ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΙ

ΤΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ ΤΗΣ ΤΡΙΠΛΗΣ ΚΑΛΠΗΣ, Η ΑΠΡΟΘΥΜΙΑ ΤΩΝ ΚΟΡΥΦΑΙΩΝ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΙ Ο ΕΚΛΕΚΤΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ...

Ήταν Παρασκευή βράδυ 7 Ιουλίου όταν ο τότε υπουργός Εσωτερικών Παναγιώτης Σκουρλέτης δέχθηκε τηλεφώνημα από τον πρωθυπουργό. "Πάνο, αύριο το πρωΐ έλα στο Μαξίμου, θέλω να συζητήσουμε το νομοσχέδιο για τις δημοτικές εκλογές. Πρέπει ο χρόνος διεξαγωγής να μην αλλάξει, να μείνει ως έχει". "Αλέξη, το νομοσχέδιο είναι ήδη στην επιτροπή και όλη μας η επιχειρηματολογία, όπως είχαμε συμφωνήσει, είναι γιατί οι δημοτικές και περιφερειακές εκλογές πρέπει να μετατεθούν για τον Οκτώβριο και να μην γίνουν μαζί με τις ευρωεκλογές. Θα ξεφτιλιστούμε αν το αλλάξουμε". "Έλα αύριο στο γραφείο και θα τα πούμε αναλυτικά". Το πρωΐ του Σαββάτου ο Παναγιώτης Σκουρλέτης μπήκε από την πλαϊνή πόρτα στο Μαξίμου, όταν βγήκε η απόφαση είχε αλλάξει. Οι εκλογές δεν θα μετατίθεντο για τις 13 και 20 Οκτωβρίου 2019, αλλά θα γίνονταν κανονικά, όπως προέβλεπε ο "Κλεισθένης 1", στις 19 και 26 Μαΐου.

Ο βασικός λόγος που άλλαξε η απόφαση ήταν, λένε, η εκτίμηση που κυριάρχησε στο πρωθυπουργικό επιτελείο ότι αν οδηγηθούμε σε εθνικές εκλογές το Μάιο και η ΝΔ κερδίσει, τότε με δεδομένο ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει δεσμευθεί ότι θα καταργήσει την απλή αναλογική, οι δημοτικές και περιφερειακές εκλογές θα διεξαχθούν με το σύστημα της ενισχυμένης αναλογικής του "Καλλικράτη". Κάτι που βεβαίως, δεν εξυπηρετεί καθόλου τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος, έχει μόλις 20 στους 325 δημάρχους και 2 στους 13 περιφερειάρχες.

Ο δεύτερος, ουσιαστικός επίσης, λόγος ήταν ότι η τριπλή κάλπη ενδεχομένως ευνοεί τον ΣΥΡΙΖΑ επειδή οι αντίπαλοί του και κυρίως οι της ΝΔ και του ΚΙΝΑΛ είθισται στις αυτοδιοικητικές εκλογές να κατέρχονται με διασπασμένες δυνάμεις. Οι προσωπικές φιλοδοξίες, οι τοπικές αντιθέσεις, οι εχθροπραξίες μεταξύ βουλευτών, πολιτευτών και κομματαρχών είναι φαινόμενο που δεν ευδοκιμεί, τουλάχιστον μέχρι τώρα, στο χώρο της Αριστεράς και κατά συνέπεια μπορούν τα μέλη και οι οπαδοί του ΣΥΡΙΖΑ να επικεντρωθούν στον κεντρικό πολιτικό στόχο, που είναι οι εθνικές κάλπες, αφήνοντας τη ΝΔ και το ΚΙΝΑΛ να ερίζουν για συμβούλους, δημάρχους και περιφερειάρχες. Και επειδή στις τοπικές εκλογές οι υποψήφιοι προσπαθούν να εμφανίζονται όσο το δυνατόν πιο ακομμάτιστοι, η Κουμουνδούρου θεωρεί πως η ίδια ευνοείται. Οι κατά τόπους υποψήφιοι του ΣΥΡΙΖΑ θα πολιτεύονται με αμιγώς πολιτικά κριτήρια, ενώ οι της ΝΔ και του ΚΙΝΑΛ θα είναι διασπασμένοι ακόμη και όμηροι ισορροπιών, επιδιώξεων και συμφερόντων των τοπικών παραγόντων.

Ο τρίτος λόγος είναι πως εάν έχανε τις εκλογές -όπερ και το πιθανότερο- τις εθνικές εκλογές του Μαΐου, στους δήμους και τις περιφέρειες δεν θά έβγαζε τίποτε. Οι υποψήφιοί του, χωρίς και την στήριξη του κράτους, θα είχαν περιορισμένη τύχη, σε αντίθεση με τους αντιπάλους τους, που, έχοντας σύμμαχο και το γκουβέρνο, θα βρίσκονταν, σε πλεονεκτική θέση. Τώρα ευελπιστεί ότι μπορεί να διατηρήσει τις, έστω μικρές, δυνάμεις που διαθέτει στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και ενδεχομένως, με τα κοινωνικά και θεσμικά ερείσματα που εν τω μεταξύ έχει αποκτήσει τα τέσσερα χρόνια διακυβέρνησης, γιατί όχι και να τις αυξήσει. Σε κάθε περίπτωση, ο Αλέξης Τσίπρας και το επιτελείο του θέλουν, όπως στη δημόσια διοίκηση, τη δικαιοσύνη και τους ενστόλους να ενισχύσουν τους κομματικούς τους θυλάκους και στις τοπικές κοινωνίες. Και μέσω του συστήματος της απλής αναλογικής με το οποίο θα διεξαχθούν τώρα οι αυτοδιοικητικές εκλογές έχουν σοβαρές ελπίδες να το πετύχουν. Ο λόγος είναι προφανής: θέλουν να έχουν αυξημένες δυνάμεις σε θεσμούς που επηρεάζουν τη διακυβέρνηση ώστε ως αξιωματική αντιπολίτευση να μπορούν, σε περίπτωση διώξεων εις βάρος τους, να εγείρουν αντιστάσεις και το κυριότερο να τις αξιοποιούν προκειμένου να επανέλθουν στην κυβέρνηση εάν η επόμενη (εκτός δραματικού απροόπτου του Μητσοτάκη) δεν μακροημερεύσει. Η μάχη για την Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι, για τον ΣΥΡΙΖΑ, και μια μάχη για την επόμενη μέρα.

Η διεξαγωγή των αυτοδιοικητικών εκλογών μαζί με τις εθνικές (και τις ευρωεκλογές) έχει όμως και παρενέργειες. Και η πιο χτυπητή είναι η απροθυμία υψηλόβαθμων κυβερνητικών παραγόντων και προβεβλημένων βουλευτών να είναι υποψήφιοι για τις "υποδεέστερες" θέσεις των δημοτικών και περιφερειακών αρχόντων. Όλα τα κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ θέλουν να παραμείνουν στην κεντρική πολιτική σκηνή, δηλαδή στη Βουλή ή έστω να μετακομίσουν στις Βρυξέλλες, όπου όμως οι θέσεις είναι λίγες -πιθανώς να μην είναι περισσότερες από τέσσερεις, όταν στις προηγούμενες ευρωεκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ είχε εκλέξει έξι. Επειδή λοιπόν οι εκλογές θα γίνουν τον Μάϊο γι' αυτό υπάρχει και η απροθυμία βουλευτών και στελεχών -όπως για παράδειγμα η Αχτσιόγλου, το όνομα της οποίας είχε ακουστεί για τον δήμο Αθηναίων- να εκτεθούν στις τοπικές εκλογές. Εάν οι εκλογές ήταν να γίνουν τον Οκτώβριο του 2019 ενδεχομένως θα ήταν αρκετοί αυτοί που θα ήθελαν να είναι υποψήφιοι. Ακόμη κι αν δεν εκλέγονταν, θα έμενα για 3-4 μήνες εκτός κοινοβουλίου, αλλά ως υποψήφιοι δήμαρχοι ή περιφερειάρχες θα συγκροτούσαν έναν ισχυρό μηχανισμό για να επανεκλεγούν βουλευτές.

Το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ σπεύδει να κλείσει εγκαίρως τα τοπικά ψηφοδέλτια, εκτός των άλλων -λένε ορισμένοι συνομιλητές του πρωθυπουργού- καταδεικνύει και το ότι ο Τσίπρας δεν σκοπεύει να στήσει εθνικές κάλπες πριν από τον Μάϊο. Αν ήταν να κάνει εκλογές στο επόμενο δίμηνο θα περίμενε το αποτέλεσμα και κάποιοι αποτυχόντες βουλευτές θα μπορούσαν να είναι υποψήφιοι για δήμαρχοι ή περιφερειάρχες. Θα είχαν δηλαδή μια δεύτερη ευκαιρία να παραμείνουν στο προσκήνιο έστω και από διαφορετική θέση. Το επιχείρημα δεν είναι ιδιαιτέρως ισχυρό, αλλά οπωσδήποτε προστίθεται στους λόγους για τους οποίους οι στενοί συνεργάτες του πρωθυπουργού αποκλείουν, κατηγορηματικά, εκλογές στους επόμενους πέντε μήνες. Πάντως, η απροθυμία προβεβλημένων βουλευτών και παραγόντων του ΣΥΡΙΖΑ να εκτεθούν στις τοπικές κοινωνίες συνδέεται σίγουρα και με την διαδεδομένη άποψη, όπως την καταγράφουν και οι δημοσκοπήσεις, της ευρείας κυβερνητικής φθοράς. Αυτός άλλωστε είναι και ο λόγος της δυστοκίας ευρύτερα να βρεθούν "λαμπερά" πρόσωπα, τα οποία θα ηγηθούν ή θα στελεχώσουν τα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ στις αυτοδιοικητικές εκλογές. "Ένα σημάδι της επερχόμενης ήττας του ΣΥΡΙΖΑ είναι και αυτό", υποστηρίζει κορυφαίος παράγοντας της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Βεβαίως, η αλήθεια είναι, όπως παραδέχονται και στελέχη της Κουμουνδούρου, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ποτέ δεν είχε λαμπερά πρόσωπα και υπολογίσιμες δυνάμεις στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Ακόμη και όταν κέρδισε την Περιφέρεια Ατττικής με την Ρένα Δούρου και ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης έχασε τον δήμο Αθηναίων στο νήμα από τον Γιώργο Καμίνη, ακόμη και τότε τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ στις τοπικές εκλογές υπολείπονταν κατά πολύ του ποσοστού που είχε λάβει, όχι μόνον τον Ιανουάριο του 2015 όταν κέρδισε τις εκλογές με 36,34%, αλλά και του 26,7% που είχε καταγράψει τον Ιούνιο του 2012. Για παράδειγμα η Δούρου στον πρώτο γύρο πήρε 23,80%, ο Γαβριήλ 20%, ενώ στη Θεσσαλονίκη και τον Πειραιά τα ποσοστά των εκλεκτών του Μηταφίδη και Δρίτσα ήταν 11% και 17% αντίστοιχα. Ποσοστά που ούτε πιστοποιούσαν την αυξημένη αποδοχή του ΣΥΡΙΖΑ στην κοινωνία, όπως είχαν δείξει οι εκλογές που τον κατέστησαν αξιωματική αντιπολίτευση ούτε έδιναν την εντύπωση της δυναμικής για την επερχόμενη, μετά από μερικούς μήνες, εκλογική νίκη.

Ένα ακόμη εμπόδιο που πρέπει να ξεπεράσει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι και το γεγονός ότι τόσο το ΚΙΝΑΛ και το Ποτάμι όσο και ο χώρος του ΚΚΕ και της ελάσσονος εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς δεν θέλουν να έχουν παρτίδες μαζί του. Προσπαθούν να τον αποφύγουν παντί τρόπω. Όχι μόνον γιατί θέλουν να καταστήσουν διακριτές τις πολιτικές διαφορές μαζί του, αλλά και για να αποφύγουν να μεταφερθεί η κυβερνητικοί φθορά στους υποψήφιους τους. Αναμφίβολα, αυτή η στάση της κεντροαριστεράς (ΚΙΝΑΛ και Ποτάμι) και της Αριστεράς (ΚΚΕ και λοιπών) καθιστά δύσκολη έως και ανέφικτη την πολιτική συμμαχιών της Κουμουνδούρου. Προσώρας, και περισσότερο εξ ανάγκης, περιορίζεται στη στήριξη των περιφερειαρχών του ΠΑΣΟΚ (Αρναουτάκης στην Κρήτη και Κατσιφάρας στη Δυτική Ελλάδα) ή υποψηφίων του ΚΙΝΑΛ όπως ο γιατρός Ν. Τσιλιμίγκας στη Θεσσαλία. Στην Αττική και στα Ιόνια νησιά θα στηρίξει τους δικούς του περιφερειάρχες (Δούρου και Γαλιατσάτος) ελπίζοντας σε μια καλή εμφάνιση και ενδεχομένως την παρουσία τους με αυξημένες ελπίδες στον δεύτερο γύρο. Το ίδιο ισχύει και για τους Καρυπίδης (δυτική Μακεδονία), Κατσιμίγας (ανατ. Μακεδονία - Θράκη), Δέδες (Πελοπόννησος), Αναγνωστάκης (Στερεά Ελλάδα - Εύβοια), Ζάψας (Ήπειρος). Στο βόρειο Αιγαίο, λόγω και του μεταναστευτικού - προσφυγικού, ο/η υποψήφιος, όποιος/α κι αν είναι, δεν έχει, όπως παραδέχονται και στην Κουμουνδούρου, πολλές ελπίδες αφού ενδέχεται να μην βρίσκεται ούτε μεταξύ των τριων πρώτων σε ποσοστά συνδυασμών. Στα Δωδεκάννησα το Μαξίμου "ψήνει" τον υφυπουργό Ναυτιλίας Νεκτάριο Σαντορινιό, ο οποίος όμως θα προτιμούσε, και αυτός, να παραμείνει στην κεντρική πολιτική σκηνή και να μην θυσιαστεί ως "Ιφιγένεια". Στην Κεντρική Μακεδονία, που είναι η μεγαλύτερη, μετά την Αττική, περιφέρεια, και βαρόμετρο για το ποσοστό των κομμάτων στις εκλογές η δυστοκία είναι μεγάλη καθώς ούτε ο τέως υφυπουργός εξωτερικών Αμανατίδης ούτε ο διάδοχός του στο ΥΠΕΞ Μπόλαρης θέλουν να πιούν το πικρό ποτήρι της αποτυχίας και φυσικά επειδή επιθυμούν να διεκδικήσουν την επανεκλογή τους στη Βουλή. Η προσπάθεια που έγινε προ ημερών από τους υπουργούς Μπόλαρη και Βερναρδάκη να υπάρξει συννενόηση -κατ' άλλους κάποιο είδος συνδιαλλαγής- με παλαιά στελέχη του ΠΑΣΟΚ (Μαγκριώτης, Μπαρμπουνάκης κ.α.) για κοινούς υποψηφίους σε Κεντρική Μακεδονία και Θεσσαλονίκη κατέληξε σε αποτυχία αφού το μεν ΚΙΝΑΛ έχει δώσει το χρίσμα για την Περιφέρεια στον γραμματέα της Ν.Ε. του ΠΑΣΟΚ Παπαστεργίου, ο δε ΣΥΡΙΖΑ έχει ήδη επιλέξει την υφυπουργό Νοτοπούλου για υποψήφια διάδοχο του Γιάννη Μπουτάρη.

Εκτός από τη Νοτοπούλου στη Θεσσαλονίκη, έχει επιλεγεί και ο Νίκος Μπελαβίλας, αναπληρωτής καθηγητής του ΕΜΠ, για τον Πειραιά. Το μεγαλύτερο πρόβλημα πάντως φαίνεται ότι είναι η Αθήνα. Η δήλωση του Αλέξη Τσίπρα ότι υποψήφιος δήμαρχος στην πρωτεύουσα θα είναι πρόσωπο έκπληξη, το οποίο μάλιστα είναι εθισμένο στις νίκες μάλλον δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, αφού μέχρι και χθες ο πρωθυπουργός και οι συνεργάτες του βολιδοσκοπούσαν πιθανούς ενδιαφερόμενους για τον πρώτο δήμο της χώρας χωρίς όμως να υπάρχει ανταπόκριση από κάποια ξεχωριστή προσωπικότητα που θα μπορούσε να αντιπαλέψει -και μάλιστα με πιθανότητες επικράτησης- τους Κώστα Μπακογιάννη και Παύλο Γερουλάνο. Παρά τη στενή συνεργασία των Τσίπρα - Σκουρλέτη και την ενδελεχή αναζήτηση, και από άλλους συνεργάτες του πρωθυπουργού, υποψηφίου με προφίλ που να ταιριάζει στο αξίωμα, αλλά και ανταποκρίνεται στην πολιτική των προοδευτικών συμμαχιών που προωθεί το Μαξίμου η προσπάθεια (τουλάχιστον μέχρι τη στιγμή που γράφονται τούτες οι γραμμές) δεν έχει στεφθεί με επιτυχία. Υπουργοί, βουλευτές, μέλη της Πολιτικής Γραμματείας έχουν καταθέσει προτάσεις, οι οποίες όμως, όπως παραδέχονται στελέχη του πρωθυπουργικού επιτελείου, "δεν είναι αυτά με τα οποία μπορούν η κυβέρνηση και το κόμμα να κάνουν τη διαφορά".

Οι περιπτώσεις, όπως αυτή του υφυπουργού Εργασίας Ηλιόπουλου ή του πρώην γενικού γραμματέα Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Κωστή Παπαϊωάννου μπορεί να είναι καλές, όμως δύσκολα θα προσελκύσουν το ενδιαφέρον πολιτών έξω από το, έστω ελαφρώς διευρυμένο, κομματικό ακροατήριο του ΣΥΡΙΖΑ. Εάν επιλεγεί κάποιος εξ αυτών θα είναι, όπως μας λένε αυτοδιοικητικοί παράγοντες της Κουμουνδούρου, "λύση ανάγκης, επειδή δεν βρέθηκε κάτι καλύτερο". Πάντως, τον/την υποψήφιο/α για τον δήμο Αθηναίων θα τον επιλέξει ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας. Πάντως, ο χρόνος πιέζει και ίσως η ανακοίνωση δεν μπορεί να περιμένει, όταν μάλιστα το επόμενο δεκαήμερο ο πρωθυπουργός θα βρίσκεται εκτός Ελλάδος για συσκέψεις και συνομιλίες σε Βρυξέλλες, Μαρόκο και Μόσχα. Τέλος, απόφαση της Κουμουνδούρου είναι να στηρίξει όλους τους νυν δημάρχους και ειδικότερα: Τον Γιάννη Σταθόπουλο (Αγία Παρασκευή), Δημήτρη Μπίρμπα (Αιγάλεω), Άκη Κατωπόδη (Βύρωνας), Τίνα Καφατσάκη (Ζωγράφου), Χρήστο Βρεττάκο (Κερατσίνι-Δραπετσώνα), Ηρακλή Γκότση (Νέα Ιωνία), Γιώργο Ιωακειμίδη (Νίκαια), Γιώργο Λαγουδάκη (Πέραμα), Σίμο Ρούσσο (Χαλάνδρι)..

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια.

Υποβολή απάντησης

Παρακαλώ εισάγετε το σχόλιο σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το email σας εδώ.