Και όμως, η «νίκη» τους δεν είναι εκλογική, είπε. Πού την εντόπισε; Στη στιγμή που τα συντηρητικά κόμματα πολλών χωρών μπαίνουν στην διαδικασία να τα ανταγωνιστούν, υιοθετώντας την ατζέντα τους.

Δεύτερη παρατήρηση: Όλο και λιγότεροι πολίτες είναι διατεθειμένοι να ψηφίσουν.

Κοινώς, «ο ψηφοφόρος είτε απέχει, είτε στρέφεται στην ακροδεξιά». Τόσο ανησυχητικό, όσο ακούγεται.

Ίσως για αυτό η κ.Κοππά να ξεκίνησε την ομιλία της σημειώνοντας ότι το θέμα της ευρωπαϊκής Δημοκρατίας στον καιρό του μνημονίου είναι πολύ σημαντικό. Και κάπως έτσι, προκύπτει ένα ερώτημα, το οποίο έχει θέσει ξανά, αλλά παραμένει αναπάντητο, παρά την επικαιρότητα που το συνοδεύει, δεδομένης της έρευνας που επιχειρείται σε ευρωπαϊκό επίπεδο. «Γιατί να μην μπορεί να γίνει ακρόαση της τρόικας από τα εθνικά κοινοβούλια, ή έστω από τις επιτροπές τους;». Ως να μην είναι αυτά που καλούνται να νομοθετήσουν επί των παρεμβάσεών της...

Έστω και τώρα, θα απαντήσει κανείς; Θα κινητοποιηθεί προς αυτή την κατεύθυνση;

• Ετικέτες: 
• Δημοκρατία
• Μαριλένα Κοππά
• Τρόικα