Το 'χει φαίνεται η μοίρα του Αλέξη Τσίπρα. Κάθε φορά που επιχειρεί φυγή προς τα 'μπρος εμφανίζεται και κάποιος αξιωματούχος του κόμματός του και τον τραβάει προς τα πίσω. Ο τελευταίος ήταν ο Στέλιος Κούλογλου, ο οποίος προφανώς ξέχασε ότι είναι ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και θυμήθηκε την δημοσιογραφική του ιδιότητα για να σχολιάσει την εμφάνιση του Τσίπρα στη ΔΕΘ και να αποφανθεί ότι υπήρξε "ισοπαλία" με τον Μητσοτάκη και μάλιστα μετά από έναν "ανιαρό αγώνα". Κι αν την ισοπαλία θα μπορούσε να την καταπιεί ο Αλέξης, ο "ανιαρός αγώνας" δεν χωνεύεται με τίποτε. Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης προετοιμάστηκε επισταμένως για να παρουσιάσει την εναλλακτική κυβερνητική πρόταση και ο ευρωβουλευτής του κρίνει ότι αυτή ήταν ανιαρή. Τα όσα είπε για τη μεσαία τάξη, τη συνεργασία των προοδευτικών δυνάμεων, το νέο μοντέλο διακυβέρνησης, την οικονομία, την Παιδεία, το ΕΣΥ, την εργασία, τους νέους, την ασφάλεια και την ασφάλιση ήταν, κατά τον Κούλογλου, ανιαρά. Αν είναι ανιαρά για τον ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, πως μπορεί να είναι ελκυστικά για τον απλό πολίτη, για τους αριστερούς και κεντροαριστερούς ψηφοφόρους;

Και πάλι καλά που η κυβέρνηση έμεινε μόνο στην "ισοπαλία" και δεν ασχολήθηκε με την "ανία" για να αλλάξει την πολιτική ατζέντα, που έβαλε ο τέως πρωθυπουργός από τη Θεσσαλονίκη και δεν χρειάστηκε ο Μητσοτάκης και οι συνεργάτες του να απολογηθούν για όσα εις βάρος τους είπε ο Τσίπρας. Δυστυχώς για τον Αλέξη, όταν τον απαξιώνουν οι άνθρωποί του δεν χρειάζεται να ασχοληθούν μ' αυτόν οι αντίπαλοί του. Αυτό κατάφερε ο ευρωβουλευτής Κούλογλου! Ο Δημητριάδης, ο Γεραπετρίτης, ο Σκέρτσος καλύτερο αμυντικό σύμμαχο στην απόκρουση της επίθεσης Τσίπρα δεν θα μπορούσαν να βρουν από τον συγγραφέα του μυθιστορήματος "Φόνος στην Κεντρική Επιτροπή". Η ζημία που προκάλεσε, ενδεχομένως εν τη αφελεία του(;), ο Κούλογλου είναι τεράστια. Πολύ μεγαλύτερη απ' όση προκαλεί ο Πολλάκης με τα όσα κατά καιρούς λέει για τα εμβόλια, τους πολιτικούς, ακόμη και τους εσωκομματικούς, αντιπάλους του.

Αυτό που πάντως απασχολεί τους βουλευτές και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ είναι η μεγαθυμία του Τσίπρα. Αποδοκίμασαν τον Κούλογλου ο Τζανακόπουλος και ο Παπαδημούλης -που του το κρατούσε μανιάτικο απ' όταν ο Κούλογλου τον αποδοκίμασε για τα πολλά ακίνητά του-, έκανε κάποιο είδος επανόρθωσης ο ευρωβουλευτής και το θέμα θεωρήθηκε λήξαν. Η πιθανότητα ο Κούλογλου να γλίτωσε την τιμωρία (ακόμη και τη διαγραφή, όπως κάποιοι εισηγήθηκαν στον Τσίπρα) επειδή τον στήριξε ο Τσακαλώτος, είναι "ελάχιστη έως μηδενική", μάς λένε όσοι γνωρίζουν τα ενδότερα της Κουμουνδούρου. "Και σε καμμία περίπτωση ο Αλέξης δεν έλαβε υπόψιν του τα λεγόμενα του Ευκλείδη περί σταλινικού κόμματος", συμπληρώνουν. Για να το κάνει στον Κούλογλου έπρεπε να το έχει κάνει προηγουμένως στον Πολλάκη, τον Παπαδημούλη, τον Τσακαλώτο και σε όσους με δηλώσεις και συμπεριφορές εξέθεσαν τον ΣΥΡΙΖΑ, προκάλεσαν σύγχυση ή αμφισβήτησαν τον ηγεμονικό ρόλο του Αλέξη. Σημειώνουμε πως ακόμη και στελέχη της "Ομπρέλας" διαφώνησαν με τον τρόπο που ο Τσακαλώτος στήριξε τον Κούλογλου: "Όταν λέει τις βλακείες του ο Πολλάκης και ζητάμε να σταματήσει και να τιμωρηθεί δεν είμαστε σταλινικοί; Ήταν λάθος του Ευκλείδη τα περί κομματικής ελευθεροστομίας. Ο Κούλογλου οφείλει να ομιλεί ως ευρωβουλευτής και όχι ως πρώην δημοσιογράφος. Και εν πάση περιπτώσει, οι αρχές δεν είναι λάστιχο, να ισχύουν για τους αντιπάλους και να μην ισχύουν για τους φίλους". Κάποιοι άλλοι, της προεδρικής πλειοψηφίας αυτοί, θυμήθηκαν μια παλιά ιστορία, όταν ο Κούλογλου κάλεσε κάποιους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ για τριήμερο στις Βρυξέλες και ένα βράδυ, την ώρα του ποτού, μετά το φαγητό, όταν η συζήτηση ήλθε στην πιθανότητα διαδοχής του Τσίπρα, μετά από εκλογική ήττα, ο Ευκλείδης είπε ότι δεν θέλει να είναι αυτός και υπέδειξε ως καταλληλότερη την Έφη Αχτσιόγλου, που ήταν επίσης προσκεκλημένη του Κούλογλου και παρούσα στο δείπνο με τα αχνιστά μύδια και τα άλλα θαλασσινά.

Το επεισόδιο με τον Κούλογλου έφερε πάντως σε δεύτερη μοίρα ορισμένα όντως νέα και αξιοπρόσεκτα στοιχεία που έφερε με την ομιλία του στη ΔΕΘ ο Τσίπρας. Και αντί στον ΣΥΡΙΖΑ και ευρύτερα στο δημόσιο διάλογο να συζητώνται αυτά, αναγκαζόμαστε και εμείς να τυρβάζουμε για τα διάφορα ...κουλά που ευδοκιμούν στην Κουμουνδούρου. Κατ' αρχάς δεν δόθηκε σημασία στη διαφοροποίηση του Αλέξη από τη σύζυγό του Μπέττυ. Μέχρι τώρα ξέραμε ότι πολλά στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης, μάλλον τα περισσότερα, συμφωνούσαν με την άποψη της κυρίας Μπαζιάνα ότι "ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε την κυβέρνηση, αλλά όχι την εξουσία". Ορισμένοι μάλιστα, με πρώτο και καλύτερο τον Πολλάκη, απειλούσαν ότι την επόμενη φορά που θα γίνουν κυβέρνηση δεν θα κάνουν το ίδιο λάθος και θα πάρουν και την εξουσία. Την προηγούμενη εβδομάδα ο Τσίπρας έβαλε τέλος σ' αυτό το σενάριο. Δεν διέγραψε τον Κούλογλου, διέγραψε όμως την ...Μπέττυ ή για να ακριβολογούμε έθεσε εκτός θέσεων του ΣΥΡΙΖΑ τις απόψη περί κατάληψης και της εξουσίας, η οποία ειρήσθω εν παρόδω είχε πολλούς οπαδούς στο ΠΑΣΟΚ, επί των ημερών του Ανδρέα Παπανδρέου. "Είμαστε αποφασισμένοι να κόψουμε τον ομφάλιο λώρο ανάμεσα στο κόμμα και στο κράτος", διακήρυξε από τη ΔΕΘ ο Αλέξης. Και προσέθεσε ότι θα κυβερνήσει "με διαφάνεια, κοινωνική λογοδοσία και αξιοκρατία, με θεσμούς που θα έχουν συνέχεια, ανεξαρτήτως της αλλαγής των κυβερνήσεων". Και για να κόψει την όρεξη όσων ονειρεύονται κομματικό κράτος είπε ότι εφόσον γίνει κυβέρνηση θα προχωρήσει "στην ουσιαστική και ολόπλευρη αποκομματικοποίηση του Κράτους... και ως αποφασιστικό μέτρο στην κατεύθυνση αυτή καταργούμε τις στρατιές των μετακλητών στο δημόσιο τομέα". Πιο καθαρά δεν θα μπορούσε να διατυπώσει τη διαφωνία του με όσους εκ των συντρόφων του, μεταξύ των οποίων και η σύζυγός του, πιστεύουν ότι "η δεύτερη φορά αριστερά" θα πρέπει εκτός από την κυβέρνηση να καταλάβει και το κράτος.

Και για να το κάνει ακόμη πιο εναργές, αλλά και για να στείλει μήνυμα, όχι μόνον στην κοινωνία, αλλά και στα στελέχη του ότι θα βάλει "τέλος στο φαύλο, κομματικό, μεροληπτικό, πελατειακό κράτος" είπε ότι δεν θα κυβερνήσει με τους κομματικούς, αλλά με τους ικανούς και άξιους. "Σε κυβερνητικές θέσεις θα τοποθετηθούν προσωπικότητες που δεν ανήκουν κατ’ ανάγκη στο κόμμα, αλλά τις έχει καταξιώσει η κοινωνική συμμετοχή και δράση, η συμβολή τους στην επιστήμη, την τέχνη, την οικονομική σκέψη και πράξη", είπε. Και προσέθεσε: "Ήδη εργαζόμαστε για το σκοπό αυτό. Πρακτικά, αλλά και αποτελεσματικά". Και η αλήθεια είναι ότι έχει αποτελέσματα. Όχι ίσως στην έκταση που θα ήθελε, αλλά ο κύκλος των συνομιλητών του δεν περιορίζεται αποκλειστικά στα γραφεία της Κουμουνδούρου. Το τελευταίο οκτάμηνο ο Αλέξης Τσίπρας συστηματικά προσπαθεί να "στρατολογήσει" κοινωνικά στελέχη με πολιτική εμπειρία, επιστημονική γνώση και τεχνοκρατικές δεξιότητες. Θέλει να ανανεώσει το πρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ με προσωπικότητες εκτός των κομματικών τειχών και μαζί τους, όπως είπε και στη ΔΕΘ, να κυβερνήσει. Κατά κάποιο τρόπο ο "κύκλος των συνομιλητών" του Αλέξη είναι η απάντηση στον Κυριάκο και τους "επιτελείς του Μαξίμου".

Πάντως, πολλοί στον ΣΥΡΙΖΑ και όχι μόνον από την εσωκομματική αντιπολίτευση διαβλέπουν μια προσπάθεια του Τσίπρα να αλλάξει, μέσω και των προσωπικοτήτων, τόσο τις εσωκομματικές ισορροπίες όσο και τη φυσιογνωμία του ΣΥΡΙΖΑ και από την ριζοσπαστική αριστερά να τον τοποθετήσει οριστικά στο χώρο της αριστερής σοσιαλδημοκρατίας. Άλλωστε το μήνυμα, που έστειλε και από τη ΔΕΘ είναι "κλίνατε προς το κέντρο". Οι συνεχείς αναφορές στη μεσαία τάξη και η προσπάθεια του να αποδείξει, στα νοικοκυριά και την υγιή επιχειρηματικότητα, ότι αυτός μπορεί να τα καταφέρει καλύτερα από τον Μητσοτάκη, αυτόν τον στόχο είχαν. Άλλωστε την πρόθεσή του να γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ το νέο ΠΑΣΟΚ δεν το έκανε μόνο με την κατακλείδα της ομιλίας του, την εμβληματική φράση "να σηκώσουμε τον ήλιο πάνω από την Ελλάδα", ή το πράσινο χρώμα που είχε ως φόντο στην ομιλία του, το κατέστησε με σαφέστατο τρόπο όταν υποστήριξε ότι "για ακόμη μια φορά, η δημοκρατική και προοδευτική παράταξη θα αναλάβει την ευθύνη να βγάλει τον τόπο από τα αδιέξοδα, θα αναλάβει την ευθύνη να ανασυγκροτήσει την κοινωνική συνοχή, θα αναλάβει την ευθύνη να ενώσει τις Ελληνίδες και τους Έλληνες σε ένα δρόμο προόδου και δημοκρατίας". Η Δημοκρατική και Προοδευτική Παράταξη, όχι η Αριστερά και ο ΣΥΡΙΖΑ, είπε. Και θα συνεχίσει να το λέει ολοένα και πιο συχνά. Είναι πλέον πεπεισμένος ότι για να μπορέσει να κερδίσει τον κόσμο της κεντροαριστεράς πρέπει να αρχίσει να θύει σπονδές και στις διαχρονικές κατακτήσεις της. Δεν φτάνει να υιοθετήσει τα συνθήματά της ή να αναφέρεται στο ιστορικό ΠΑΣΟΚ και τον Ανδρέα Παπανδρέου πρέπει να ταυτιστεί και με τις παραδόσεις της Προοδευτικής Παράταξης και να υπερασπίζεται τις μεγάλες τομές και αλλαγές που έχουν γίνει επί διακυβερνήσεώς της. Διαχρονικά και πρωτίστως στη Μεταπολίτευση.

Εξυπακούεται πως στον ΣΥΡΙΖΑ και ιδίως στην αριστερή του πτέρυγα η στροφή του Τσίπρα προς τη μετριοπάθεια και τον ρεαλισμό του Κέντρου δεν γίνεται δεκτή με χειροκροτήματα. Έχουν μεν αποδεχθεί ότι ο Αλέξης δεν είναι "πρώτος μεταξύ ίσων", όπως έλεγαν παλαιότερα, αλλά για να αποδεχθούν ότι δεν είναι Πρόεδρος, αλλά αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ θέλουν να το εγκρίνει το συνέδριο. Και φυσικά ο μεγάλος τους φόβος είναι μην βγει αληθινός ο συνταγματολόγος και πρώην ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Κώστας χρυσόγονος, ο οποίος διατύπωσε την άποψη ότι "ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μεταμορφωθεί σε προσωποπαγές μόρφωμα, σε κάτι που μοιάζει με τους Μιλγουόκι Μπακς, όπου ο Γιάννης Αντετοκούμπο είναι το πρώτο και το τελευταίο βιολί". Ο Τσίπρας, επειδή εξ ιδιοσυγκρασίας και πολιτικής διαδρομής έχει "κολλήματα" με το κόμμα το πιθανότερο είναι πως θα συμφωνήσει στη διεξαγωγή συνεδρίου. Ορισμένοι υποστηρίζουν πως θα πρέπει να ορίσει και τον χρόνο διεξαγωγής του. Μάλιστα κάποιοι κομματικοί παράγοντες, επειδή είναι πεπεισμένοι ότι "ο Μητσοτάκης θα στήσει κάλπες την Άνοιξη", θεωρούν ότι "ο Ιανουάριος είναι ένας καλός μήνας". Στενοί συνεργάτες του Αλέξη λένε ότι "δεν έχει αποφασιστεί κάτι, αλλά κάποια στιγμή θα αποφασίσουμε τι θα κάνουμε". Εμμέσως το παραδέχονται, αλλά αν ο Covid-19 τον Ιανουάριο βρίσκεται σε έξαρση, συνέδριο δεν πρόκειται να γίνει. Εξάλλου και όταν υπάρξει απόφαση από τα όργανα του ΣΥΡΙΖΑ για τη διεξαγωγή του συνεδρίου, αυτή θα είναι υπό την αίρεση της πανδημίας.

Το γεγονός ότι όλα τα κόμματα κάνουν συνέδριο είναι ένα επιχείρημα που χρησιμοποιούν όλοι όσοι θέλουν συνέδριο για να πείσουν τον Τσίπρα να συμφωνήσει. "Δεν μπορεί όλοι να κάνουν συνέδριο και μόνο εμείς να μην κάνουμε", του λένε. Το ΜΕΡΑ25 και το ΚΚΕ έκαναν συνέδρια τον Ιούνιο, η ΝΔ θα κάνει τον Δεκέμβριο και το ΚΙΝΑΛ, εκτός από την εκλογή αρχηγού, θα κάνει και συνέδριο το Μάρτιο. Ο Τσίπρας είχε πει στους συντρόφους του ότι τα κομματικά, μεταξύ αυτών και το συνέδριο, θα τα συζητήσουν μετά τη ΔΕΘ. Η ΔΕΘ έγινε, οπότε ο καιρός για τη συζήτηση και τις αποφάσεις στο Πολιτικό Συμβούλιο και την Κεντρική Επιτροπή Ανασυγκρότησης πλησιάζει. Βέβαια, ο Τσίπρας θέλει το συνέδριο να είναι ζωντανό και όχι με zoom και το κυριότερο να εντάσσεται στην εκλογική τακτική του ΣΥΡΙΖΑ. Γι' αυτό αν δεν γίνουν εθνικές εκλογές την άνοιξη τότε ο Ιανουάριος ίσως να μην είναι ο καλύτερος μήνας και να προτιμηθεί ο Ιούνιος ή ο Σεπτέμβριος αν οι εκλογές γίνουν, όπερ και το πιθανότερο, του χρόνου το Φθινόπωρο.

Πάντως, και ανεξαρτήτως του πότε θα γίνει το συνέδριο, στην Κουμουνδούρου έχουν δύο μεγάλα προβλήματα να λύσουν. Το πρώτο είναι οι δημοσκοπήσεις. Όλες οι εταιρείες μετρήσεων συνεχίζουν να δίνουν μεγάλες διαφορές. Ακόμη και οι πλέον ευνοϊκές για τον ΣΥΡΙΖΑ τοποθετούν τη διαφορά με τη ΝΔ στις οκτώ μονάδες, με όση δηλαδή έχασε τις εκλογές τον Ιούλιο του 2019. Και το δεύτερο η προοδευτική διακυβέρνηση. Όταν το κάρο μπαίνει μπροστά από το άλογο είναι λογικό να υπάρχουν προβλήματα. Το ορθό θα ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ να υποστηρίζει ότι διεκδικεί την πρωτιά στις εκλογές και όχι ότι επιδιώκει να σχηματισθεί κυβέρνηση συνασπισμού των προοδευτικών δυνάμεων. Πρώτα αποφαίνονται οι πολίτες και μετά γίνονται οι διεργασίες για τον σχηματισμό της κυβέρνησης. Δεν είναι απλώς η ορθή πολιτική τακτική, αλλά και η συνταγματική πρόβλεψη για την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης μετά το εκλογικό αποτέλεσμα. Βάζοντας ως πρώτο στόχο τον "σχηματισμό συμμαχικής κυβέρνησης με προοδευτικό πρόσημο", μπλέκεις σε περιπέτειες. Θα σε ρωτάνε και δικαιολογημένα: "με ποιούς; Ακόμη κι αν συμφωνήσει το ΚΙΝΑΛ, αλλά το ΚΚΕ και ο Βαρουφάκης αρνούνται, κυβέρνηση δεν σχηματίζεται". Και φυσικά "ποιός θα είναι ο ο πρωθυπουργός"; Θα δεχθεί ο Τσίπρας να είναι κάποιος άλλος; Κομμάτι δύσκολο, έως αδύνατο. Άρα; Και πολλά ακόμη, τα οποία προφανώς δεν μπορούν να επιλυθούν με τις "επιτροπές διαλόγου με το ΚΙΝΑΛ" που προτείνουν να δημιουργηθούν ο Μπίστης, ο Χατζησωκράτης και οι λοιποί ...γεφυροποιοί του ΣΥΡΙΖΑ. Ευτυχώς πάντως για τον Τσίπρα που οι άστοχες δηλώσεις του Άδωνι Γεωργιάδη για τους μικρομεσαίους, το μηχανοκίνητο κίνημα με τα κόκκινα γιλέκα με αφορμή το e-food και ο Αμερικής Ελπιδοφόρος έδιωξαν τα φώτα από τον Κούλογλου. Δυστυχώς, ήλθε ο Σπίρτζης με τις γυναικοκτονίες και τα επανέφερε...