ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΙ

ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ ΓΙΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ, ΕΚΛΟΓΕΣ, ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ ΚΑΙ ΛΕΠΕΝ...

Μετά το Brussels Group η επόμενη μάχη για την αξιολόγηση θα δοθεί στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ. Εκεί ο Αλέξης Τσίπρας θα προσπαθήσει να πείσει τους συντρόφους του για την αναγκαιότητα να ψηφιστούν από τη Βουλή τα νέα μέτρα. Εκτός δραματικού απροόπτου θα λάβει την έγκριση καθώς οι λεγόμενοι "Προεδρικοί" διαθέτουν την πλειοψηφία. Το ενδιαφέρον όμως είναι να δούμε τι ποσοστό θα καταγράψουν οι διαφωνούντες. Αν επαληθευτούν οι πληροφορίες και από τα 150 μέλη της Κ.Ε. πουν "όχι" τα 50, τότε, όταν τα νέα μέτρα θα πάνε για ψήφιση στη Βουλή, δεν θα πρέπει να αποκλείσουμε τις εκπλήξεις. Ιδίως αν μεταξύ όσων έλθουν προς ψήφιση είναι και η πώληση υδροηλεκτρικών μονάδων και λιγνίτη της ΔΕΗ.

Βεβαίως, οι διαφωνούντες -όπως παραδέχονται και στις κατ' ιδίαν συζητήσεις του αλλά και στις βολιδοσκοπήσεις που γίνονται από το Μαξίμου- παρότι στην Κ.Ε. και τη Βουλή θα καταστήσουν γνωστή, και μάλιστα με εμφαντικό τρόπο, τη διαφωνία τους εν τούτοις είναι δύσκολο να αναλάβουν το βάρος να ρίξουν την κυβέρνηση. Αυτό ο πρωθυπουργός και οι στενοί του συνεργάτες το ξέρουν και γι' αυτό δεν ανησυχούν για την ψηφοφορία. Αυτό που λέγεται ότι προβληματίζει τον πρωθυπουργό είναι αν θα πρέπει και να επιτεθεί, στην Κ.Ε., στους διαφωνούντες (ουσιαστικά να τους εκβιάσει για να συμφωνήσουν μαζί του) λέγοντάς τους ότι αυτός και οι άλλοι που τάσσονται υπέρ της συμφωνίας δεν είναι λιγότερο αριστεροί, συμβιβασμένοι ή κοινωνικά ανάλγητοι. Και ο λόγος που σκέφτεται να το κάνει είναι "επειδή δεν θέλει να δώσει τη δυνατότητα σε κάποιους να εμφανιστούν ως αριστερή αντιπολίτευση σε μια δήθεν δεξιά προεδρική πλειοψηφία".

Ο δεύτερος λόγος είναι επειδή ο εσωκομματικός διχασμός, και μάλιστα με περίπου το 35% απέναντί του, τον κάνει ευάλωτο στην εξ αριστερών κριτική (ΚΚΕ, ΛΑΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, Πλεύση Ελευθερίας), όπου, όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, έχει -μαζί με τους αντιμνημονιακούς και αριστερόστροφους πρώην ΠΑΣΟΚους ψηφοφόρους- σημαντικές απώλειες. Και φυσικά επειδή προσθέτει περισσότερα βέλη στη φαρέτρα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αλλά και της Δημοκρατικής Συμπαράταξης για να του επιστρέφουν τις κατηγορίες περί μερκελισμού και άλλων χαρακτηρισμών που ο ίδιος και το κόμμα του τούς είχαν κατά το παρελθόν προσάψει. Και σίγουρα, ο τρίτος, και πιο σημαντικός, λόγος είναι ότι η εσωκομματική αντίδραση -επειδή ακριβώς είναι ιδεολογοπολιτική και όχι απότοκο αλλότριων ή αντίπαλων συμφερόντων- δεν μπορεί παρά να αιμοδοτεί τη λαϊκή δυσφορία και ιδιαίτερα σ' εκείνες τις κατηγορίες των πολιτών που πλήττονται υπέρμετρα από την υπερφορολόγηση και τη συνεχιζόμενη ύφεση και λιτότητα. Και, ως είναι φυσικό, όσο εντείνεται η λαϊκή δυσφορία τόσο μειώνεται η εκλογική απήχηση του ΣΥΡΙΖΑ και εξαπλώνεται η πολιτική αβεβαιότητα, που είναι ότι χειρότερο για την προσπάθεια που (πρέπει να) καταβάλει η κυβέρνηση προκειμένου να υπάρξουν επενδύσεις και να επιστρέψει η χώρα στην κανονικότητα και την ανάπτυξη.

Το βέβαιον είναι πως η αξιολόγηση, παρά τα όσα περί του αντιθέτου λέγονται, θα κλείσει. Και θα κλείσει επειδή ο πρωθυπουργός έχει δώσει εντολή στην διαπραγματευτική ομάδα (Τσακαλώτος, Αχτσίογλου, Χουλιαράκης, Σταθάκης) να συμφωνήσουν οπωσδήποτε με τους δανειστές προκειμένου η μόνη εκκρεμότητα να αφορά το ΔΝΤ και την απόφασή του αν θα παραμείνει ή όχι στο ελληνικό πρόγραμμα. Είναι προφανές ότι ο Αλ. Τσίπρας δεν θέλει να οδηγηθεί η χώρα σε εκλογές επειδή αφενός πιστεύει πως στους 30 μήνες που απομένουν μέχρι το 2019 μπορεί να γυρίσει το παιχνίδι, και αφετέρου γιατί, όπως όλα δείχνουν, αν στηθούν τώρα κάλπες θα τον στείλουν στην αντιπολίτευση και τον Μητσοτάκη στην κυβέρνηση. Κι αυτό είναι κάτι που, όπως λένε, δεν το αντέχει. Όπως δεν άντεχε να χάσει ο Σημίτης από τον Καραμανλή το 2004. "Κέρδισε τον Σαμαρά και τον Μεϊμαράκη και να χάσει, ενώ έχει και την στήριξη εμμέσως και αφανώς των καραμανλικών, από τον μικρό Μητσοτάκη, τον Κυριάκο είναι κάτι που δεν θέλει να το σκέφτεται", μας λέει άνθρωπος που γνωρίζει καλά την ψυχοσύνθεση του πρωθυπουργού.

Η ηγεσία της κυβερνήσεως θα ήθελε η αξιολόγηση να κλείσει στις 7 Απριλίου ή έστω στο Γιούρογκρουπ να υπάρξει συμφωνία σε τεχνικό πεδίο. Δεν είναι σίγουρο αν θα το καταφέρει αν και οι τελευταίες πληροφορίες λένε πως τα τεχνικά κλιμάκια της τρόϊκας, μετά και την προόδο που λέγεται ότι σημειώθηκε στο Brussels Group, μπορεί να επανέλθουν στην Αθήνα την ερχόμενη εβδομάδα. Επίσης οι πληροφορίες λένε ότι έχει υπάρξει συμφωνία στο αφορολόγητο, το οποίο ενδεχομένως θα είναι και κάτω από 5.900 ευρώ για τους ανύπαντρους. Συμφωνία έχει υπάρξει, σύμφωνα πάντα με τις πληροφορίες, και στο θέμα των συντάξεων. Οι δανειστές ήθελαν η περικοπή της προσωπικής διαφοράς να γίνει μια κι έξω ενώ η κυβέρνηση σταδιακά και σε τέσσερα. χρόνια. Η χρυσή τομή λέγεται πως βρέθηκε στη διετία (2020-2021). Για τα αντίμετρα, επειδή ούτως ή αλλως έχουν περισσότερο διακηρυκτικό χαρακτήρα, δεν υπάρχει ουσιαστικό πρόβλημα από τους δανειστές. Η αψιμαχία είναι ως προς τη διατύπωση. Να μπορεί μεν να τη χρησιμοποιήσει η κυβέρνηση, στο εσωτερικό, ως αντίλογο στις υποχωρήσεις που κάνει, αλλά να είναι ταυτοχρόνως και ξεκάθαρο σε όλους πότε και πως μπορεί να υπάρξουν. Για τα εργασιακά η όλη προσπάθεια είναι να μετατεθεί η συμφωνία για την επόμενη αξιολόγηση και στην κυβέρνηση ευελπιστούν ότι μπορούν να το πετύχουν. Τέλος, για τη ΔΕΗ ο τρόπος με τον οποίον σκέφτονται να ξεπεράσουν τον σκόπελο της καταψήφισης συγκεκριμένης διάταξης είναι να παράσχει η Βουλή στον υπουργό την εξουσιοδότηση για να αντιμετωπίσει, με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον, το θέμα.

Αναμφίβολα, θα είναι μια δύσκολη συμφωνία και οπωσδήποτε συνιστά δοκιμασία για την κυβέρνηση ιδίως αν δεν υπάρχει τίποτε για το χρέος. Η προσπάθεια που καταβάλλεται είναι να πειστεί ο Σόϊμπλε ώστε να περιγραφούν έστω τα μεσοπρόθεσμα μέτρα επί των οποίων θα υπάρξει συμφωνία μετά την ολοκλήρωση του Προγράμματος. Ο λόγος δεν είναι μόνο για να βοηθήσουν την κυβέρνηση προκειμένου να περάσει τη συμφωνία από τη Βουλή, αλλά και γιατί τη χρειάζεται αφενός το ΔΝΤ ώστε να παραμείνει στο Ελληνικό Πρόγραμμα και αφετέρου ο Ντράγκι προκειμένου να εντάξει την Ελλάδα στο Πρόγραμμα της Ποσοτικής Χαλάρωσης.

Θα πρέπει βεβαίως να σημειώσουμε ότι υπάρχουν και οι άπιστοι Θωμάδες, ιδίως από τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Αν και οι περισσότεροι υποστηρίζουν ότι ο Τσίπρας κυριαρχείται από την επιθυμία του να παραμείνει οπωσδήποτε και ανεξαρτήτως πολιτικού κόστους στην εξουσία εν τούτοις υπάρχουν και παράγοντες, και μάλιστα σημαντικοί που στο παρελθόν κατείχαν και πολιτειακά αξιώματα, οι οποίοι θεωρούν πως ο πρωθυπουργός προσπαθεί να αγοράσει χρόνο τουλάχιστον μέχρι τις γερμανικές εκλογές. Περίμενε, λένε, να βγει πρώτο κόμμα στην Ολλανδία αυτό του Βίντερς προκειμένου να καταγγείλει τον Σόϊμπλε ότι με την πολιτική της ακραίας λιτότητας και σιδηράς δημοσιονομικής πειθαρχίας ευνοεί την άνοδο της Ακροδεξιάς στην Ευρώπη. Και οι περί ου ο λόγος παράγοντες συνεχίζουν: "Δεν του βγήκε ο Βίντερς περιμένει μήπως βγει η Λεπέν στη Γαλλία προκειμένου να καταγγείλει τους Γερμανούς και τη νεοφιλελεύθερη συνταγή, αλλά και για να επωφεληθεί από τις εξελίξεις διάλυσης ουσιαστικά της ΕΕ που θα επηρεάσουν καταλυτικά και τις γερμανικές εκλογές και κατ' επέκτασιν και το Πρόγραμμα για την Ελλάδα. Αν δεν του βγει ούτε και η Λεπέν θα περιμένει μήπως εκλεγεί ο Σούλτς στη Γερμανία προκειμένου να απομακρύνει τον Σόϊμπλε και να χαλαρώσει λίγο τα λουριά της προσαρμογής". Μάλιστα, προς επίρρωσιν των λεγομένων τους φέρνουν και το γεγονός ότι η κυβέρνηση προσπαθεί, παντί τρόπω, να εξασφαλίσει χρήματα, τουλάχιστον μέχρι τον Σεπτέμβριο, προκειμένου να μπορεί να πληρώνει μισθούς και συντάξεις σε περίπτωση που καθυστερήσει η αξιολόγηση. Δεν αποκλείουν δε σε περίπτωση που δεν έχει επιτευχθεί συμφωνία μέχρι και τον Μάϊο να δοθεί στην Ελλάδα ένα δάνειο-γέφυρα προκειμένου να ανταποκριθεί στις δανειακές της υποχρεώσεις για τον Ιούλιο και μόνο.

Να σημειώσουμε πως και διακεκριμένο στέλεχος κόμματος της ελάσσονος αντιπολίτευσης έχει τη γνώμη πως ο Τσίπρας, παρά τα όσα και διοχετεύουν στα Μέσα Ενημέρωσης οι στενοί του συνεργάτες, δεν έχει παραιτηθεί από την ιδέα να προκηρύξει αιφνιδιαστικά πρόωρες εκλογές αν δει πως τα μέτρα που τον αναγκάζουν να λάβει ουσιαστικά τον καθιστούν πρωθυπουργό υπό προθεσμία, μέχρι να αποφασίσουν κάποιοι άλλοι να του τραβήξουν το χαλί, και αρχηγό ενός κόμματος που στις εκλογές, όταν θα γίνουν, θα συγκεντρώσει ποσοστό που θα βριλσκεται στην κλίμακα του δέκα. Μάλιστα, το διακεκριμένο αυτό στέλεχος που είναι και από τα πλέον αναγνωρίσιμα του κόμματός του, φοβάται μήπως ο Τσίπρας "καταγγείλει τους δανειστές για την αδιαλλαξία τους, προκηρύξει εκλογές με δίλλημα: "ή εμείς ή αυτοί, ή εγώ ή ο Μητσοτάκης" και ουσιαστικό διακύβευμα το: "ευρώ ή δραχμή". Και προσθέτει: "Σε εκλογές με αυτά τα διλήμματα και σε συνθήκες ακραίας πόλωσης ο Τσίπρας έχει τύχη, επειδή αυτά τα διλλήματα έχουν ακροατήριο και σίγουρα θα συγκρατήσει υψηλό ποσοστό αφού οτιδήποτε ενδιάμεσο το πιθανότερο είναι να συρρικνωθεί εάν δεν εξαφανιστεί. Εάν εξαιρέσεις το ΚΚΕ και τη Χρυσή Αυγή, ενδεχομένως και τη Δημοκρατική Συμπαράταξη όλοι οι υπόλοιποι θα πρέπει, αν θέλουν να επιβιώσουν κοινοβουλευτικά και πολιτικά, να διαλέξουν έναν από τους δύο πόλους του ...εμφυλιοπολεμικού δικομματισμού".

Πάντως, προβεβλημένος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, που γνωρίζει καλά τον Αλέξη Τσίπρα και συζητά μαζί του, και ο οποίος, επειδή έχει την εκτίμηση ότι το πρόγραμμα δεν βγαίνει, τάσσεται υπέρ της πρόωρης προσφυγής στις κάλπες -χωρίς όμως την ακραία έως και εμφυλιοπολεμική πόλωση και ιδιαίτερα σε οτιδήποτε παραπέμπει σε "ευρώ ή δραχμη"- θεωρεί πως ο πρωθυπουργός δεν πρόκειται να κάνει πράξη το φόβο του στελέχους της ελάσσονος αντιπολίτευσης. "Άλλες φορές ο Αλέξης θα το έκανε" μας λέει. "Θα το έπαιρνε το ρίσκο. Τώρα όχι. Κι αυτό είναι το μειονέκτημα του. Έχει σταματήσει να είναι απρόβλεπτος". Και η εξήγηση που δίνει είναι ότι "δεν μπορεί να ξεπεράσει το τραύμα του Ιουλίου 2015" όταν αναγκάστηκε να μετατρέψει το "όχι" του δημοψηφίσματος σε "ναι". Πιθανότατα έχει δίκαιο, όμως ουδείς μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο του αιφνιδιασμού. Εξάλλου, και για να παραφράσουμε τον Μοντεσκιέ "είναι πάντα οι τυχοδιώκτες που κάνουν μεγάλα πράγματα, όχι οι πρωθυπουργοί". Και νομίζω πως ακόμη κι αν ο Αλέξης Τσίπρας δεν έχει διαβάσει Μοντεσκιέ (ή δεν τον μπερδεύει, όπως ο Μητσοτάκης, με τον Ρουσώ) οι φιλομαθείς υπουργοί του Βερναρδάκης και Τζανακόπουλος κάτι θα του έχουν πει...

1 αναγνώστες σχολίασαν

Συμμετοχή στην συζήτηση
  1. Κι μετά φυλακή για τον τσίπρα

Υποβολή απάντησης

Παρακαλώ εισάγετε το σχόλιο σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το email σας εδώ.