ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΙ

Νησίδες ανοησίας και απόλυτης ένδειας!

Kαθώς συζητάμε ακόμη σοβαρά για την αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου της χώρας κι όλοι, σχεδόν, όσοι φέρουν την ευθύνη για την σημερινή κατάντια -επί της ουσίας κατάρρευση- της πρωτογενούς και άλλης παραγωγής ή ανάπτυξης της χώρας, έχουν βαρύνοντα λόγο και άποψη για την αναγκαία-βαθιά τομή που πρέπει να γίνει (!), καλά έκανε και... πετάχτηκε τις προάλλες και ο Dr. Σπύρος Λάτσης που εκτελεί χρέη "εθνικού επενδυτή" και εκστόμισε για το «φαραωνικό Ελληνικό» τα εξής: «Φανταζόμουν αυτό το έργο να γίνεται με κρατική πρωτοβουλία που θα έχει μέσα του ιδιωτικές νησίδες, αλλά, καταλήγει να γίνεται με ιδιωτική πρωτοβουλία έχοντας μέσα του κρατικές νησίδες»!

Αλήθεια, τι χρήσιμη κουβέντα, είπε πλούσιος, σχεδόν, ζάμπλουτος άνθρωπος! Και δεν βρέθηκε ούτε ένας φιλότιμος, εχέφρων και συνετός να του πει ένα: «Μπράβο Dr Σπύρο - αυτό είναι»! Αλλά, αλίμονο, που χάθηκε το φιλότιμο για να το βρει ο πάσα ένας αφιλότιμος παράγων ανά την ελληνική επικράτεια. Καθότι, ο Dr Σπύρος (που προτιμάει το Dr. γιατί είναι επιστήμων και όχι σαν τον θρυλικό πατέρα του που ήταν λαϊκός-αμόρφωτος καραβοκύρης), μες την ρεαλιστική -σχεδόν φλατ- οικονομική προσέγγιση, αποκάλυψε το μοντέλο που θα κυριαρχήσει απόλυτα κατά τα μέρη μας: κι αυτό δεν είναι εκείνο που εκτιμούσε εν αρχή πως θα... τρέξει, αλλά, τελικά δεν... τρέχει, καίτοι θα ακολουθηθεί αυστηρώς ένα άλλο - απευθείας μοντέλο προς το ιδιωτικό συμφέρον!

Οφείλουμε να τιμάμε την αλήθεια! Κι εδώ χωρίς φόβο και κανένα πάθος, ο κ. Λάτσης είπε την αλήθεια, έστω, και αν ήταν κάτι που δεν θα πολυεπιθυμούσε. Την είπε όμως και, ο κόσμος να χαλάσει, δεν μπορείς να του φας από την ειλικρίνεια! Καθότι, έτσι περίπου είναι: Όλα στην Ελλάδα θα γίνουν, τελικά, ιδιωτικά - ανεξάρτητα αν θα πέφτουν σε αυτά εθνικά ή άλλα υπερεθνικά κεφάλαια που προορίζονται για την ανάπτυξη όλων. Δηλαδή, ανεξάρτητα αν ο πιο αδύναμος ενισχύεται και έχει να φάει, να ανάψει το καλοριφέρ ή να σπουδάσει το παιδί του, τώρα πρέπει να παρακολουθεί και να συμβάλει εμμέσως και σε δουλειές από τις οποίες θα έχει μηδέν εισοδήματα - άντε, όμως, θα εργαστεί με αυξημένο-πετσοκομμένο ωράριο για κάποιο καιρό εκεί,
και μετά θα κοιτά μ' ανοιχτό το στόμα έναν παράδεισο να τον χαίρονται άλλοι!

Μαθημένος παιδιόθεν από νησιά, νησίδες και πολυτελή ζωή ο κ. Σπύρος Λάτσης, δεν είχε πως αλλιώς να φέρει το κατάλληλο παράδειγμα, αλλά το έφερε! Και, βέβαια, όλα τα κέρδη αυτών των ιδιωτικών επενδύσεων (λίαν υποβοηθούμενα με ημέτερα κεφάλαια...) ναι, θα φεύγουν εις την αλλοδαπή, καθώς, με τόση ανασφάλεια που επικρατεί γύρω-γύρω υπάρχει το ενδεχόμενο άλλοι μεγαλόσχημοι και επιφανείς πλην όμως λιγότερο τίμιοι ιδιώτες επενδυτές να φάνε τα χρήματα, να κλονιστούν πάλι οι τράπεζες και να χαθεί ολότελα ο έντιμος και μπεσαλίδικος μόχθος του!

Έλεος: μη τα θέλουμε κι όλα δικά μας! Όλα τα κέρδη πρέπει να φεύγουν τάχιστα στο εξωτερικό -στις ελβετικές τράπεζες- και να μην μένουν ούτε ώρα εδώ, προκειμένου να επανεπενδυθούν και να καλυτερέψουν ελάχιστα, έστω, τους όρους της γενικότερης ανάπτυξης και ευημερίας του λαού. Αυτό λέει η -φλατ- σειρά και τάξη! Το έργο πάντως, τούτο με τις... νησίδες, οικονομικά-ιστορικά όσο και να φαίνεται νέο και λίγο-πολύ επιστημονικό είναι αρκετά παλιό σε αυτό τον τόπο, τόσο, που και ο πλέον αμαθής γνωρίζει πως περίπου τελειώνει! Κάπως έτσι, άλλωστε, τεμαχίστηκε η χώρα αυτή σε… νησίδες-νησίδες ανοησίας, αλλά, και απόλυτης ένδειας...

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια.

Υποβολή απάντησης

Παρακαλώ εισάγετε το σχόλιο σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το email σας εδώ.