Την δριμεία κριτική της αξιωματικής αντιπολίτευσης και του Αλέξη Τσίπρα προκάλεσε η επιλογή της κυβέρνησης να δώσει έκτακτο επίδομα 400 ευρώ σε μακροχρόνια ανέργους. Καθημερινό σχεδόν πλέον στίβο αντιπαράθεσης αποτελεί η οικονομία καθώς είναι φυλακισμένη στη φυλακή του lockdown.

Η... ‘λογική’ της κυβέρνησης και το πιο ισχυρό κεφάλι της Λερναίας Ύδρας της ανεργίας

Στο πίσω μέρος του κεφαλιού της κυβέρνησης είναι μάλλον φράση : ‘ Οι άνθρωποι αυτοί είναι μακροχρόνια άνεργοι άρα έχουν μικρές πιθανότητες να τους προσλάβουν οι επιχειρήσεις επειδή είναι εκτός αγοράς εργασίας για καιρό’. Αυτό όμως αποτελεί το μοναδικό επιχείρημα στη φαρέτρα της κυβέρνησης και αγνοεί το γεγονός ότι η μακροχρόνια ανεργία οφείλεται και στις διαρθρωτικές αλλαγές που γίνονται στην οικονομία πχ. λουκέτο σε επιχειρήσεις ή απολύσεις σε άλλες λόγω τεχνολογικών εξελίξεων (πχ. μια εφημερίδα κλείνει διότι ο κόσμος καταναλώνει το προϊόν της ενημέρωσης με νέο τρόπο, μέσω διαδικτύου).

Η διαρθρωτική ανεργία σήμερα αποτελεί το μεγαλύτερο μέρος της ανεργίας. Αυτή πρέπει να στοχεύσει να ξεριζώσει η κυβέρνηση.

Οι μορφές ανεργίας το 2019 στην ελληνική οικονομία

Τα επιδόματα ανεργίας βοηθούν μόνο την κατανάλωση

Τα έκτακτα επιδόματα ανεργίας στο μόνο που βοηθούν είναι στην ιδιωτική κατανάλωση και μάλιστα βραχυπρόθεσμα. Ο άνεργος λαμβάνει 400 ευρώ κι επειδή έχει οριακή ροπή για κατανάλωση σχεδόν ή ακριβώς 1 (δηλαδή 100% του νέου του εισοδήματος θα κατευθυνθεί σε νέα κατανάλωση), θα καταναλώσει 400 ευρώ περισσότερα. Μεταξύ των αγαθών που θα αγοράσει πάνω από το 30% της αξίας τους (πάνω από 120 ευρώ) θα αφορά εισαγόμενα αγαθά, με αποτέλεσμα την ενίσχυση των εισαγωγών που συμβάλλουν στο να μην αυξηθεί η εγχώρια παραγωγή, διότι την υποκαθιστούν (μάλιστα μειώνουν το ΑΕΠ).

Το 37% του εγχώριου εισοδήματος κατευθύνεται σε ζήτηση για εισαγωγές

Από την άλλη κάποιοι από τους μακροχρόνια ανέργους θα παραμείνουν άνεργοι διότι για το διάστημα που επιδοτούνται θα πάψουν να αναζητούν εργασία ή θα αναζητούν με λιγότερη ένταση. Το γεγονός ότι παραμένουν άνεργοι δρα πολύ αρνητικά στην οικονομική κι όχι μόνο ψυχολογία τους. Οι άνεργοι δεν εργάζονται χάνοντας ένσημα και τα ταμεία χάνουν ασφαλιστικές εισφορές.

Οι επιχειρήσεις θέλουν ‘σπρώξιμο’ από την κυβέρνηση κι όχι σπρώξιμο στον Καιάδα

Νωχελική είναι η ζήτηση εργαζομένων από τις επιχειρήσεις όπως δείχνει η καμπύλη Beveridge. Η Ελλάδα έχει το χαμηλότερο ποσοστό κενών θέσεων εργασίας, σχεδόν μηδενικό ενώ άλλες χώρες της Ευρώπης έχουν 2% ή και 3%. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι επιχειρήσεις δεν ανοίγουν θέσεις εργασίας και ζητούν εργαζόμενους με το...σταγονόμετρο. Για να ενισχυθεί η ζήτηση εργασίας απαιτείται το σπρώξιμο του καροτσιού της ζήτησης εργαζομένων από την κυβέρνηση με επιδοτήσεις απασχόλησης στις επιχειρήσεις.

Αδύναμη η ζήτηση εργαζομένων από τις ελληνικές επιχειρήσεις

Αντί λοιπόν η κυβέρνηση να δίνει επιδόματα βραχείας διάρκειας σε μακροχρόνια ανέργους, να επιδοτήσει τις προσλήψεις εργαζομένων από τις επιχειρήσεις ή να ελαφρύνει τις επιχειρήσεις από το ζυγό της προκαταβολής φόρου και των υψηλών φορολογικών συντελεστών.

________________
Ο Κωνσταντίνος Βουδούρης είναι καθηγητής Χρηματοοικονομικών & Μακροοικονομίας

• Ετικέτες: 
• ανεργία
• άνεργοι
• ελληνική οικονομία
• επίδομα ανεργίας
• Κορωνοϊός
• κυβέρνηση
• πανδημία