ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΙ

Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΓΙΟΥΡΟΓΚΡΟΥΠ, ΟΙ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΠΟΥ ΔΡΟΜΟΛΟΓΕΙ Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ...ΧΑΣΙΜΟΠΑΝΗΓΥΡΟ

Η κυβέρνηση επαίρεται για την τελευταία απόφαση του Γιούρογκρουπ. Ήταν, λένε, θετική εξέλιξη. Δύο ημέρες πριν το Γιούρογκρουπ ο Δημήτρης Τζανακόπουλος ήταν απαισιόδοξος: "Δεν περιμένουμε θετική απόφαση από ένα όργανο στο οποίο συμμετέχει ο κ. Σόϊμπλε", δήλωνε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος. Ερώτηση: Η απόφαση του Γιούρογκρουπ, στο οποίο πρωταγωνίστησε ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, είναι τελικά θετική ή όχι; Αν είναι θετική θα πρέπει ο πρωθυπουργός να βάλει λίγο πιπέρι στη γλώσσα του εκπροσώπου του και να του συστήσει να αποφεύγει τις εκτιμήσεις και τα φληναφήματα.

Το πρόβλημα όμως, όπως λένε όσοι γνωρίζουν τα κυβερνητικά παρασκήνια, δεν είναι ο Τζανακόπουλος και οι άστοχες δηλώσεις του. Στην κυβέρνηση φαίνεται ότι ήταν πεπεισμένοι πως η απόφαση του Γιούρογκρουπ δεν θα ήταν αυτή που ήθελαν. Δεν είναι τυχαίο ότι και ο εξ απορρήτων του πρωθυπουργού, ΤΕΨΗΠ υπουργός Παππάς, θεωρούσε, και το δήλωνε, ότι η λύση πιθανότατα θα δοθεί στη Σύνοδο Κορυφής και όχι στο Γιούρογκρουπ. Και δεν ήταν μόνον ο Παππάς, αλλά και άλλοι κυβερνητικοί παράγοντες που προετοίμαζαν, με δηλώσεις τους, το έδαφος για μεταφορά της διαπραγμάτευσης από το επίπεδο των υπουργών Οικονομικών σε εκείνο των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων. Ενδεχομένως να μην έχουν σε μεγάλη εκτίμηση τις διαπραγματευτικές ικανότητες του Ευκλείδη Τσακαλώτου ή -για να το πούμε και κομψά- να αισθάνονται πιο ασφαλείς όταν είναι ο "αρχηγός Αλέξης" αυτός που σηκώνει στις πλάτες του τις κρίσιμες υποθέσεις.

Πάντως και στο υπουργικό συμβούλιο υπήρχε διχογνωμία για την στάση που έπρεπε να τηρηθεί στην επικείμενη απόφαση του Γιούρογκρουπ. "Να τη δεχθούμε, ακόμη κι αν δεν είναι αυτή που ονειρευόμαστε", έλεγαν οι πειθόμενοι από τον Ευκλείδη. "Να μην τη δεχθούμε" έλεγαν ο Νίκος και οι άλλοι Προεδρικοί. "Να περιμένουμε να δούμε πρώτα την απόφαση και μετά να αποφασίσουμε" ήταν η γνώμη του αντιπροέδρου Γιάννη Δραγασάκη. Φυσικά υπάρχει ένα ερωτηματικό: Γιατί η κυβέρνηση δημιούργησε κλίμα προσφυγής στη Σύνοδο Κορυφής όταν στο στενό επιτελείου του πρωθυπουργού γνώριζαν (από δεκαημέρου και όχι δύο μέρες πριν το Γιούρογκρουπ, όπως διοχετεύθηκε στα Μέσα Ενημέρωσης) την αρνητική άμα και αποτρεπτική απάντηση που είχε δώσει ο Πρόεδρος του Συμβουλίου Κορυφής Ντόναλντ Τουσκ στον Έλληνα πρωθυπουργό όταν του είχε θέσει για πρώτη φορά το θέμα; Ήταν μια σχεδιασμένη τακτική πιέσεων του Γιούρογκρουπ ή απλώς, όπως είπε ο Βόλφανγκ Σόϊμπλε, ένας επικοινωνιακός ελιγμός. Ή μήπως ισχύει η κατηγόρια των αντιπάλων του πρωθυπουργού, ό,τι δηλαδή η έξις έχει γίνει δευτέρα φύσις του κυρίου Τσίπρα και των συν αυτώ;

Ενδεχομένως κάτι τέτοιο να μην απέχει πολύ της αληθείας καθώς μέχρι τώρα η εντύπωση που δίνεται είναι ότι η παρούσα κυβέρνηση προτιμά να αφιερώνει σχεδόν αποκλειστικά το χρόνο της στις διαπραγματεύσεις με την τρόϊκα παρά στη διακυβέρνηση της χώρας και την επίλυση των προβλημάτων των πολιτών. Κυβερνά δια της διαπραγμάτευσης, ενώ οι μάχες και οι συνακόλουθοι διχασμοί δεν γίνονται για τις λύσεις στα εγχώρια προβλήματα, αλλά για τις σχέσεις με τον Σόϊμπλε, τη Λαγκάρντ, τον Ντράγκι και όσους άλλους έχουν λόγο στη διευθέτηση του ελληνικού προβλήματος. Και πιθανότατα αυτό θα συνεχιστεί μέχρι να ολοκληρώσει τη θητεία της. Το επόμενο τρίμηνο, λόγω και του θέρους, θα υπάρχει νηνεμία. Το Φθινόπωρο θα αρχίσει εκ νέου η διαπραγμάτευση για την τρίτη αξιολόγηση, η οποία θα διαρκέσει, ως είθισται, τουλάχιστον ένα εξάμηνο. Την άνοιξη του 2018 θα έχουμε τις διαπραγματεύσεις για τη λήξη του Προγράμματος και την έξοδο στις αγορές. Και η ζωή έτσι θα συνεχίζεται.

Το καλό βεβαίως είναι ότι για μια ακόμη φορά, έστω και με καθυστέρηση που κόστισε ακριβά στην οικονομία και την κοινωνία, υπερίσχυσε η γραμμή των ρεαλιστών. Η κυβέρνηση άφησε κατά μέρος τις μεγαλοστομίες και αποδέχθηκε μια απόφαση που αν μη τι άλλο βάζει στην άκρη -για τουλάχιστον ένα χρόνο και εκτός δραματικού απροόπτου- την πολιτική αβεβαιότητα. Τελικά, όπως άλλωστε συνηθίζεται από την παρούσα κυβέρνηση, είχαμε για μια ακόμη φορά πανηγυρισμούς για μια απόφαση που, με μικρές ή μεγαλύτερες παραλλαγές, θα μπορούσε να έχει πάρει από εξαμήνου και να έχουν αποφευχθεί η ταλαιπωρία, η φθορά και όλες οι παρενέργειες στην οικονομία που, στο μεσοδιάστημα, δημιούργησαν η ταραχώδης διαπραγμάτευση, η αβεβαιότητα και ο μετεωρισμός. Βεβαίως, και για να είμαστε δίκαιοι, αυτή τη φορά δεν είχαμε, όπως σε προηγούμενες περιπτώσεις, πανωλεθρίαμβο, αφού η απόφαση του Γιούρογκρουπ έχει και θετικά σημεία, τα οποία μπορεί να προβάλλει η κυβέρνηση και τα οποία, όπως καταγράφονται στις τιμές των ομολόγων και των μετοχών, υπεδέχθη με ανακούφιση η αγορά. Όμως, αν λάβουμε υπόψιν και τα όσα έχει προνομοθετήσει η Βουλή για αφορολόγητο, συντάξεις και εργασιακά, ε τότε, αντί για πανωλεθρίαμβο, ένα ...χασιμοπανήγυρο το έχουμε.

Η συμφωνία δεν είναι καλή για τους λόγους που προβάλλει η κυβέρνηση ή κακή για όσα αντιπαραβάλλει η αντιπολίτευση. Είναι θετική γιατί βάζει τέλος σε μια μακρά περίοδο αβεβαιότητας, η οποία ήταν καταστροφική για την αγορά, τις επιχειρήσεις, τους μικρομεσαίους και τους αυτοαπασχολούμενους, αλλά και για εργαζομένους και συνταξιούχους που είδαν τη φοροδοτική τους ικανότητα να εξαντλείται και την αγοραστική τους δύναμη να συρρικνώνεται έτι περαιτέρω. Η αξιολόγηση έκλεισε, οι δόσεις των δανείων θα εξοφληθούν, το Grexit ξαναμπαίνει στο χρονοντούλαπο, όμως ούτε από το Πρόγραμμα Ποσοστικής Χαλάρωσης, τουλάχιστον προσώρας, επωφελείται η χώρα ούτε η βιωσιμότητα του χρέους αντιμετωπίζεται με σαφή και ριζικό τρόπο, ενώ το ΔΝΤ μένει στο Πρόγραμμα με τρόπο που δεν δημιουργεί πρόβλημα στις γερμανικές εκλογές και πιθανότατα για να προετοιμάσει όχι τη συμμετοχή του, αλλά την έξοδό του από το ελληνικό μνημόνιο. Η έξοδος στις αγορές, όταν επιχειρηθεί, δεν θα εύκολη υπόθεση και ούτε μπορεί να αποκλειστεί ένα νέο μνημόνιο καθώς οι στόχοι για τα πλεονάσματα και μέχρι το 2022, αλλά και μετά, μέχρι το 2060, είναι εξαιρετικά δύσκολο έως και απίθανο να πιαστούν.

Αντιδράσεις που να δοκιμάσουν την συνοχή της κυβερνητικής πλειοψηφίας πάντως δεν θα έχουμε παρότι η ρύθμιση του χρέους δεν είναι αυτή που τους είχε υποσχεθεί ο πρωθυπουργός όταν, προ μηνός, τους καλούσε να προνομοθετήσουν τα επαχθή και αντιδημοφιλή μέτρα προκειμένου οι δανειστές να συμφωνήσουν στο κλείσιμο της αξιολόγησης, την εκταμίευση της δόσης των περίπου 8 δις ευρώ, την ένταξη στο QE και τα μεσοπρόθεσμα μέτρα που θα καθιστούν βιώσιμο το χρέος. Εφεξής, όπως λένε οι στενοί συνεργάτες του πρωθυπουργού, το βάρος θα πέσει α) στην προσέλκυση επενδύσεων. Ήδη ο Αλέκος Φλαμπουράρης, και παρά τις ενστάσεις βουλευτών αλλά και υπουργών του ΣΥΡΙΖΑ, ανήγγειλε την βούληση της κυβερνήσεως να λήξει η εκκρεμότητα του Ελληνικού, ενώ ο Στέργιος Πιτσιόρλας συνεχίζει την προσπάθεια προσέλκυσης όσο το δυνατόν περισσότερων κινεζικών επενδύσεων, β) στη συνταγματική αναθεώρηση, γ) στην δικαστική εκκαθάριση υποθέσεων διαπλοκής και διαφθοράς, δ) στην παραγωγική ανασυγκρότηση μέσω και των 13 αναπτυξιακών συνεδρίων που προετοιμάζονται στις Περιφέρειες της χώρας και ε) στο προγραμματικό συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, όπου εκτός των άλλων το κύριο βάρος θα πέσει στην προσπάθεια διεύρυνσης προς το Κέντρο και μετέξελιξης της Κουμουνδούρου από αριστερό κόμμα σε Προοδευτική Παράταξη.

Σημειώνουμε πως άρση της εκκρεμότητας όσον αφορά την αξιολόγηση εκ των πραγμάτων θα αναγκάσει και τα κόμματα της αντιπολιτεύσεως να αναπροσαρμόσουν τη στρατηγική τους. Το γεγονός ότι οι εκλογές απομακρύνονται και πλέον ως συντομότερος χρόνος για να στηθούν οι κάλπες εμφανίζεται το Φθινόπωρο του 2018 είναι επόμενο να επηρεάσει και τη συμπεριφορά του επιχειρηματικού κόσμου έναντι της κυβερνήσεως. Μέχρι πρότινος και επειδή υπήρχε αβεβαιότητα για τις πολιτικές εξελίξεις, οι μεγάλοι επιχειρηματίες ιδιαίτερα αλλά και όσοι συναλλάσσονται με το κράτος και καθ' οιονδήποτε τρόπο ψωμίζονται από αυτό φρόντιζαν στους σχεδιασμούς τους, εκτός από την υφιστάμενη κυβέρνηση, να λαμβάνουν υπόψιν και την εν αναμονή ευρισκόμενη αξιωματική αντιπολίτευση. Τώρα, το Μαξίμου ευελπιστεί στον χρόνο που απομένει μέχρι τις εκλογές να προσδέσει στο άρμα της επιρροής του όσο το δυνατόν μεγαλύτερο κομματι της επιχειρηματικής τάξης και των κρατικοδίαιτων επαγγελματιών. Εάν το καταφέρει ελπίζει ότι θα μπορέσει, μέσω και της πιθανολογούμενης βελτίωσης των οικονομικών δεδομένων επιχειρήσεων και νοικοκυριών στην επόμενη διετία, ν' αλλάξει και τα πολιτικο-εκλογικά δεδομένα, όπως αυτά καταγράφονται στις δημοσκοπήσεις. Δύσκολο, αλλά η απόφαση του Γιούρογκρουπ τους δίνει το χρόνο που χρειάζονται για να προσπαθήσουν ή έστω για να ονειρεύονται. Εξάλλου, όπως μας εξομολογείται κορυφαίο κυβερνητικό στέλεχος "έχουμε βαρεθεί σε κάθε Γιούρογκρουπ να νικάμε και πάντα στο επόμενο να δίνουμε περισσότερα κι από αυτά που αρχικά απαιτούσε ο Σόϊμπλε, ο οποίος φαίνεται πως το κατάλαβε και έχει αρχίσει εκτός από γυμνάσια να μας κάνει και πλάκα"...

3 αναγνώστες σχολίασαν

Συμμετοχή στην συζήτηση
  1. Η ανάλυσή σας θα ίσχυε αν οι Συριζανέλ ήταν μια κυβέρνηση με συγκεκριμένα πρόγραμμα, στόχους και δράση. Τα μόνα απτά και συγκεκριμένα στοιχεία της πολιτικής τους ωστόσο είναι(με σειρά βαρύτητας):
    α) το πλύσιμο-στέγνωμα-σιδέρωμα της μπουχέσιας ΝΔ για την χρεωκοπία του δημοσίου (ανελλιπώς, από την πρώτη μέρα)
    β) η πλήρης υποταγή και η εκποίηση της χώρας στους δανειστές, τρόικα, Merkel, Schäuble, ΔΝΤ κτλ. κράζοντας συγχρόνως συνθήματα εναντίον τους για εσωτερική κατανάλωση
    γ)ώστε να κερδίσουν όσο το δυνατό περισσότερο και απρόσκοπτο χρόνο παραμονής στην εξουσία
    δ) με σκοπό να δημιουργήσουν καθεστώς, χτίζοντας ερείσματα με ολιγάρχες του πλούτου (ΣΕΒ, εφοπλιστές κτλ.), των ΜΜΕ, των (κλειστών…) τραπεζών, ενώ προσποιούνται τον επιλέξιμο αντίθετο πόλο του συντηρητισμού σε Ελλάδα – ΕΕ.
    Με αυτά τα δεδομένα η κριτική σας μοιάζει να αναφέρεται σε κάτι εικονικό, virtual ένα πράγμα. Ή έστω να πετάτε τη μπάλα στην εξέδρα.

  2. Γιώργος 15:51 19/06/2017

    Ο Φελνικος κάνει φέτες την κυβέρνηση αλλά με κείνο τον κομψό τρόπο που μόνο εκείνος ξέρει. Αποδομεί πλήρως τον Τσίπρα και οι ΣΥΡΙΖΑιοι δεν μπορούν να του πουν τίποτε. Νομίζω αυτά τα κείμενα είναι που κάνουν τη χειρότερη ζημία στην κυβέρνηση και όχι τα μετωπικά. Τον Πρετεντέρη και κάτι άλλους ακραίους σημιτικούς και δεξιούς δεν τους λαμβάνουν υπόψιν τους, ο Φελνίκος όμως είναι σαν να τους κάνει κριτική εκ των έσω κι αυτό τους πονάει περισσότερο γιατί έχει πολλούς οπαδούς-αναγνώστες στην αριστερά και την κεντροαριστερά ακόμη και στο χώρο της φιλελεύθερης και σοβαρής κεντροδεξιάς

    • Vas_Pap 13:21 20/06/2017

      Σωστός Γιωργο….. αλλα? To αλλά? παει στο ποιοι και πόσοι πιανουν τις αποχρωσεις που ευφυεστατα προσδιοριζεις και δεν δινουν διαφορετική ερμηνεία απο αυτη που περιγραφεις?

Υποβολή απάντησης

Παρακαλώ εισάγετε το σχόλιο σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το email σας εδώ.