ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΙ
Φελνίκος
Ο ΠΑΓΚΟΣ ΤΟΥ ΑΝΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ...
Μετά την απλή αναλογική, το επόμενο μεγάλο θέμα που θα διχάσει τον πολιτικό κόσμο είναι ο τρόπος εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας. Να εκλέγεται από τη Βουλή, όπως γίνεται τώρα, ή ν' αλλάξει και η εκλογή του να γίνεται απ' ευθείας από το λαό; Ο πρωθυπουργός θα ήθελε την απ' ευθείας εκλογή, αλλά συναντά πολλές αντιστάσεις στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και από υπουργούς, τη γνώμη των οποίων υπολήπτεται, και γι' αυτό κάποιοι συνεργάτες του τον συμβουλεύουν στις ανακοινώσεις που θα κάνει για τις συνταγματικές αλλαγές να μην είναι απόλυτος στο θέμα της Προεδρικής εκλογής, αλλά να τη συναρτήσει με το εύρος των αρμοδιοτήτων του Προέδρου της Δημοκρατίας προκειμένου να μην δοθεί η εντύπωση πως στόχος του είναι η αλλαγή του πολιτεύματος από Προεδρευομένη σε Προεδρική Δημοκρατία.
Πάντως, στο μυαλό του Τσίπρα απλή αναλογική και απ' ευθείας προεδρική εκλογή πάνε, λένε οι πληροφορίες, πακέτο. Ο πρωθυπουργός έχει τη γνώμη πως το κομματικό σύστημα όπως οικοδομήθηκε στη μεταπολίτευση πνέει τα λοίσθια. Τα κόμματα, μεταξύ των οποίων και ο ΣΥΡΙΖΑ, αποτελούν τροχοπέδη στην ανάγκη εθνικού αναστοχασμού και επανακαθορισμού των προτεραιοτήτων της χώρας. Κατά κάποιο τρόπο έχουμε γυρίσει στην προ της δικτατορίας κατάσταση, όπου τα πρόσωπα και ιδιαίτερα ο αρχηγός ήταν αυτά που καθόριζαν κυριαρχικά τις εξελίξεις, και κατά συνέπεια θα πρέπει να υπάρξουν και οι αναγκαίες θεσμικοπολιτικές προσαρμογές.
Την ίδια άποψη λέγεται πως έχει και ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής, ενώ ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος -ο οποίος επίσης, όπως λένε οι πληροφορίες, συμφωνεί ότι εφεξής ο πρώτος πολίτης της χώρας ενδεχομένως είναι πιο παραγωγικό και αποτελεσματικό, για τη διακυβέρνηση και την ποιότητα του κοινοβουλευτισμού, να εκλέγεται απ' ευθείας από το λαό- θέτει ως προϋπόθεση οι νέες αρμοδιότητες του Προέδρου να μην οδηγούν σε δυϊσμό και σύγκρουση εξουσιών.
Με απλά λόγια το πολιτικά αναγκαίο συμπλήρωμα της απ' ευθείας εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας από τον λαό είναι, κατά τον πρωθυπουργό, το σύστημα της απλής αναλογικής. Επειδή η κατάκτηση της αυτοδυναμίας τα επόμενα χρόνια, με τα σημερινά κοινωνικοπολιτικά δεδομένα, είναι εξαιρετικά δύσκολη υπόθεση και με την απλή αναλογική ανέφικτη, ο ρόλος του Προέδρου της Δημοκρατίας θα είναι να οργανώνει τις κυβερνητικές πλειοψηφίες βάζοντας υπό την ίδια στέγη κόμματα που, πρωτίστως προγραμματικά και δευτερευόντως ιδεολογικά, είναι όμορα. Δεν θα είναι, ας πούμε, ο ΣΥΡΙΖΑ ή η ΝΔ οι πρωταγωνιστές των εκλογών, αλλά ο Τσίπρας, ο Μητσοτάκης και όποια άλλη προσωπικότητα -κομματική ή και ανεξάρτητη- θέσει υποψηφιότητα για το ύπατο αξίωμα.
Μπορεί σήμερα να μην ομολογείται, αλλά στρατηγικά αυτό που θέλει ο Τσίπρας -και όσο έχουν την ίδια γνώμη μ' αυτόν- είναι η πηγή νομιμοποίησης της εκτελεστικής εξουσίας στο -προβλεπτό- μέλλον να είναι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και όχι, όπως σήμερα, το κοινοβούλιο. Να μην εξαρτάται δηλαδή η πολιτική σταθερότητα από τους κομματικούς και τους ενδοκομματικούς ανταγωνισμούς, αλλά η διακυβέρνηση να έχει ως σταθερά τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, η θητεία του οποίου υπερβαίνει την τετραετία. Κατά κάποιο τρόπο, και αφού το κομματικό σύστημα εκτιμάται πως αποσυντίθεται, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας εκτός από τον ενοποιητικό ρόλο θα έχει και την ευθύνη ανασύνθεσης, κάθε φορά, της κυβερνητικής πλειοψηφίας -χωρίς φυσικά να δίδεται η εντύπωση πως γίνεται σε δυσαρμονία με το λαϊκό αίσθημα- ώστε να μην οδηγηθεί η χώρα σε "ιταλοποίηση" την οποίαν, σε αντίθεση με τη γείτονα χώρα, δεν μπορεί να αντέξει χωρίς να υποστεί ακρωτηριασμούς, τους οποίους δεν είναι η ώρα, αλλά ούτε και του παρόντος σημειώματος να περιγράψουμε.
Εξυπακούεται, πως το εν λόγω σχέδιο συνδέεται και με τις προσωπικές φιλοδοξίες του Αλέξη Τσίπρα. Ο πρωθυπουργός είναι μόλις 42 χρόνων. Ακόμη κι αν χάσει τις επόμενες εκλογές έχει την πολυτέλεια του χρόνου να επιστρέψει μετά κι από οκτώ χρόνια για να διεκδικήσει, ως υποψήφιος της Κεντροαριστεράς, το ύπατο αξίωμα. Και λέμε οκτώ χρόνια επειδή αυτό είναι και το απώτατο όριο υλοποίησης των θεσμικών αλλαγών που θα δρομολογηθούν με την ανακήρυξη της επόμενης Βουλής ως αναθεωρητικής. Ο Αλέξης Τσίπρας και οι συνεργάτες του, που είναι επιφορτισμένοι με τα θέματα επικοινωνίας και πολιτικής στρατηγικής του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησης, γνωρίζουν πως το "δέκα το καλό" και για τον ΣΥΡΙΖΑ και για την κυβέρνηση είναι το πρόσωπο του πρωθυπουργού.
Σύμφωνα με τις πολιτικές έρευνες και τις μετρήσεις της κοινής γνώμης μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ και η κυβέρνηση να συγκεντρώνουν χαμηλά ποσοστά αποδοχής, όμως υπάρχει ένας σκληρός πυρήνας, περίπου το 25% των ψηφοφόρων, που ομνύει στο όνομα του Αλέξη Τσίπρα. Ίσως αυτός είναι και ο λόγος που ορισμένοι προτρέπουν τον πρωθυπουργό να χαράξει μια προσωπική και ει δυνατόν αυτόνομη πορεία από τον ΣΥΡΙΖΑ. Τούτο σημαίνει πως ο Αλέξης Τσίπρας το επόμενο διάστημα ενδεχομένως θα προσπαθήσει, ανάλογα βεβαίως και με τις εξελίξεις, να αποχτήσει μια απ' ευθείας και αδιαμεσολάβητη σχέση με το εκλογικό ακροατήριο. Παλαιότερα, κάποιοι συνομιλητές του πρωθυπουργού υποστήριζαν πως ο Τσίπρας δεν είναι και δεν μπορεί να γίνει Ανδρέας Παπανδρέου, όμως θα ήταν εκλογικά και πολιτικά προσοδοφόρο, γι' αυτόν και την παράταξή του, να προσπαθήσει να μεταμορφωθεί σε ένα είδος Περόν της Ελλάδας, χωρίς φυσικά τα ιδεολογικά χαρακτηριστικά που είχε ο περονισμός στην Αργεντινή.
Κάποιοι υποστηρίζουν πως το τι θα πράξει ο πρωθυπουργός σε μεγάλο βαθμό θα φανερωθεί από τον τρόπο που θα ανασχηματίσει το κυβερνητικό σχήμα. Προσώρας, φαίνεται πως οι όποιες αλλαγές μετατίθενται για το Φθινόπωρο, αν και η πιθανότητα να γίνουν πριν η τελευταία σταγόνα της βροχής σκοτώσει το καλοκαίρι είναι -σύμφωνα με έγκυρες πηγές- ισχυρή. Εξάλλου στον Αλέξη Τσίπρα αρέσουν οι αιφνιδιασμοί. Το σίγουρο είναι πάντως πως δεν συνδέει τις εξελίξεις στο κυβερνητικό σχήμα με το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ. Έχουν λάθος όσοι υποστηρίζουν πως ο ανασχηματισμός θα γίνει μετά το κομματικό συνέδριο. Αφενός γιατί το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να γίνει το 2017 και αφετέρου επειδή ο πρωθυπουργός δεν θέλει να δώσει την ευκαιρία σε κομματικούς παράγοντες, οι οποίοι ενδεχομένως θα εμφανιστούν ενισχυμένοι από τα αποτελέσματα των ψηφοφοριών στο συνέδριο, να διεκδικήσουν μερίδιο στην κυβερνητική και κρατική εξουσία.
Ορισμένοι υπουργοί, θεσμικοί παράγοντες και σημαντικά στελέχη της Κουμουνδούρου, που θεωρούν πως ο Τσίπρας "δεν είναι αρχηγός, αλλά ο πρώτος μεταξύ ίσων" και επειδή προφανώς γνωρίζουν τις σκέψεις του πρωθυπουργού για τον ανασχηματισμό, τον συμβουλεύουν να τον κάνει μετά τη ΔΕΘ. Προφανώς, ελπίζουν, δια της διολισθήσεως, να κερδίσουν χρόνο ώστε ο ανασχηματισμός να καθυστερήσει και όταν γίνει να μην είναι αποκλειστική προνομία του πρωθυπουργού, αλλά σε συνάφεια με τις εξελίξεις τόσο στη χώρα όσο και στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, στις οποίες θεωρούν πως ο δικός τους ρόλος θα είναι ενισχυμένος και κατά συνέπεια ο Αλέξης Τσίπρας δεν θα μπορεί να τους αγνοήσει.
Ο Τσίπρας μπορεί, όπως συνηθίζει, να τους ακούει, αλλά στο τέλος θα κάνει το δικό του. Και τον ανασχηματισμό, να είστε σίγουροι πως θα τον είχε κάνει αν είχε "πάγκο", όπως ο ίδιος και η κομματική νομενκλατούρα του ΣΥΡΙΖΑ εννοούν τα προσόντα που πρέπει να έχει κάποιος υπουργός. Δυστυχώς, όπως και ο ίδιος παραδέχεται σε συνομιλητές του, επειδή ακριβώς δεν έχει "πάγκο" ίσως κάνει τις αλλαγές στο υπουργικό συμβούλιο όταν η Βουλή, μεταξύ 6 και 22 Αυγούστου, θα είναι κλειστή αφενός για να αποφύγει τις γκρίνιες και αφετέρου να δώσει τη δυνατότητα στους νέους υπουργούς να προετοιμαστούν, για τουλάχιστον ένα μήνα, πριν την αξιολόγηση του Οκτωβρίου...
5 αναγνώστες σχολίασαν
Συμμετοχή στην συζήτησηΦίλε Δημοσθένη την ερώτηση αυτή που λες την έχω κάνει εγώ σε πάρα μα πάρα πολλούς.Η απάντηση τους;;;
ΑΚΡΑ ΤΟΥ ΤΑΦΟΥ ΣΙΩΠΗ….
Κανενας τακτικιστης (άνθρωπος ή χωρα) και ποτε, δεν κερδισε στην στρατηγικη μαχη. Το 25% (?) των σήμερα Τσιπρικων πόσο θα είναι αραγε τον Μαρτη του 2017?. Ο καθενας οσο θέλει ας το εκτιμησει,αλλα σε εμας θα μεινει αμανατι ο δυισμος.Φαντασου οτι η υπαρχουσα κυβερνηση ειναι του του Χ κομματος και κατόπν εκλογων προκυψει αναδειξη προεδρου υποδειχθεντος απο το Ψ κομμα.Αυτο απο μόνο του δεν συνιστα de facto «δυσαρμονια» της Χ κυβερνησης με τον λαο?
o Τσίπρας είναι 42 ετών κι πρέπει να περάσει τα υπόλοιπα 42 χρόνια της ζωής του στη φυλακή…
παρέα με τον Καραμανλή, τον Φαυλόπουλο κι τον Καμμένο
Φίλε μου , δεν χρειάζεται να γίνεσαι τόσο απόλυτος δικαστής βγάζοντας τις αποφάσεις σου . Μάλιστα χωρίς καν την απολογία του κατηγορούμενου.
Εκείνο που θα πρότεινα εγώ στους ψηφοφόρους του Τσίπρα και των άλλων αρχηγών ειναι να αναρωτηθούν:
ειναι οι ζωές τους καλύτερες τώρα απ ´ ότι την περίοδο 2009-2011..,
ήρθε μεν τοτε –σαν φυσικό επακόλουθο των ελλειμμάτων της διακυβέρνησης των
Καρανλή – Παυλόπουλου – Σαμαρά και σιγοντάρισμα ΣΥΡΙΖΑ–, αλλα οι διοικούντες τότε άρχισαν τις αλλαγές στο σύστημα , στο κρατος , και την διαχείρηση των οικονομικών μας προς το καλύτερο και διαφάνηκε η οριστική διάσωσή μας απο την ιδια μας τη μιζέρια.
Μετά ήρθαν οι καρεκλοκένταυροι…
Ρώτησε λοιπόν , όσους κατηγορούν την περίοδο εκείνη του ΓΑΠ , αν αισθάνονται και αν ειναι πραγματι τώρα καλύτερα.
Ας αποφασίσουν επίσης ποιοί δικαιούνται να ειναι στην Βουλή σήμερα.
Μηπως αυτοί που έκαιγαν «το μπουρδέλο την Βουλή» ;
Ε, αφού συμφωνούν ο παμμέγιστος Καραμανλής και ο κος Πάκης στην «ανάγκη εθνικού αναστοχασμού και επανακαθορισμού των προτεραιοτήτων της χώρας», τι λόγος μας πέφτει εμάς; Βρε, μασάει η κατσίκα ταραμά;