Εννιά χρόνια μετά την έναρξη της μεγαλύτερης και μακροβιότερης ύφεσης που γνώρισε η χώρα ένα ερώτημα κυριαρχεί μεταξύ των πολιτών που αγωνιούν για τις προοπτικές της χώρας. Με ποιόν τρόπο και πότε θα βγούμε από την κρίση και θα περάσουμε σε βιώσιμη ανάπτυξη; Ο κίνδυνος που αντιμετωπίζουμε είναι πλέον ορατός. Η αδυναμία των πολιτικών δυνάμεων της χώρας από το 2010 να ομονοήσουν και να συνεισφέρουν στην γρήγορη έξοδο από την κρίση, όπως πέτυχαν οι άλλες τρεις χώρες που επίσης μπήκαν σε μνημόνια, οδηγεί στην απαξίωση της πολιτικής και των πολιτικών δυνάμεων της χώρας.

Υπάρχει ο κίνδυνος η λύση στα προβλήματα να αναζητηθεί έξω από το χώρο της πολιτικής. Υπάρχει όμως και ένας κίνδυνος που αφορά ειδικά τα κόμματα της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας. Η ήττα της νεοφιλελεύθερης ιδεολογίας που σηματοδοτήθηκε με τη διεθνή χρηματοοικονομική κρίση του 2008 και η παρατηρούμενη πρωτοφανής διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων δεν εξασφάλισαν πολιτικά οφέλη για τα σοσιαλιστικά κόμματα στην Ευρώπη τα οποία βρίσκονται σε πτωτική πορεία.

Η επανεκκίνηση μας λοιπόν προϋποθέτει την αποκατάσταση της δυνατότητας να ανταποκριθούμε αποτελεσματικά με επεξεργασμένες πολιτικές προτάσεις στις αγωνίες των πολιτών. Το κοινωνικό συμβόλαιο που προσφέραμε στο παρελθόν για την εξισορρόπηση της σύγκρουσης εργασίας και κεφαλαίου και διασφάλισε την συνύπαρξη του καπιταλισμού με τη δημοκρατία και τη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων δεν επαρκεί σήμερα. Αυτό που άλλαξε τις τελευταίες δεκαετίες είναι ότι δεν ανταποκριθήκαμε στις προκλήσεις της παγκοσμιοποίησης και στις μεγάλες αλλαγές της μεταβιομηχανικής περιόδου στην οικονομία και την κοινωνία.

Τα νέα οικονομικά και κοινωνικά δεδομένα σε συνδυασμό με τις μεγάλες προκλήσεις για τον κόσμο της εργασίας, αποτέλεσμα των τεχνολογικών εξελίξεων και της αυτοματοποίησης, καθιστούν αναγκαία την αναζήτηση μιας νέας ταυτότητας και την οικοδόμηση νέων κοινωνικών συμμαχιών προκειμένου να εργαστούμε από κοινού για την έξοδο της χώρας από την κρίση.  Στην κίνηση μας λοιπόν προς τα εμπρός παίρνουμε μαζί μας τις παραδοσιακές κοινωνικές δυνάμεις που μας ακολουθούν δεκαετίες τώρα, αλλά συμμαχούμε ταυτόχρονα με τις νέες Κοινωνικές δυνάμεις που συγκροτούν την σύγχρονη ελληνική κοινωνία.

Σήμερα μετά τις μεγάλες κοινωνικές ανακατατάξεις που προκάλεσε η κρίση προτείνουμε μια νέα συμμαχία μεταξύ των υγιών παραγωγικών δυνάμεων που παράγουν νέο πλούτο και των οικονομικά ασθενέστερων αυτών που πλήττονται από την παγκοσμιοποίηση και την κρίση. Στους πρώτους θα δώσουμε την δυνατότητα να ενεργοποιήσουν τις παραγωγικές τους  ικανότητες για την παραγωγή νέου πλούτου. Θα ζητήσουμε όμως τη συνδρομή τους στη στήριξη όσων ήταν παραγωγικοί αλλά η παγκοσμιοποίηση και η κρίση τους έβγαλε από τη παραγωγική διαδικασία. Αυτούς οφείλουμε να τους στηρίξουμε και να διευκολύνουμε την επανένταξη τους στην παραγωγή.

Για να το πετύχουμε αυτό δεν αρκεί να περιοριστούμε στο όραμα ενός «καπιταλισμού με ανθρώπινο πρόσωπο». Πολλά από τα σύγχρονα προβλήματα (κλιματική αλλαγή, μεταναστευτικό, φοροαποφυγή μεγάλων επιχειρήσεων) έχουν παγκόσμια διάσταση την ώρα που η πολιτική εξακολουθεί να ασκείται εντός των εθνικών ορίων γεγονός που περιορίζει την αποτελεσματικότητα της. Η λαϊκιστική δεξιά και αριστερά προτείνουν ως λύση τον απομονωτισμό, το κλείσιμο των συνόρων την εκδίωξη των μεταναστών. Εμείς πρέπει να ξεφύγουμε από τη αναζήτηση λύσεων αποκλειστικά σε εθνικό επίπεδο. Αν επιμείνουμε σε εθνικό επίπεδο θα ηττηθούμε και θα χαθούμε. Πρέπει να παλέψουμε για μια λύση αυτών των προβλημάτων σε ευρωπαϊκό επίπεδο όσο δύσκολο και αν είναι σήμερα αυτό.

Οι πολιτικές μας πρωτοβουλίες πρέπει να στοχεύουν στην ανάδειξη και προώθηση των Προοδευτικών λύσεων για την χώρα. Όχι όμως με συνταγές του παρελθόντος. Αλλά με πραγματικές, σύγχρονες, πειστικές απαντήσεις για τα πρωτόγνωρα προβλήματα που αντιμετωπίζει η ελληνική κοινωνία. Οφείλουμε σήμερα να προβάλλουμε τις δικές μας λύσεις για τις διευρυμένες ανισότητες και τα προβλήματα της περιθωριοποίησης ομάδων του πληθυσμού. Να απευθυνθούμε σε μια Κοινωνία κουρασμένη, απογοητευμένη, μετά από τόσα χρόνια κρίσης και θυσιών, που απαιτεί απλές, καθαρές και κατανοητές προτάσεις. Να πείσουμε ότι υπάρχουν προοπτικές, ότι η Ελλάδα μπορεί να ελπίζει για ένα καλύτερο αύριο.

Πρώτο ζήτημα είναι η παραγωγή νέου πλούτου, αλλά άρρηκτα συνδεδεμένη με την δίκαιη κατανομή του και τη στήριξη όσων χτυπήθηκαν από την κρίση. Σήμερα σε συνθήκες κρίσης πρέπει να προχωρήσουμε σε επιλογές με κύριο στόχο ένα αναπτυξιακό σοκ, με προσέλκυση επενδύσεων που θα αλλάξουν τα δεδομένα στην χώρα. Ανάπτυξη όμως βιώσιμη, έξυπνη, κοινωνικά και χωρικά δίκαιη, χωρίς αποκλεισμούς με σεβασμό στην διασφάλιση των δικαιωμάτων των εργαζόμενων.  Ανάπτυξη που δημιουργεί νέες θέσεις εργασίας. Με ρήτρα απασχόλησης που επηρεάζει το σύνολο των κυβερνητικών μέτρων και πολιτικών.

Με το «Σχέδιο Ελλάδα» δημιουργούμε την Ελλάδα της εξωστρέφειας, της δημιουργικότητας, της παραγωγής του πλούτου που θα φέρει τα παιδιά μας πίσω στον τόπο τους για να συνεισφέρουν με τις γνώσεις και την πείρα τους στην χάραξη μιας νέας πορείας για τη χώρα. Πρωταρχική μας μέριμνα οι επιλεγμένες, ουσιαστικές παρεμβάσεις για την στήριξη του πολίτη και της Ελληνικής Οικογένειας. Με μεταρρυθμίσεις και τομές που διασφαλίζουν την ισότιμη πρόσβαση όλων, σε ποιοτικά Δημόσια αγαθά, στην Υγεία, την Παιδεία, και αξιοπρεπείς συντάξεις από την κοινωνική Ασφάλιση. Με την ισχυροποίηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και την διασφάλιση των δικαιωμάτων των εργαζόμενων. Με την έμπρακτη Κοινωνική Αλληλεγγύη προς αυτούς που έχουν την μεγαλύτερη ανάγκη.

Η πρόκληση σήμερα είναι να συγκροτήσουμε ένα νέο συμβιβασμό αυτή τη φορά ανάμεσα στο κράτος, την αγορά, και την κοινωνία των πολιτών. Μια σχέση όπου το «Κράτος» θα επιτελεί τον επιτελικό του ρόλο για την Ανάπτυξη. Θα είναι φιλικό στον πολίτη, θα διευκολύνει την επιχειρηματικότητα και την πραγματοποίηση επενδύσεων. Αλλά θα ελέγχει την εφαρμογή των νόμων, θα ρυθμίζει με ανεξάρτητες αρχές την λειτουργία των αγορών, θα μεριμνά για τα έσοδα, θα εγγυάται με συγκεκριμένες πολιτικές την αναδιανομή του παραγόμενου πλούτου. Όπου ο Ιδιωτικός Τομέας θα επιχειρεί ελεύθερα και δημιουργικά σε  ένα σταθερό περιβάλλον, με σχέσεις εμπιστοσύνης με την Εκτελεστική Εξουσία, αλλά με αποδοχή των κανόνων και αποτελεσματικούς μηχανισμούς ελέγχου της εφαρμογής τους. Χωρίς τις κρατικοδίαιτες λογικές και τις προνομιακές προσβάσεις του παρελθόντος. Όπου η Κοινωνία θα ενημερώνεται, θα ελέγχει, θα συμμετέχει και θα στηρίζει όλη την προσπάθεια.

Μόνο αν ανταποκριθεί σε αυτή την πρόκληση η Δημοκρατική Συμπαράταξη θα καταφέρει να ξαναγίνει η ισχυρή δύναμη στο χώρο της κεντροαριστεράς για να προωθήσει τη βιώσιμη ανάπτυξη, την κοινωνική δικαιοσύνη και την κοινωνική πρόοδο σε συνθήκες πολιτικής ασφάλειας. Η απάντηση στο ερώτημα πως θα βγούμε από τη κρίση και πότε εξαρτάται από τις αποφάσεις όλων όσοι είμαστε στην αίθουσα αυτή. Αλλά και από όλους όσους δεν είναι εδώ, οι οποίοι αντιλαμβάνονται την κρισιμότητα των συνθηκών για την πορεία της χώρας και θα επιλέξουν τελικά να πορευτούν μαζί μας, προκειμένου:

✓ να  διατυπώσουμε με ευθύνη την πρότασή μας για την ασφαλή έξοδο της χώρας από την κρίση

✓ να χτίσουμε την Ελλάδα που οραματιζόμαστε και θέλουμε να κληροδοτήσουμε στις επόμενες γενεές.

Η Ελλάδα του μέλλοντος εξαρτάται από τις κοινές μας αναζητήσεις για όλα αυτά τα ζητήματα και τις αποφάσεις μας στο συνέδριο αυτό. Αποφάσεις που θα επιτρέψουν να ισχυροποιήσουμε τη θέση μας στην κοινωνία και να αναλάβουμε καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της μελλοντικής πορείας της χώρας.