ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΙ

Μακεδονία ξακουστή… του κυρ’ Αλέξη η ώρα…

Αυτό που, κοντολογίς, μας «θύμισε» και προέταξε τούτη τη φορά ο ειδικός διαπραγματευτής του Ο.Η.Ε για το «Σκοπιανό» κ. Μάθιου Νίμιτς είναι λίγο-πολύ δυσάρεστο· εν τούτοις, γνωστό για τους έχοντες (σ’ αυτό το τόπο) ακόμη λίγη μνήμη, λογική και σύνεση. Και τι περίπου μας θύμισε και προέταξε ο κ. Νίμιτς; Ότι το πολιτικό σύστημα της Ελλάδος κατά το παρελθόν, ήγουν, από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου μέχρι το 1992, αλλά, και τη σημερινή εποχή, έχει αποδεχτεί ουκ ολίγες φορές τη χρήση του ονόματος «Μακεδονία» από μέρους της γειτονικής χώρας!

Το αποδέχτηκε με τον πολύ, όντως, Στρατάρχη Τίτο (που, μάλλον, πήρε τα ανταλλάγματά του για την –κομβικής φύσεως-, διαφωνία του με την Ε.Σ.Σ.Δ και το σταμάτημα της βοήθειας στους αντάρτες), το αποδέχτηκε με τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας το 1992, όταν ακόμη και εκείνο το ασαφές «Π.Γ.Δ.Μ» περιείχε στην σύνθεσή του τη λέξη «Μακεδονία» (με αποτέλεσμα 100 κράτη μέλη του ΟΗΕ να την αναγνωρίσουν μετά ως σκέτη Μακεδονία!), το αποδέχτηκε αργότερα με τις συνεχείς συσκέψεις και διαπραγματεύσεις υπό το Νίμιτς αλλά, και πολύ αργότερα ακόμη -το 2008, επί Κ. Καραμανλή· με τη λεγόμενη συνθήκη του Βουκουρεστίου όταν, παρά τη διαφωνία, η συζήτηση γινόταν, εν πολλοίς, επί της ίδιας βάσεως.

Είναι προφανές, λοιπόν, ότι λάθη υπήρξαν και μάλιστα συνεχή. Τούτο οφείλονταν, κυρίως, στην εσωτερική έλλειψη συνεννόησης, στην όχι καθαρή και σταθερή στρατηγική μας και, βεβαίως, στις ισορροπίες που επέβαλαν οι διεθνείς συσχετισμοί δυνάμεων και δη οι σύμμαχοι σε ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο περιβάλλον.

Καταδείχθηκε, όθεν, ότι ένα μέρος του εγχώριου πολιτικού συστήματος (βλ.: π.χ. Αριστερά), δεν είχε καμία αναστολή και κόλλημα με ονόματα και τέτοια, η δε Δεξιά παρ’ ότι είχε εκδηλωμένα διαφορετική άποψη δεν μπόρεσε τελικά να αποτρέψει την προσωρινή μεν, αλλά, σύνθετη ονομασία (με τη λέξη) ούτε μπόρεσε να ανατρέψει την επιχειρηματολογία των Σκοπιανών που διεκδικούσαν τελικά όχι μόνο το όνομα, αλλά, την εθνικότητα , τη γλώσσα και την ιστορία! Σ’ αυτή την ίδια βάση θα μπορούσε να λεχθεί ότι μόνο με την ενδιάμεση συμφωνία (επί κυβερνήσεως Ανδρέα Γ. Παπανδρέου 1994 -1995), επιτεύχθηκε ένα αποτέλεσμα, έστω, κι αν αυτό είχε αναφορά  στην απόσυρση του κλασσικού συμβόλου του «Ήλιου» από τη σημαία της γείτονος.

Σήμερα, με δεδομένες τις γεωπολιτικές ζυμώσεις και μεταβολές στην ευρύτερη περιοχή (βλ.: Κάθοδος της Ρωσίας προς νότο, ενδεχόμενη διαφοροποίηση της Τουρκίας από το ΝΑΤΟ, πόλεμος στη Συρία και γενική αναπροσαρμογή των συστημάτων Ασφάλειας), οι ΗΠΑ, η ΕΕ και το ΝΑΤΟ πιέζουν πάλι τα «Σκόπια» και την Ελλάδα, να προχωρήσουν σε αμοιβαίες υποχωρήσεις, ώστε, να βρεθεί μια συμβιβαστική λύση. Σήμερα πάλι, περισσότερο από ποτέ, τα «Σκόπια» δείχνουν να συζητούν, καθώς, είναι πρόδηλο, εναποθέτουν ζωτικά και επενδύουν, αφενός, την ασφάλειά τους στο ΝΑΤΟ και, αφετέρου, την οικονομική και κοινωνική ευημερία τους στην ΕΕ.

Για τούτο, είναι, τόσο, χωροχρονικά, όσο, και ιστορικά· η πλέον κατάλληλη στιγμή, ίσως, μετά το 1992 για μια ελληνική κυβέρνηση να επιχειρήσει και να διεκδικήσει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα, τόσο, στην ονομασία, όσο, και στην οριστική αλλαγή Συντάγματος της γειτονικής χώρας που, παρά τις συχνές μικροαλλαγές του (υπολογίζεται ότι μεταπολεμικά έχει αλλάξει 20 φορές), αναφέρεται με εκτυφλωτική σαφήνεια σε «Μακεδονική εθνότητα», σε «μακεδονικές μειονότητες» και «εκπατρισμένους Μακεδόνες» στα πέριξ!!

Όπως και να χει, πάντως, και προκειμένου να μπορέσει η ελληνική πλευρά να συναινέσει, επιτέλους, στην …«οριστική διευθέτηση του ζητήματος» τα ανταλλάγματα θα πρέπει τεράστια. Και εποχή που ζούμε, όταν λέμε τεράστια, εννοούμε μαζί με τα άλλα και την ξεκάθαρη απεμπλοκή της χώρας από το σημερινή οικονομική βαρβαρότητα…

1 αναγνώστες σχολίασαν

Συμμετοχή στην συζήτηση
  1. Συνέντευξη σε τηλεοπτικό δίκτυο της ΠΓΔΜ έδωσε ο διαμεσολαβητής του ΟΗΕ για την ονομασία της γειτονικής χώρας, Μάθιου Νίμιτς, ο οποίος -μεταξύ άλλων- αποκάλεσε Μακεδόνες τους κατοίκους της.

    «Μερικές φορές στους δρόμους, εδώ στη Νέα Υόρκη, ένας Μακεδόνας έρχεται και με χαιρετάει, λέγοντάς μου: «Α! Εσύ είσαι ο Νίμιτς»», είπε ο Αμερικανός διπλωμάτης, αναφερόμενος σε έναν Σκοπιανό της διασποράς. Κίνηση που προκαλεί απορίες, την ώρα που οι διαπραγματεύσεις βρίσκονται σε εξέλιξη.

    Επίσης, ο κ. Νίμιτς έδωσε διαβεβαιώσεις στην ΠΓΔΜ ότι με την πρότασή του για το θέμα της ονομασίας, διασφαλίζεται και ενισχύεται η «ταυτότητα και το έθνος» της. Επίσης, επιβεβαίωσε τα πέντε ονόματα που ήρθαν προ ημερών στο φως της δημοσιότητα αναφορικά με την πρόταση που έχει καταθέσει.

    Ειδικότερα, όπως είπε, η άποψη που έχει σχηματίσει από την αλληλεπίδρασή του με πολίτες της ΠΓΔΜ, είναι πως «έχουν πολύ ισχυρή ταυτότητα», η οποία δεν χτίστηκε τα τελευταία 25 χρόνια αλλά προϋπήρχε. «Είχατε την ταυτότητα όταν ήσασταν τμήμα της Γιουγκοσλαβίας, όταν ήσασταν τμήμα του Βασιλείου της Σερβίας, όταν ήσασταν τμήμα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, συνεπώς η ταυτότητα του λαού είναι, κατά τη γνώμη μου, ασφαλής και πραγματικά πιστεύω ότι οι ιδέες που παρουσίασα δεν την βλάπτουν αλλά την ενισχύουν», σημείωσε.

Υποβολή απάντησης

Παρακαλώ εισάγετε το σχόλιο σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το email σας εδώ.