1) Η ΝΔ θριάμβευσε. Ακόμη και στο πιο τρελό όνειρο του Μητσοτάκη δεν υπήρχε το νταμπλ σκορ (40%-20%) επί του Τσίπρα. Πλέον είναι κυρίαρχος του παιχνιδιού. Κινδυνεύει μόνο από τον εαυτό του. Από την οίηση και την αλαζονεία της εξουσίας. Στις εκλογές με την ενισχυμένη αναλογική θα έχει άνετη αυτοδυναμία. Αν καταφέρει στη δεύτερη τετραετία του να έχει σοβαρά οικονομικά αποτελέσματα που θα μειώσουν πληθωρισμό, ανεργία, χρέος και ελλείμματα και θα αυξήσουν ΑΕΠ, επενδύσεις, μισθούς και συντάξεις και ταυτοχρόνως να κάνει τις θεσμικές αλλαγές που επαγγέλεται τότε μπορεί να είναι ο πρώτος Έλληνας πολιτικός που θα κερδίσει και τρίτη συνεχόμενη εκλογή.

2) Ο ΣΥΡΙΖΑ καταποντίστηκε. Η πτώση κατά 11,5 μονάδες (από το 31% στο 20%) δεν υπήρχε ούτε στους χειρότερους εφιάλτες του Τσίπρα. Πηγαίνει στις δεύτερες εκλογές χωρίς αφήγημα, ψυχολογία και με αμφισβήτηση της ηγεσίας του. Το επόμενο διάστημα αντί να επικεντρωθεί στο «ψαλίδισμα» της δεξιάς παράταξης θα βρεθεί στη δύσκολη θέση να αμύνεται στις επιθέσεις του ΠΑΣΟΚ για την ηγεμονία στον κεντροαριστερό χώρο. Η κυβερνώσα αριστερά πνίγηκε στις καταβόθρες των κυβερνήσεων ειδικού σκοπού, ανοχής και ηττημένων. Και διασύρθηκε με τα καλαμπούρια για τοπικά νομίσματα, πεντοχίλιαρα της μεσαίας τάξης και την κατρουγκάλειο φορολογία των ελεύθερων επαγγελματιών.

3) Το ΠΑΣΟΚ κέρδισε το στοίχημα του διψήφιου ποσοστού. Και της πολιτικής επιβίωσης. Όμως είναι η καταβαράθρωση του ΣΥΡΙΖΑ αυτή που του δίνει ελπίδες για καλύτερες μέρες και όχι το ποσοστό (11,5%) που έλαβε. Το ποσοστό του είναι πιο κάτω και από το 13% που πήρε ο Βενιζέλος το 2012. Το πρόβλημα του ΠΑΣΟΚ είναι ότι δεν κάνει άλματα, αλλά …τσιμπολογήματα. Από το 4% πήγε στο 6%, μετά στο 8% και τώρα στο 11,5%. Για να φτάσει να γίνει ξανά κυβερνητικό κόμμα θα πρέπει αφενός να ξεπεράσει, στις επόμενες εκλογές, τον ΣΥΡΙΖΑ και αφετέρου να αναγνωριστεί από την κοινωνία ως ο φορέας που την επόμενη τετραετία θα ηγηθεί της αντιπολίτευσης. Δύσκολα και τα δύο όσο βασικός στόχος της Χαριλάου Τρικούπη φαίνεται να είναι ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ και όχι ο Μητσοτάκης και η κυβέρνηση.

4) Στις προηγούμενες εκλογές ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ άθροιζαν 40% όσο και η ΝΔ. Τώρα η Κεντροαριστερά υπολείπεται κατά 10 μονάδες της Κεντροδεξιάς. Αυτό είναι το στρατηγικό πρόβλημα και όχι αν το 20-11 γίνει 17-14 ή 23-9. Η ανασύνθεση της Προοδευτικής Παράταξης και η ανάδειξή της σε ισχυρό αντίπαλο της Συντηρητικής είναι αυτό που πρωτίστως πρέπει να απασχολεί τον Τσίπρα και τον Ανδρουλάκη και όχι ποιος έχει μεγαλύτερη κοινοβουλευτική ομάδα. Η μείωση των ανισοτήτων, η επίλυση των κοινωνικών προβλημάτων και η υπεράσπιση των λαϊκών τάξεων, του κοινωνικού κράτους και των δικαιωμάτων είναι αυτά που ενδιαφέρουν και από αυτά θα κριθεί ποιος θα είναι ο ηγέτης της αξιωματικής αντιπολίτευσης και οιωνεί διάδοχος του Μητσοτάκη στο γκουβέρνο.

5) Στις χθεσινές εκλογές αυτό που έγινε είναι η ανακατανομή των ποσοστών μεταξύ των κομμάτων της αντιπολίτευσης. Η ΝΔ το 2019 είχε πάρει 39,85% και τώρα πήρε 40,79%. Ο ΣΥΡΙΖΑ το 2019 πήρε 31,53% και τώρα πήρε 20,07% τις 11,5 μονάδες που έχασε τις μοιράστηκαν το ΠΑΣΟΚ το ΚΚΕ, η Πλεύση Ελευθερίας, το ΝΙΚΗ και μικρότερα κόμματα. Μία μονάδα κέρδισε και η ΝΔ. Στην επαρχία τις απώλειες του ΣΥΡΙΖΑ τις καρπώθηκε σχεδόν αποκλειστικά το ΠΑΣΟΚ, ενώ στο Λεκανοπέδιο Αττικής μοιράστηκε στα προαναφερόμενα κόμματα. Το ΠΑΣΟΚ κέρδισε 3,5%, το ΚΚΕ πήρε 2% επιπλέον, 1,5% ανέβηκε η Ζωή και σχεδόν 3% η ΝΙΚΗ. Συν το 1% της ΝΔ, να το 11% που έχασε ο ΣΥΡΙΖΑ. Κανονικός …αιμοδότης των υπολοίπων κομμάτων απεδείχθη η Κουμουνδούρου. Ο ΣΥΡΙΖΑ κυριολεκτικά αποδεκατίστηκε την τελευταία εβδομάδα. Τόσα λάθη μαζεμένα ούτε ο χειρότερος εχθρός της Κουμουνδούρου δεν θα μπορούσε να τα φανταστεί. Η κυβέρνηση ειδικού σκοπού, τα πεντοχίλιαρα της Φωτίου, τα τοπικά νομίσματα του Τσακαλώτου, οι ψήφοι των Χρυσαυγιτών, η εμμονή με τις ψήφους του Βαρουφάκη και την ανοχή του Κουτσούμπα. Και το κερασάκι στην τούρτα ή καλύτερα στην καμμένη πουτίγκα του ΣΥΡΙΖΑ ήταν ο φόρος του Κατρούγκαλου σε 1.750.000 ελεύθερους επαγγελματίες. Τι να πει κανείς! Τα ‘βλέπε ο Γκρίνμπεργκ -ο αμερικανός μάνατζερ του Μητσοτάκη- κι έτριβε τα μάτια του ο άνθρωπος.

6) Όλα αυτά σίγουρα συνέβαλαν στο να διαμορφωθεί το αρνητικό τελικό αποτέλεσμα για την Κουμουνδούρου. Όχι όμως καθ’ ολοκληρίαν. Λόγω αυτών ο ΣΥΡΙΖΑ υπολογίζεται να έχασε 4-5 μονάδες. Το υπόλοιπο το έχασε επειδή φαίνεται να υπάρχει μια δομική υπεροχή της ΝΔ, η οποία εδράζεται στις θέσεις της για την οικονομία και τις δημοσιονομικές εξελίξεις. Αυτές ήταν οι 5-6 μονάδες της διαφοράς που έβλεπαν οι δημοσκόποι. Τις υπόλοιπες 4-5 τις έκαναν δώρο στον Μητσοτάκη ο Τσίπρας και οι σύντροφοί του την τελευταία εβδομάδα. Τελικά οι υποκλοπές και τα Τέμπη δεν επηρέασαν, όπως πίστευε η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, τους ψηφοφόρους. Αυτό που βάρυνε στην απόφασή τους πίσω από το παραβάν δεν ήταν η οργή, αλλά ο φόβος για τις οικονομικές εξελίξεις. Άκουγαν για Δήμητρες, τοπικά νομίσματα, φόρους και διάφορα …σότα περγαμότα και είπαν καλύτερα το Μητσοτάκη παρά τον Βαρουφάκη, δηλαδή επιστροφή στο 2015. Δεν μας αρέσει ο Μητσοτάκης, ακρίβεια υπάρχει, απευθείας αναθέσεις κάνει, αλλά έχει δώσει και επιδόματα 60 δις. Άστον να συνεχίσει, μην ξαναμπούμε σε περιπέτειες. Δεν ξέρουμε και τι θα γίνει στην Τουρκία. Σε αυτή τη φράση συμπυκνώνεται το νταμπλ σκορ της ΝΔ στον ΣΥΡΙΖΑ…
(αύριο η συνέχεια)