ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΙ

Ο λάθος «μονόδρομος»

«Η φήμη της Μέρκελ στηρίζεται στο επισφαλές θεμέλιο μια απατηλής ελπίδας για ανάκαμψη» έγραφε χθες στο Spiegel –on line ο Βόλφγκαγκ Μινχάου συγκρίνοντας τις κινήσεις της Γερμανίδας καγκελαρίου με τις προσπάθειες ενός ιδιοκτήτη σπιτιού που προσπαθεί να καταπολεμήσει την υγρασία στους τοίχους με ένα βάψιμο.

Το άρθρο κάνει το γύρο του διαδικτύου, μεταφράστηκε, αναδημοσιεύτηκε σε εκατοντάδες site, έγινε πρώτο θέμα στα περισσότερα –και στο Matrix24, φυσικά. Και δικαίως! Από την άλλη πλευρά όμως, πόσες φορές έχουμε διαβάσει ή ακούσει τα τελευταία χρόνια αναλύσεις, άρθρα, δηλώσεις και σχόλια για την εσφαλμένη πολιτική του Βερολίνου; Δεκάδες; Εκατοντάδες;

Στην αρχή, αυτές οι «αντιμερκελικές» απόψεις χαρακτηρίζονταν εμπαθείς, γραφικές και «αριστερίστικες». Η οικονομική ισχύς της Γερμανίας εντός ευρωζώνης αλλά και στην παγκόσμια σκακιέρα εξασφάλιζε και συνεχίζει να στηρίζει ενός είδους «αλάθητο» για την καγκελάριο και την πολιτική της η οποία ακόμη θεωρείται από κάποιους «μονόδρομος». Ακόμη κι όσοι έβλεπαν την προτεσταντική ηθική και την γερμανική ακαμψία πίσω από την «ψύχραιμη λογική» της αυστηρής δημοσιονομικής πειθαρχίας και των θυσιών που «πρέπει να γίνουν», δεν τολμούσαν να πουν ότι η εξίσωση δεν πρόκειται να βγει αν δεν γίνουν γρήγορες και ριζοσπαστικές κινήσεις που θα οδηγούσαν σε ανάσχεση της κρίσης όσο υπήρχε ακόμη καιρός.

Αργότερα άρχισαν οι βολές από τα αγγλοσαξονικά think-tank και τις μεγάλες οικονομικές εφημερίδες. «Α! Αυτοί στηρίζουν τα συμφέροντα των ΗΠΑ και θέλουν τη διάλυση της Ευρώπης», ήταν η εύκολη απάντηση. Και ποιος κρυβόταν πίσω από αυτές τις επιθέσεις κατά της Μέρκελ και της Ευρώπης ολόκληρης; Ποιος άλλος; Ο Σόρος! Ο αγαπημένος «κακός» όλων των συνομωσιολόγων που σέβονται τον εαυτό τους…

Οι οπαδοί της γερμανικής πολιτικής και των μνημονίων επιμένουν ακόμη: για όλα έφταιγε η Ελλάδα, η Ιρλανδία, η Πορτογαλία και τα λάθη που έκαναν οι κυβερνήσεις τους στο παρελθόν. Όχι, βεβαίως, ότι δεν υπήρχαν ευθύνες και μάλιστα μεγάλες αυτών των κυβερνήσεων, όμως το φάρμακο –όπως έχει χιλιάδες φορές ειπωθεί- δεν γιάτρευε την ασθένεια αλλά σκότωνε αργά και βασανιστικά τον ασθενή. Και κανείς δεν έκανε τίποτα! Αντίθετα οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών, οι μουδιασμένοι ηγέτες της ευρωζώνης και οι ευρωτραπεζίτες επέλεγαν, με εξαιρετικά βραδείς κινήσεις, τις επιλεκτικές διασώσεις και τα ολοκληρωτικά μνημόνια των οριζόντιων περικοπών γονατίζοντας τις κοινωνίες-πειραματόζωα.

«Η Ευρώπη νοσεί. Δεν θα πρέπει πλέον να κάνουμε λόγο για κρίση. Η κρίση συνεπάγεται αλλαγή και η δική μας η ασθένεια είναι χρόνια» επισημαίνει ο Μινχάου, επικαλούμενος τη μείωση του ρυθμού ανάπτυξης στις χώρες της ευρωζώνης. «Στη Γερμανία είναι λιγότερο αισθητή αυτή η ύπουλη αρρώστια, αλλά και εδώ σημειώθηκε ξαφνικά πτώση της ανάπτυξης κατά το δεύτερο τρίμηνο του έτους. Συρρικνωνόμαστε στον ίδιο ρυθμό με την Ιταλία και με πιο ισχυρούς ρυθμούς σε σχέση με τη Γαλλία» παρατηρεί ο Γερμανός αναλυτής, υπενθυμίζοντας, μεταξύ άλλων, ότι τα επόμενα χρόνια η Γερμανία θα υποστεί και δημογραφικό σοκ.

«Βρίσκουμε μπροστά μας τώρα τις εσωτερικές αντιφάσεις μιας Νομισματικής Ένωσης, η οποία θέλει να είναι μόνο νομισματική και τίποτε περισσότερο. Αντί να επιλύσουμε την κρίση χρέους με μια διάσκεψη για το χρέος, μεταθέτουμε το πρόβλημα, δημιουργώντας πολύπλοκες ομπρέλες προστασίας, οι οποίες μεταφέρουν σε τελική ανάλυση τα χρέη από τη μία γωνία του συστήματος στην άλλη. Αυτό φαίνεται καλό, αλλά στην πραγματικότητα δεν αλλάζει τίποτε στην υπερχρέωση της Ελλάδας και της Πορτογαλίας», επισημαίνει στο χθεσινό του άρθρο ο Βόλφγκανγκ Μινχάου.

Βρισκόμαστε στον πέμπτο χρόνο της κρίσης και όχι μόνο δεν φαίνεται φως στο τούνελ αλλά αντίθετα η κοινωνία βυθίζεται όλο και περισσότερο. Αυτό από μόνο του αρκεί για να πει κανείς ότι η πολιτική του Βερολίνου είναι σωστή μόνο για το Βερολίνο που μέχρι τώρα μόνο κερδισμένο βγαίνει από το χαμηλό –σχεδόν μηδενικό- κόστος δανεισμού της Γερμανίας. Μέχρι τώρα. Διότι από εδώ και πέρα η κρίση θα χτυπήσει και τη δική της πόρτα. Και τότε;

Όχι, δεν αρχίσουμε τώρα να αγωνιούμε και για το τι θα απογίνει η οικονομία της Γερμανίας όταν δεν ξέρουμε πως θα βγάλουμε τον χειμώνα μου έρχεται. Όταν δεν ξέρουμε τι μπορείς να συμβεί σε ολόκληρη της περιοχή της ανατολικής Μεσογείου αλλά και στο βορρά, με τη σύγκρουση Ρωσίας-Ουκρανίας. Διαβάζοντας όμως το άρθρο του Μινχάου θα πρέπει για μία φορά να αναρωτηθούμε: «Κι αν όντως η πολιτική της Μέρκελ είναι εντελώς λανθασμένη, τι κάνουμε; Για πόσο ακόμη θα το πληρώνουμε;».

Σίγουρα όσοι υποστήριξαν πολιτικά και εφάρμοσαν αυτές τις λανθασμένες πολιτικές μέσω των μνημονίων θα καταγραφούν στις μελανότερες σελίδες της Ιστορίας. Όμως και ένα χαιρέκακο «εμείς σας τα λέγαμε!» δεν αρκεί.

Όπως και να έχει εκείνο που επείγει είναι ο λάθος «μονόδρομος» να σταματήσει εδώ. Και τώρα. Κάθε μήνας, κάθε εβδομάδα που περνάει επιδεινώνει την ήδη οικτρή κατάσταση. Κι αυτό δεν χρειάζεται να μας το πει κανένας Μινχάου και κανένα think-tank. Το βλέπουμε και το ζούμε…

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια.

Υποβολή απάντησης

Παρακαλώ εισάγετε το σχόλιο σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ.
Παρακαλώ εισάγετε το email σας εδώ.