ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΙ

ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΖΟΥΝ ΣΟΦΙΤΕΣ...

Αυτές τις μέρες κυβέρνηση και αντιπολίτευση τσακώνονται για το ποιός έχει τη μεγαλύτερη ευθύνη για τις καταστροφές και το θανατικό στη Μάνδρα και τη Νέα Πέραμο. Διχάζονται για το ποιός ζημίωσε και ζημιώνει περισσότερο την πατρίδα. Αλληλοκατηγορούνται για όσα έπρεπε να έχουν γίνει και δεν έγιναν. Το ίδιο ισχύει και με τους σκανδαλώδεις χειρισμούς που σημειώνονται σε στρατιωτικές προμήθειες του υπουργείου Αμύνης.

Οι (επι)κρίσεις που κάνουν οι πρώην για τους νυν κατόχους της εξουσίας είναι ολόϊδιες με αυτές που έκαναν οι νυν στους πρώην όταν οι ρόλοι ήταν αντίστροφοι. Ακόμη και στο (εθνικό) πένθος αποδεικνύονται ολίγιστοι. Δυστυχώς. Για όλους μας. Τι να πει κανείς; Η καταφυγή στον Γκράμσι κρίνεται αναγκαία για να καταλάβουμε τι κουμάσια είναι οι σημερινοί μας ταγοί και τι κρύβεται στην υποτίμηση του παρελθόντος.

Μια γενιά μπορεί να κριθεί με την ίδια κρίση που αυτή κάνει για την προηγούμενη γενιά. Μια ιστορική περίοδος με τον ίδιο τρόπο θεώρησης της περιόδου η οποία προηγήθηκε απ' αυτήν.

Μία γενιά που μειώνει την προηγούμενη γενιά, που δεν καταφέρνει να δει τα επιτεύγματά της και την αναγκαία σημασία της, δεν μπορεί παρά να είναι πενιχρή και χωρίς εμπιστοσύνη στον εαυτό της, έστω κι αν κομπάζει παράφορα για το μεγαλείο της. Είναι η συνηθισμένη σχέση ανάμεσα στο μεγάλο άνθρωπο και τον καμαριέρη. Ερημώνεις για να φανείς και να διακριθείς.

Μια γενιά ζωηρή και ισχυρή, που ετοιμάζεται να εργαστεί και να επιβεβαιωθεί, τείνει αντίθετα να υπερεκτιμήσει την προηγούμενη γενιά γιατί η ενέργειά της της δίνει τη σιγουριά ότι θα πάει ακόμη πιο μπροστά -απλώς το να φυτοζωείς είναι ήδη ξεπέρασμα εκείνου που εικονίζεται σαν πεθαμένο.

Αποδοκιμάζει κανείς το παρελθόν για να μην υπολογίσει το καθήκον του παρόντος. Πως δήθεν θα ήταν πιο εύκολα τα πράγματα εάν οι γεννήτορες είχαν ήδη κάνει το έργο των παιδιών. Στην υποτίμηση του παρελθόντος ενυπάρχει μια δικαιολογία για τη μηδαμινότητα του παρόντος: Ποιος ξέρει τι θα είχαμε κάμει εμείς εάν οι πατεράδες μας είχαν κάνει αυτό και το άλλο..., αλλά δεν το έκαμαν και, έτσι, δεν κάναμε κι εμείς τίποτα περισσότερο.

Μια σοφίτα πάνω σ' ένα ισόγειο είναι λιγότερο σοφίτα από εκείνη του δέκατου πατώματος ή του εικοστού; Μια γενιά που ξέρει να κάνει μόνο σοφίτες παραπονείται που οι προγενέστεροι δεν είχαν κτίσει παλάτια των 10 ή των 30 ορόφων! Λέτε ότι είσαστε ικανοί να χτίζετε μητροπόλεις, αλλά δεν είσαστε ικανοί παρά να χτίζετε σοφίτες.

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Αφιερώνεται στους φλύαρους του μέλλοντος, που τελευταία στη χώρα μας, και ιδίως στο χώρο της πολιτικής, αυξάνονται και πληθύνονται. Για να καταφέρουν να θάψουν την ετοιμοθάνατη τάξη πρέπει να σταματήσουν να είναι απλώς εισαγγελείς του παρελθόντος και κυρίως, όπως οι περισσότεροι, κατσιαπλάδες του παρόντος. Κάθε ομάδα ή ομαδούλα που πιστεύει ότι είναι φορέας ιστορικών καινοτομιών πρέπει να καταλάβει ότι το να καταστρέφεις είναι πολύ δύσκολο, τόσο δύσκολο όσο να δημιουργήσεις. Καταστρέφεις μόνον εφόσον δημιουργείς και όχι το αντίθετο.

1 αναγνώστες σχολίασαν

Συμμετοχή στην συζήτηση
  1. Φυλακές 14:00 23/11/2017

    πρέπει να κατασκευάσουμε για να μπούνε μέσα οι τσιπροκαμμένοι κι οι συνεργάτες τους.

Υποβολή απάντησης

Παρακαλώ εισάγετε το σχόλιο σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το email σας εδώ.