ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΙ

ΚΑΛΟ ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΤΟΥ ΚΟΡΜΠΙΝ ΑΛΛΑ Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΕΧΕΙ ΤΡΙΑ ΣΥΝ ΕΝΑ ΠΑΛΟΥΚΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΣΙΠΡΑ...

Αν για τους πολίτες η παροιμία "όπου ακούς πολλά κεράσια, κράτα και μικρό καλάθι" ισχύει μια φορά, για τους εδρεύοντες στην Κουμουνδούρου ριζοσπάστες της αριστεράς ισχύει δύο και τρεις φορές. Δεν το λέμε επειδή στον ΣΥΡΙΖΑ συνηθίζουν να υπερβάλουν, αλλά επειδή τα "κεράσια", η μετεξέλιξη δηλαδή του ΣΥΡΙΖΑ από κόμμα σε Παράταξη, είναι μια υπόθεση οργανωτικά δύσκολη και πολιτικά περίπλοκη. Και σε κάθε περίπτωση δεν εξαρτάται αποκλειστικά από τη διάθεση του Αλέξη Τσίπρα και των συνεργατών του εκείνων που προσπαθούν να αντιγράψουν την πορεία του Ανδρέα Παπανδρέου και του ΠΑΣΟΚ. Οπωσδήποτε σχετίζεται με την έκβαση του πολέμου στην Κεντροαριστερά, ενώ σε σημαντικό βαθμό εξαρτάται και από την κυβερνητική θητεία του Κυριάκου Μητσοτάκη. Εάν αυτή είναι επιτυχής, ο Αλέξης και η παρέα του ίσως χρειαστεί να περιμένουν περισσότερο από τέσσερα χρόνια για να επιστρέψουν στο Μαξίμου. Υπό την προϋπόθεση βεβαίως ότι στο μεσοδιάστημα δεν έχει συμβεί κάποιο "ατύχημα" και ο ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει, χωρίς προβλήματα συνοχής, να αντιπολιτεύεται νηφάλια και με με σοβαρότητα, όπως επιτάσσει η μεταμνημονιακή φάση της Τρίτης Ελληνικής Δημοκρατίας.

Η δήλωση του Τσίπρα ότι προτίθεται να μετακομίσει από την εργατική κατοικία της ριζοσπαστικής αριστεράς στην πολυκατοικία της σοσιαλδημοκρατίας σε κομφορτέϊμπλ διαμέρισμα μπορεί να ηχεί ευχάριστα στ' αυτιά των περισσοτέρων -είτε αυτοί ανήκουν στον ΣΥΡΙΖΑ είτε στο ΚΙΝΑΛ ή ακόμη και σε όσους στη ΝΔ θεωρούν την ιδεολογοπολιτική απονεύρωση της Κουμουνδούρου επιθυμητή εξέλιξη- όμως στο προβλεπτό τουλάχιστον μέλλον δεν πρόκειται να ευδοκιμήσει. Και ο λόγος είναι απλός: Όπως η οικονομική ανάπτυξη έτσι και η πολιτική μετέξέλιξη δεν διατάσσεται. Δεν αρκεί να το δηλώσεις για να γίνει πράξη. Ζήτησε ο Αλέξης Τσίπρας να ανοίξουν οι κομματικές οργανώσεις τις πόρτες τους και να εγγράψουν καινούργια μέλη προκειμένου, όπως είπε στους συντρόφους του στην Κεντρική Επιτροπή, το 10% των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ να γίνουν και μέλη του κόμματος. Από τις περίπου 30.000, που λέγεται ότι είναι τώρα, να φτάσουν κοντά στις 180.000. Τη σήμερον ημέρα, με το κομματικό φαινόμενο -όπως του εξήγησε και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος την Τετάρτη- να υποχωρεί παγκοσμίως, θα πρόκειται για Ηράκλειο άθλο να μπορέσει ο ΣΥΡΙΖΑ να αυξήσει κατά έξι φορές τα κομματικά του μέλη. Εκ παραλλήλου, επιθυμεί, όπως είπε στα μέλη της Πολιτικής Γραμματείας, να αυξηθεί κατακόρυφα η επιρροή του ΣΥΡΙΖΑ στην αυτοδιοίκηση και τον συνδικαλισμό, είπε στα μέλη της Πολιτικής Γραμματείας. Δεν μπορεί το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ, που έλαβε μόλις 8% στις εκλογές, να έχει πολλαπλάσια δύναμη, στα συνδικάτα και την αυτοδιοίκηση, από τον ΣΥΡΙΖΑ

Καλά είναι όλα αυτά. Μόνον που δεν είναι αρκετά για να αποφασίσει κάποιος ότι πρέπει εκτός από την αστυνομική να αποχτήσει και κομματική ταυτότητα ή έστω να εγγραφεί ηλεκτρονικά στο μητρώο μελών του ΣΥΡΙΖΑ. Για να πάει ένας απλός ψηφοφόρος να εγγραφεί στην τοπική ή κλαδική οργάνωση του ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα τώρα που δεν είναι στην κυβέρνηση, αλλά στην αντιπολίτευση, θα πρέπει ο Αλέξης Τσίπρας και συν αυτώ να του προσφέρουν κάποιο νέο και ελκυστικό αφήγημα αφού αυτό που είχαν ο λαός το καταψήφισε και μάλιστα με μεγάλη πλειοψηφία δύο φορές σε 40 ημέρες. Επίσης θα πρέπει να παρουσιάσει ένα νέο πολιτικό σχέδιο με προτεραιότητες, συμμαχίες και προγραμματικές δεσμεύσεις. Και πάνω απ' όλα χρειάζεται ευκρινή κυβερνητική προοπτική, εναλλακτική της υφιστάμενης. Το "ανοίξαμε και σας περιμένουμε" δεν λέει τίποτε ειδικά όταν είσαι στην αντιπολίτευση.

Ο Τσίπρας αυτό το ξέρει, αλλά ελπίζει στο προσκλητήριό του αφενός να ανταποκριθούν όσοι ψηφοφόροι προερχόμενοι από το ιστορικό ΠΑΣΟΚ συμμετείχαν στον προεκλογικό αγώνα των υποψηφίων του ΣΥΡΙΖΑ και οι οποίοι, κατά δήλωση πρώην υπουργού του ΠΑΣΟΚ που τώρα εξελέγη βουλευτής με τον ΣΥΡΙΖΑ, "δεν είναι και λίγοί". Μπορεί η δρασηριοποίησή τους να μην έγινε αισθητή επειδή κυρίως ήταν από μεσαία και περιφερειακά στελέχη όμως αποτελούν μια κρίσιμη μάζα ανθρώπων, οι οποίοι αν μπουν στις οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ θα δώσουν και ένα διαφορετικό αέρα στην λειτουργία τους, όχι μόνον επειδή έχουν κουλτούρα μαζικού κυβερνητικού κόμματος, αλλά και επειδή οι περισσότεροι εξ αυτών συμμετέχουν ή συμμετείχαν ενεργά σε επαγγελματικά σωματεία και δημοτικά συμβούλια όπου η δύναμη του ΣΥΡΙΖΑ είναι περιορισμένη. Και αφετέρου στον προσυνεδριακό διάλογο που θα ξεκινήσει το Φθινόπωρο ο Τσίπρας πρέπει να επιδιώξει να λάβουν μέρος κομματικά ανέστιες προσωπικότητες της Κεντροαριστεράς που θα του προσδώσουν κύρος, καθώς και συνδικαλιστικοί και αυτοδιοικητικοί παράγοντες του ΚΙΝΑΛ, οι οποίοι έλκονται από την κυβερνητική εξουσία και κατά συνέπεια θα προτιμήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ, αφού όπως έδειξαν και τα ποσοστά των εκλογών είναι αυτός -και όχι το ΚΙΝΑΛ- που μπορεί να επαναφέρει τη λεγόμενη Προοδευτική Παράταξη στο γκουβέρνο και κατά συνέπεια να επανασυνδέσει και τους ίδιους με τα προνόμια και τα ωφελήματα του κράτους και της διακυβέρνησης.

Με απλά λόγια το μεγάλο στοίχημα του Τσίπρα πρέπει να είναι αφενός να αλλάξει την κομματική ανθρωπογεωγραφία των οργανώσεων του ΣΥΡΙΖΑ με την προσθήκη ανθρώπων που προέρχονται από το χώρο του Κέντρου και της σοσιαλδημοκρατίας και αφετέρου να μαζικοποιήσει το κόμμα του με στελέχη από την αυτοδιοίκηση και τον συνδικαλισμό αφού μόνον έτσι μπορεί να οικοδομήσει εκείνες τις ευρύτερες πολιτικές και κοινωνικές συμμαχίες που θα κατοχυρώσουν τον ηγεμονικό ρόλο του ΣΥΡΙΖΑ στο πολιτικό σύστημα και θα κρατήσουν ανοιχτό το δρόμο του ιδίου ώστε κάποια στιγμή να επανέλθει στο τιμόνι της διακυβέρνησης. Μπορεί κάποια αριστερά και κομμουνιστογενή στελέχη της Κουμουνδούρου να έχουν ενστάσεις για τον τρόπο με τον οποίον ο (πρώτος μεταξύ ίσων) Πρόεδρός τους προσπαθεί να μεταλλάξει τον ΣΥΡΙΖΑ από κόμμα της ριζοσπαστικής αριστεράς σε Δημοκρατική Προοδευτική Παράταξη, της οποίας οι ρίζες, όπως τους είπε στο Πολιτικό Συμβούλιο, βρίσκονται στους Φιλελεύθερους του Ελευθερίου Βενιζέλου, τους Κεντρώους του Γεωργίου Παπανδρέου και τους σοσιαλιστές του Ανδρέα Παπανδρέου, όμως θα είναι δύσκολο σε αυτά τα στελέχη να αποτρέψουν την σταδιακή μεταλλαγή του ΣΥΡΙΖΑ σε κεντροαριστερό και μάλιστα αρχηγικό κόμμα.

Η πολιτική δυναμική είναι με τον Τσίπρα επειδή σε αυτόν οφείλεται κυρίαρχα η υψηλή πτήση του 31,5%, αλλά και γιατί από τους 86 βουλευτές που εξέλεξε ο ΣΥΡΙΖΑ οι τουλάχιστον 65 δεν βρίσκονται απλώς στη λεγόμενη προεδρική πλειοψηφία αλλά δηλώνουν (κατά το Ανδρεοπαπανδρεϊκοί) και ...Αλεξοτσιπρικοί. Κυρίως όμως το μέλλον ανήκει στον Τσίπρα επειδή η νέα τάση του κομματικού φαινομένου ρίχνει τους προβολείς της απήχησης ενός πολιτικού υποκειμένου στην κοινωνία πρωτίστως στην προσωπικότητα του αρχηγού. Και ο πρώην πρωθυπουργός είναι σίγουρο ότι εφεξής θα κάνει ότι μπορεί για να ενισχύσει την "προσωπολατρεία" στο κόμμα του. Αποφασιστικό βήμα προς αυτή την κατεύθυνση θα είναι και η εκλογή αρχηγού από τη λαϊκή βάση και όχι από το κομματικό συνέδριο. Με την εκλογή του από τους οπαδούς και όχι από τα μέλη ο Τσίπρας θα (θελήσει να) κατοχυρώσει τον διακριτό αρχηγικό του ρόλο. Κάποιοι του εισηγούνται να προηγηθεί η εκλογή του αρχηγού και μετά να γίνει το συνέδριο. Πιθανότερος χρόνος διεξαγωγής του συνεδρίου είναι η Άνοιξη του 2020. Η αρχική απόφαση των κομματικών οργάνων θα είναι να διεξαχθεί προς τα τέλη του ενεστώτος έτους όμως οι γνωρίζοντες τα παρασκήνια της Κουμουνδούρου υποστηρίζουν ότι θα υπάρξει αναβολή, ενώ δεν αποκλείουν να γίνει ακόμη και μετά την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας προκειμένου να είναι πεντακάθαρο το πολιτικό τοπίο. Και οπωσδήποτε πριν το συνέδριο θα έχει συμπληρωθεί το μητρώο με τα νέα μέλη του κόμματος. Είναι βέβαιον ότι ο Τσίπρας δεν θα δεχθεί να γίνει πρώτα το συνέδριο και μετά να ανοίξουν οι πόρτες της Κουμουνδούρου. Πρώτα η διεύρυνση και μετά το συνέδριο.

Όμως εκτός από την προσέλκυση των πασοκογενών και τα αρχηγικά όνειρα του Τσίπρα, τα λεγόμενα αριστερά στελέχη επισημαίνουν τρία προβλήματα στα οποία θα πρέπει να δοθούν συγκεκριμένες και καθαρές απαντήσεις, διαφορετικά η μετεξέλιξη -και όχι η μεταλλαγή- θα ναυαγήσει. Το πρώτο είναι το θέμα της νεολαίας. Αυτή τη στιγμή ο ΣΥΡΙΖΑ είναι χωρίς νεολαία. Μπορεί στις εκλογές να έλαβε 38% στους νέους, όμως, μετά την μεταστροφή στο δημοψήφισμα και τη μνημονιακή κωλοτούμπα της κυβέρνησης, νεολαία στην Κουμουνδούρου δεν υπάρχει. Κάτι που φάνηκε καθαρά και στις φοιτητικές εκλογές. Και χωρίς νεολαία δεν υπάρχει συνέχεια. Στο πρώτο λοιπόν που θα πρέπει να επικεντρωθεί η μετεξέλιξη είναι στην οργάνωση νεολαίας και όχι αποκλειστικά στους παράγοντες του ΠΑΣΟΚ, οι περισσότεροι από τους οποίους ενδιαφέρονται μόνο για τα αξιώματα. Στην ενδυνάμωση των πολιτικών χαρακτηριστικών και την αναθεώρηση των προγραμματικών θέσεων του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να πέσει το βάρος και όχι μόνον στο μητρώο μελών. Η φιλολογία περί νέου κόμματος αλά Κόρμπιν, την οργανωτική δηλαδή ανασυγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ στα πρότυπα των Εργατικών της Βρετανίας, είναι μεν καλή, αλλά αυτό το οποίο χρειάζεται η αξιωματική αντιπολίτευση για να ξαναγίνει κυβέρνηση είναι ριζοσπαστικό πρόγραμμα, ελκυστικό πολιτικό αφήγημα και κυρίως ενεργά μέλη στην κοινωνία και όχι μόνον ηλεκτρονικούς ακολούθους.

Αυτό είναι το δεύτερο πρόβλημα στο οποίο επικεντρώνει την κριτική της η εσωκομματική αντιπολίτευση και μάλιστα ορισμένοι διαβλέπουν μια προσπάθεια της ηγεσίας να οχυρωθεί πίσω από το 31,5% για να μην υπάρξει αναλυτική συζήτηση για τα αίτια της ήττας. Δεν μπορεί το όντως υψηλό, και μη αναμενόμενο, ποσοστό που έλαβε να συνιστά νίκη. Το 31,5% υπολείπεται του 39,8% της ΝΔ. Ο Μητσοτάκης κέρδισε, δεν κέρδισε ο Τσίπρας. Και μάλιστα με αυτοδυναμία. Τον Σεπτέμβριο του 2015 ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν 8,5 μονάδες μπροστά και τώρα είναι 8,5 μονάδες πίσω. Αν αυτό συνιστά νίκη τότε κάποιοι εκτός από τα μαθηματικά δεν τα πάνε και καλά με την πολιτική. Κι αν συνεχίσουν να βαφτίζουν την ήττα νίκη μπορεί στο τέλος της τετραετίας της ΝΔ να υποστούν και νέα ήττα αν δεν έχουν αναιρέσει αίτια που οδήγησαν στην αντιπολίτευση. Και για να τα αναιρέσουν πρέπει να τα συζητήσουν και όχι να κρύβουν τα λάθη, τις παραλείψεις, και τις αρνητικές συμπεριφορές κάτω από το χαλί του 31,5%.

Το τρίτο πρόβλημα είναι η σχέση με το ΚΙΝΑΛ. Η ανάγκη να υπάρξει προσπάθεια ανασύνθεσης και αναδιοργάνωσης του ευρύτερου προοδευτικού χώρου είναι μεν πανθομολογούμενη, όμως ακόμη και ο Τσίπρας, που το ιεραρχεί ως πρώτο στην ατζέντα της επόμενης μέρας του ΣΥΡΙΖΑ, (πρέπει να) κατανοεί ότι η συνεργασία των δύο κομμάτων, σε πρώτο στάδιο, πρέπει να γίνει όχι μέσω δημόσιας πρόσκλησης στην ηγεσία του ΚΙΝΑΛ για συμπαράταξη, αλλά με τον συγχρονισμό των αντιπολιτευτικών βημάτων, αρχής γενομένης από τη Βουλή (π.χ. άσυλο, απλή αναλογική, ασφάλεια, μετανάστευση, κοινωνικά δικαιώματα κ.α.). Τα δύο κόμματα θα πρέπει να αναζητήσουν κοινούς τόπους και όχι να επιδοθούν σε πολεμικές αντιπαραθέσεις για το ποιoς είναι ο αυθεντικός εκφραστής της εγχώριας κεντροαριστεράς, της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας ή ο ουσιαστικός κληρονόμος της Προοδευτικής Παράταξης και των παρακαταθηκών του Ανδρέα Παπανδρέου. Αναμφίβολα, το γεγονός ότι η αναλογία των δύο κομμάτων είναι τέσσερα προς (32% ΣΥΡΙΖΑ - 8% ΚΙΝΑΛ) στρατηγικά ευνοεί την επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ και στριμώχνει στα σχοινιά την ηγεσία της Χαριλάου Τρικούπη. Ο Τσίπρας και η Κουμουνδούρου θα πρέπει να κλείνουν το μάτι σε όσους πράσινους θέλουν να συμπαραταχθούν μαζί τους και να αποφεύγουν -εφόσον φυσικά δεν προκαλούνται- τις εχθρικές ενέργειες κατά της Φώφης Γεννηματά. Να "βομβαρδίσουν" το ΚΙΝΑΛ χρειάζεται με συνεχείς προσκλήσεις για συγκρότηση αντιδεξιού μετώπου στη Βουλή, τα συνδικάτα, την αυτοδιοίκηση, τη νεολαία, τους κοινωνικούς φορείς. Το ίδιο θα πρέπει να κάνει και το ΚΙΝΑΛ.

Πάντως και εν κατακλείδι όλα τα ανωτέρω θα επικαθοριστούν από την αντιπολίτευση στην κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη. Καλές οι ανοιχτές πόρτες, καλή η Κεντροαριστερά, καλά τα συνέδρια, η Φώφη, ο Κόρμπιν και η ήττα που βαφτίζεται νίκη. Όλα αυτά καλά είναι ακόμη κι αν γίνουν τα μισά απ' όσα λέγονται. Είναι σύνηθες μετά από αρνητικά εκλογικά αποτελέσματα να υπάρχει πληθωρισμός λόγων προκειμένου να μην μπει το μαχαίρι στο κόκκαλο, αλλά και επειδή η ουσιαστική αυτοκριτική είναι επώδυνη. Όμως τίποτε από τα ανωτέρω δεν θα έχει ουσία και αποτέλεσμα αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ανταποκριθεί με επάρκεια στα καθήκοντα της αξιωματικής αντιπολίτευσης που του ανέθεσε ο λαός με την ψήφο του στις 7 Ιουλίου. Αν πολιτικά κάνει στροφή 180 μοιρών και επανέλθει στα ...κλέη του παρελθόντος μάλλον θα πρέπει να θεωρήσουμε σίγουρο ότι ο Τσίπρας θα σπάσει τα μούτρα του. Η χώρα -και με τη δική του συμβολή- έχει αλλάξει σελίδα και πίστα. Τα σχεδόν πέντε χρόνια διακυβέρνησης ήταν ένα καλό σχολείο για ένταξη του ΣΥΡΙΖΑ στον πραγματισμό της εξουσίας και μετεξέλιξη της αριστεράς από αντικυβερνητική σε κυβερνώσα. Αν ο Τσίπρας και οι σύντροφοί του θέλουν να κεφαλαιοποιήσουν τα χρόνια της κυβερνητικής τους θητείας η αντιπολίτευση προσφέρεται. Αρκεί να είναι δημιουργική, επιδιορθωτική και υπέρ των πολιτών και του δημοσίου συμφέροντος. Αν καταφέρουν με πάθος αλλά νηφάλιο λόγο, με μαχητικότητα χωρίς όμως καταφυγή σε ακρότητες και πρακτικές διχασμού να αντιπολιτευθούν τον Μητσοτάκη και την κυβέρνησή του θα κερδίσουν.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, όσο κι αν μπορεί να μην αρέσει σε κάποιους στην Κουμουνδούρου είναι μέρος του συστήματος, ναι του συστήματος, της αστικής κοινοβουλευτική μας δημοκρατίας. Και όσο καλύτερα ανταποκριθεί στο νέο του ρόλο τόσο το μέλλον για το πάλαι ποτέ μικρό κόμμα της ριζοσπαστικής αριστεράς θα είναι ευοίωνο. Στην κατεύθυνση αυτή πρέπει να είναι εφεξής και ο προσανατολισμός του ΣΥΡΙΖΑ στην αντιπολίτευση. Σε επίπεδο ρητορικής και για να κρατάνε ζεστούς τους οπαδούς τους μπορεί να προβλέπουν ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν θα μακροημερεύσει όμως ο Τσίπρας και οι συνεργάτες του, η αλήθεια είναι ότι (πρέπει να) προετοιμάζονται για μια καθαρή τετραετία της ΝΔ και όχι για μια δεξιά παρένθεση. Εξάλλου λύνοντας το Μακεδονικό και αποσυνδέοντας την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας από τις εκλογές ήταν ο Αλέξης Τσίπρας αυτός που ουσιαστικά είπε στον Μητσοτάκη: "Κυριάκο, προχώρα. Έχεις τέσσερα χρόνια για να κυβερνήσεις. Αν τα καταφέρεις έχει καλώς, διαφορετικά θα επιστρέψω"...

5 αναγνώστες σχολίασαν

Συμμετοχή στην συζήτηση
  1. Κωστας 18:27 17/07/2019

    Εχεις απολυτο δικιο κ Κατερινα!!!

  2. kostas 18:23 17/07/2019

    Εχεις απολυτο δικιο κ Κατερινα!!!

  3. === ΑΞΙΟΛΟΓΗ ΚΑΙ ΕΜΒΡΙΘΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ.

  4. Ε.Στ. 10:32 15/07/2019

    Σε βλέπω Φελνίκο, πας φιρί φιρί να γίνεις ο νέος Θεοδωρικάκος του Σύριζα.

  5. katerina 10:15 15/07/2019

    δυστυχώς για τον λαό, η δεξιά έδειξε ήδη τα δόντια της, θα είναι σκληρά νεοφιλελεύθερη και αδίστακτη. Με την αρωγή των μέσων ενημέρωσης, τα οποία ήδη έδειξαν το βιολί που θα παίξουν (αν προσέξατε εξαφανίστηκαν ήδη από τα δελτία τα τρομοκρατικά ρεπορτάζ με τις ληστείες και φόνους, τα δακρύβρεχτα για την φριχτή καθημερινότητα και ένδεια των πολιτών, το κλάμα από τους μαγαζάτορες για τους φόρους που πληρώνουν και κορυφαίο γεγονός η καταστροφή στην Χαλκιδική. Αν ήταν ο Τσίπρας στην κυβέρνηση θα ακούγαμε για νεκρούς που προστίθενται στις εκατόμβες των σταλινομαδούρων, νοικοκυραίους να ουρλιάζουν «που είναι το κράτος», «μας εγκατέλειψαν», «κοιτάξτε εδώ καταστροφή» και φυσικά μόλις ανακαλύφθηκε η κλιματική αλλαγή!!!). Κατά τ’ άλλα με την κατάργηση της απλής αναλογικής και την ψήφο ελλήνων εξωτερικού, έχουμε μπροστά μας δεξιά για πολλά-πολλά χρόνια.

Υποβολή απάντησης

Παρακαλώ εισάγετε το σχόλιο σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το email σας εδώ.