Δεν παρέλυσε τελείως ο σφυγμός της διοργάνωσης. Όμως, οι συνέπειες από την απεργία στα μέσα μαζικής μεταφοράς, έγιναν ολοφάνερες παντού στην γερμανική πρωτεύουσα. Συνωστισμός στον υπέργειο (μοναδική εξαίρεση), από τη μια. Αποσυμφόρηση στις αίθουσες, στα καταστήματα και στα εστιατόρια, από την άλλη. Ευτυχώς, όλα ξαναβρίσκουν για το Σαββατοκύριακο τον ρυθμό τους, ενώ η Μπερλινάλε ολοκληρώνεται. Θα επαναληφθούν, άραγε, τα περσινά επεισόδια, με αφορμή την Γάζα; Θα προστεθούν καινούργια, δίπλα στις κρίσιμες εκλογές της Κυριακής;

Πάντως, ανάμεσα στους τελευταίους τίτλους του διαγωνιστικού προγράμματος, δύσκολα ξεχωρίζει κάποιος ικανός ν´απειλήσει το μεγάλο φαβορί, που παραμένει “THE BLUE TRAIL” του Γκαμπριέλ Μασκάρο, από την Βραζιλία. Στην διεκδίκηση κάποιας διάκρισης ίσως προστεθεί το ρετρό, μελαγχολικό δραματάκι εποχής του Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ με τίτλο “BLUE MOON” και ήρωες τους συνεργάτες αρκετών επιτυχιών του Μπρόντγουεϊ, Λόρεντς Χαρτ και Ρίτσαρντ Ρότζερ. Μεταξύ της φιλίας, του ανταγωνισμού και της αντιπάθειας, έρχεται να παρεμβληθεί και η ερωτική αντιζηλία για μια νεαρή τραγουδίστρια. Τα πάντα, κοφτεροί διάλογοι, μυστικά και πικρίες, ο θρίαμβος και η καταστροφή, στριμώχνονται σ´ ένα διάσημο ξενυχτάδικο της Νέας Υόρκης και στις λίγες ώρες του πάρτι μ´ αφορμή την πρεμιέρα του μιούζικαλ “Οκλαχόμα”. Βλέποντας, σε ζωντανή μετάδοση την επιστροφή των ΗΠΑ στην “Άγρια Δύση”, η ταινία μάλλον θυμίζει θλιβερό αποχαιρετισμό στα χρόνια του ´40 κι όσα δεν υπάρχουν πια, με πρωταγωνιστές τους Ίθαν Χοκ, Άντριου Σκοτ και Μάργκαρετ Κουόλι.

Αντίθετα, ο Ράντου Ζούντε, ύστερα από την Χρυσή Άρκτο που κέρδισε προ τριετίας (“Ατυχές πήδημα ή παλαβό πορνό”), τώρα παρουσιάζεται κατώτερος των προσδοκιών. Το χιούμορ, η τόλμη, ο σχολιασμός της επικαιρότητας και η οξυδερκής παρατήρηση των κοινωνικών προκαταλήψεων, δεν απουσιάζουν από το “KONTINENTAL´25´” (Ρουμανία) που διηγείται την υπαρξιακή, ηθική κρίση μιας δικαστικής υπαλλήλου εξαιτίας της αυτοκτονίας κάποιο παλαίμαχου αθλητή, επαίτη και άστεγου. Το αμήχανο φινάλε “ακυρώνει” τις επιμέρους αρετές.

Στην μητρόπολη, όπου οι αυθεντικές μπυραρίες προέρχονται από την Βαυαρία, ενώ η ασιατική κουζίνα κυριαρχεί στο κέντρο και στις γειτονιές της, το κίτρινο Χόλιγουντ νιώθει σαν στο σπίτι του. Οι παλιότεροι θυμούνται πως η Μπερλινάλε πρώτη ανακάλυψε τους δημιουργούς από τον Ειρηνικό, όπως εδώ βραβεύθηκε για πρώτη φορά ο Ζανγκ Γιμού (“Κόκκινος αγρός”), ήδη πριν από την πτώση του Τείχους. Από τη Νότια Κορέα, ο μόνιμος σχεδόν θαμώνας της διοργάνωσης Χονγκ Σανγκ-Σου, επανέρχεται με την γνώριμη, ανάλαφρη φιλοσοφική του διάθεση και το ειρωνικό βλέμμα του. Στο “WHAT DOES THAT NATURE SAY TO TOU” ένας νεαρός ποιητής επισκέπτεται το οικογενειακό εξοχικό της ερωμένης του, ξεγυμνώνοντας τις διαθέσεις, τις συμπεριφορές και τις αντιλήψεις τους, τρώγοντας, πίνοντας και συζητώντας ασταμάτητα.
Όσο για τον συμπατριώτη του, τον βραβευμένο με Όσκαρ (“Παράσιτα”)  Μπον Ζουν-Χο, σκηνοθετεί μιαν περιπέτεια επιστημονικής φαντασίας με τίτλο “MICKEY ´17” (εκτός συναγωνισμού) και πρωταγωνιστή τον Ρόμπερτ Πάτινσον. Κοντά σε τόσους και τόσους που έχασαν τον προσανατολισμό τους αλλάζοντας ήπειρο, ένας ακόμη.