ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΙ

Οι ΜΚΟ, η οικονομική διπλωματία και η νέα πρόκληση για την κυβέρνηση

Υπάρχει μία ακόμη σημαντική και ιδιαιτέρως επωφελής για την ελληνική οικονομία, πλευρά του όλου ζητήματος, που ανέκυψε με τη σκανδαλώδη κατασπατάληση εκατοντάδων ευρώ, από τις ΜΚΟ φαντάσματα.

Πιο  αναλυτικά….

Η περιβόητη και πολλαπλώς αναδειχθείσα οικονομική διπλωματία – βλέπε οικονομική διείσδυση- και η δράση των διαβόητων πλέον ΜΚΟ, που ξεφύτρωναν σαν μανιτάρια, έχουν την ίδια χρονική αφετηρία.

Περί τα τέλη του 1994, αρχές του 1995, έγιναν οι πρώτες ολοκληρωμένες οικονομικές επεξεργασίες και διατυπώθηκαν προτάσεις επενδυτικού χαρακτήρα, προκειμένου να υλοποιηθεί το σχέδιο της πρωτοεμφανιζόμενης τότε οικονομικής διπλωματίας μέσω της οικονομικής διείσδυσης στα Βαλκάνια, τις χώρες του Εύξεινου Πόντου και της Μέσης Ανατολής.

Ένα περίπου χρόνο αργότερα, με οργανωμένο και συστηματικό τρόπο, άρχισαν να μπαίνουν στη ζωή μας οι ΜΚΟ, οι οποίες θεωρητικά έπρεπε να αναπτύξουν πολυεπίπεδες δράσεις για να διευκολύνουν, μεταξύ των άλλων, την υλοποίηση ορισμένων πτυχών του σχεδίου της  διεθνούς οικονομικής  συνεργασίας.  Για τον λόγο αυτό άλλωστε ήταν κάτω από την ίδια υπηρεσιακή στέγη, δηλ. την Υ.Δ.Α.Σ. στο ΥΠ.ΕΞ.

Το κακό είναι ότι το μεν σχέδιο της οικονομικής διείσδυσης αφέθηκε στην τύχη του και μοιραία είχε ως αποτέλεσμα την άναρχη και αποσπασματική λειτουργία και δράση κρατικών, ημικρατικών, ιδιωτικών  καθώς και μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων και εταιρειών.  Η δε  στόχευση  των ΜΚΟ παρεξέκλινε,  κατά τρόπο προκλητικό και μάλιστα σε τόσο μικρό  χρονικό διάστημα, που προβλημάτισε ακόμη και τους εμπνευστές της ιδέας ίδρυσης και λειτουργίας τους.  Φυσικό και επόμενο ήταν να μετεξελιχτούν σε εκτροφεία σκανδάλων και ύποπτων διαδικασιών, καθώς μια ικανοποιητική ομάδα εξ’ αυτών επιδόθηκε  σε παιχνίδια πολιτικών επιρροών, στις χώρες που δραστηριοποιήθηκαν.

Γίνεται σύνδεση των δύο  υποθέσεων –δράση ΜΚΟ και σχέδια οικονομικής διπλωματίας- γιατί η πολιτική ηγεσία και όλοι οι συναρμόδιοι φορείς του Δημοσίου, έχουν μια εξαιρετικά παραγωγική δουλειά να διεκπεραιώσουν, αν θέλουν να βοηθήσουν την ανάπτυξη και την καταπολέμηση της ανεργίας. Συγκεκριμένα, να αντιπαραβάλουν δράσεις και λειτουργίες των δύο αυτών  υποθέσεων. Να καταγράψουν, την ζημιά που προκάλεσαν οι σκανδαλώδεις πράξεις και παραλείψεις των ΜΚΟ, σε βάρος της οικονομικής διπλωματίας και να ζητήσουν την οικονομική στήριξη των φυσικών φορέων της οικονομικής διείσδυσης, κατά τρόπο που θα ενίσχυε την εγχώρια αναπτυξιακή διαδικασία, θα αύξανε τις θέσεις εργασίας και θα προσέθετε στα οικονομικά του κράτους, εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ.

Οικονομική στήριξη, που μπορεί και πρέπει να προέλθει από κοινοτικά κονδύλια, μιας και τα ανώτατα κλιμάκια της Κομισιόν ήταν σε γνώση των παράτυπων και παράνομων δράσεων των ΜΚΟ και άρα συνυπεύθυνα για την κατασπατάληση τεράστιων χρηματικών ποσών.

Σχετικές προτάσεις έχουν ήδη πέσει στο τραπέζι , οι οποίες κατατείνουν στην διαπίστωση ότι η οικονομική αυτή στήριξη μπορεί να περάσει μέσα από  συγκεκριμένες και στοχευμένες κοινοτικές πολιτικές, καθώς δεν θα πρέπει να διαφεύγει κανενός, το αδιάψευστο  και μη επιδεχόμενο αμφισβήτηση γεγονός, ότι την περίοδο εκείνη σε βαλκανικές και παρευξείνιες χώρες καθώς και στην Τουρκία, δραστηριοποιήθηκαν πάνω από 12.000 ελληνικές επιχειρήσεις. Η  μητρική εταιρεία των περισσοτέρων εξ’αυτών ,υπολογίζονται στις 7.000, βρίσκεται σήμερα εντός της ελληνικής επικράτειας.

Λαμβάνοντας υπ’όψη , ότι η Ε.Ε. και η Κομισιόν , στις περισσότερες από τις χώρες που προαναφέρθηκε , έχει εκπονήσει ειδικά προγράμματα ενίσχυσης των αναπτυξιακών τους δομών,  μιας και μερικές είναι ήδη μέλη της Ε.Ε. ( Βουλγαρία, Ρουμανία) ενώ κάποιες άλλες βρίσκονται σε καθεστώς ενταξιακής σύνδεσης (Σερβία, Κροατία, Αλβανία, Σκόπια, Βοσνία, Μαυροβούνιο, αλλά και Τουρκία, υπό προϋποθέσεις).  Τότε η Ελληνική Κυβέρνηση έχει νομικά ερείσματα και τα  επιχειρήματα ,να ζητήσει από την Κομισιόν ειδική αναπτυξιακή μέριμνα  για τις επιχειρήσεις αυτές, με την προϋπόθεση  φυσικά  ότι  θα αναπτύξουν τους τομείς υπηρεσιών, έρευνας, λογισμικού και άλλων συναφών, που είναι εγκατεστημένοι στην Ελλάδα. Κάτι, που μέσω της εταιρικής συμπληρωματικότητας, θα βοηθήσει και τις οικονομίες των χωρών στις οποίες είναι εγκατεστημένοι οι παραγωγικοί τομείς των συγκεκριμένων επιχειρήσεων.

Είναι η τελευταία ευκαιρία-ελπίζουμε πως όχι-να μείνει ανοιχτή, η προοπτική σύνδεσης όλων αυτών των επιχειρήσεων που μετανάστευσαν, με την ελληνική οικονομία.

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια.

Υποβολή απάντησης

Παρακαλώ εισάγετε το σχόλιο σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το email σας εδώ.