ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΙ

Κ. Θεοδωρικάκο δεν απαιτούνται διακόσιες (200) ψήφοι...

Με το παρόν κείμενο κλείνει οριστικώς η «παρέμβαση» του γράφοντος ως προς το «εκλογικό σύστημα», και ειδικότερα το «σταυρό προτίμησης», αναφορικώς με τις βουλευτικές εκλογές.

Η παρέμβαση του γράφοντος έχει δύο αιτίες: αφενός στο ότι ως ενεργός πολίτης αντιτίθεται στις ίντριγκες των εσωτερικών διαδικασιών των όποιων κομμάτων που οδηγούν σε ανυποληψία το πολιτικό προσωπικό και αφετέρου στο ότι ως μέλος  της «Ένωσης Ελλήνων Συνταγματολόγων» επιδιώκει δημόσιο λόγο για την υπεράσπιση συνταγματικότητας διατάξεων αναφορικώς με την ψήφο του πολίτη. Ενταύθα, σε συνέχεια προηγουμένων κειμένων, υποστηρίζονται τα εξής:

ΤΟ ΕΚΛΟΓΙΚΟ ΣΩΜΑ ΩΣ ΑΝΩΤΑΤΟ ΟΡΓΑΝΟ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ

Ο πολίτης δια της ψήφου του εκφράζει, την προσωπική του θέληση κατά την άσκηση του εκλογικού του δικαιώματος. Σύμφωνα δε με τον Αριστόβουλο Μάνεση (βλ. Εγγυήσεις Τηρήσεως του Συντάγματος, τ.ΙΙ, σελ. 234), τη θέληση αυτή διαχρονικώς το ισχύον δίκαιο, την αναγνωρίζει ως «κρατική θέληση» και τη συνδέει με την άσκηση της κρατικής λειτουργίας που προκαλεί έννομες συνέπειες. Άλλωστε, θα πρέπει να μην παραγνωρίζεται (και αυτό για τους μη ειδικούς) ότι το ανώτατο Όργανο της Πολιτείας δεν είναι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, αλλά το εκλογικό σώμα, όπου στον κάθε πολίτη ανήκει το αυτό ποσοστό κυριαρχίας.

ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΑ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΗΣ ΨΗΦΟΥ

Αντί πολλών στο παρόν κείμενο γίνεται αναφορά:

1) Στην αρχή της ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑΣ. Το Σύνταγμα διασφαλίζει στην παρ. 3 του άρθρου 51 την προαναφερόμενη Αρχή. Σύμφωνα δε με το αληθινό περιεχόμενο της αρχής αυτής, μεταξύ των άλλων, επιβάλλεται: α) η αναγνώριση του δικαιώματος της ψήφου σ’ όλους τους ενήλικες πολίτες και β) η αναγνώριση υπέρ όλων της ικανότητας τους να το ασκούν.

2) Στην ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΙΣΟΤΗΤΑΣ ΤΗΣ ΨΗΦΟΥ. Ασφαλώς ο κυρίαρχος πολίτης έχει μία μόνο ψήφο –ανεξαρτήτως του αριθμού των σταυρών προτίμησης στα πρόσωπα των υποψηφίων. Περιττό δε να επισημειωθεί ότι οι ψήφοι όλων των πολιτών είναι νομικώς «ισοδύναμες».  Ασφαλώς την Αρχή αυτή της ισοδυναμίας της ψήφου, δεν την καθιερώνει το Σύνταγμα με ρητή του διάταξη, ενώ δεν μπορεί για την περίπτωση αυτή να γίνει προσφυγή στη γενική Αρχή της ισότητας. Δηλαδή η ισότητα της ψήφου δεν στεγάζεται στην παρ. 1 του άρθρου 4 του Συντάγματος, υπάγεται όμως στο σκληρό πυρήνα της συνταγματικής τάξης και ειδικότερα στη Δημοκρατική Αρχή.

3) Στην ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΑΜΕΣΗΣ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑΣ. Το Σύνταγμα με την παρ. 3 του άρθρου 51 καθιερώνει την αμεσότητα μεταξύ του εκλογέα ψηφοφόρου πολίτη και του υποψήφιου βουλευτή. Σύμφωνα δε με το αληθινό περιεχόμενο της διάταξης αυτής η βούληση που εκδηλώνει ο κάθε πολίτης με την ψήφο του πραγματώνεται μόνο με την απευθείας άσκηση του δικαιώματος της ψήφου του προς το πρόσωπο το οποίο προκρίνει –επιλέγει να τον εκπροσωπεί στο Κοινοβούλιο. Βεβαίως, τα κόμματα θέτουν στην κρίση του ψηφοφόρου-πολίτη το πολιτικό προσωπικό που ως κόμμα προτείνει. Το κυρίαρχο όμως δικαίωμα της εκλογής ανήκει ευθέως στον πολίτη. Το Σύνταγμα με τη ρητή διάταξη της παρ. 3 του άρθρου 51 απαγορεύει κάθε μορφή έμμεσης ψηφοφορίας.

ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΗ Η ΠΑΡΑΒΙΑΣΗ

Σύμφωνα με τη διάταξη της παρ. 1 του άρθρου 53 του Συντάγματος, ο βουλευτής εκλέγεται για τέσσερα (4) συνεχή έτη  που αρχίζουν από την ημέρα των γενικών εκλογών. Δηλαδή, η βουλευτική περίοδος αφορά τέσσερα (4) έτη. Ως εκ τούτου προβάλλεται το περαιτέρω επιχείρημα για την κατάργηση του σταυρού προτίμησης ακόμη και εντός του 16μήνου μετά τις τελευταίες εκλογές, με το εξής πιθανό παράδειγμα:  εάν διεξαχθούν εκλογές μετά από 15μήνες από την τελευταία εκλογική ετυμηγορία και η επόμενη βουλή εξαντλήσει την τετραετία, οι βουλευτές αυτοί δεν θα έχουν εκλεγεί για τέσσερα (4) συνεχή έτη σύμφωνα με τις πρόνοιες του Συντάγματος, αλλά για πεντέμισι (5,5) συνεχή έτη.

Η ΨΗΦΟΣ ΕΞΑΙΡΕΙΤΑΙ ΤΟΥ ΕΚΛΟΓΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

Ενταύθα υποστηρίζεται ότι: η ψήφος –δηλαδή η σταυροδοσία δεν αφορά «εκλογικό σύστημα». Κάθε αντίθετη εκδοχή είναι εσφαλμένη.  Οι πρόνοιες του άρθρου 54 του Συντάγματος που απαιτούν την πλειοψηφία των 2/3 του όλου αριθμού των βουλευτών, αφορούν στο εκλογικό σύστημα προκειμένου να ισχύσει  για τις αμέσως επόμενες εκλογές. Συναρτάται δε με τις εκλογικές περιφέρειες. Υπ’ όψιν, επίσης, ότι και ο αριθμός των βουλευτών κάθε περιφέρειας, ορίζεται με Π.Δ.. Τούτων δοθέντων η ψήφος που αφορά την κοινώς λεγόμενη «λίστα» για το 18μηνο (βλ. «δεσμευμένους» ή «κλειστούς συνδυασμούς»), μπορεί να καταργηθεί χωρίς την προαναφερόμενη πλειοψηφία των 2/3 του όλου αριθμού των βουλευτών.

________________
* Ο Πέτρος Μηλιαράκης δικηγορεί στα Ανώτατα Ακυρωτικά Δικαστήρια της Ελλάδας και στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια του Στρασβούργου και του Λουξεμβούργου (ECHR και GC-EU).

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια.

Υποβολή απάντησης

Παρακαλώ εισάγετε το σχόλιο σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το email σας εδώ.