ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΙ

Χόλυγουντ: Αίμα, σπέρμα & δάκρυα

Τα στόματα άνοιξαν. Η σιωπή που θύμιζε ομερτά έσπασε. Το σκάνδαλο με τις σεξουαλικές ορέξεις του ισχυρού άντρα του Χόλλυγουντ προκάλεσε σοκ σε όλο τον καλλιτεχνικό κόσμο. Όλα ξεκίνησαν από δυο δημοσιογράφους των New York Times που κατάφεραν με τις αποκαλύψεις τους να ταρακουνήσουν την εθνική και πανίσχυρη βιομηχανία θεάματος.

«Ήταν ένας εφιάλτης», θα αποκαλύψει στο περιοδικό New Yorker , η ηθοποιός Άσια Αρτζέντο, κόρη του διάσημου Ιταλού σκηνοθέτη ταινιών τρόμου Ντάριο Αρτζέντο. Σύμφωνα με την μαρτυρία της ο μελοπαραγωγός την βίασε κατά την διάρκεια ενός πάρτι της Miramax, το 1997. Όπως η ίδια καταγγέλλει, ο ισχυρός άντρας του Χόλυγουντ την οδήγησε σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου και της ζήτησε να του κάνει μασάζ. Εκείνη αρνήθηκε , ο Γουάινσταιν επέμεινε και η κοπέλα δέχτηκε να του κάνει τη χάρη. Κάποια στιγμή, εκείνος την ακινητοποίησε και της έκανε στοματικό σεξ παρά τη θέλησή της και αγνοώντας τις επανειλημμένες εκκλήσεις της να σταματήσει. Λίγα χρόνια αργότερα, η Αρτζέντο σκηνοθέτησε μια ταινία με τίτλο «Scarlet Diva», στην οποία υπήρχε μια σκηνή βιασμού που παρέπεμπε σε εκείνη του βιασμού της. «Μόνο που στην ταινία , καταφέρνω να ξεφύγω!», εξομολογείται η ηθοποιός.

Καθώς οι ώρες και οι μέρες περνούν τα θύματα αυξάνονται και τα στόματα ανοίγουν πιο εύκολα.

Δεν είναι η πρώτη φορά που τα σκάνδαλα συννεφιάζουν τον λαμπρό ήλιο του Χόλυγουντ. Οι ιστορίες σεξουαλικής παρενόχλησης δεν είναι κάτι νέο στη βιομηχανία του αμερικανικού σινεμά. Ένα από τα πρώτα σκάνδαλα που κουκουλώθηκε ήταν η δολοφονία της ηθοποιού Βιρτζίνια Ρέιπ . Ο κωμικός ηθοποιός του βωβού κινηματογράφου, Ρόσκο, έδωσε ένα πάρτι στο Σαν Φρανσίσκο, το 1921, που κατέληξε με τον βιασμό της ηθοποιού. Όταν μετά από λίγες μέρες, η Ρέιπ πέθανε, ο Ρόσκο κατηγορήθηκε για ανθρωποκτονία, η οποία έγινε δολοφονία χωρίς πρόθεση και στο τέλος αθωώθηκε. Μια ανάλογη περίπτωση με εκβιασμούς και συγκαλύψεις ήταν το σκάνδαλο με τον Έρολ Φλιν. «Φοβόμουν. Ήταν πολύ δυνατός για να τον αποκρούσω. Έκλαιγα. Έσκισε το φόρεμά μου και με βίασε. Έκλαιγα», είπε στο «People» η Μπέβερλι Άατλαντ, η οποία ήταν μόλις 15 χρονών. Το 1942 , ο Φλιν είχε κατηγορηθεί για τον βιασμό δύο ανήλικων κοριτσιών στη διάρκεια ενός άγριου πάρτι. Η δίκη που ακολούθησε έγινε πρώτη είδηση επισκιάζοντας τα γεγονότα από τον πόλεμο στην Ευρώπη. Όμως ο «Ρομπέν των Δασών» είχε πίσω του τις γερές πλάτες των στούντιο που δεν είχαν σκοπό να χάσουν τον Κάπτεν Μπλαντ.

Μπορεί τώρα να φαίνονται όλοι σοκαρισμένοι από τις αποκαλύψεις των ίδιων των ηθοποιών όπως η Πάλτροου, η Τζολί, η Αρτζέντο , η Κάρα ντεΛεβίν, η Χίλαρι Μπέρτον, η γαλλίδα Λέα Σεϊντού αλλά ήταν κοινό μυστικό στον καλλιτεχνικό κόσμο η συστηματική σεξουαλική παρενόχληση που δέχονταν οι ηθοποιοί από τον μεγιστάνα των οσκαρικών παραγωγών.

Ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 90, μετά το ``The thin blue line`` και το «Σεξ, Ψέματα και Βιντεοταινίες» είχαν γίνει γνωστές οι κατηγορίες σεξουαλικής παρενόχλησης.

Γιατί τότε δεν μίλησε κανείς; Γιατί καμιά από αυτές τις γυναίκες δεν βγήκε να τον καταγγείλει. Η Τζολί έπεσε θύμα σεξουαλικής παρενόχλησης του Γουάινσταιν κατά τη διάρκεια της ταινίας ``Playing By Heart`` . Με τον ίδιο τρόπο ο ισχυρός άντρας της Miramax την οδήγησε σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου και της ζήτησε πιεστικά να κάνουν έρωτα. Η ηθοποιός δεν ξαναδούλεψε μαζί του . «Προειδοποίησα τις γυναίκες που μου έλεγαν ότι θα συνεργαστούν μαζί του , να έχουν το νου τους», αποκάλυψε η ηθοποιός. Ο περιβόητος Χάρβει Γουάινσταιν δεν ήταν τυχαία περίπτωση. Με ένα τηλεφώνημα μπορούσε να καταστρέψει και την πιο αξιόλογη καριέρα. Όλοι γνώριζαν ότι χρησιμοποιούσε «καρέκλα» του και φερόταν με εξευτελιστικό τρόπο στις γυναίκες. Τώρα όλοι του γυρίζουν την πλάτη. Η Χίλαρι δηλώνει αηδιασμένη. Το ίδιο και η Μισέλ Ομπάμα. Δεν ήξεραν , δεν ρώταγαν. Ο μελοπαραγωγός έχει βοηθήσει στο να συγκεντρωθούν 1,5 εκατομμύρια δολάρια για το κόμμα της Κλίντον από το 1990 έως και το 2016. Η Χίλαρι θέλει να τα επιστρέψει πίσω με τη μορφή των φιλανθρωπιών. Υποκρισία; Οι δημοκρατικοί ήταν οι τελευταίοι που του γύρισαν την πλάτη. Το ανδροκρατούμενο Χόλλυγουντ διψάει για δράματα. Αίμα, σπέρμα, και δάκρυα. Σε δεύτερο πλάνο οι ίδιες οι γυναίκες , «που δεν διαθέτουν δική τους ιστορία και θρησκεία, δεν έχουν σαν τους προλετάριους μια ενότητα εργασίας και συμφερόντων… Ζουν κατεσπαρμένες ανάμεσα στους άντρες , συνδεδεμένες εξαιτίας της κατοικίας , της εργασίας, των οικονομικών συμφερόντων, της κοινωνικής τους θέσης με ορισμένους άντρες-τον πατέρα ή τον σύζυγο – πιο στενά από ότι με τις άλλες γυναίκες. Ο δεσμός που ενώνει τη γυναίκα με τους καταπιεστές της δεν συγκρίνεται με κανένα άλλο», γράφει στον πρόλογο του «Δεύτερου Φύλλου», η Σιμόν Ντε Μποβουάρ. Κυκλοφόρησε το 1949.

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια.

Υποβολή απάντησης

Παρακαλώ εισάγετε το σχόλιο σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το email σας εδώ.