«Εθνική τραγωδία», «πολιτικό έγκλημα», «χώρα ενέχυρο στους δανειστές», «αποικία χρέους», «κοινωνικό ολοκαύτωμα», «ανθρωπιστική κρίση», «κοινωνικό κραχ», «ανείπωτη καταστροφή», «ποτίζετε με δηλητήριο την οικονομία και το λαό», «συνειδητή εγκληματική πράξη κατά της πατρίδας και του λαού», «εκατομμύρια ζωές που σβήνουν στο σκοτάδι», «εγκληματική πράξη εναντίων της πατρίδας», «υποταγή στην τρόικα». Αυτές ήταν ορισμένες από τις φράσεις - ψωμοτύρι που χρησιμοποιούσε σε κάθε ευκαιρία στη Βουλή ο Αλέξης Τσίπρας κατά τη διάρκεια του ηρωικού αντιμνημονιακού αγώνα.

Εκτός Βουλής οι λέξεις έχασαν κάθε έννοια, κάθε σημασία μπροστά στις αδίστακτες μικροπολιτικές σκοπιμότητες και την δημαγωγία προκειμένου να επιτευχθούν οι κομματικοί στόχοι. Ο Σύριζα αυτοανακηρύχθηκε ως σωτήρας της χώρας και του λαού και κάθε άλλη γνώμη, κάθε άλλη προσέγγιση, κάθε άλλη αντίληψη συνιστούσαν προδοσία. Η βαθιά αντιδημοκρατική αντίληψη του ή μαζί μας ή εναντίον μας αποτέλεσε την κύρια τακτική του Σύριζα και χρησιμοποίησε κάθε προπαγανδιστικό μέσο για να επικρατήσει.

Παίζοντας με τα σπίρτα της ιστορίας πολλοί πολιτικοί υποδαύλισαν και ενθάρρυναν ένα αφήγημα που παρουσίαζε την Γερμανία ως δύναμη κατοχής που ήθελε, όπως οι Ναζί, να εγκαθιδρύσει το Δ’ Ράιχ. Οι εταίροι αποκαλούνταν δανειστές – εκβιαστές και τοκογλύφοι. Παρομοιάζονταν με αρπακτικά που επεδίωκαν να πάρουν τα περιουσιακά στοιχεία της χώρας για ένα κομμάτι ψωμί. Σύμφωνα με το εθνικοπατριωτικό αντιμνημονιακό αφήγημα οι εταίροι - δανειστές είχαν μετατρέψει την Ελλάδα σε μια αποικία χρέους και αποτελούσαν στρατό κατοχής που έπρεπε να εκδιώξουμε. Καθημερινά και απροκάλυπτα χρησιμοποιούσαν μια όλο και πιο στρατιωτική ορολογία παρομοιάζοντας τον αγώνα τους εναντίον του μνημονίου με την αντίσταση των Ελλήνων εναντίον των χιτλερικών στρατευμάτων κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο! Όσοι δεν υποστήριζαν τον αντιμνημονιακό «αγώνα» του Σύριζα ήταν «προδότες», «δωσίλογοι», «γερμανοτσολιάδες», «πουλημένοι», «ταγματασφαλίτες», «Τσολάκογλου» κ.α. Οι πολιτικοί αντίπαλοι ήταν εντεταλμένοι της τρόικας ή υπάλληλοι του Μπόμπολα.

Το διάστημα 2010 – 2013 σημειώθηκαν πάρα πολλά περιστατικά προπηλακισμού πολιτικών και δημοσιογράφων που είχαν άλλη άποψη, «αγανακτισμένοι πολίτες» δημιουργούσαν συστηματικά επεισόδια στις παρελάσεις ενώ σε πορείες στο Σύνταγμα ενάντια στα μέτρα και τη λιτότητα κυριαρχούσαν συνθήματα όπως «να καεί να καεί το μπουρδέλο η Βουλή» και πολλά άλλα. Το 2011 «αγανακτισμένοι πολίτες» ακύρωσαν την στρατιωτική παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου στη Θεσσαλονίκη προπηλακίζοντας τον πρόεδρο της Δημοκρατίας και φωνάζοντας συνθήματα «προδότη παραιτήσου», «Κάτω η χούντα του ΠΑΣΟΚ», «Έξω οι κλέφτες του ΠΑΣΟΚ», «έξω οι κλέφτες από την πόλη», «εκλογές», « 1, 2, 3, η χούντα δεν τελείωσε το ‘73», «πάρτε το μνημόνιο και φύγετε από εδώ». Στην παρέλαση της Αθήνας τα μέλη της μπάντας του Δήμου Αθηναίων παρέλασαν με μαύρες κορδέλες στα μουσικά τους όργανα. Μαθητές ορισμένων σχολείων, περνώντας μπροστά από τους επισήμους, έστριψαν το κεφάλι προς την αντίθετη κατεύθυνση (αριστερά), ενώ άλλοι, σήκωσαν μαύρα μαντίλια καθώς περνούσαν μπροστά από την εξέδρα όπου παρευρίσκονταν η υπουργός Παιδείας, Άννα Διαμαντοπούλου. Στην Λάρισα μαθητής που παρέλασε μούντζωσε την εξέδρα των επισήμων. Στην Καλλιθέα, εισέβαλαν στην παρέλαση και μέλη του κινήματος «Δεν πληρώνω» τα οποία παρέλασαν μετά τους μαθητές! Βόλος, Ρόδος, Πάτρα, Τρίκαλα, Λάρισα, Χανιά, Ρέθυμνο, Ηράκλειο, Κέρκυρα, Βέροια, Καλαμάτα, Τρίπολη, Ναύπλιο, Σέρρες, Πύργο και αλλού. Παντού ξεπηδούσαν «αυθόρμητα» «αγανακτισμένοι πολίτες» που «δεν άντεχαν τα μνημόνια» που τους «έπνιγε η ανθρωπιστική κρίση».

Το 2011 πήρε μεγάλες διαστάσεις το κίνημα «Δεν πληρώνω» το οποίο υποστηρίζονταν ανοιχτά από στελέχη του Σύριζα το οποίο καλούσε τους πολίτες σε «ανυπακοή» και τους ενθάρρυνε να μην πληρώνουν τις υποχρεώσεις τους προς την εφορία, τις τράπεζες, τις ΔΕΚΟ, τα διόδια κ.α. Μάλιστα τον Ιανουάριο του 2011 ο ίδιος ο πρόεδρος του Σύριζα Αλέξης Τσίπρας επισκέφθηκε τα διόδια της Κορίνθου, άνοιξε τις μπάρες για να διέλθουν τα αυτοκίνητα χωρίς να πληρώσουν τα διόδια και κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι «θέλει να αντιμετωπίσει ένα κίνημα αυθόρμητο και ακομμάτιστο ως κίνημα τζαμπατζήδων, να το δυσφημήσει, προσπαθώντας να του δώσει τον χαρακτήρα της ιδιοτέλειας». Προέβλεψε μάλιστα ότι «η ανυπακοή απέναντι σε ένα κράτος, σε μια Πολιτεία που δεν είναι σε θέση να τηρήσει τις στοιχειώδεις υποχρεώσεις της, είναι πλέον ένας δρόμος που θα γίνει μαζικός».

Ο Αλέξης Τσίπρας σε τηλεοπτικές του συνεντεύξεις δήλωνε ότι δεν πλήρωσε το φόρο στα ακίνητα (ΕΝΦΙΑ) και το 2014 υπογράμμισε ότι «ο ΕΝΦΙΑ είναι ένας φόρος παράλογος, δεν διορθώνεται, καταργείται». Ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ Πάνος Καμμένος χαρακτήρισε τον ΕΝΦΙΑ παράνομο και αντισυνταγματικά δηλώνοντας ότι «είναι ένας φόρος που οι Έλληνες δεν πρέπει να πληρώσουν».

Μην πληρώνεται – ψηφίστε μας!

Κατά την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου το 2011 σε διάφορες πόλεις της χώρας στο πλαίσιο «διαμαρτυριών» διαδηλωτές έστηναν κρεμάλες για τους βουλευτές που θα ψήφιζαν υπέρ της συμφωνίας. Το Δεκέμβριο του 2010 ο Κωστής Χατζηδάκης, βουλευτής της ΝΔ, ξυλοκοπήθηκε από διαδηλωτές στην οδό Πανεπιστημίου, και, τελικά, διασώθηκε αιμόφυρτος. Οι βίαιες αυτές αντιδράσεις, που κορυφώθηκαν το 2011, συνέβαλαν καθοριστικά στην αποσταθεροποίηση και στην πτώση της κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου. Αργότερα το 2014 όταν ο Σύριζα ήταν ένα βήμα μακριά από την εξουσία όλα τα όπλα ρίχτηκαν στη μάχη, στη μάχη αρπαγής της εξουσίας. Η εκλογή προέδρου έπρεπε να εμποδιστεί πάση θυσία. Ο τότε υπεύθυνος τύπου του Σύριζα Πάνος Σκουρλέτης υπογράμμισε δημοσιεύματα που έκαναν λόγο για επιχειρηματίες που «έχουν έτοιμο κουμπαρά» για τη συγκέντρωση των 180 βουλευτών που απαιτούνται για την προεδρική εκλογή. Η απειλή ήταν ξεκάθαρη για κάθε ανεξάρτητο βουλευτή ή βουλευτή άλλου κόμματος που σκέφτονταν να ψηφίσει θετικά για νέο πρόεδρο: όποιος ψήφιζε θα στιγματίζονταν ως «πουλημένος». Ο ίδιος ο Τσίπρας σε συνέντευξή του στις αρχές Δεκεμβρίου 2014 απέδωσε το χαρακτηρισμό «αποστάτη» σε βουλευτές κομμάτων εκτός της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ που θα ψηφίσουν υπέρ της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας «για να βγουν 180 πρέπει να υπάρξουν αποστασίες βουλευτών», τόνισε. Παράλληλα μεγάλη δημοσιότητα έλαβε η υπόθεση της υποτιθέμενης δωροδοκίας του βουλευτή των ΑΝΕΛ Παύλου Χαϊκάλη για να ψηφίσει τον Πρόεδρο Δημοκρατίας που πρότεινε η κυβέρνηση.

Μαζί με το Σύριζα μια ακόμα πιο λαϊκίστικη δεξιά, οι πατριδοκάπηλοι των ΑΝΕΛ, να εκτοξεύουν βαριές κουβέντες και κατηγορίες για όλους και για τα πάντα. Μιλώντας κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας το 2012 ο πρόεδρος του κόμματος Πάνος Καμμένος σημείωσε ότι υπήρχε σχέδιο ορισμένων απατεώνων να βάλουν την Ελλάδα στον κλοιό των μνημονίων. «Εμείς δεν υπογράψαμε κανένα μνημόνιο, δεν υπογράψαμε καμία επιστολή που να υποσχόμαστε ότι θα παραδώσουμε την πατρίδα μας (αναφέρεται στην επιστολή Σαμαρά το 2012 με την οποία δεσμεύτηκε ότι θα τηρήσει το πρόγραμμα). Είναι προδότες της χώρας και οι προδότες σε αυτόν εδώ τον τόπο δεν έχουν αύριο». Μιλώντας στη Βουλή το 2012 τόνιζε προς τους βουλευτές εν όψει της ψήφισης του μνημονίου ότι «είστε προσωπικά υπεύθυνοι ο καθένας σας για το αν θα παραδώσετε τα όνειρα των παιδιών µας στους δανειστές και στους τοκογλύφους, αν θα παραδώσετε τη χώρα και αν θα καταργηθεί η εθνική κυριαρχία». «Ξέρουμε, λοιπόν, ότι εδώ δεν πρόκειται για ψήφο εμπιστοσύνης στην Κυβέρνηση. Ψήφο εμπιστοσύνης, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, καλείστε να δώσετε στους δανειστές-τραπεζίτες και στα όργανά τους»!

Τα παραπάνω συνιστούσαν τη «δημοκρατική» συμπεριφορά κατά Σύριζα και όσοι είχαν αντίθετη άποψη ήταν «φασίστες». Μίσος, εχθρότητα και πόλεμος για όλους και για τα πάντα στο όνομα της «δημοκρατίας».

Μοναδικός στόχος: να αρπάξουν την εξουσία. Και την άρπαξαν. Και έκαναν όλα, μα όλα, για τα οποία κατηγορούσαν τους αντιπάλους τους.

Το πρόβλημα βέβαια είναι ότι η ιστορία δεν τελειώνει με την έλευση του Σύριζα στην εξουσία. Όλο αυτό το δηλητήριο με το οποίο, τόσο απερίσκεπτα, εμπότισαν την ελληνική κοινωνία δεν εξαϋλώθηκε μετά τις εκλογές, ούτε μετά τη στροφή στη λογική.

Ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας έχει πιστέψει βαθιά και απόλυτα ότι όλα γίνονται για τους τοκογλύφους, ότι η κρίση είναι ένα κόλπο των Γερμανών, ότι ο Γεωργίου ο υπάλληλος του ΔΝΤ «φούσκωσε» το χρέος και μας έβαλε στα μνημόνια, ότι η Ελλάδα έχει χάσει την κυριαρχία της: είναι μια αποικία χρέους, ότι η Ευρώπη είναι κάτι κακό, ότι υπάρχουν άλλες λύσεις και ότι τελικά και αυτοί είναι προδότες σαν τους άλλους.

Δυστυχώς η λογική του κατήφορου είναι ο κατήφορος.

Ο Γιάννης Παπαδογιάννης είναι δημοσιογράφος. Το άρθρο βασίζεται στο βιβλίο του «Από το Μεγάλο Πάρτι στη Χρεοκοπία, 1980 – 2015: Δημαγωγία και Μοιραίες Επιλογές», Εκδόσεις Παπαδόπουλος.