ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΙ

Περί «ακομμάτιστων» αυτοφυών αυτοδιοικητικών…

Τελικά γεννιέται κανείς αυτοδιοικητικός ή όχι;

Με άλλα λόγια, πρόκειται για κάποιο εκ γενετής ή επίκτητο χαρακτηριστικό; Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που γεννιούνται με τις γνώσεις αυτές ήδη στο DNA τους; Που έχουν έστω προδιάθεση για αυτές; Σε αντίθεση με κάποιους άλλους, για τους οποίους πρόκειται για ένα πεδίο που θα τους μείνει άγνωστο για όλη τους τη ζωή;

Είναι, εντέλει, οι «αυτοδιοικητικοί» ένα ιδιαίτερο είδος πολιτικού; Κι επίσης μήπως πρόκειται για κάποιο αυτοφυές είδος, το οποίο ευδοκιμεί μακριά από τα κομματικά… μποστάνια;

Γιατί αν παρατηρήσει κανείς, όσοι υποστηρίζουν την ύπαρξη αυτοδιοικητικής «φυλής», συνήθως θεωρούν ότι αυτή πρέπει να λειτουργεί μακριά από τις κομματικές ετικέτες προκειμένου να επιτελέσει το αμιγώς αυτοδιοικητικό της έργο. Από κοντά και τα συστημικά ΜΜΕ να προωθούν την άποψη ότι ο καλός αυτοδιοικητικός είναι ο… ακομμάτιστος, εκείνος που ασχολείται αποκλειστικά με τα του οίκου του…

Πόση επαφή με την πραγματικότητα έχουν άραγε αυτές οι απόψεις; Και γιατί σήμερα τις ακούμε περισσότερο από ό,τι παλιότερα;

Ίσως αντιληφθούμε καλύτερα το περιεχόμενο αυτής της προσέγγισης, αν επιχειρήσουμε να απαντήσουμε στο τελευταίο ερώτημα. Αυτό της σημερινής συγκυρίας. Γιατί κάθε άλλο παρά τυχαίο είναι ότι σήμερα, τα δύο κόμματα εξουσίας, η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, αυτά ακριβώς που ευθύνονται για τη σημερινή οικονομική, πολιτική, και, πρωτίστως, ηθική χρεοκοπία της χώρας, πρωτοστατούν σχεδόν στην προώθηση δήθεν «ακομμάτιστων» υποψηφιοτήτων σε δήμους και περιφέρειες. Επιφανειακά σκεπτόμενος, θα μπορούσε να υποστηρίξει κανείς, ότι τα κόμματα αυτά, που ευθύνονται για την σημερινή απίσχνανση της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας ΤΑ, μεταμελήθηκαν και αποφάσισαν να αντιμετωπίσουν πραγματικά την Αυτοδιοίκηση ως αυτό που πράγματι είναι. Χώρος άμεσης δημοκρατίας, κύτταρο συμμετοχής στην εξουσία και περιβάλλον βαθιών κοινωνικών μετασχηματισμών.

Η πραγματικότητα είναι όμως πιο πεζή. Πολύ λιγότερο αυτοδιοικητική και εξόχως πολιτικάντικη.

Τα κόμματα της εξουσίας σήμερα επιθυμούν την Τοπική Αυτοδιοίκηση σε διπλό ρόλο: α) εισπρακτικού μηχανισμού και, β) επιβολής των μέτρων λιτότητας. Καμία αναφορά στις ανάγκες της κοινωνίας, στη συμμετοχική, άμεση δημοκρατία, σε μια εξουσία αντιπαραθετική προς την κεντρική κυβέρνηση. Δεν θα μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο από τη σημερινή, μνημονιακή δικομματική κυβέρνηση. Και δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ικανότητα για να αντιληφθεί κανείς ότι οι υποψήφιοι που θα διακήρυσσαν ότι αντιπροσωπεύουν μια τέτοιου είδους αυτοδιοικητική προσέγγιση, θα εισέπρατταν μαζική απόρριψη. Έτσι, οι κυβερνητικοί εταίροι καταφεύγουν σήμερα στα ευρήματα των αυτοφυών «αυτοδιοικητικών» και των «ακομμάτιστων». Πρόκειται περί τεχνασμάτων, που στόχο έχουν να θολώσουν τα νερά προκειμένου να παρασυρθούν οι πολίτες και να γλιτώσουν τον εκλογικό καταποντισμό ΠΑΣΟΚ και ΝΔ.

Και εμβληματική περίπτωση αυτού του υβριδιακού υποψηφίου – όπως υβριδιακή είναι και η σημερινή μνημονιακή συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ και ΝΔ – είναι ο απερχόμενος Περιφερειάρχης Αττικής. Ο οποίος διατυμπανίζει τα δύο, υποτιθέμενα, χαρακτηριστικά του: τον μη κομματικό χαρακτήρα της υποψηφιότητάς του και την δήθεν αμιγώς αυτοδιοικητική του «πάστα».

Σε ό,τι αφορά το ακομμάτιστο της υποψηφιότητάς του, στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα κλειστό σύστημα εξουσίας, με τη σφραγίδα του ΠΑΣΟΚ, που λειτουργεί σε βάρος των πολιτών, της κοινωνίας, της Αττικής. Υπηρέτησε όλες τις μνημονιακές πολιτικές της κυβέρνησης. Υποτάχθηκε στη μείωση των πόρων της Αυτοδιοίκησης. Δεν διεκδίκησε. Υπάκουσε, είπε «ναι» σε όλα. Αποτελεί το υπόδειγμα του μνημονιακού υποψηφίου στις αυτοδιοικητικές εκλογές της 18ης Μαίου.

Σε ό,τι αφορά την δήθεν αμιγώς αυτοδιοικητική του «πάστα», η απλή ανάγνωση του βιογραφικού του μαρτυρά ότι ξεκίνησε ως «αλεξιπτωτιστής» στη Νομαρχία το 2003, με τη στήριξη του ΠΑΣΟΚ και ότι σήμερα, με τον κομματικό του φορέα σε πλήρη αποσύνθεση, «ανακαλύπτει» τις αρετές της «ακομμάτιστης» υποψηφιότητας, που έχει τη στήριξη, γενικά, της κοινωνίας και ορισμένων, ευεργετηθέντων από τον ίδιο, δημάρχων.

Το γεγονός ότι η υποψηφιότητά του υποστηρίζεται από τον κ. Σαμαρά, καθώς εξυπηρετεί την επιβίωση της μνημονιακής κυβέρνησης, συνιστά προφανώς απλή, εντελώς αυτοδιοικητική, σύμπτωση… Η οποία αποδεικνύει ότι, πέραν του αν γεννιέται ή γίνεται κανείς αυτοδιοικητικός, σημασία έχει πάντα να διαλέγει τους σωστούς φίλους…

 

Η Ρένα Δούρου είναι υποψήφια περιφερειάρχης Αττικής με τον συνδυασμό «Δύναμη Ζωής».

 

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια.

Υποβολή απάντησης

Παρακαλώ εισάγετε το σχόλιο σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το email σας εδώ.