ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΙ

Τα διλήμματα που μας βάζει η Σαραρέ

Τις προηγούμενες εβδομάδες γνωρίσαμε την ιστορία της Ιρανής Sharareh Khademi, μητέρας ενός εξάχρονου κοριτσιού, η οποία κρατείται στη χώρα μας και κινδυνεύει με έκδοση στο Ιράν. Το οικογενειακό της περιβάλλον δεν είναι ασφαλές. Η ίδια έχει καταγγείλει τον σύζυγό της για βιαιοπραγίες εις βάρος της ίδιας και του εξάχρονου κοριτσιού. Μια ενδεχόμενη επιστροφή στην πατρίδα της, μπορούμε να υποθέσουμε με ασφάλεια, θα θέσει σε άμεσο κίνδυνο τη ζωή της.

Δεν είναι δύσκολο να την πιστέψεις. Στο Ιράν, ως γνωστόν, επικρατεί μία δυστοπική κατάσταση για τις γυναίκες καθώς η χώρα βρίσκεται σταθερά στις τελευταίες θέσεις της κατάταξης για τα δικαιώματα των γυναικών και την ισότητα των φύλων. Οι πολιτικές ελευθερίες περιστέλλονται διαρκώς και, συχνά, βίαια.

Το Κίνημα Αλλαγής ήταν εκείνο που ανέδειξε το θέμα από την αρχή. Με μια γενναία δημόσια δήλωση, αρχικά, της Προέδρου μας Φώφης Γεννηματά. Με αντιπροσωπεία βουλευτών και στελεχών της κοινοβουλευτικής μας ομάδας και των αρμόδιων τομέων του κόμματος να δίνει το παρών έξω από τον Άρειο Πάγο κατά την εκδίκαση της υπόθεσης, δείχνοντας εμπράκτως την υποστήριξή μας. Και θεσμικά, με δική μου επίκαιρη ερώτηση προς τον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη.

Η Σαραρέ κινδυνεύει επειδή είναι γυναίκα, ακτιβίστρια, ανεξάρτητη. Συνδυασμός που δεν καταπίνεται εύκολα από το Ιρανικό καθεστώς. Η αναγνώρισή της όμως ως πρόσφυγα, δεν είναι αυτονόητη. Η θέση μας είναι σαφής. Πρέπει να βρεθεί ένας τρόπος να μείνει η Σαραρέ και η μικρή της κόρη στην Ελλάδα. Όσο χρειαστεί. Εωσότου εκδικαστεί η αίτηση ασύλου της. Αλλά και μετά, ακόμη και σε περίπτωση που αυτή είναι αρνητική, θα πρέπει να δοθεί από τον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη άδεια παραμονής της στη χώρα, για ανθρωπιστικούς λόγους.

Η περίπτωση της Σαραρέ μπορεί να είναι μια προσωπική ιστορία, είναι όμως πολιτικά άκρως επίκαιρη, γιατί υποδηλώνει την πολυπλοκότητα του προσφυγικού ζητήματος. Τα σκληρά, αδυσώπητα διλήμματα που καλείται να αντιμετωπίσει ο νομοθέτης. Ποιός έχει πραγματική ανάγκη διεθνούς προστασίας; Υπάρχουν νέα παγκόσμια προβλήματα που να δικαιολογούν τη διεύρυνση του ορισμού του πρόσφυγα, ορισμού συνυφασμένου με την ιστορική και πολιτική πραγματικότητα μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου;

Ήδη ο επείγων χαρακτήρας της κλιματικής αλλαγής αλλάζει τα δεδομένα. ‘Εως το 2050, σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα, 143 εκατομμύρια άνθρωποι θα αναγκαστούν να μετακινηθούν εξαιτίας της ερημοποίησης μεγάλων εκτάσεων ή λόγω της ανόδου της στάθμης των θαλασσίων υδάτων.

Η βεβιασμένη προσπάθεια της κυβέρνησης να κατατάξει το πρόβλημα των πρόσφατων ροών ως «μεταναστευτικό» και όχι προσφυγικό μπορεί λοιπόν να οδηγήσει σε αφόρητες αδικίες. Σύμφωνα με αυτή τη μανιχαϊστική λογική, το προφίλ της Σαραρέ είναι «μεταναστευτικό», αφού δεν είναι Σύρια ούτε προέρχεται από εμπόλεμη ζώνη.

Στις 15 Οκτωβρίου, η αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου ζήτησε από τους δικαστές να μην προχωρήσουν στην έκδοση της Σαραρέ και της κόρης της στο Ιράν. Η απόφαση του δικαστηρίου που ανακοινώθηκε δεκατρείς μέρες μετά, στις 29 Οκτωβρίου, αποτελεί σημαντική νίκη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του κράτους δικαίου. Οι δικαστές του Αρείου Πάγου στάθηκαν στο ύψος των πανανθρώπινων αξιών που διέπουν κάθε συντεταγμένη Πολιτεία και τους αξίζουν συγχαρητήρια.

Η απόφαση του Αρείου Πάγου αποτελεί το πρώτο βήμα για την οριστική παραμονή της στη χώρα μας ώστε να διαφύγει τον κίνδυνο για τη ζωή τη δική της και του εξάχρονου παιδιού της.

Η απόφαση του Αρείου Πάγου είναι όμως μόνο το πρώτο βήμα για να επιλυθεί το δράμα της Ιρανής γυναίκας και της κόρης της. Στη συνέχεια, η Ελλάδα και η Ευρώπη οφείλουν να υπερασπιστούν τον πυρήνα των αξιών που έχουν ενστερνιστεί: ένα κράτος δικαίου για όλους, χωρίς διακρίσεις. Σε αυτό το δίλημμα, οφείλουμε να σταθούμε στη σωστή πλευρά της ιστορίας...

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια.

Υποβολή απάντησης

Παρακαλώ εισάγετε το σχόλιο σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το email σας εδώ.