ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΙ

Με Brexit ή χωρίς, η Ευρώπη αλλάζει και κινδυνεύει

Μερικές ημέρες έμειναν ως το δημοψήφισμα της 23ης Ιουνίου στην Μεγάλη Βρετανία, με το οποίο οι πολίτες της χώρας θα αποφανθούν αν θέλουν να παραμείνουν στην Ευρώπη ή όχι. Και, μπορεί η σχετική πρωτοβουλία του βρετανού πρωθυπουργού, Ντέιβιντ Κάμερον, να ξεκίνησε ως ένας «ασφαλής» πολιτικός ελιγμός, προκειμένου να κερδίσει τις εκλογές και να αποδεχθούν οι Βρετανοί τις δεσμεύσεις και το πλαίσιο που απορρέει από την συμμετοχή ενός κράτους στην Ενωμένη Ευρώπη, ωστόσο τώρα ο ασκός του Αιόλου έχει ανοίξει και ουδείς μπορεί να είναι βέβαιος για το αποτέλεσμα.

Πιθανότητες

Βεβαίως, στη Βρετανία υπάρχει ιστορικό 25ετίας στην αποτυχία των δημοσκοπήσεων. Επίσης, οι βασικές πολιτικές δυνάμεις της χώρας στηρίζουν με φανατισμό την παραμονή στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ η νέα γενιά των Βρετανών (τουλάχιστον) γνωρίζουν πολύ καλά τα οφέλη από την ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση –αρκεί, βεβαίως, να… πάνε να ψηφίσουν.
Μ’ άλλα λόγια, παρά το δημοσκοπικό σκηνικό που δείχνει ένα μικρό, αλλά σταθερό προβάδισμα υπέρ του Brexit, το παιχνίδι δεν έχει τελειώσει ακόμη. Αντιθέτως.

Ωστόσο, όπως και να ‘χει, στις Βρυξέλλες, σε όλες τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, στον Λευκό Οίκο, αλλά και στην Αθήνα, κινούνται όλοι σε ρυθμούς Brexit, καθώς ο κόσμος όλος προσπαθεί να προβλέψει τι ακριβώς θα σημάνει για την παγκόσμια οικονομία, αλλά και για την αρχιτεκτονική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μία ενδεχόμενη και απευκταία απόφαση των Βρετανών ότι θέλουν να συνεχίσουν μόνοι τους. Ως εάν να ήταν ακόμη «αυτοκρατορία»…

Η Ευρώπη υπό κρίση

Ταυτόχρονα, στην Βρετανία κρίνεται και το «θαμπωμένο» όραμα της Ενωμένης Ευρώπης. Ο ιστορικός πρωθυπουργός της χώρας, Ουίνστον Τσόρτσιλ, ήταν μεταξύ των βασικών και αρχικών εμπνευστών του οράματος των «Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης», ενώ οι Βρετανοί, παρά την σχετική «ανεξαρτησία» τους από τα ευρωπαϊκά δρώμενα, είναι ο πρώτος λαός που καλείται να αποφανθεί αν του αρέσει η Ευρώπη έτσι όπως κατάντησε ή όχι. Και μόνο που πολλοί στην Ευρώπη φοβούνται την κρίση των βρετανών πολιτών, αυτό δείχνει ότι γνωρίζουν πόσο διαφορετικό φαίνεται πια στα μάτια των λαών της Ευρώπης αυτό που κάποτε ήταν –και παραμένει- το ευγενέστερο πολιτικό πείραμα στην ιστορία της ανθρωπότητας.

Είτε έτσι, είτε αλλιώς

Όπως και να έχει, πάντως, είτε οι Βρετανοί ψηφίσουν Brexit, είτε όχι, στην Ευρώπη τα πράγματα θα αλλάξουν. Όπως λένε όσοι γνωρίζουν καλά τα ευρωπαϊκά, και στα δύο ενδεχόμενα, η Ευρωπαϊκή Ένωση θα κληθεί να διαχειριστεί κρίση –και τα τελευταία χρόνια έχει δείξει δυστυχώς ότι η διαχείριση των κρίσεων δεν είναι… το δυνατό της χαρτί.
Στην περίπτωση του Brexit, η μόνη αξιόπιστη απάντηση που μπορεί να δοθεί προκαταβολικά είναι πως… είναι όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά. Ουδείς γνωρίζει αν η Μεγάλη Βρετανία θα αποχωρήσει άμεσα, αν ο πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον θα προσπαθήσει να το «σώσει» (σ.σ. έχει δηλώσει ότι θα παραιτηθεί αν επικρατήσει το Brexit στο δημοψήφισμα) αλλά και αν η ενδεχόμενη αποχώρηση της Μεγάλης Βρετανίας θα έχει ως αποτέλεσμα ένα ντόμινο υπονόμευσης της ενότητας της Ενωμένης Ευρώπης.

Αυτά ως προς το Brexit. Σε περίπτωση που η Βρετανία παραμείνει, πάλι οι αλλαγές θα είναι δραστικές. Το Λονδίνο έχει ζητήσει, επί της ουσίας, μία «ειδική σχέση» με την Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία θα μεταβάλει το βάρος των συσχετισμών υπέρ του γαλλογερμανικού άξονα (αν υποθέσουμε ότι αυτός υπάρχει ακόμη…) αλλά και υπέρ της Γερμανίας. Επίσης, αυτή η «ειδική σχέση» αναμένεται να γίνει μήλον της έριδος, αφού και άλλες χώρες φλερτάρουν με μία τέτοια «ημιανεξάρτητη» κατάσταση.

Μ’ άλλα λόγια, ακόμη και στην περίπτωση παραμονής της Μεγάλης Βρετανίας στην Ευρώπη, οι φυγόκεντρες τάσεις θα ενισχυθούν και, σε μία συγκυρία που η Ε.Ε. θα έπρεπε να προωθεί ταχύτερους ρυθμούς στην διαδικασία ευρωπαϊκής ενοποίησης, θα γίνει το ακριβώς αντίθετο: θα «παγώσει» η διαδικασία αυτή και οι φυγόκεντρες τάσεις θα δημιουργήσουν τριγμούς στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα.

Όλα αυτά, βεβαίως, δεν σημαίνουν ότι θα έρθει το τέλος του κόσμου, ούτε καν της Ευρώπης. Απλώς, είτε με Brexit είτε χωρίς, η Ευρώπη των «πολλών ταχυτήτων» θα ενισχυθεί και η Ελλάδα θα κληθεί να πάρει τις σωστές αποφάσεις, να οικοδομήσει τις πλέον ωφέλιμες συμμαχίες, προκειμένου να βρεθεί στην ταχύτητα που της ταιριάζει –και για την οποία, ειδικά τα τελευταία χρόνια, έχει χύσει αίμα.

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια.

Υποβολή απάντησης

Παρακαλώ εισάγετε το σχόλιο σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το email σας εδώ.