ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΙ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΛΑΒΙΑΝΟΣ

Τις προάλλες έτυχε να συζητάμε με ταξιδεμένο φίλο επί τρεχόντων βασανιστικών ζητημάτων και καταλήξαμε αμφότεροι ότι η φοροδιαφυγή θα είχε βρει σε μεγάλο βαθμό τη λύση της, αν όλες οι συναλλαγές γίνονταν υποχρεωτικώς με πιστωτική κάρτα. Και εννοούμε όλες τις συναλλαγές από την ελαχιστότατη οικονομικά. Από το εισιτήριο του μετρό για παράδειγμα.

Σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, στη Σουηδία που προσωπικά γνωρίζω, πληρώνεις μόνο με κάρτα στα λεωφορεία και το σχετικό μηχάνημα χειρίζεται ο οδηγός. Περιττό να υπενθυμίσουμε σε όσους δεν το γνωρίζουν ότι τα λεωφορεία εκεί περνούν πάντα στην ώρα που αναγράφεται σε ειδικούς πίνακες στην κάθε στάση. Ας πούμε 11 και 12 λεπτά και το επόμενο στις 11.16...

Λίγες ημέρες μετά τη χαλαρή φιλική κουβέντα, αυτή την εβδομάδα, διάβασα ότι υπάρχει η σκέψη να γίνει υποχρεωτική η συναλλαγή με πιστωτική κάρτα για ποσά άνω των 300 ευρώ. Και ευλόγως τίθεται το ερώτημα. Ποιόν χαλάει να υποχρεώσει τον υδραυλικό, τον ηλεκτρολόγο, τον μηχανικό αυτοκινήτων, το καφενείο της γειτονιάς, τον παιδίατρο ή τον παθολόγο, τον δικηγόρο και όποιον άλλο ελεύθερο επαγγελματία να διαθέτει το σχετικό μηχάνημα και να χρεώνει την πιστωτική κάρτα του ενδιαφερομένου;

Και μην μου πείτε ότι θα διαμαρτυρηθούν οι Έλληνες επειδή θα υποχρεωθούν να έχουν πιστωτικές κάρτες ή οι επαγγελματίες επειδή στην τσάντα τους θα μεταφέρουν το μηχανηματάκι που τείνει πλέον να εξελιχθεί σε αριθμομηχανή; Δεν ξέρω αν θυμάστε πριν από λίγα χρόνια που τα δελτία ειδήσεων έπαιζαν σωρηδόν ρεπορτάζ για κατακαημένους και ιδίως κατακαημένες που αδικήθηκαν από τις κάκιστες τράπεζες επειδή είχαν φθάσει στο κόκκινο καμιά δεκαριά πιστωτικές κάρτες και αδυνατούσαν να εφεύρουν τρόπους αποπληρωμής τους.

Λοιπόν του Έλληνα του αρέσει να έχει πλαστικό χρήμα, αλλά όπως και πολλά άλλα θεώρησε ότι ήταν δώρα από τις τράπεζες και ότι μπορούσε να το χρησιμοποιεί ως ένα επιπλέον εισόδημα. Ότι δε βαριέσαι βρε αδερφέ αφού μου τη δίνουν γιατί να μην την χρησιμοποιήσω; Έχει ο θεός...για μετά.

Ακόμη και για το θέμα της πιστωτικής κάρτας ο Έλληνας πρέπει να εκπαιδευθεί. Να μάθει ότι θα πρέπει να έχει πιστωτικό όριο που αντέχει η τσέπη του και να μην αφήνει υπόλοιπα και τον ληστεύει εν συνεχεία με τα τοκογλυφικά επιτόκια υπερημερίας η τράπεζα.

Με την υποχρεωτική χρήση πιστωτικής κάρτας για καθημερινά μικροπράγματα πολλά μπορούν να μπουν σε τάξη. Ο έλεγχος του ΦΠΑ, ο έλεγχος της φοροδιαφυγής αφού δεν θα υπάρχει άλλος τρόπος πληρωμής του ελεύθερου επαγγελματία κι ενδεχομένως να μην χρειάζεται πλέον - αν και δεν είμαι ειδικός και δεν είμαι βέβαιος- άλλη απόδειξη από το αντίγραφο της πληρωμής μέσω κάρτας καθώς και ο έλεγχος του καταναλωτή για το πόσα και που ξοδεύει.

 

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια.

Υποβολή απάντησης

Παρακαλώ εισάγετε το σχόλιο σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το email σας εδώ.