ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Κ. Παπαδάκης (KKE): Επαγρύπνηση ενάντια στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις

Ο Κώστας Παπαδάκης, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ και ευρωβουλευτής του κόμματος σε συνέντευξή του στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων αναλύει τους ανταγωνισμούς και τις κινήσεις των «μεγάλων παικτών» στην εύφλεκτη περιοχή της Μέσης Ανατολής, υπογραμμίζει ότι το ΝΑΤΟ δεν μπορεί να εξασφαλίσει την επίλυση ζητημάτων στα Βαλκάνια και τονίζει πως οι εξελίξεις επιβάλλουν επαγρύπνηση, ένταση της διεθνιστικής αλληλεγγύης, ενίσχυση της πάλης ενάντια στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και τους πολέμους, ενάντια στα πυρηνικά όπλα, ενώ αυτή η πάλη είναι αναπόσπαστα δεμένη με τον αγώνα ενάντια στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, όπως το ΝΑΤΟ και η ΕΕ, ενάντια στο ίδιο το καπιταλιστικό εκμεταλλευτικό σύστημα.

Ο κ. Παπαδάκης μιλά ακόμα για την συζήτηση που διεξάγεται διεθνώς για τα 100 χρόνια από την Οκτωβριανή Επανάσταση, τονίζοντας πως η εποχή μας εξακολουθεί να παραμένει εποχή περάσματος από τον καπιταλισμό στο σοσιαλισμό καθώς και για την 20η Διεθνή Συνάντηση Εργατικών και Κομμουνιστικών Κομμάτων που θα διεξαχθεί το 2018 στην Αθήνα.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της συνέντευξης του μέλους της Κεντρικής Επιτροπής και ευρωβουλευτή του ΚΚΕ Κώστα Παπαδάκη σ

Ερ.: Το ΚΚΕ εδώ και πάρα πολύ καιρό κάνει λόγο για ιδιαίτερα εύφλεκτη κατάσταση στην Μ. Ανατολή και στην ευρύτερη περιοχή. Αυτή την στιγμή υπάρχει μια περίπλοκη κατάσταση στον Λίβανο, τη Σ. Αραβία, την Υεμένη, το Κατάρ και το Ιράν. Πως εξελίσσεται το ζήτημα;

Απ.: Το ΚΚΕ έχει σημειώσει πως στην ευρύτερη περιοχή μας οξύνεται η διαπάλη ισχυρών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, καθώς και ισχυρών μονοπωλίων, αστικών τάξεων για τον έλεγχο των πρώτων υλών, των ενεργειακών πόρων, καθώς και των δρόμων μεταφοράς τους (αγωγοί), συνολικότερα των εμπορευμάτων (λιμάνια, αεροδρόμια, σιδηρόδρομοι, θαλάσσια και άλλα κανάλια και δίοδοι κοκ.). Η σφοδρή αυτή διαπάλη, που διεξάγεται για το καπιταλιστικό κέρδος θα καθορίσει πώς θα μοιραστούν τα μερίδια των αγορών, ποιες αστικές δυνάμεις θα κερδίσουν περισσότερα, ποιες θα επωμιστούν ζημιές. Πρόκειται για μια διαπάλη που διεξάγεται σε συνθήκες που η παγκόσμια οικονομία δεν έχει συνέλθει από την τελευταία κρίση, όπου οι περισσότερες καπιταλιστικές οικονομίες παρουσιάζουν χαμηλούς ρυθμούς αναιμικής ανάπτυξης. Η ανισόμετρη ανάπτυξη, που είναι νόμος στην καπιταλιστική οικονομία, οδηγεί στην ενίσχυση νέων παγκόσμιων και περιφερειακών δυνάμεων, που από τη μια διεκδικούν από τις ΗΠΑ και την ΕΕ ένα μεγαλύτερο ρόλο, κι από την άλλη προκαλούν αναδιάταξη συμμαχιών μέσα στο καπιταλιστικό «στρατόπεδο», με τη δημιουργία πρόσκαιρων ή και πιο μόνιμων «αξόνων» και «αντιαξόνων».

Τα παραπάνω έχουν άμεση αντανάκλαση και στην περιοχή μας, όπου κάθε αστική δύναμη καταστρώνει τα δικά της σχέδια, μέσα σε ένα πλέγμα ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, πολιτικό-διπλωματικών, οικονομικών, αλλά και στρατιωτικών πολεμικών. Οι τελευταίες πότε διεξάγονται από τα τακτικά στρατεύματα και μονάδες και πότε από ένοπλες ομάδες κάθε είδους, ακόμη κι επαγγελματικούς στρατούς. Το κόμμα μας έχει εκτιμήσει χαρακτηριστικά πως σε αυτές τις συνθήκες, η δράση των λεγόμενων «ισλαμικών τρομοκρατικών» ομάδων αποτελεί συστατικό στοιχείο του ιμπεριαλιστικού πολέμου στον 21ο αιώνα. Και αυτό ισχύει ανεξάρτητα από το σε ποιο βαθμό η δραστηριότητα τέτοιων οργανώσεων διαμορφώνεται κάτω από τη στήριξη ή ανοχή ιμπεριαλιστικών κέντρων ή εκδηλώνεται ως στοιχείο αυτονόμησης αυτών των δυνάμεων από τα όποια ισχυρά κέντρα τούς ενίσχυσαν στο παρελθόν. Η δράση αυτών των οργανώσεων αξιοποιείται αντικειμενικά είτε ως στοιχείο του «ανορθόδοξου πολέμου» ενός κράτους ή κάποιων τμημάτων του κατά των συμφερόντων κάποιου άλλου καπιταλιστικού κράτους, είτε ως πρόσχημα ιμπεριαλιστικής επέμβασης. Εννοείται ότι παράλληλα με αυτούς τους στόχους, η δράση αυτών των οργανώσεων αξιοποιείται και για την ενίσχυση των κατασταλτικών μηχανισμών μιας σειράς αστικών κρατών, αλλά και για την ιδεολογική προετοιμασία των εργαζομένων ενόψει ενδεχόμενης εμπλοκής των χωρών τους σε νέες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στο όνομα της καταπολέμησης της «τρομοκρατίας».

Βεβαίως, παρακολουθούμε πως παράλληλα με το σφοδρό ανταγωνισμό για τα κέρδη των μονοπωλίων, εξελίσσονται και οι προσπάθειες συμβιβασμού, συμφωνιών, προσωρινής αναστολής της όποιας γενίκευσης της αντιπαράθεσης, ακόμη και αναδιάταξης των συμμαχιών, όπως δείχνουν οι εξελίξεις μέσα στο ίδιο το ευρωατλαντικό «στρατόπεδο».

Οι εξελίξεις στη Συρία και συνολικότερα στην περιοχή μας χαρακτηρίζονται από ρευστότητα και κινητικότητα της σύγκρουσης, όπως δείχνουν οι εξελίξεις στο Λίβανο, αλλά και συνολικότερα η ενδυνάμωση της αντιπαράθεσης Σαουδικής Αραβίας και Ιράν. Πρόκειται για εξελίξεις που αφορούν και τις γενικότερες ανακατατάξεις στο συσχετισμό δυνάμεων ανάμεσα σε συμμαχίες και ιμπεριαλιστικά κέντρα και μπορούν να πυροδοτήσουν γενικότερες εξελίξεις.

Ερ.: Πώς τοποθετείστε απέναντι στην επίσκεψη του Προέδρου της Γαλλίας Μακρόν στην Μ. Ανατολή;

Απ.: Ο Πρόεδρος της Γαλλίας, ως εκπρόσωπος των γαλλικών μονοπωλιακών συμφερόντων που επιδιώκουν να αυξήσουν τα κέρδη τους στην περιοχή, σε κόντρα με τα ανταγωνιστικά συμφέροντα (αμερικανικά, ρωσικά, γερμανικά, κινεζικά κ.ο.κ.) πραγματοποίησε «ταξίδι αστραπή» στη Σαουδική Αραβία. Στόχος αυτής της επίσκεψης, όπως όλα δείχνουν, ήταν η επιδίωξη να αμβλυνθεί η αντιπαράθεση της Σαουδικής Αραβίας με το Ιράν, μιας και το γαλλικό κεφάλαιο προσμένει οφέλη από τη συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν. Συμφωνία, που το τελευταίο διάστημα αντιπαλεύουν οι ΗΠΑ και η Σαουδική Αραβία. Σε αυτήν την κατεύθυνση ήταν κζι η πρόσκληση που απηύθυνε ο Μακρόν στον πρωθυπουργό του Λιβάνου να επισκεφτεί το Παρίσι, αφού ο τελευταίος, σύμφωνα με όσα φαίνεται να δηλώνει από τη Σαουδική Αραβία, βρίσκεται στο στόχαστρο του Ιράν και των συμμάχων του στο Λίβανο, ενώ σύμφωνα με το επιτελείο του Λιβάνου κρατείται παρά τη θέλησή του στη Σαουδική Αραβία και βρίσκονται σε εξέλιξη σχέδια κατά της χώρας αυτής.

Ερ.: Ποιες είναι οι κινήσεις των άλλων «μεγάλων παικτών» στην σκακιέρα της περιοχής;

Απ.: Βλέπουμε τους μεγάλους «παίκτες» όλο και συχνότερα πλέον να χρησιμοποιούν στρατιωτική δύναμη εκτός των συνόρων τους. Σήμερα στρατιωτικές βάσεις στη Συρία έχουν τόσο οι ΗΠΑ, όσο κι η Ρωσία. Ας μην ξεχνάμε πως η ρωσική στρατιωτική επέμβαση στη Συρία έρχεται μετά από την επέμβαση των ΗΠΑ, της ΕΕ, της Τουρκίας, των μοναρχιών του Κόλπου κ.ά. δυνάμεων στην περιοχή, που εκτυλίσσεται από το 2011. Παραδείγματος χάριν η κατοχή των ΗΠΑ στο Ιράκ, η επίθεση του ΝΑΤΟ στη Λιβύη, η διείσδυση στη Συρία δυνάμεων που εξοπλίστηκαν από τις ΗΠΑ και τους συμμάχους της. Το ΚΚΕ από την πρώτη στιγμή, το 2011, καταδίκασε την επέμβαση, που έχει πολύ σοβαρές συνέπειες για το λαό της Συρίας, αλλά και της ευρύτερης περιοχής. Όταν αστικά και οπορτουνιστικά κόμματα «πανηγύριζαν» για τη λεγόμενη «Αραβική 'Ανοιξη», το Κόμμα μας αποκάλυψε την οργανωμένη επιχείρηση χρηματοδότησης και εξοπλισμού από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις της λεγόμενης αντιπολίτευσης στη Συρία, που είχαν ως αποτέλεσμα -«μεταξύ άλλων»- και τη συγκρότηση κι εξάπλωση του τέρατος του «Ισλαμικού Κράτους», αλλά και τη δημιουργία ενός τεράστιου κύματος προσφύγων.

Κάθε «μεγάλος παίκτης» επιδιώκει να κατοχυρώσει τα οικονομικά και γεωπολιτικά συμφέροντά του στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, του Κόλπου, της Βόρειας Αφρικής. Μέσα από την στρατιωτική επέμβαση, πέρα από τα άμεσα οφέλη ενδυνάμωσης της πολιτικό-στρατιωτικής επιρροής τους στην περιοχή, τον έλεγχο του πλούτου της περιοχής από δικά τους μονοπώλια, πρέπει να γνωρίζουμε πως η ευόδωση των σχεδίων του ενός, η αποτυχία του αντίπαλου είναι και το «στοίχημα» για τη διατήρηση θέσεων και διείσδυσής τους και σε άλλες περιοχές. Δεν θα είναι λοιπόν εύκολο αυτοί οι «παίκτες» να έρθουν σε συμφωνία, π.χ. για το μέλλον της Συρίας. Σε κάθε περίπτωση, όμως, εκείνο που είναι σαφές είναι πως οι λαοί της περιοχής πρέπει να δυναμώσουν την πάλη τους ενάντια στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, καθώς κι ενάντια στις αιτίες που προκαλούν τους πολέμους και την αιματοχυσία.

Ερ.: Πώς αποτιμάτε το ταξίδι του Προέδρου των ΗΠΑ στην Ασία; Επίσης τι σκέψεις κάνετε με αφορμή την στάση των ΗΠΑ, αλλά και άλλων δυνάμεων στο Κουρδικό ζήτημα;

Απ.: Ο Αμερικανός Πρόεδρος με την περιοδεία του σε 12 χώρες της Ασίας επεδίωξε να κάνει αισθητή την παρουσία του αμερικανικού παράγοντα στην περιοχή για την προώθηση των συμφερόντων των μονοπωλίων και των σχετικών στρατηγικών επιδιώξεων. Στη βάση αυτή κατέστησε σαφές πως οι ΗΠΑ επιδιώκουν μια ανατροπή στις σχέσεις με την Κίνα, θεωρώντας πως μέχρι τα σήμερα οι σίνο-αμερικανικές εμπορικές σχέσεις αναπτύσσονται βασικά πως όφελος της Κίνας. Μέχρι στιγμής δεν φαίνεται, απ' όσα γνωρίζουμε, να υπάρχουν αλλαγές στην υπάρχουσα κατάσταση. Οπωσδήποτε, όμως, διεξάγεται ένα σφοδρό παζάρι, που έχει και γεωπολιτικές «άκρες».

Σε ό,τι αφορά τη σπουδή των ΗΠΑ ή κι άλλων δυνάμεων για το Κουρδικό, πρέπει να πούμε πως τέτοιες δυνάμεις κάθε άλλο παρά ενδιαφέρονται για τα δικαιώματα των λαών. Επιδιώκουν, όμως, να αξιοποιήσουν προς όφελός τους κάθε υπαρκτό ή ανύπαρκτο ζήτημα μειονοτήτων, ακόμη και διαμελίζοντας χώρες προς όφελος των οικονομικών και γεωπολιτικών συμφερόντων τους. Αυτό ισχύει και για το Κουρδικό, που συνδέεται και με τις σχέσεις των ΗΠΑ με την Τουρκία, αλλά και με άλλες χώρες της περιοχής, όπως το Ιράκ, το Ιράν κι η Συρία.

Ερ.: Εξελίξεις όμως υπάρχουν και με τις γειτονικές χώρες, ιδιαίτερα με την Αλβανία, λαμβάνοντας υπόψη και όσα συμβαίνουν στην Χειμάρα, αλλά και την ΠΓΔΜ.

Απ.: Πράγματι υπάρχει κινητικότητα. Με την εμπλοκή των Αμερικανών αναζωπυρώνονται οι διαπραγματεύσεις για το ζήτημα του ονόματος, με στόχευση την παραπέρα ενσωμάτωση της γειτονικής χώρας στον ευρωατλαντικό ιμπεριαλισμό. Αυτό παρουσιάζεται στο λαό μας ως θετική εξέλιξη, που μπορεί να διασφαλίσει την «ειρήνη» και «ασφάλεια» στις σχέσεις της Ελλάδας με την ΠΓΔΜ. Όμως ΗΠΑ, ΝΑΤΟ κι ΕΕ δεν μπορούν να εξασφαλίσουν την ειρήνη. Οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους ενδιαφέρονται πρωτίστως για την ενίσχυση της επιρροής τους στην ΠΓΔΜ και την ένταξή της στα δικά τους ενεργειακά και άλλα σχέδια, σε βάρος των ανταγωνιστών τους, όπως είναι η Ρωσία. 'Αλλωστε, δεν μπορούμε να ξεχάσουμε πως εκεί δίπλα, στα σύνορα ΠΓΔΜ-Κοσόβου, οι ΗΠΑ διαθέτουν τη μεγαλύτερη σε μέγεθος στρατιωτική βάση τους στον κόσμο, το Camp Bondsteel.

Το ότι το ΝΑΤΟ δεν μπορεί να εξασφαλίσει την επίλυση ζητημάτων ανάμεσα στις βαλκανικές χώρες, φαίνεται από το ότι δεν το διασφάλισε εδώ και 65 χρόνια ανάμεσα στην Ελλάδα και στην Τουρκία. Η αστική τάξη της τελευταίας, όχι μόνον κατέχει το 40% της Κύπρου, αλλά σε καθημερινή βάση αμφισβητεί τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας στο Αιγαίο. 'Αλλο παράδειγμα είναι οι σχέσεις της Ελλάδας και της Αλβανίας, όπου, τα τελευταία 8 χρόνια, που η Αλβανία εντάχθηκε στο ΝΑΤΟ δεν έχουν κοπάσει, αλλά αντίθετα έχει δυναμώσει και η τάση του μεγαλοϊδεατισμού, των απαράδεκτων εδαφικών διεκδικήσεων σε βάρος της Ελλάδας, ενώ η Αλβανία ακύρωσε και τη συμφωνία για την ΑΟΖ στο Ιόνιο, που είχε υπογράψει νωρίτερα.

Ερ.: Ποια είναι η πρόταση του ΚΚΕ ως προς την στάση που πρέπει να κρατήσει η Ελλάδα και ο ελληνικός λαός ενώπιον τέτοιων πολύπλοκων θεμάτων; Πώς μπορεί να μην μπει η χώρα σε επικίνδυνη περιδίνηση;

Απ.: Το κόμμα μας εκτιμά πως η ποικιλότροπη αμφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων και των συνόρων της Ελλάδας από την αστική τουρκική τάξη, αλλά και από άλλες αστικές τάξεις γειτονικών χωρών, όπου αναβιώνει ο μεγαλοϊδεατισμός, όπως π.χ. στην Αλβανία, πραγματοποιείται σε μια στιγμή όπου στην ευρύτερη περιοχή μας διεξάγεται ο πόλεμος στη Συρία, που «βράζει το καζάνι», όχι μόνο στη Μέση Ανατολή και στη Βόρεια Αφρική, αλλά και στην Ευρώπη, στην Ουκρανία, σε όλη τη μεθόριο του ΝΑΤΟ με τη Ρωσία.

Έτσι η απόφαση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ να ανανεώσει τη Συμφωνία Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας μεταξύ των κυβερνήσεων Ελλάδας και ΗΠΑ, όπως και το ταξίδι του κ. Τσίπρα στις ΗΠΑ, οι συμφωνίες που έκλεισε εκεί, είναι ενέργειες που εμπλέκουν τη χώρα μας ακόμη βαθύτερα στους σχεδιασμούς των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, που ενισχύουν το ρόλο της αεροναυτικής πολεμικής βάσης της Σούδας. Την ίδια στιγμή γίνεται συντήρηση και εκσυγχρονισμός της βάσης του Αράξου για να είναι έτοιμη να υποδεχτεί τη μεταφορά πυρηνικών κεφαλών, πυρηνικών όπλων, παραδίνεται το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης για αμερικάνικη βάση ελικοπτέρων μεγαλώνοντας τους κινδύνους για το λαό μας.

Ούτε την «ειρήνη και την ευημερία» μπορεί να την εξασφαλίσουν διάφοροι πολιτικο-στρατιωτικοί «άξονες» που πολυδιαφημίζονται, όπως αυτοί με το Ισραήλ.

Το ΚΚΕ εκτιμά πως οι εξελίξεις επιβάλλουν επαγρύπνηση, ένταση της διεθνιστικής αλληλεγγύης, ενίσχυση της πάλης ενάντια στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και τους πολέμους, ενάντια στα πυρηνικά όπλα. Αυτή η πάλη είναι αναπόσπαστα δεμένη με τον αγώνα ενάντια στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, όπως το ΝΑΤΟ και η ΕΕ, ενάντια στο ίδιο το καπιταλιστικό εκμεταλλευτικό σύστημα, που, όπως έχει δείξει και η ιστορία, δεν διστάζει μπροστά σε κανένα έγκλημα προκειμένου να πετύχει τους στόχους του και να εξασφαλίσει την κυριαρχία του.

Ερ.: Εκατό χρόνια από την Οκτωβριανή Επανάσταση και οι συζητήσεις διεθνώς δείχνουν πως το ενδιαφέρον για αυτήν είναι και αμείωτο και κάθε άλλο παρά «ιστορικού περιεχομένου» -με την στενή έννοια του όρου-. Τι εικόνα και τι γνώμη έχετε για τις συζητήσεις αυτές;

Απ.: Η Μεγάλη Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση ήταν κοσμοϊστορικό γεγονός, που άλλαξε τον ρου της ανθρωπότητας. Συγκλόνισε, όχι μόνο την Τσαρική Αυτοκρατορία, που έγινε «φύλλο και φτερό», αλλά και ολάκερο τον κόσμο, εμφυσώντας επαναστατική «πνοή» σε εκατοντάδες εκατομμύρια σε όλον τον κόσμο. Οι κατακτήσεις που έδωσε ο σοσιαλισμός στην Υγεία, στην Παιδεία, στην Κοινωνική Ασφάλιση, στον Πολιτισμό, στις Επιστήμες, σε κάθε ανθρώπινη κοινωνική δραστηριότητα άσκησαν επίδραση και στον υπόλοιπο καπιταλιστικό κόσμο, πυροδότησαν σκληρούς ταξικούς αγώνες για εθνική απελευθέρωση στις αποικίες των τότε μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, για δημοκρατικά, συνδικαλιστικά δικαιώματα και κοινωνική δικαιοσύνη σ' όλον τον κόσμο. Η Σοβιετική Ένωση, που γεννήθηκε από την επανάσταση, και ήταν το πρώτο στον κόσμο εργατικό κράτος, ήταν για 7 δεκαετίες σύμμαχος στην πάλη των λαών και πολεμήθηκε ως μισητός εχθρός από όλα τα αστικά καθεστώτα, πότε με άμεσα πολεμικά μέσα και πότε με πολιτικές, οικονομικές και διπλωματικές δολοπλοκίες.

Βεβαίως, στη συζήτηση που γίνεται αυτές τις μέρες διάφορες αστικές κι οπορτουνιστικές δυνάμεις, που είναι ο «αριστερός ψάλτης» του αντικομμουνισμού κι αντισοβιετισμού, έριξαν για άλλη μια φορά λάσπη στην Οκτωβριανή Επανάσταση και στα αποτελέσματά της. Σημαιοφόρο στον αντικομμουνισμό αποτελεί δε το ευρωκοινοβούλιο που στην πρόσφατη συζήτηση στην Ολομέλειά του οι αστικές δυνάμεις επιδόθηκαν σε ένα χυδαίο αντικομμουνιστικό ντελίριο, ψεύδους κι ανιστόρητων κηρυγμάτων, απαιτώντας δίκες κι απαγορεύσεις, περιορισμούς στη δράση των κομμουνιστών. Η ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ απάντησε αποφασιστικά σε αυτές τις αντικομμουνιστικές προκλήσεις. Όσο χρήμα, λάσπη, διαστρέβλωση κι αν επιστρατεύσουν οι αστοί και τα ευρωεπιτελεία τους δεν μπορούν να σβήσουν τη μεγάλη συνεισφορά του σοσιαλισμού.

Το ΚΚΕ τιμά τους μπολσεβίκους κομμουνιστές, που ξεθεμελίωσαν το αστικό καπιταλιστικό κράτος, για να οικοδομήσουν το πιο δημοκρατικό κράτος, αυτό των εργατικών θεσμών της δικτατορίας του προλεταριάτου. Και αν σήμερα αυτό το κράτος δεν υπάρχει, αυτό δεν αλλάζει σε τίποτα, το γεγονός πως η εποχή μας εξακολουθεί να παραμένει εποχή περάσματος από τον καπιταλισμό στο σοσιαλισμό, κάτι που προκύπτει από τα ίδια τα αξεπέραστα αδιέξοδα του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής.

Το ΚΚΕ αξιοποιώντας αυτή την επέτειο απευθύνθηκε στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα με τα συμπεράσματα που έχει αντλήσει την προηγούμενη περίοδο, καλώντας σε επαναστατική ανασυγκρότηση.

Ερ.: Μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα στιγμή, κατά την γνώμη μας, ήταν ο χαιρετισμός που απηύθυνε ο Πρόεδρος της Ρωσίας Βλ. Πούτιν στην πρόσφατη 19η Διεθνή Συνάντηση Εργατικών και Κομμουνιστικών Κομμάτων στο Λένινγκραντ (Πετρούπολη). Τι σήμαινε αυτή η κίνησή του;

Απ.: Σαφώς ο Ρώσος Πρόεδρος δεν μπορούσε να αγνοήσει τη διεξαγωγή της 19ης Διεθνούς Συνάντησης των Κομμουνιστικών κι Εργατικών Κομμάτων, που πραγματοποιήθηκε στη χώρα, με τη συμμετοχή 103 κομμάτων απ' όλον τον κόσμο.

Δεν αγνοούμε το γεγονός ότι όλη την προηγούμενη περίοδο ο Βλ. Πούτιν είχε προβεί σε δηλώσεις αμφισβήτησης κι απαξίωσης της σημασίας της Οκτωβριανής Επανάστασης, ενώ τα επίσημα ρωσικά ΜΜΕ κίνησαν μια μεγάλη ιδεολογικό-πολιτική επίθεση κατά της Επανάστασης, προσπαθώντας να την ταυτίσουν με το χάος και την καταστροφή. Όμως η Επανάσταση, που ξερίζωσε το εκμεταλλευτικό καπιταλιστικό σύστημα, το οποίο με τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο είχε οδηγήσει στο θάνατο και στην καταστροφή δεκάδες εκατομμύρια ανθρώπους στη Ρωσία και συνολικά στην κόσμο, έχτισε ένα αξιοθαύμαστο δημιουργικό έργο κι επιπλέον λίγες δεκαετίες μετά κατατρόπωσε το φασιστικό τέρας, που γέννησε ο καπιταλισμός. Χωρίς τον Οκτώβρη του 1917 δεν θα υπήρχε κι η Μεγάλη Αντιφασιστική Νίκη των Λαών το Μάη του 1945, την οποία προσπαθεί να καπηλευτεί η σημερινή ηγεσία της Ρωσίας.

Ο χαιρετισμός, που τελικά απηύθυνε ο Πρόεδρος της Ρωσίας, έδειξε πως ο Βλ. Πούτιν, σε τελική φάση, επιδίωξε να μην αγνοήσει τα εκατομμύρια των ανθρώπων που, όχι μόνον στη Ρωσία, αλλά σε όλον τον κόσμο τιμούν αυτό το κοσμοϊστορικό γεγονός.

Ερ.: Η 20η Διεθνής Συνάντηση Εργατικών και Κομμουνιστικών Κομμάτων που ξεκίνησε πριν 20 χρόνια με πρωτοβουλία του ΚΚΕ, θα πραγματοποιηθεί το 2018 στην Αθήνα. Ποια ήταν τα αποτελέσματα της 19ης Συνάντησης και τι πρωτοβουλίες θα αναλάβουν τα κόμματα που συμμετέχουν σε αυτήν έως το 2018;

Απ.: Οι διεθνείς συναντήσεις των Κομμουνιστικών Κομμάτων αποτελούν ένα πλαίσιο ανταλλαγής απόψεων και φέτος, που ήταν αφιερωμένη στα 100χρονα της Οκτωβριανής Επανάστασης, βοήθησε στο να γνωρίσουμε βαθύτερα τις εκτιμήσεις και τις θέσεις των Κομμουνιστικών Κομμάτων, που παραβρέθηκαν σε αυτήν. Ταυτόχρονα τα ΚΚ συμφώνησαν σε μια σειρά κοινών δράσεων για το επόμενο διάστημα ενάντια στον αντικομμουνισμό και τον αντι-σοβιετισμό, για να δυναμώσουν την αλληλεγγύη με τα κομμουνιστικά και εργατικά κόμματα, με τους κομμουνιστές που αντιμετωπίζουν πολικές διώξεις και απαγορεύσεις στη δράση τους.

Να συμβάλλουν στη διάδοση της επαναστατικής κοσμοθεωρίας μας, αξιοποιώντας και τέτοιες επετείους όπως είναι 100 χρόνια από την έκδοση του έργου του Λένιν «Κράτος και Επανάσταση» ή τα 200 χρόνια από τη γέννηση του Κ. Μαρξ ή των 170 χρόνων από τη δημοσίευση του «Κομμουνιστικού Μανιφέστου». Βεβαίως σημαντική πλευρά είναι η αλληλεγγύη κι ο συντονισμός της πάλης για εργατικά, κοινωνικά, συνδικαλιστικά και δημοκρατικά δικαιώματα, αξιοποιώντας τις κινητοποιήσεις των εργαζόμενων την 1η Μάη κι οι κοινές δράσεις ενάντια στο ΝΑΤΟ και την επέκτασή του, ενάντια στα πυρηνικά όπλα και τις ξένες στρατιωτικές βάσεις.

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια.

Υποβολή απάντησης

Παρακαλώ εισάγετε το σχόλιο σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το email σας εδώ.