Έγραφε (τούτες τις μέρες), κεντρικό άρθρο του έγκυρου Γερμανικού περιοδικού «DER SPIEGEL» που, ως γνωστόν, δεν εκφράζει κάποιες τυχαίες απόψεις﮲ αλλά, τις κυρίαρχες απόψεις (αυτολεξεί), του βαθέως συστήματος της χώρας : «Οι καλύτερες στρατηγικές για την αναχαίτιση του κορονοιού, εφαρμόστηκαν έως τώρα στη Νότια Κορέα, στην Ταιβάν και στο Χονγκ Κονγκ». «Στην Ευρώπη», συνέχιζε (σ.σ.: όπου η Γερμανία δεσπόζει πολιτικά – οικονομικά και, αλλιώς πως, σε όλα)﮲ «θα μπορούσε η εξέλιξη της πανδημίας να εξελιχθεί ηπιότερα, αν μαθαίναμε από την Ασία» και κατέληγε, περίπου, ως εξής : «Στην Ασία, αυτό που δείξαμε σαν αντίληψη και συμπεριφορά, το αποκαλούν απερίφραστα «ευρωπαϊκή έπαρση». Η πανδημία, λοιπόν, μας διδάσκει πόσο επικίνδυνο (!), είναι να συμπεριφερόμαστε με τόση αυταρέσκεια : τα πολλαπλά τεστ και η ανίχνευση των κρουσμάτων και όλων των προσώπων με τα οποία ήρθαν σε επαφή, είναι η σωστή και αλάνθαστη οδός για την αντιμετώπιση του προβλήματος»...

Είναι, πράγματι, να απορείς -αν όχι και να παραλογήσεις ολότελα-, με τα όσα περισπούδαστα αυτοκριτικά νοήματα επιχειρεί να θεωρήσει και να εκφράσει εδώ, η, κυρίως ειπείν, «πολιορκητική μηχανή» της κοινής γνώμης στη Γερμανία! Και τούτο, διότι, καταδεικνύεται γι’ άλλη μια φορά δημοσίως﮲ με πόσο φθηνό –επιπόλαιο τρόπο και επιχειρήματα, αντιμετωπίζει η ιθύνουσα κατάσταση αυτής της μεγάλης χώρας και, άρα, της «όλης» Ευρώπης﮲ ένα θέμα που, εκτός από ζωτικής σημασίας, είναι και μείζονος κρισιμότητας για τον παρόν και το μέλλον μιας ολόκληρης ηπείρου. Αφηγείται το αυτονόητο, το κοινότοπο και το αναγκαίο σαν πρωταρχικό μέλημα και καθήκον που δεν πρέπει, τάχα, να διαφεύγει! Μοιράζει αριστεία δεξιά – αριστερά σε ανερχόμενες χώρες του Κόσμου﮲ πλην, όμως, ξαστοχεί εντέχνως και πάλι να καταλογίσει τις ευθύνες που αντιστοιχούν, τόσο, στο επίπεδο της Πολιτικής πρόληψης, όσο, κυριότερα, και στο επίπεδο της ετοιμότητας - διαχείρισης (: το αποτέλεσμα) στην, υποτιθέμενη, ως «ηγέτιδα δύναμη» της Ενωμένης Ευρώπης –την ίδια την Γερμανία...

Και οι ευθύνες της Γερμανίας, αλίμονο πάλι, είναι τεράστιες : και θεμελιώδεις συσχετικά με το ζητούμενο της απαιτούμενης συνοχής, αλληλεγγύης και υποστήριξης των χειμαζόμενων (πιο αδύναμων) ευρωπαϊκών κρατών – εθνών. Όπως και άλλοτε, δηλαδή (μετά την οικονομική κρίση του 2008), αυτή – τούτη, η ίδια μεγάλη χώρα, προτίμησε να σηκώσει τα χέρια ψηλά (κάνοντας κανονικά τον Γάλλο…), και να μεταθέσει, εν πολλοίς, τον λογαριασμό, τα βάρη και τα ανισόμετρα μνημόνια σε μικρότερα κράτη και φτωχότερους λαούς. Έτσι και τώρα, αρκείται σε έωλες διαπιστώσεις που, αφενός, δεν συνεισφέρουν άμεσα πουθενά και, αφετέρου, οδηγούν με ακρίβεια στο τίποτα και στο πουθενά. Εάν και εφόσον η Γερμανία, ακόμη και τώρα που το θέμα δεν είναι της πραγματικής Οικονομίας, αλλά, της πραγματικής Ηθικής (: εκλιπαρούν οι πρεσβύτεροι ηγέτες), ακόμη και τώρα όπου χιλιάδες ασθενούν και πρόκειται να πεθάνουν, αντιλαμβάνεται το ρόλο της ηγέτιδας δύναμης της Ευρώπης ως τέτοιον, το πιθανότερο είναι ό,τι δεν κάνει, όπως θεωρούσαμε, ή όπως φαίνεται λάθος και δεσποτική υπερβολή : βαδίζει, είναι σαφές, συντεταγμένα μόνη της. Αδύναμη να αντιληφθεί και να κατανοήσει σε βάθος. Ως εκ τούτου, είναι απλό, η Γερμανία ποτέ (τώρα πάλι λαγαρίζει...), δεν ήταν έτοιμη να αναλάβει τις ευθύνες της! Πιο σαφές ακόμη : Η Γερμανία, τελικώς, δεν μπορεί (ίσως και να μην θέλει ενδεχομένως), να είναι η ηγέτιδα δύναμη της «Ενωμένης» και «όλης Ευρώπης» των Λαών...

• Ετικέτες: 
• Γερμανία
• ΕΕ
• Ευρωπαϊκή Ένωση
• Ευρώπη
• Κορωνοϊός
• πανδημία