ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Πρόσωπο-κλειδί ο πρωθυπουργός στις διεργασίες για κοινή υποψηφιότητα

Ε.Ε: Προοδευτική συμμαχία με υπογραφή Τσίπρα

Σε κατάσταση συναγερμού βρίσκονται όλες οι προοδευτικές και δημοκρατικές δυνάμεις στην Ευρώπη αφενός από την άνοδο της Ακροδεξιάς, αφετέρου από την προοπτική να διεκδικήσει την προεδρία της Κομισιόν εκ μέρους της ευρωπαϊκής Κεντροδεξιάς ο «σκληρός» Βαυαρός Μάνφρεντ Βέμπερ.

Τούτων δοθέντων, Σοσιαλιστές, Πράσινοι και Ευρωπαϊκή Αριστερά βρίσκονται ολοένα και πλησιέστερα το τελευταίο διάστημα, ενώ ήδη στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο λειτουργούν ατύπως σαν ενιαία κοινοβουλευτική ομάδα. Σημειωτέον πως η… μείωση της απόστασης μεταξύ των τριών προοδευτικών πολιτικών οικογενειών στην Ευρώπη πιστώνεται στον ΣΥΡΙΖΑ. Ο επικεφαλής της ευρωομάδας του κυβερνώντος κόμματος, Δημήτρης Παπαδημούλης είναι, όπως λένε οι καλά γνωρίζοντες, η «ψυχή» της «Προοδευτικής Συμμαχίας» στην Ευρωβουλή, ενώ ο πρωθυπουργός εδώ και πολύ καιρό –από τότε που συγκρότησε συμμαχία με τον πρώην πρόεδρο της Γαλλίας, Φρανσουά Ολάντ- κινείται το ίδιο άνετα στην δική του πολιτική οικογένεια, την Ευρωπαϊκή Αριστερά, αλλά και στους Σοσιαλιστές.

Πρόταση συνεργασίας

Όσο κι αν είναι ακόμη νωρίς για να μιλήσει κάποιος για κοινό υποψήφιο που θα μπορούσε να διεκδικήσει την ηγεσία της Κομισιόν εκ μέρους των προοδευτικών πολιτικών ομάδων, είναι προφανές ότι στο παρασκήνιο οι διεργασίες είναι έντονες. Μάλιστα, χθες, στην προπαρασκευαστική Σύνοδο των Σοσιαλιστών ηγετών, ο Αλέξης Τσίπρας –που δίνει παραδοσιακά το «παρών» εδώ και δύο χρόνια- ουσιαστικά αντιμετώπισε τους Σοσιαλιστές ως εν δυνάμει εκλογικούς συμμάχους. «Το βασικό μας μέτωπο πρέπει να είναι απέναντι στον ακροδεξιό λαϊκισμό, στον εθνικισμό και το ρατσισμό που απειλεί την ίδια την Ευρώπη. Ωστόσο πρόβλημα δεν είναι μόνο η άνοδος της Ακροδεξιάς αλλά και η ενσωμάτωση βασικών στοιχείων της Ακροδεξιάς ατζέντας, ιδιαίτερα για το μεταναστευτικό και την ασφάλεια, στην πολιτική ατζέντα παραδοσιακών συντηρητικών δυνάμεων. Το βλέπουμε σε πολλές χώρες, στην Ελλάδα ιδιαίτερα αυτή η ενσωμάτωση είναι πλήρης», επισήμανε στην εισήγησή του ο έλληνας πρωθυπουργός, τονίζοντας ότι «χρειαζόμαστε διπλό μέτωπο ενάντια στην Ακροδεξιά, το ρατσισμό και τη μισαλλοδοξία, αλλά και το νεοφιλελευθερισμό και τη λιτότητα που τους τροφοδοτεί». «Και για το λόγο αυτό, πρέπει να συγκροτήσουμε την ευρύτερη δυνατή, προοδευτική συμμαχία στην Ευρώπη, ανάμεσα στην Αριστερά, τη σοσιαλδημοκρατία, την οικολογία. Γι’ αυτό, αυτή το φορά, για τις προοδευτικές δυνάμεις αλλά και για το ΕΣΚ θα πρέπει να είναι πλήρως διακριτό, στο πρόγραμμα, αλλά και στις επιλογές στην πράξη, η διαφοροποίηση από την ευρωπαϊκή δεξιά», συνέχισε ο Αλέξης Τσίπρας, ρίχνοντας την πρόταση για κοινή συμμαχία όλων των προοδευτικών δυνάμεων απέναντι στην ευρωπαϊκή Δεξιά.

Μετά βλέπουμε

Φυσικά, όπως προαναφέρθηκε, οι πολιτικές οικογένειες στην Ευρώπη είναι τόσο «πολύχρωμες», που προφανώς δεν μπορεί να υπάρξει απόλυτη ομοφωνία για ένα πρόσωπο που θα διεκδικήσει τη θέση του Ζαν Κλοντ Γιούνκερ στο μέγαρο Μπερλεμόν. Μ’ άλλα λόγια, σε πρώτη φάση θεωρείται δεδομένο πως, όσο κοντά κι αν έχουν έρθει οι Πράσινοι, οι Αριστεροί και οι Σοσιαλιστές, θα κατεβάσει η κάθε πολιτική οικογένεια τον δικό της υποψήφιο. Ωστόσο, οι «καρποί» των πολύμηνων πολιτικών ζυμώσεων θα έρθουν αμέσως μετά, όταν οι Ευρωεκλογές θα έχουν τελειώσει, οι νέοι συσχετισμοί στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα έχουν αποτυπωθεί και θα φανεί κατά πόσον είναι εφικτό οι τρεις προαναφερθείσες πολιτικές οικογένειες να προτείνουν έναν κοινό υποψήφιο για να διεκδικήσει με αξιώσεις την Κομισιόν κόντρα στον εκπρόσωπο της ευρω-Δεξιάς.

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια.

Υποβολή απάντησης

Παρακαλώ εισάγετε το σχόλιο σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το email σας εδώ.