο ίδιος ο κ. Τσίπρας έλεγε – ή, μάλλον, ούτε καν φούμαρα, αλλά «πόνοι»;

      Σε τι ελπίζουν; Σε ένα λέγε-λέγε-λέγε, ό, τι μείνει κι όπου βγάλει; Τόσο μπορούν; Πέστε μου ένα (αριθμός 1) μέτρο, που έφεραν ως αντιστάθμισμα στα εγκληματικά μέτρα που δέχθηκαν να επιβάλουν. Ενα! Ούτε ένα. Ενώ αντιθέτως βροχή, βροχή φωτιάς κι Αρμαγεδδών, οι διαταγές που εκτελούν.

      Κι επιπλέον διαπράττουν το αίσχιστο: φορτώνουν στον λαό τον φόνο του εαυτού του.

      «Μας ψηφίσατε, δεν μας ψηφίσατε»,; ερωτούν ξεδιάντροπα εκείνους που φόβισαν, εκείνους που εξαπάτησαν.

      Ο κ. Τσίπρας έγινε πρωθυπουργός για να έχουμε υπερπρωθυπουργό τον κ. Μάαρτεν Φέρβεϊ ή όποιον άλλο γκαουλάιτερ μας στείλει το Βερολίνο.

      Σπανίως μια μετάλλαξη λαμβάνει σάρκα και οστά σε τέτοιο βάθος και με τέτοια ταχύτητα.

      Ο κ. Τσίπρας μιμείται πλέον τον μακαρίτη Ανδρέα Παπανδρέου, με όλο και πιο ανατριχιαστικό τρόπο.

      Ομιλεί με τη σύνταξη του Ανδρέα, τις παύσεις του Ανδρέα, τη στίξη του Ανδρέα.

      Και το πιο ανατριχιαστικό, όλο και πιο έντονα πια η φωνή του θυμίζει τη φωνή του Ανδρέα.

      Ανατριχιαστικό, αλλά αναμενόμενο, διότι όσο πιο κούφιος είναι ο μίμος, τόσο πιο έντονη ακούγεται η ηχώ του ινδάλματός του.

      Σπανίως ένας πολιτικός έχει μιμηθεί τόσους πολλούς και τόσα πολλά.

      Ο κ. Τσίπρας μιμείται την πολιτική Σαμαρά, τους τρόπους του Βενιζέλου και το στιλ του Ανδρέα.

      Τον μόνον που δεν μιμείται ο κ. Τσίπρας είναι τον σύντροφο Τσίπρα που πιστέψαμε, που βοηθήσαμε, που αγαπήσαμε.

      Η ντροπή που βαραίνει πολλούς από εμάς για όλο αυτό είναι το ελάχιστο.

      Η οδύνη, όμως, που βοηθήσαμε να βαραίνει σήμερα, απ’ όλο αυτό, κόσμο και κοσμάκη είναι ανεξιλέωτη…

  2. NMan. 21:03 08/05/2016

    Συνελήφθη 92χρονος καστανάς και κατασχέθηκαν κάστανα και φουφού
    =========================================================

    Επιχείρηση-σκούπα έκανε η αστυνομία στη Θεσσαλία και στα χέρια της βρίσκεται πλέον και ένας 92χρονος καστανάς.
    Ο υπερήλικος συνελήφθη γιατί δεν είχε ταμειακή μηχανή, ενώ οι αστυνομικοί του κατέσχεσαν τα κάστανα και τη φουφού. Ο 92χρονος είναι αντιμέτωπος με την κατηγορία της «άνευ αδείας εμπορίας», του «αθέμιτου ανταγωνισμού», «της μη ύπαρξης ταμειακής μηχανής» και «της παράνομης χρήσης ρυπαίνοντος μηχανισμού» (δηλαδή της φουφούς).
    Σύμφωνα με το thessalianews.gr αυτή φαίνεται πως είναι η δεύτερη φορά που θα δικαστεί για τον ίδιο λόγο.

  3. Mνήμων 21:01 08/05/2016

    ΣΥΡΙΖΕΛ
    ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΩΝ ΑΕΡΟΨΕΚΑΣΜΕΝΩΝ

    Πού έγκειται ακριβώς η απορία; Η «πάνω πλατεία» και η «κάτω πλατεία» αποφάσισαν να ανοίξουν κοινό μέτωπο. Πού το περίεργο; Μα δύο χρόνια τώρα κοινό μέτωπο έχουν! Έριξαν μία «αντιμνημονιακή» στάχτη πάνω σε όλες τις ιδεολογίες τους, μασκαρεύτηκαν γενικώς και αορίστως σε «αγανακτισμένους», μουντζαδόρους αντισυστημικούς εκπρόσωπους του λαϊκού αισθήματος και θεώρησαν πως ξεμπέρδεψαν με τη συνείδησή τους. Διαχώρισαν την κοινωνία σε μνημονιακούς και αντιμνημονιακούς και βρήκαν την εύκολη εξήγηση στους προβληματισμούς μιας ολόκληρης χώρας.

    Τί και αν κάποιοι από εμάς προβληματιζόμασταν; Τί και αν βλέπαμε ξεκάθαρα τα σημάδια πίσω από τις συναισθηματικές κραυγές και τα χαβαλέδικα λεϊζεράκια που έσκαγαν πάνω στο κτίριο της Βουλής και τις κάμερες στην οροφή του «Μεγάλη Βρετανία»; «Εθνοπροδότες» σε κρεμάλες έστηναν οι πάνω, φοιτητικές συνελεύσεις διοργάνωναν οι από κάτω. Ψάχνοντας τον ορισμό της ασάφειας απέναντι στον κοινό εχθρό.

    Το πράγμα όμως ξέφυγε. Ο κοινός εχθρός έπαψε να είναι η κυβερνητική πολιτική, και έγινε το Κοινοβούλιο, το πολίτευμα και οι θεσμοί. Ο καιρός πέρασε, οι «αγανακτισμένοι» διαλύθηκαν και το έδαφος έγινε πλέον γόνιμο για οποιαδήποτε αντιδημοκρατική, ολοκληρωτική νοοτροπία αυτοδικίας. Η ήδη πετσοκομμένη και παραπαίουσα θεσμική Δημοκρατία της σάπιας μεταπολίτευσης βάλλονταν σε κάθε ευκαιρία. Έγινε μόδα η μούντζα. Αντικατέστησε τον Λόγο. Η Χρυσή Αυγή μπήκε στη Βουλή. Οι «Καμμένοι Έλληνες» των οποίων ο Πρόεδρος, σε προεκλογική του συνέντευξη παραδέχτηκε ότι δεν έχουν πρόγραμμα για την Παιδεία και την Υγεία, κέρδισαν επίσης το εισιτήριο, μαζί με τον ενισχυμένο ΣΥΡΙΖΑ του οποίου τα στελέχη επιδίδονταν σε αγώνα ασυναρτησίας και παραλογισμού σε κάθε τους δήλωση.

    Οι δύο «πλατείες» κατάφεραν τελικά και μπήκαν στη Βουλή και χθες ανακοίνωσαν επισήμως τους αρραβώνες τους. Το πιο αυτονόητο καπέλωμα λαϊκού συναισθηματισμού της μεταπολίτευσης στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία και το μούδιασμα ορισμένων ψηφοφόρων των ΑΝΕΞ.ΕΛ. και του ΣΥΡΙΖΑ είναι πλέον διάχυτο.

    Είναι όμως λίγο αργά για μουδιάσματα. Όταν σπέρνεις αγανάκτηση εκτός θεσμικών πλαισίων, εκτός ισότιμου κοινωνικού διαλόγου και σοβαρού λόγου και σηκώνεις λάβαρα μίσους, διχασμού, ακατάσχετης συνωμοσιολογίας και αερολογίας άνευ στοιχειωδών επιχειρημάτων, τότε θερίζεις χρυσαυγίτες, Καμμένους και τσιπρόπαιδα. Και όποιοι συνεχίζουν να πιστεύουν πως οι πολιτικοί μιας χώρας είναι αυτοφυείς και αποκομμένοι από την ευρύτερη κοινωνική ψυχοσύνθεση και τις κοινωνικές ανάγκες, καλύτερα να αναθεωρήσουν τις απόψεις τους.

Υποβολή απάντησης

Παρακαλώ εισάγετε το σχόλιο σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το email σας εδώ.