ΚΩΣΤΟΥΛΑ ΤΩΜΑΔΑΚΗ

ΚΩΣΤΟΥΛΑ ΤΩΜΑΔΑΚΗ
Μην περνάς ποτέ με κόκκινο!

Μην περνάς ποτέ με κόκκινο!

«Συγχώρεσε με!» Το tweet του δημοσιογράφου της «Φιγκαρό» στον Ολάντ, είχε τη δική του σημειολογία, εκείνη την συννεφιασμένη Δευτέρα. Ο Γάλλος πρόεδρος είχε μόλις τελειώσει την ομιλία μπροστά στους Γάλλους και ξένους δημοσιογράφους . Είχε παρουσιάσει με κάθε λεπτομέρεια το

Εν λευκώ

Εν λευκώ

Παράξενο συναίσθημα η νοσταλγία. Κάθε αρχή Γενάρη έρχονται στη μνήμη μου πρόσωπα, τόποι, ταινίες, τραγούδια.  Όνειρα, σχέδια και ευχές μπλέκονται γλυκά μέσα στο θόρυβο και τη χαμένη γοητεία των γιορτών. Ο χρόνος είναι ένας σταυρός που κουβαλά ο καθένας μέσα

Λευκές νύχτες

Λευκές νύχτες

Αθήνα, Μοναστηράκι, Ερμού, Σύνταγμα, παραμονές Πρωτοχρονιάς. Ο πεζόδρομος είναι γεμάτος κόσμος. Δεξιά, αριστερά, οι βιτρίνες φωτισμένες γιορτινά και ανάμεσα χιλιάδες  άνθρωποι να πηγαίνουν  πάνω κάτω. Οι περαστικοί στριμώχνονται μπροστά στους πάγκους των μικροπωλητών. Πουλάνε καλαμπόκια, τσάντες, μαντήλια, γραβάτες,  πειρατικά CDs,

Η λέσχη των τιποτένιων

Η λέσχη των τιποτένιων

Χιονίζει παντού το ίδιο. Παγωμένος ο φετινός Χειμώνας. Ακόμη πιο κρύος για όσους δεν έχουν ηλεκτρικό ρεύμα. Αργά τα αντανακλαστικά της κυβέρνησης. Ανήμποροι οι περισσότεροι δήμοι να αναλάβουν τα χρέη των δημοτών τους. Ελάχιστες οι κοινωνικές υπηρεσίες, ανύπαρκτες οι δομές

Το παιχνίδι των λυγμών

Το παιχνίδι των λυγμών

Υπάρχουν πρωινά που σε στέλνουν στην κόλαση. Ξυπνάς, ανοίγεις το παράθυρό σου.. Βρέχει. Κάνεις το μοιραίο λάθος και γυρίζεις το βλέμμα στην τηλεόραση. Οι παρουσιαστές φαίνονται βαθιά απορροφημένοι στην κουβέντα τους που διακόπτεται πότε πότε από χαζοχαρούμενα γέλια. Η ώρα

Άστεγοι! Από την Εδέμ στο Κολαστήριο

Άστεγοι! Από την Εδέμ στο Κολαστήριο

Ήταν κάτι σαν θεότητα των ημερών μας, η απαραίτητη απόδειξη της προόδου και ευημερίας μας. Η απόκτηση «στέγης» για τον Έλληνα ξεπερνούσε μικροαστικά όνειρα και προσδοκίες. Ήταν κάτι σαν επανάσταση που έκανε Γερμανούς και υπόλοιπους εταίρους να τρίβουν

Οι αιματοβαμμένοι δρόμοι της Μεσογείου

Οι αιματοβαμμένοι δρόμοι της Μεσογείου

Δεν είχε καλά- καλά ξημερώσει. Το πρώτο σήμα «ατυχήματος» έφτασε  λίγο πριν το ξημέρωμα. Η γραμμή του ορίζοντα είχε χαθεί και στο αμυδρό φως δεν μπορούσες να ξεχωρίσεις που τελείωνε η θάλασσα και που άρχιζε ο ουρανός. Ο

Η Παρέλαση

Η Παρέλαση

Από μικρή  μισούσα τις παρελάσεις. Ακόμη και όταν ήμουν σημαιοφόρος ευχόμουν να τελειώσει η παρέλαση όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Θυμάμαι τα λουστρίνια να με στενεύουν, τον αέρα να  διπλώνει τη σημαία  στα μάτια μου και τα αυστηρά σφυρίγματα του γυμναστή

Κλέφτες ονείρων

Κλέφτες ονείρων

Δευτέρα πρωί, έφτασε στα χέρια του το χαρτί. Μέσα σε μια βδομάδα έπρεπε να παρουσιαστεί. Αχ, αυτή η Βιβή και το εξοχικό της ξαδέλφης στην Κάρυστο. Όλα της φταίγανε . Που μ’έφερες; Καλύτερα να καθόμουνα σπίτι μου. Το ρομαντικό διήμερο 

Το κτήνος μέσα μας

Το κτήνος μέσα μας

Η κατάσταση είχε ξεφύγει. Μια χώρα που χρειάστηκε τη θυσία ενός νεαρού καλλιτέχνη για να σοκαριστεί μάλλον πιάστηκε στον ύπνο. Παρακολουθώντας από τον καναπέ του σπιτιού σου ή μέσα από το Smartphone τις συλλήψεις βουλευτών της Χρυσής Αυγής, προσπαθείς να

Το φεγγάρι γλίστρησε στον υπόνομο

Το φεγγάρι γλίστρησε στον υπόνομο

Πότε άρχισαν όλα αυτά; Χρόνια. Οι περισσότεροι τώρα θα συμφωνήσουν ότι έχουν περάσει ατέλειωτες μέρες και νύχτες. Χρόνια, στα οποία παρακρατικοί, φασίστες και ναζιστές έκαναν αισθητή την παρουσία τους. Στη Νίκαια, στην Κοκκινιά, στο Πέραμα και στην Αμφιάλη,

Ο άνθρωπος Σκιά

Ο άνθρωπος Σκιά

Ο Έντουαρντ Σνόουντεν γλίστρησε στο διάδρομο με το πρόσωπό του να ακουμπά τον κρύο τοίχο. Για άλλη μια φορά ήταν πρώτη είδηση. Επιτέλους, τον είχαν πιστέψει. Guardian και New York Times επιβεβαίωναν ότι ο Μεγάλος Αδελφός είναι εδώ. Παντού και

Κοσμοπολίτης κι …ερημοσπίτης

Κοσμοπολίτης κι …ερημοσπίτης

Επιστρέφεις από τις καλοκαιρινές διακοπές και προτού ακόμη γυρίσεις το κλειδί στην πόρτα θέλεις να φύγεις να πάρεις το πλοίο της γραμμής και να χαθείς σε μια χρυσαφένια παραλία. Κάτω από το χαλάκι, σε περιμένουν οι λογαριασμοί, οι

Μια φέτα καρπούζι τον Αύγουστο

Μια φέτα καρπούζι τον Αύγουστο

Λίγο πριν δύσει ο ήλιος, οι περισσότεροι από τους λουόμενους παραδομένοι στην «ευδαιμονική ραστώνη» του καλοκαιριού , απόλυτοι άρχοντες στο γαλάζιο σύμπαν, είναι διατεθειμένοι να καταβάλλουν το οποιοδήποτε αντίτιμο. Τίποτα δεν είναι ικανό να «μουτζουρώσει» τις ανέμελες μέρες

Εκείνο το καλοκαίρι

Εκείνο το καλοκαίρι

Ήταν το τελευταίο ανέμελο καλοκαίρι. Το πανηγύρι με τις κόρνες , οι ελληνικές σημαίες κρεμασμένες στα παράθυρα, τα ραδιόφωνα στη διαπασών, η διάθεση μας στα ύψη. Ακόμα και εκείνοι που είχαν αντιρρήσεις, λύγισαν κάτω από  το εμβληματικό «Σήκωσε το το

Οι Υπνοβάτες στο χείλος του γκρεμού

Οι Υπνοβάτες στο χείλος του γκρεμού

Υπάρχει άραγε ελκυστικός τρόπος να περιγράψει κανείς την ευρωπαϊκή κρίση; Δόκιμοι πεζογράφοι , ταλαντούχοι σκηνοθέτες, ποιητές, τραγουδοποιοί , φωτογράφοι καταθέτουν την προσωπική τους άποψη για την κρίση. Το περιοδικό Economist επέλεξε να παρουσιάσει την κρίση ως μια κινηματογραφική

Αχ, πατρίδα μου γλυκιά!

Αχ, πατρίδα μου γλυκιά!

Από τη λασποβροχή στον καύσωνα. Η Ζέντα στο Ηρώδειο ερωτευμένη με τον αινιγματικό Ολλανδό ενώ τα μάτια μας βουλιάζουν στην μαύρη οθόνη. Η υπεροψία, η μέθη της εξουσίας είναι αγαπημένο θέμα του Βέρντι. Εκλέχθηκε μάλιστα μέλος του πρώτου Ιταλικού κοινοβουλίου

Οι αναστεναγμοί της Αντέλ και το σοσιαλιστικό όραμα

Οι αναστεναγμοί της Αντέλ και το σοσιαλιστικό όραμα

Ο θρίαμβος στις Κάννες της Αντέλ έφερε τον αέρα του «Μάη» στη μουντή γαλλική καθημερινότητα. Το πιο σημαντικό Φεστιβάλ Κινηματογράφου του κόσμου υποκλίθηκε στον αισθησιασμό της Αντέλ και βράβευσε τον τυνησιακής καταγωγής,

Μάικλ Ντάγκλας: Μεταξύ ανδρών

Μάικλ Ντάγκλας: Μεταξύ ανδρών

Τη στιγμή που ο Μάικλ γνωρίζει τη μέγιστη αναγνώριση από το κοινό και τη βιομηχανία του σινεμά έρχεται το πιο ύπουλο χτύπημα. «Δεν γίνεται να σου πηγαίνουν όλα καλά», θα το φιλοσοφήσει και θα ριχθεί με τα μούτρα

Τα επτά παιδιά και η αμαρτία της εξουσίας

Τα επτά παιδιά και η αμαρτία της εξουσίας

Η λογοκρισία υπήρχε στην Κίνα προτού ακόμη γεννηθεί. Από μικρό παιδί γνώριζε ότι για να υπάρξει έπρεπε να ακολουθήσει συγκεκριμένους κανόνες. Η παραμικρή ανυπακοή σήμαινε εξορία. Καμιά σημασία αν ήσουν ακόμη παιδί, μεγαλωμένος στα πούπουλα και ονειρευόσουν με

H Ελλάδα ταξιδεύει

H Ελλάδα ταξιδεύει

«Μάη μου, Μάη μου με τα λουλούδια σου» ...τραγουδούσε η Δώρα Στράτου. Περπατάς στο δρόμο και οκτώ στους δέκα ανθρώπους γύρω σου βαδίζουν με σκυμμένο το κεφάλι. Τι να σου κάνουν οι ανθισμένες πασχαλιές και οι φλογισμένες παπαρούνες. Παρατηρείς την

Μπραζίλ

Μπραζίλ

Ήλιος, κομπίνες, ζεστοί άνθρωποι , ποδόσφαιρο, τηλεόραση , φτώχεια και παντού αδίστακτοι που καπηλεύονται το μέρος. Οι φωτογραφίες από την ξακουστή Κοπακαμπάνα, αγαπημένο προορισμό του διεθνούς διεθνές τζετ σετ και κάθε λογής τυχοδιώκτη, εναλλάσσονται με τα θλιβερές εικόνες από τις

Η Παρέλαση αρχίζει

Η Παρέλαση αρχίζει

Η ομίχλη είχε καθίσει πάνω από την πόλη. Στα δελτία των ειδήσεων δέσποζαν οι φωτογραφίες των κυβερνητικών αξιωματούχων επί το έργον χωρίς λεζάντες. Ο λόγος στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο όλο και ελαττωνόταν αλλά δεν είχε χαθεί εντελώς παρά μονάχα

Όχι άλλα δάκρυα για την Εύα

Όχι άλλα δάκρυα για την Εύα

Πώς να γιορτάσεις την ημέρα της γυναίκας ; Τι μήνυμα να στείλεις στις άνεργες μάνες, στις γηραιές κυρίες με την πετσοκομμένη σύνταξη, στα νέα κορίτσια που παλεύουν κόντρα σε μνημόνια; Και ποιος θα ήταν ο καλύτερος αποστολέας αυτού του μηνύματος

Μαθήματα πατριδογνωσίας στο Χόλιγουντ

Μαθήματα πατριδογνωσίας στο Χόλιγουντ

«Μια δεκαετία πολέμου τελειώνει, η ανάκαμψη της οικονομίας ξεκινά», τα λόγια του Ομπάμα στην  ορκωμοσία του  για τη νέα τετραετία στην Ουάσινγκτον, έγιναν σημαία για το Χόλιγουντ και αφορμή για τους αμερικανούς να συζητήσουν για το παρόν και

Το κύμα του μίσους

Το κύμα του μίσους

«Είδα το παλιό να πλησιάζει, μα ερχόταν σα νέο. Σερνόταν πάνω σε καινούργια δεκανίκια που κανένας δεν είχε ξαναδεί και βρομούσε νέες μυρωδιές σαπίλας που κανείς δεν είχε ξαναμυρίσει» (Μ. Μπρεχτ) Γυρίζω πίσω και ψάχνω να βρω πότε άρχισε η

Τα Χριστούγεννα αργούν εφέτος

Τα Χριστούγεννα αργούν εφέτος

Θέλεις να φυσήξεις δυνατά και να διώξεις το σύννεφο που έχει κάτσει πάνω από την πόλη. Θυμάσαι το γαλάζιο της θάλασσας και μελαγχολείς γιατί σου ‘ρχεται στο μυαλό η Χρυσή Αυγή. Σκληρός ο Χειμώνας του 2012. Στο τέλος

To κοινό Ευρωπαϊκό πεπρωμένο

To κοινό Ευρωπαϊκό πεπρωμένο

«Πάλι καλά που δεν απένειμαν το Νόμπελ Οικονομίας  στην Ευρωπαϊκή Ένωση»  θα γράψει καυστικά η εφημερίδα Liberation, για τη βράβευση σε μια στιγμή που η Ευρωπαϊκή  Ένωση δέχεται την μεγαλύτερη κρίση της ιστορίας της. Οι υποστηρικτές εστιάζουν στην

Πρώτη...1011121314