ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΙ
ΑΝΔΡΕΑΣ
ΤΥΡΟΣ
76ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΑΝΝΩΝ: Γαλλικό σεξ και ιταλική επίθεση για το φινάλε
Λες και το σεξ περίμενε να παίξουν ποδόσφαιρο οι δημοσιογράφοι, για να εισβάλλει στην οθόνη. Πράγματι, ενώ στο στάδιο Κουμπερτέν, με χορηγό του φιλικού αγώνα το SCREEN, η ομάδα της Ευρώπης κερδίζει 3-2 την Μικτή των άλλων ηπείρων, η κόρη του Τζόνι Ντεπ, Λίλι, χάρη στην τολμηρή εμφάνισή της προκαλεί ανίερες φαντασιώσεις καθώς πρωταγωνιστεί στην τηλεοπτική σειρά "THE IDOL", τίτλος-προαναγγελία επερχόμενου σκανδάλου. Όσοι ανυπόμονοι παρακολούθησαν κιόλας το πρώτο επεισόδιο, μιλούν για μιαν "Οδύσσεια στις θηλές της ηρωίδας". Ανεξήγητη η επίκληση του Ομήρου, όταν η ελληνική μυθολογία κι αρχαιότητα βρίσκονται στο στόχαστρο των αμερικανικών πανεπιστημίων, όσο και των δικαιωματιστών.
Οι τελευταίοι, πάντως, με σύμμαχο το κίνημα MeToo ετοιμάζονται να κατασπαράξουν την Κατρίν Μπρεγιά, γνωστή ταραχοποιό και ύποπτη πορνογραφικών αντιλήψεων, που επιστρέφει στο διαγωνιστικό πρόγραμμα ("L'ÉTÉ DERNIER") για ν' ανεβάσει την θερμοκρασία του. Ώριμη δικηγόρος και 17χρονος θετός γιος, αποπλάνηση εφήβου κι απαγορευμένος έρωτας, προκατάληψη εναντίον σαρκικής επιθυμίας, παιχνίδια ρόλων και ισχύος, όλα υπό την σκιά της πολιτικής ορθότητας και της ηλεκτρονικής μισαλλοδοξίας. Άγνωστο εάν θ' αλλάξουν οι συσχετισμοί στην εκπνοή της κούρσας, με την συμμετοχή άλλων δύο βετεράνων. Ο Κεν Λόουτς ("ΤΗΕ OLD OAK") έχει ήδη κερδίσει δυό φορές το χρυσό βραβείο κι ένας άγραφος νόμος, εδώ, απαγορεύει την κατάκτηση και τρίτου, ενώ ο Βιμ Βέντερς ("PERFECT DAYS") δηλώνει επισήμως και σε τόνους υψηλούς την αποστροφή του για το σύγχρονο σινεμά των αντιγραφών και της ομοιομορφίας.
Εμείς να δεις. Ο Νάνι Μορέτι, μάλιστα, τοποθετεί τα νέα ήθη της κινηματογραφικής πραγματικότητας, απογοητευτικά και στα δικά του μάτια, στο επίκεντρο της ευφάνταστης σάτιρας με τίτλο "Προς ένα Λαμπρό Μέλλον". Στο ρόλο του σκηνοθέτη που επείγεται να ολοκληρώσει μιαν τελευταία ταινία, σε πείσμα της ισχνής χρηματοδότησης, της υπαρξιακής του κρίσης και των συζυγικών προβλημάτων, ο Ιταλός δημιουργός ισορροπεί αρμονικά ανάμεσα στο παρόν και στο παρελθόν, στη ζωή και στην αναπαράσταση, στην έκλειψη της Αριστεράς και στην χειραφέτηση του Κομμουνιστικού κόμματος (PCI) από την Σοβιετική Ένωση μ' αφορμή την Βουδαπέστη το '56, στην συνήθεια και στον έρωτα, στην ευρωπαϊκή σινεφιλία και στην απληστία του NETFLIX, στον ουμανισμό και στην αποθέωση της βίας στον αμερικάνικο κινηματογράφο. Σκηνές ανθολογίας, η τηλεφωνική του συνομιλία με τον Μάρτιν Σκορσέζε, η πορεία του αποχαιρετισμού με τον Τρότσκι, το ποδόσφαιρο στην άδεια πλατεία. Μνήμη του Φελίνι σ' ένα μικρότερο "8 ½"; Νοσταλγία του κόσμου που αλλάζει, γενναιοδωρία κι ελευθερία αφηγηματική, τσίρκο και Λένιν, ο Τολιάτι και ο Τζο Ντασέν, γαϊτανάκι μελαγχολικό, αυτοβιογραφικό και παιχνιδιάρικο.
Τρεις ιταλικές ομάδες (Ίντερ, Ρόμα, Φιορεντίνα) στους ισάριθμους φετινούς τελικούς των ευρωπαϊκών ποδοσφαιρικών διοργανώσεων, τριπλή παρουσία του ιταλικού κινηματογράφου στο διαγωνισμό. Πριν από την "Χίμαιρα" της Αλίτσε Ρορβάχερ που συμπληρώνει την Σκουάντρα Ατζούρα, ένας ακόμα βετεράνος. Ο Μάρκο Μπελόκιο, ύστερα από τον "Προδότη" για την Μαφία, επιτίθεται στο Βατικανό με την "ΑΠΑΓΩΓΗ", την πραγματική ιστορία του Εντγκάρντο Μορτάρα, μέλους οικογένειας Ιταλών Εβραίων. Το επτάχρονο αγοράκι, μ' εντολή του Πάπα Πίου θ΄, αποσπάται βίαια από τους γονείς του στη Μπολόνια του 1850 και παρά τις αμφιταλαντεύσεις του, ακολουθεί την καθολική εκπαίδευση για ν' αρνηθεί τελικά τον ιουδαϊσμό και να κάνει καριέρα κληρικού της Καθολικής Εκκλησίας. Δεν πρόκειται τόσο για ένα θύμα μισαλλοδοξίας και θρησκευτικού ανταγωνισμού, όσο για μιαν "Ήττα" της ελεύθερης βούλησης, πράγμα που προσθέτει επίκαιρο ενδιαφέρον σε μιαν, κατά τα άλλα, απολύτως ακαδημαϊκή διήγηση.
Τόσα θέματα, τόσες γωνίες λήψης, τόσοι βετεράνοι, άρα "παλιομοδίτες". Πώς, αλήθεια, να ισχύσουν οι δηλώσεις του καλλιτεχνικού διευθυντή περί "ισότιμου διαλόγου τάσεων και διαφορετικών γενεών", όταν είναι ο ίδιος ο αποκλειστικός υπεύθυνος για την σύνθεση μιας κριτικής επιτροπής με μονοσήμαντα κριτήρια, πρόεδρο τον Ρούμπεν Έστλουντ (βραβευμένο πέρσι για το εκτρωματικό "Τρίγωνο της θλίψης") και την Τζούλια Ντοκουρνό (άλλη βραβευμένη για το επίσης εκτρωματικό "ΤΙΤΑΝΕ") μεταξύ των μελών της; Ας ελπίσουμε, τουλάχιστον, ότι την ώρα της απονομής δεν θα λησμονηθούν δυό φαβορί, ο Τζόναθαν Γκλέιζερ με το "Zone of Interest" και η Ζυστίν Τριέ με την "Ανατομία μιας πτώσης". Το γουικ-εντ του Φοίνικα.
