ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΙ

72ο Φεστιβάλ Καννών: Αιχμάλωτοι της γκλαμουριάς

Μόνον στα γαλλικά κάνει ρίμα ο τίτλος που συνοψίζει το γνωστό σκηνικό και την συστηματική επιδίωξη, ταυτόχρονα. Du glamour tous les jours. Όπερ, κάθε μέρα γκλαμουριά. Υψηλού βαθμού, εννοείται. Και υψηλής περιεκτικότητας. Κι αν η υψηλή ραπτική δεν κουμπώνει πάντοτε με την υψηλή αισθητική, ποιός ασχολείται;

Όχι, πάντως, οι διαγωνιζόμενοι, οι απανταχού σινεφίλ, οι επισκέπτες της Ριβιέρας που καταβροχθίζουν τους αστέρες και τις διασημότητες, έστω δια των οφθαλμών ή ο πρόεδρος της κριτικής επιτροπής Αλεχάντρο Ινιαρίτου, βραβευμένος με όσκαρ αλλ’ ουδέποτε με Χρυσό Φοίνικα. Υποτίθεται, ο πρώτος από τους Μεξικάνους Τρεις Σωματοφύλακες (Ντελ Τόρο και Αλφόνσο Κουαρόν οι άλλοι δύο) που παίζει τον σχετικό ρόλο στις Κάννες, δεν έχει μάτια για την Αλεσάντρα Αμπρόζιο, ημίγυμνη από την μέση και κάτω, ούτε για την Εύα Χερτσίκοβα, ολόγυμνη από την μέση και πάνω. Υπερβολές των οίκων μόδας; Άρτος επιούσιος των παπαράτσι. Ο Ινιαρίτου επιφυλάσσει το βλέμμα του για τις εικόνες στη σκοτεινή αίθουσα, όταν δεν χρειάζεται τα γυαλιά ηλίου.

Εκεί, όπου η φαντασία φλερτάρει με την αθανασία. Στα ίχνη του Τζορτζ Ρομέρο που, μισόν αιώνα πριν, στον απόηχο του Βιετνάμ, των φυλετικών συγκρούσεων και της φοιτητικής εξέγερσης του ’60, χρησιμοποίησε τον μύθο των νεκροζώντανων ως αλληγορία του κοινωνικού αδιεξόδου, ο Τζιμ Τζάρμους αναθερμαίνει τη σχέση του με τα ζόμπι. Πριν, ήταν οι ερωτευμένοι αυτοί που δεν πεθαίνουν. Τώρα, οι ίδιοι οι νεκροί. «The Dead don ’t die», λοιπόν, στην αμερικανική επαρχία, με κατοίκους έντρομους και τους Μπιλ Μάρει, Άνταμ Ντράιβερ ως ένστολους διώκτες του κακού. Ο Ίγκι Ποπ αιμοδιψής, στο βάθος το φάντασμα του Ντόναλντ Τραμπ, ανάμιξη του τρόμου και της σάτιρας μάλλον ανεπιτυχής. Όσο για την Τίλντα Σουίντον, θαρρείς ιδανική περσόνα-συμπύκνωση του απροσδιόριστου (ως φύλο, ηλικία, προέλευση, σύνθεση) χαρακτηριστικού των ημερών μας.

Ναι, χάρη στο σινεμά, από την εποχή του Νοσφεράτου κιόλας, η είσοδος προς τον κόσμο των απέθαντων και των φαντασμάτων παραμένει ορθάνοιχτη όλο το 24ωρο. Κάτι σαν το σύνθημα περί γκλαμουριάς. Ματαιοδοξία και αθανασία, σαν δύο όψεις της κοινής αποστροφής για την θνητότητα και την φύση των πραγμάτων. Αιχμάλωτοι της γκλαμουριάς οι πρωταγωνιστές, όχι μόνον δεν σκουπίζουν τα αιματοβαμμένα χείλη τους, μα στολίζονται με σμόκιν και τουαλέτες για τις ανάγκες της πρεμιέρας, στο κόκκινο χαλί του PALAIS.

Ακόμα πιο εντυπωσιακή η μεταμόρφωση επί το επισημότερον, γι’ ακριβώς τους ίδιους λόγους, των πολυάριθμων «Αθλίων» κάποιου προαστίου, όπου εκτυλίσσεται και το κλασικό μυθιστόρημα. Στο ανατολικό Παρίσι, στη διάρκεια του Μουντιάλ, Εμπαπέ και Γκριζμάν επικεφαλής των τρικολόρ. Στο δρόμο προς τον θρίαμβο, οι τοπικές έριδες μαίνονται. Γύρω γύρω οι Ρομά του τσίρκου, οι Άραβες, οι φανατικοί Ισλαμιστές, οι μετανάστες δεύτερης γενιάς, οι έφηβοι που ασφυκτιούν, οι Γάλλοι αστυνομικοί που δήθεν εξουσιάζουν, η βία που κυριαρχεί και στη μέση το κλεμένο λιονταράκι που ανάβει την φωτιά κι ένα drone που καταγράφει μόνον διαφθορά και ανομία. Τι συμβαίνει μόλις συνδυάσεις δύο επιδράσεις, του Βίκτορ Ουγκό και του Ματιέ Κασοβίτς; Δυο δεκαετίες μετά από το «Μίσος» του τελευταίου, ο μαύρος θαυμαστής του Ladj Ly συμμετέχει στο διαγωνιστικό τμήμα, με την πρώτη του ταινία «Les Miserables» (Γαλλία) και ύφος δανεισμένο απ’ το ντοκιμαντέρ.

Οι πρωτιές ως αντίδοτο στην γκλαμουριά; Μεξικανός πρόεδρος της κριτικής επιτροπής. Η Γκονγκ Λι, εμβληματική φιγούρα του κίτρινου Χόλιγουντ, έτοιμη να γίνει μεθαύριο η πρώτη Ασιάτισα ηθοποιός που κερδίζει ένα ειδικό βραβείο για τις γυναίκες που διακρίνονται στον παγκόσμιο κινηματογράφο. Αλλ’ η αλλοτινή μούσα του Ζανγκ Γιμού δεν έχει πάρει διαζύγιο από την γκλαμουριά, με την καλή έννοια τουλάχιστον.

Σε μια διοργάνωση με την γυναικεία παρουσία πιο έντονη από ποτέ, διόλου απαρατήρητη και η πρωτιά για την Ματί Ντιόπ, αφού ποτέ μια μαύρη δεν έχει διεκδικήσει τον Χρυσό Φοίνικα στο παρελθόν. Ιστορία απαγορευμένου έρωτα, γεμάτη λυρισμό, αμεσότητα, ποιητική διάθεση, μυστικισμό και δυο νέους να ονειρεύονται την μεγάλη απόδραση από το Ντακάρ, το «Atlantique» (Σενεγάλη) ισοδυναμεί με μικρή έκπληξη. Πόσες έπονται;

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια.

Υποβολή απάντησης

Παρακαλώ εισάγετε το σχόλιο σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το email σας εδώ.